چکیده : رابطه انسان با طبیعت و فرهنگ و دین بسیار پیچیده است، از یک سو تاثیرات طبیعت در شکل گیری فرهنگ و دین و از دیگر سو فرهنگ و تفکر در رویکرد انسان به طبیعت بر همگان مسلم است. رابطه طبیعت و هنر نیز یکی از موضوعات بسیار قدیمی است که در دوران باستان به یک شکل و در دوران جدید نیز به طریق دیگر مورد توجه قرار گرفته است. اینکه چرا در آیین دوران باستان رابطۀ ستایش آمیزی با طبیعت مبین نوع ارتباط انسان با طبیعت پیرامونش بوده است از جمله مسائلی و اهدافی است که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. روش دستیابی به نتایج این پژوهش توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری مطالب، کتابخانه ای، متکی بر مطالب و تصاویر کتب، نشریات و گاهی سایت های اینترنتی بوده است. در تمدنهای شرقی "طبیعت"، مادر و الگوی همۀ زندگی بوده است، طبیعت در تمامی ادیان باستان جایگاهی مقدس داشته است و عناصر طبیعت در ادیان ایران باستان و چین بسیار مقدس بوده است و ما می توانیم اشکال و فرمهای طبیعت را در هنر سرزمینهای شرقی ببینیم.
پایان نامه : معنای طبیعت در هنر چین و ایران باستان
