دانلود مقاله ارتباط بیماری میاستنی گراویس با HLA در بیماران

اختصاصی از اینو دیدی دانلود مقاله ارتباط بیماری میاستنی گراویس با HLA در بیماران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: ارتباط بیماری میاستنی گراویس با HLA در بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان شفا کرمان
فرمت فایل :word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات : 9

این مقاله درمورد ارتباط بیماری میاستنی گراویس با HLA در بیماران می باشد.

بخشی از تیترها به همراه مختصری از توضیحات هر تیتر از مقاله ارتباط بیماری میاستنی گراویس با HLA در بیماران

مقدمه:
میاستنی گراویس بیماری درگیر‌کننده محل اتصال عصب و عضله می‌باشد این بیماری دارای موارد فامیلی نیز می‌باشد. در بعضی از مناطق جهان ارتباطی بین این بیماری و انواعی از HLA گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط میاستنی گراویس با انواع HLA کلاس یک در استان کرمان بود. .....(ادامه دارد)

روش کار:
در این مطالعه مقطعی 44 بیمار مبتلا به میاستنی گراویس و 100 داوطلب سالم مورد بررسی قرار گرفتند. تعیین HLA به روش میکرولنفوسیتوتوکسیسیتی انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون‌های مجذور کای و آزمون دقیق فیشتر انجام شد.
نتایج:
فراوانی HLA های A11, A29, A9 در بیماران میاستنی گراویس بطور معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود. در حالیکه HLA-B8 در گروه میاستنی گراویس بطور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود. در سایر موارد HLA کلاس یک تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد.

تعیین HLA با روش میکرولنفوسیتوتوکسیسیتی
Microlymphocytotoxicity بود. روش کار بدینصورت بود که کمپلمان خرگوش به مخلوطی از لنفوسیت‌های خون فرد مورد آزمایش و آنتی سرم علیه نوع خاصی از آنتی‌ژن سازگاری بافتی کلاس I اضافه می‌شود. بعد از انکوباسیون درجه مرگ سلولی با اندازه‌گیری میزان جذب رنگ حیاتی تریپان بلو یا ائوزین تخمین زده می‌شود.و این رنگها فقط توسط سلولهای مرده جذب می‌شوند.
واکنش مثبت نشانه این است که سلول هدف دارای آنتی‌ژن کلاس I می‌باشد، واکنش منفی نشانگر این است که سلول هدف فاقد آن است. .....(ادامه دارد)

بحث و نتیجه‌گیری:
نتایج این مطالعه نشان داد که گرچه HLA های A2، B5، CW4 بیشترین فراوانی را در بیماران میاستنی گراویس داشتند اما چون در گروه شاهد نیز شایع بودند تفاوتی از نظر این نوع HLA بین بیماران میاستنی گراویس و افراد شاهد در این مطالعه مشاهده نشد.
در این میان فقط HLA-B8 با بیماری میاستنی گراویس ارتباط داشت بطوریکه 72/22% بیماران میاستنی گراویس دارای این HLA بودند در حالیکه فقط 10% افراد سالم دارای این نوع HLA بودند بعلاوه نسبت شانس داشتن این نوع HLA در بیماران میاستنی گراویس نسبت به افراد سالم 647/2OR= بود که نشانگر احتمال داشتن بیش از دو برابر HLA-B8 در بیماران میاستنی گراویس نسبت به افراد سالم است.
از طرفی HLA های A26, A11, A9 ارتباط منفی با بیماری میاستنی گراویس داشتند و می‌توان آنها را بعنوان عامل پیشگیری کننده از بیماری میاستنی گراویس در نظر گرفت. در مطالعه‌ای که در شیراز انجام شد در HLA کلاس I آلل‌های HLA-B8 و HLA-B51 مرتبط با بیماری میاستنی گراو در جنوب ایران گزارش شده است. در این بررسی 35 بیمار و 69 شاهد مطالعه شدند که در آن B7- HLA ارتباط معکوسی با بیماری میاستنی گراویس داشت (3). در مطالعه دیگری که در ونزوئلا  انجام شد HLA های C17, C15, B40 B39, B8, A31, ارتباط مثبتی با بیماری میاستنی گراویس .....(ادامه دارد)

بخشی از فهرست مطالب مقاله ارتباط بیماری میاستنی گراویس با HLA در بیماران

چکیده
نتیجه گیری
مقدمه:
روش کار:
نتایج:
بحث و نتیجه‌گیری:
منابع

دانلود مقاله ارتباط بیماری میاستنی گراویس با HLA در بیماران مراجعه

اختصاصی از اینو دیدی دانلود مقاله ارتباط بیماری میاستنی گراویس با HLA در بیماران مراجعه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 
مقدمه:
بیماری میاستنی گراویس یک بیماری گرفتار‌کننده محل اتصال عصب، عضله می‌باشد. این بیماری به صورت ضعف و احساس خستگی در عضلات چشمی، صورت، ازوفارنکس، حلق، حنجره، اندامها و سایر عضلات بدن تظاهر می‌کند. این بیماری در هر سنی دیده می‌شود. حداکثر وقوع آن در خانمها 20 تا 30 سالگی و در مردها دهه 6 و 7 گزارش شده است. در زیر 40 سالگی زنان 3-2 برابر مردان درگیر می‌شوند و در اواخر عمر در مردان شایعتر می‌باشد (1).
بروز آن در سالهای اخیر افزایش واضح داشته است که به خاطر بهبود روشهای تشخیصی است. شیوع آن در برخی کشورها از 43 تا 84 در میلیون (1) تا 14 درصد هزار (2) ذکر شده است. موارد فامیلی آن نیز دیده شده است. ارتباط این بیماری با انواع HLA طی بررسی‌های بعمل آمده در مناطق مختلف یکسان نبوده است و تفاوتهایی در ارتباط با نوع HLA دیده شده است (1، 2).
پراکندگی وسیع سنی این بیماری و ناتوانی همراه که محدودکننده کارکرد اشخاص مبتلا می‌باشد و در طی دوره 4-7 ساله فرد را از فعالیت محروم می‌کند از مشخصات این بیماری است (1). نکته مهم عدم تشخیص به موقع بیماری و خطرات مصرف برخی داروها و انجام اقدامات جراحی و بیهوشی است که خود منجر به ابتلا بیمار به کریز تنفسی و خطر مرگ در موارد عدم شناسایی می‌گردد. در مقابل اقدامات درمانی وجود دارد که تا حد زیادی بیماری را کنترل و کارکرد فرد را بهبود می‌بخشد. همه این شواهد مؤید اهمیت دادن به این بیماری و تشخیص و درمان آن می‌باشد. با توجه به نکات بالا و عدم بررسی ارتباط نوع HLA با میاستنی گراویس در منطقه جنوب شرق ایران بررسی آن می‌تواند ارتباطات جدیدی را نشان داده و بیشتر جنبه‌های ژنتیکی و آنتی‌ژنی بیماری را به ما نشان دهد و در تأیید بیماری نیز مؤثر واقع گردد.
 
روش کار:
در این مطالعه 44 (29 زن و 15 مرد) بیمار مبتلا به بیماری میاستنی گراویس و 100 (51 زن و 49 مرد) داوطلب سالم مورد بررسی قرار گرفتند بیماران از بین 98 بیمار میاستنی گراویس مراجعه کننده به مرکز آموزشی – درمانی شفای کرمان که تمایل به همکاری در مطالعه را داشتند انتخاب شدند. تشخیص میاستنی گراویس بر اساس معاینه نورولوژی، آزمون تنسیلون، الکترونرودیاگنوزیس و در موارد مشکوک MRI مغز انجام می‌شد. شاهدها از داوطلبان اهداء خون مراجعه کننده به مرکز انتقال خون کرمان که در دهه سوم و چهارم زندگی بودند و در شرح حال فاقد بیماریهایی مثل دیابت، پرکاری تیرویید، لوپوس، نفروپاتی IgA، سل، هپاتیت مزمن فعال و انتروپاتی گلوتن بودند انتخاب شدند. هدف از حذف این بیماریها احتمال HLA مشترک با میاستنی گراویس بود. نمونه‌گیری هم در گروه شاهد و هم گروه بیماران به صورت متوالی بود و افرادی که تمایل به همکاری داشتند و شرایط ورود به مطالعه را داشتند وارد مطالعه می‌شدند.

شامل 9 صفحه word