برنج از محصولات زراعی قدیمی است.
قدمت کشت آن در آسیا بالغ بر7000سال می باشد.
مبدا اصلی آن هند،بنگلادش ، تایلند و ویتنام ومرکز اولیه آن احتمالاً جنوب چین می باشد.
کشت برنج در ایران به حدود 400سال قبل از میلاد برمی گردد . درمناطق بابل وشوش کشت می شده.
گیاه یک ساله برنج به خانواده گندمیان (Poaceae) و جنس اوریزا (Oryzae) تعلق دارد.
دارای ریشه های افشان و قوی که در لایه فوقانی ، یعنی 15 تا 20 سانتی متری خاک پراکنده می باشند.
ساقه برنج توخالی ، استوانه ای و صاف می باشد و روی آن تعدادی گره، بین 10تا 20 عدد وجود دارد.
معمولاًگره ها ومیان گره ها توسط غلاف برگ احاطه می شوند.
بیشترین محصول بین30 درجه عرض جغرافیایی جنوبی و45 درجه عرض جغرافیایی شمالی به دست می آید.
بیشتر گونه های برنج روزهای کوتاه را می پسندند .
روغن سبوس برنج حاوی مقادیر زیادی استرول گیاهی،توکوفرول ،توکوترینول،اوریزانول واسکوالن که همگی غیرقابل صابونی هستند.
این ترکیبات باعث کاهش کلسترولLDLوتری گلیسریدها ،افزایش کلسترول HDL،گردش خون را تسهیل می بخشدو ترشح هورمونی را تحریک می کند.همچنین یک روغن خوب برای پوست است به دلیل وجود اسکوالن که لطافت پوست راتقویت میکند وتشکیل چروک پوست رابه تعویق می اندازد.
در مقایسه روغن سبوس برنج وروغن کانولا، کلسترول کل خون وLDL به میزان 50% در روغن سبوس برنج کاهش یافته است.
روغن سبوس برنج به دلیل داشتن توکوفرول ها و اوریزانول دارای خاصیت آنتی اکسیدانی است.
روغن سویا بانسبت های75:25،50:50،25:75 باروغن سبوس برنج مخلوط می شود.
افزودن روغن سبوس برنج به روغن سویا در طول سرخ کردن باعث بالا رفتن پایداری اکسیداتیوخمیر سرخ شده می گردد.
سس مایونز
مارگارین سازی
درسالادها
صنایع نانوایی
تولید اسیدهای چرب
سرخ کردن
صنایع دارویی و بهداشتی
خوراک دام
فایل پاورپوینت 31 اسلابد
دانلود پاورپوینت روغن سبوس برنج وروش های استخراج آن
