نقش تربیت در نهادینه کردن دموکراسی

اختصاصی از اینو دیدی نقش تربیت در نهادینه کردن دموکراسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

نقش تربیت در نهادینه کردن دموکراسی

-مراکز آموزشی و دوره یادگیری - بی شک آموزش و تربیت (در تمام اشکال آن) اساسی ترین رکن برای پیاده کردن "یک مفهوم با کارکرد اجتماعی" در جامعه می باشد. رفتار دمکراتیک مانند هر رفتار اجتماعی دیگر آموختنی است. مسلما در جامعه یی که مراکز مهم آموزشی آن رفتارهای غیر دموکراتیک را آموزش می دهند، نباید انتظار نهادینه شدن دموکراسی را داشت. قبل از آن که آموزش آغاز گردد مفهوم مورد نظر توسط آموزش دهنده باید درک و پذیرفته شود. مهمترین مرکز آموزش روابط اجتماعی در جامعه ما خانواده است. به این معنا که انسان به عنوان واحد موثر اجتماعی اساسی ترین مفاهیم اجتماعی -که در بازسازی روابط در سطح کلان نقش حیاتی دارند- را از خانواده و در خانواده یاد می گیرد. دیگر مراکز یادگیری عبارتند از مسجد و مکتب. برخلاف تصور رایج به نظر بنده دانشگاه نقش اساسی در آموزش مفاهیم پایه اجتماعی بازی نمی کند، چراکه مفاهیم بنیادی در سنین کودکی در ناخودآگاه فرد شکل یافته است و در دانشگاه این مفاهیم فقط شکل تیوریک پیدا می کنند یا آن که یک مفهوم بدوی با یک تیوری مدرن زرق و برگ می یابد. اما یادگیری و بیان این تیوریهای مدرن در دانشگاه عملا بر رفتار نهادینه شده فرد که در دوران کودکی وجود فرد را به تسخیر درآورده، تاثیری نمی گزارد. چه بسا در جامعه ما این تجربه به خوبی قابل مشاهده است طوریکه افرادی با ظاهر مدرن و دانشگاه رفته، عملکردی نا هنجار و بدوی دارند. درک این مسایل شروع رسالت روشنفکران برای یافتن راه حل است. برای رفع مشکل یک سیستم قدم اول شناخت سیستم است. هر چه این شناخت کاملتر و عالمانه تر باشد امکان یافتن راه حل کلیدی بیشتر است. هدف ما در این مقاله یافتن همین راه حل کلیدی برای تحول سیستم اجتماعی افغانستان از حالت متوقف به حالت پویا است. جامعه از جزء موثری به نام فرد تشکیل یافته است. به رسمیت شناختن این جزء موثر در رقم زدن هویت سیستم، امری بدیهی است طوریکه سایر عوامل از جمله عوامل خارجی در مقایسه با آن بسیار کمرنگ می نماید. این عامل موثر یعنی فرد را از نظر کارکرد مورد تحلیل قرار می دهیم. از زمان تولد تا هنگامی که یک فرد به یک عامل موثر تبدیل می شود معمولا به 25 سال وقت نیاز است. این همان دورانی است که فرد آموزش می بیند تا به یک عامل موثر تبدیل گردد. در حکومت هایی که بر تاریخ معاصر ما گذشته است کمترین بها به این افراد داده شده است. به عبارت دیگر به دلایل مختلف کمترین سرمایه گذاری دولت ها روی آموزش صورت گرفته است. دلیل آن روشن است: چون که حکومتها به دلیل بی ثباتی درگیر امور گذرای روزمره بوده اند و قشر خردسال تا جوان، در حال جامعه مسلما عامل موثری به حساب نمی آید، لذا سرمایه گذاری کلانی روی این قشر صورت نگرفته است. در این میان سنین کودکی زمانی است که انسان درک اساسی از محیط اطراف خود می یابد و مفاهیم پایه یی که تاثیر مستقیم بر روابط اجتماعی دارند را می آموزد، یا آن که باید بیاموزد ولی آموزشی داده نمی شود. بطور مثال این مفاهیم عبارتند از: اختیار، عدالت، نظم، تدبیر و رعایت حقوق دیگران. در نگاه اول این مفاهیم بسیار پیچیده می نماید طوریکه یاد گرفتن آنها آنهم در سنین کودکی شاید غیر ممکن به نظر برسد. باید اعتراف کنم اگر من هم به طور مستقیم چگونگی آموزش این مفاهیم پایه در روابط اجتماعی را در کودکستانهای غربی ها مشاهده نمی کردم، پذیرفتن این سخن برایم سنگین بود. در غرب خانواده و خصوصا کودکستان کودک را در شناخت صحیح جهان اطراف کمک می کند و درک قوانین پایه اجتماعی - به طور مثال احترام به حقوق دیگران- که باعث شکل پذیری یک جامعه پایدار می گردد را از راه های بسیار ساده -از جمله بازیها و واکنش حساب شده به رفتار کودک- امکان پذیر می کند. من با این حساب ایمان دارم که مهمترین زمان در تشکیل شخصیت اجتماعی فرد سنین کودکی است و در جامعه ما بزرگترین نقش را خانواده بازی می کند. پس از آن که شخصیت اجتماعی فرد شکل گرفت سرمایه گذاری برای نهادینه کردن این مفاهیم پایه از جمله دموکراسی کاری است عبث و بیهوده. نتیجه این آموزش بیهوده آن خواهد بود که بطور مثال فرد به ظاهر مترقی به جای ریش بلند از نیکتایی بهره می گیرد. خلاصه این که تربیت و آموزش آغاز نهادینه سازی عناصر وفاق اجتماعی از جمله دموکراسی است و رسالت روشنفکران در جامعه متوقف پروراندن امر آموزش برای پایه گزاری یک تمدن است. چگونه کاربرد وسیع یک بازی در کودکستان در ساخت یک تمدن تاثیر مستقیم دارد؟ برای روشن شدن اهمیت موضوع مورد بحث به یک مثال ملموس پناه می بریم. در کودکستانهای غربی ها یک بازی بطور بسیار وسیعی استفاده می گردد. در این بازی کودک از قطعات و اجزا پلاستیکی و گاهی چوبی یک ساختمان، ماشین، هواپیما یا هر چیز مختلف دیگری را می سازد. بر پا کردن یا ساختن وسایل و ساختمانهای متفاوت از اجزا مشابه به کودک قدرت ذهنی معجزه آسایی می دهد، طوریکه این کودکان در سطح وسیع قدرت ایجاد یک تمدن سازنده را در آینده میابند. این بازی برای کودکان یک ساله به بالا با تنوع و اشکال بسیاری طراحی می گردد. در فارسی گاهی به این بازی خانه سازی اطلاق می گردد که شاید اسم صحیحی نباشد، چراکه کودک قدرت ساخت وسایل مختلف را از این اجزا دارد. مشکلی که اکنون در زمینه تربیت و آموزش کودکان در غرب مطرح است بازیهای کامپیوتری است. چراکه متخصصین تربیت کودک و روانشناسان کودک به هیچ وجه حاضر نیستند بازیهای کامپیوتری جای این وسیله آموزشی معجزه آسا و به ظاهر ساده را بگیرد. این بازی متنوع و ارزان به بهترین وجه قدرت خلاقیت فرد را بالا برده و مفهوم ساختن اشیاء مختلف از اجزاء مشابه را به کودک می آموزد. وقتی این بازی به صورت گروهی اجرا گردد، مفاهیمی اساسی مانند همکاری، تقسیم کار، نظم و نظایر آن به کودک از این طریق آموزش داده می شود. این مثالی است از تاثیر آموزش حساب شده بر ایجاد یک جامعه سازنده. نگاه موشکافانه به سیستم عملکرد شرکتهای عظیم سازنده محصولات پیشرفته به ما نشان می دهد که اساس کار به ظاهر پیچیده این شرکتها در قواعد بسیار ساده ولی مهمی نهفته است که کودکان غربی آن را در کودکستان از طریق این بازی آموخته اند! طرح یک تیوری برای بررسی رشد روانی انسان برای آن که نقش تربیت را در نهادینه کردن رفتارهای متعادل اجتماعی مورد ارزیابی قرار دهیم، ابتدا باید با مفهوم رشد روانی انسان آشنا شویم. برای مطالعه رشد روانی انسان نیاز به یک تیوری نسبتا فراگیر داریم. مکتبهای رواشناسی فراوانی رشد روانی انسان را مورد مطالعه قرار داده اند. از میان این مکاتب سه مکتب، مصداقهای تجربیشان بیشتر از سایر مکاتب، در جامعه انسانی به ثبوت رسیده است. طوریکه روانشناسان کودک و مطالعه گران علوم اجتماعی از این مکاتب برای آفرینش سیستم های نوین آموزشی تربیتی بهره بسیار جسته اند. ابتدا به اختصار به بررسی نظریات این سه مکتب می پردازینم و سپس سعی میکنیم تا از آنها یک تیوری کاربردی برای کنکاش در موضوع مورد بحثمان بیابیم. - مکتب روانکاوی: نظر مکتب روان کاوی در مورد رشد انسان اکنون پس از گذراندن آزمونهای زیادی در طول تاریخ روانشناسی، مورد پذیرش اکثر صاحبنظران تربیت کودک قرار گرفته است. فروید پدر این مکتب به حساب می آید. فروید و سایر هم مکتبهای او تلاش کرده اند تا رشد انسان را براساس رویدادهایی که در دوران کودکی برای او اتفاق افتاده است تحلیل کنند. طبق این مکتب، انسان به طور تصادفی و ارادی عمل نمی کند بلکه بر اساس انگیزشهای درونی، آرزوهای سرکوب شده یا ناآگاه عمل می کند. بنابراین هر رفتاری که از انسان سر میزند جبری است. فروید برای

دانلود گزارش تخصصی با موضوع راه های نهادینه کردن مراقبت از وسایل و اموال و ابزارآلات هنرستان در هنر جویان

اختصاصی از اینو دیدی دانلود گزارش تخصصی با موضوع راه های نهادینه کردن مراقبت از وسایل و اموال و ابزارآلات هنرستان در هنر جویان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود گزارش تخصصی با موضوع راه های نهادینه کردن مراقبت از وسایل و اموال و ابزارآلات هنرستان در هنر جویان

فرمت فایل word و قابل ویرایش

تعداد صفحات 29

قیمت 2000 تومان 

قسمتی از مجموعه

مقدمه 

یکی از اصول مدیریت آموزشگاهی ، رفتارهای مثبت  در آموزشگاه می باشد. از آنجا که هر کلام ورفتار  

برخورد مدیر دارای بار مثبت ومنفی می باشد و محیط آموزشی متاثر ار روابط سالم مدیر با مجموعه آموزشی واداری می باشد لذا رفتار مثبت مدیر دارای انرژی زیاد بوده و عامل فعالیتهای خوشایند می باشد. لذا هرگونه فعالیتهای مدیر در اموزشگاه به هنگام رفتارهای مثبت باعث شادمانی و ارتباط عاطفی مدیر با کارکنان و هنر جویان میگردد. مطمئنا مدیر نیز یک انسان بوده که عوامل مختلفی بر خلق وخوی او تاثیر میگذار ولی تسلط مدیر بر اعصاب خود وکنترل رفتارهای بوجود آمده باعث رفتارهای مثبت دیگران میگردد. هنر جویان وکارکنان با تفاوتهای فردی و روحی در مواجه با مدیر که یک الگوی رفتاری کامل می باشد به یک رفتار یکسان می رسند. تنش ها و کینه ها و دلواپسی ها عامل افت شخصیتی شده و مانع رفتارهای عاطفی سالم می گردند.

میتوان رفتارهای مثبت خوب را با عینک خوشیبنی در محیط آموزشگاه حاکم گرداند و رکن و عامل اصلی این رفتارها مدیر آموزشگاه می باشد.

افراد با شیوه های رفتاری متفاوت مانند دمدمی مزاج و بلغمی مزاج و نمونه های دیگر که برخواسته از جهان بینی و تفکر آنان ونوع تربیت روحی آنان میباشد در جامعه وجود دارند وهریک دارای نقش خاص وعام در محیط زندگی خود می باشند وهیچ شکی در ان نمی باشد ولی تهذیب نفس و کنترل و هدایت غرایز خود میتواند تاثیر روحی ومثبتی بر افراد داشته باشد و مدیر آموزشگاه نیزباید هوشیارانه به این امر توجه داشته باشد.

دانلود اقدام پژوهی نهادینه سازی علاقه به شرکت در نماز در دانش آموزان دوره ی متوسطه

اختصاصی از اینو دیدی دانلود اقدام پژوهی نهادینه سازی علاقه به شرکت در نماز در دانش آموزان دوره ی متوسطه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود اقدام پژوهی چگونه توانستم علاقه مندی به شرکت در نماز جماعت را در دانش آموزانم نهادینه سازم ؟

فرمت فایل word و قابل ویرایش 

تعداد صفحات 29 صفحه

قیمت 2000 تومان

قسمتی از مجموعه

چکیده:

نماز، آرام بخش روان و اطمینان دهنده قلب هاست و هرگونه یأس و ناامیدى و پوچ گرایى را از انسان دور مى سازد. خداوند متعال در قرآن کریم مى فرماید: وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی» (طه: 14)؛ نماز را براى رابطه دائمى با من و یاد من به پا دارید. این رابطه، آدمى را از هرگونه انحراف و غفلتى بازمى دارد. نماز روح نظم و انضباط را در انسان به وجود آورده، زمینه ساز حرکت تکاملى او مى شود. إِنَّ الَّذِینَ عِندَ رَبِّکَ لاَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ یَسْجُدُونَ»(اعراف: 206)؛ همانا مقربان درگاه پروردگارت از پرستش او سرکشى نمى کنند و او را تسبیح مى گویند و براى او سجده مى کنند. پرستش، نوعى رابطه خاضعانه و ستایش گرایانه و سپاس گزارانه است که انسان با خداى خود برقرار مى کند. این نوع رابطه را انسان تنها با خداى خود مى تواند برقرار کند. پرستش نشان دهنده امکان و یک میل در انسان است؛ امکان بیرون رفتن از مرز امور مادى و میل به افق بالاتر و وسیع تر. چنین میلى و چنین عشقى، از مختصات انسانى است. به عبارت دیگر، هدف اصلى از عبادت، راه یافتن به جوار آن کمال مطلق و هستى بى پایان و انعکاس پرتویى از صفات کمال و جمال او در درون جان است که نتیجه اش، فاصله گرفتن از هوا و هوس ها و روى آوردن به خودسازى و تهذیب نفس است. نماز، رمز پیوند خلق با خالق است و ارتباط مستمر آنها را با خدا تضمین مى کند. نماز، طبیب انسان است و سلامتى انسان را تضمین مى کند. نماز واقعى پیوند انسان را با خدا چنان محکم مى کند که در برابر هر کار و هر برنامه، او را حاضر و ناظر و مراقب اعمال خویش مى بیند. این مزیت، که خود اوج تربیت است، در نماز جماعت به بى نهایت مى رسد. نماز جماعت نهایت شکوه عبادت حق تعالى و نمایش انسجام و وحدت مسلمانان و یکپارچگى آنان در باور و عمل به اعتقادات اسلامى است. رسول اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: اگر تعداد نمازگزاران صفوف جماعت از ده نفر فراتر رود، پاداش هر رکعت آن آن قدر زیاد مى گردد که حتى اگر تمام آسمان ها کاغذ شود و دریاها مرکب، و همه درختان قلم گردند و همه فرشتگان مأمور نوشتن آن، نمى توان پاداش آن را ثبت نمود و پاداش آن فقط درخور محاسبه ذات بى کران الهى است» (رضوان طلب، 1373، ص 185). نماز جماعت از یک وسیله میان عبد و معبود فراتر مى رود و جنبه اجتماعى و سیاسى و تشکل به خود مى گیرد و معنویت، تعالى اجتماعى و توسعه فرهنگ اسلامى را به دنبال مى آورد.

از سوى دیگر، مدارس به عنوان مهم ترین نهاد تعلیم و تربیت، نقش بسزایى در ترویج فرهنگ و ارزش هاى اسلامى و انقلابى و ترویج فرهنگ نماز و نماز جماعت در بین نسل جوان، و تعمیم آن دارند. نماز جماعت مدارس، کانون تربیت عملى فرهنگ و ارزش هاى اسلامى و محل عینیت بخشى به آموخته ها، با حضور مدیران، مربیان و دانش آموزان در صف هاى منظم در درگاه حق تعالى مى باشد. انجام اعمال عبادى نماز جماعت به صورت یک دست و منظم، بیانگر این حقیقت است که اگر افراد مسلمان به دلخواه خود و به صورت اختیارى، همه با هم و در کنار هم براى احیاى شعائر اسلامى پیش قدم شوند و مصمم به انجام آن گردند، به همین نسبت خواهند توانست در سایر امور دین پیشگام بوده و با بهره گیرى از نیروى ایمان و استعدادهاى موجود، قله هاى کمال را تسخیر کنند. هرگاه این رفتارها به صورت مداوم و مستمر صورت بگیرد، نمازگزاران از خلّاقیت ها و صفات پسندیده افراد صالح بهره برده و از آنها متأثر مى شوند؛ درنتیجه، به اصلاح و خودسازى پرداخته و این شکوفایى را به جامعه نیز سرایت خواهند داد. نماز جماعت علاوه بر محل نیایش بودن، منبع اشاعه فرهنگ اسلامى و به نمایش گذاشتن قدرت و اقتدار امت اسلامى نیز مى باشد.

 مقدمه

اسلام دین فرهنگ، و در فرهنگ اسلامى، محور اصلاحات فرهنگ سازى است. فرهنگ عصاره زندگى اجتماعى است و به وسیله فرهنگ است که انسان از جهات مختلف با مردم پیرامونش همراهى و هماهنگى مى یابد و از مردم جوامع دیگر متمایز و مشخص مى شود. از دیدگاه اسلام، هدف از تعلیم و تربیت، پرورش شوق فطرى کودک نسبت به جمال و جلال الهى، و هدف غایى آن در قرآن، پرستش اللّه و قرب الهى است. در هر جامعه اى، آموزش جامعه پذیرى، فرهنگ پذیرى، رشد و پرورش شخصیت، انسجام و وحدت، و پرورش سیاسى (علاقه بند، 1387، ص 17) رسالت اصلى مراکز تعلیم و تربیت مى باشد. این مهم از طریق پوشش نیازهاى رشد و توسعه و بهبود شرایط زندگى با بهره گیرى از دانش بومى شده متناسب با فرهنگ مسلط اجتماعى (دین و فرهنگ) و تأثیرگذارى به واسطه داشتن اندیشمندان و نظریه پردازان علمى و کادر آموزشى امکان پذیر خواهد بود. متولیان این امر مى کوشند با برخوردار کردن جامعه از انسان هاى توانمند و سالم و آشنا به دانش هاى بنیادین، ارزش هاى اجتماعى و نمادهاى فرهنگ اسلامى را در عین اشاعه، پویا، جامع، و درون زا نمایند که سازوکار آن نیز آموزش و پرورش» مى باشد. آموزش و پرورش فعالیتى است مداوم و جامع، براى همه؛ براى رشد و تکامل انسان، غناى فرهنگ و تعالى جامعه (مشایخ، 1378، ص 43). بنابراین، ساخت فرهنگى هر جامعه اى ریشه در ساختار تعلیم و تربیت آن جامعه دارد. آنها با برخوردارى از طرفیت انسانى خود، سعى در تولید دانش، فرهنگ سازى و ارائه خدمات دارند (پورعزت و همکاران، 1389، ص 10) و هدف اصلى آنها، توسعه اطلاعات (شخصیت سازى)، توسعه مهارت ها (ایجاد ارزش افزوده)، توسعه شخصیت (دگرگونى) و خلّاقیت و تفکر (شکوفایى استعداد) بوده و ابزار اصلى براى تأثیرگذارى بر فرهنگ و شخصیت افراد، فقط اطلاعات و الگوهاى رفتارى آنهاست. آموزش و پرورش در هر ساحت و عرصه اى که در دستور کار قرار داشته و از طریق برنامه هاى درسى، اعم از پنهان یا آشکار، به عنوان مهم ترین محمل و وسیله آموزش به دانش آموزان عرضه مى شود، لاجرم درصدد نیل به اثربخشى یا اثرگذارى بر مخاطبان است. در عرصه هایى مانند تربیت علمى و فناورى، تربیت بدنى و زیستى، تربیت سیاسى و اجتماعى، تربیت هنرى و زیباشناسى، تربیت حرفه اى و اقتصادى همانند تربیت ارزشى، اخلاقى و دینى، دغدغه اثربخشى در صدر دغدغه هاى مربیان و متولیان نظام هاى آموزشى قرار دارد.

با توجه به مطالب گفته شده، مدارس و نهادهاى فرهنگى و آموزشى به عنوان مهم ترین سازوکار جامعه براى تعلیم و تربیت نسل آتى، باید بتوانند در ایجاد دانش، بینش و نگرش نسبت به آموزه هاى دینى و ارزش هاى اسلامى و ساخت فکرى و فرهنگى آنان اثربخشى مناسبى داشته باشند. نماز رکن دین مبین اسلام، نماد ارزش هاى آن و تجلى قرب الهى، و نماز جماعت مظهر عبادت، شکوه و عظمت، وحدت و انسجام مسلمانان حول محور حبل المتین است. به عبارت دیگر، نماز عصاره فرهنگ و ارزش هاى اسلامى و نماز جماعت اوج وحدت یک نظام فکرى و اجتماعى در ابعاد مختلف است. در اسلام، نماز ستون دین معرفى گردیده و بر جماعت خواندن آن تأکید شده است. نماز و نماز جماعت آثار و برکات زیادى دارد؛ ازجمله اینکه انسان را از معصیت بازداشته و او را در مسیر تعالى نگه مى دارد. بنابراین، از مهم ترین وظایف مدارس و به ویژه مدارس متوسطه، زمینه سازى براى ارائه دانش هاى بنیادین، و تبدیل آنها به ارزش و نماد عملى به منظور تربیت انسان هاى سالم (از نظر جسمى و روانى) و متخصص و متعهد در راستاى فرهنگ مسلط اجتماعى است؛ امرى که نظام اسلامى آن را به عنوان اصلى ترین مأموریت هاى خود دنبال نموده و با انجام فعالیت هایى نظیر ایجاد و تجهیز نمازخانه مراکز آموزشى، اختصاص بخشى از زمان براى حضور دانش آموزان و دبیران در نماز جماعت، و تخصیص بخشى از محتواى درسى به مباحث نماز و نماز جماعت و احکام آن و برگزارى مسابقات اذان و...، سعى در پرورش معنوى دانش آموزان دارد. اما به نظر مى رسد على رغم جدیت و تلاش صادقانه متولیان در تبدیل شدن این فعالیت به یک باور قلبى و درونى شدن آن به عنوان نماد فرهنگ اسلامى، هنوز توفیقات کاملى حاصل نشده و نیازمند واکاوى عوامل مؤثر و برنامه ریزى مناسب با واقعیت هاست

بیان مسئله

در مکتب اسلام، تعلیم و تربیت ارزش ها، جایگاه و نقش اساسى دارند. در اسلام، هدف از تعلیم و تربیت ارزش ها، پرورش شوق فطرى نسبت به جمال و جلال الهى و عشق به ارزش هاست. اسلام نقش اساسى مربى را انتقال ارزش ها نمى داند، بلکه فراهم آوردن شرایطى مى داند که متربى به تجربه واقعى درونى که ریشه در فطرتش دارد گرایش یابد (رحیمى، 1391، ص 1). تعلیم و تربیت به عنوان مختصات و شاخص هاى تعالى حقیقى انسان، محور و غایت حرکت انبیاى الهى شمرده شده است. در نظام اسلامى، آموزش و پرورش به عنوان مهم ترین سازوکار جامعه براى فرهنگ پذیرى و جامعه پذیرى انسان ها، بیشترین نقش را از طریق دبیران صلاحیت دار، مدیران تربیت شده و برنامه هاى درسى مناسب، اعم از برنامه هاى درسى پنهان یا آشکار در آموزش مؤثر ارزش هاى اسلامى به ویژه نشر اعمال دینى دارد. یکى از مهم ترین این اعمال عبادى، نماز و مشارکت در نماز جماعت به عنوان نشانه مسلمانى و وحدت مسلمانان است که باید در مراکز آموزش و پرورش شکل گیرد؛ امرى که در نهاد آموزش و پرورش کشور به صورت یک فعالیت آموزشى از همان روزهاى پیروزى انقلاب اسلامى در رأس امور قرار گرفت. تأکیدات امام راحل قدس سره و مقام معظم رهبرى (مدظله العالى) و نیز آیین نامه ها، بخشنامه ها و دستورالعمل هاى اقامه نماز مدارس، عنایت خاص نظام اسلامى در برپایى نماز و آشنا نمودن نسل گران قدر نوجوان و جوان با وظایف دینى و الهى و اهمیت بخشیدن به نماز را آشکار مى سازد. ستاد اقامه نماز معاونت پرورشى در سال 1369 به منظور ترویج فرهنگ نماز به عنوان اصلى ترین ارزش دینى در وزارت آموزش و پرورش ایجاد گردید و از همان شروع کار، اقدام به تهیه دستورالعمل ها و بخشنامه ها و طرح ها براى تعمیق بیشتر امر نماز و ارسال آن به استان ها و مدارس کشور نمود. هدف کلى از تهیه و تدوین مجموعه دستورالعمل ها، ایجاد روش ثابت و یکنواخت براى اقامه نماز به صورت فراگیر در کلیه ادارات، مراکز و واحدهاى آموزشى و روش هاى هرچه باشکوه تر برگزار نمودن نماز به صورت یک حرکت اصولى و فراگیر در آموزش و پرورش است، به گونه اى که امور دیگر در زمان اقامه این فریضه الهى تحت الشعاع قرار گیرد. از مباحث مورد تأکید ستاد اقامه نماز معاونت پرورشى مى توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. موضوع نماز را در مدارس به طور جدى مطرح نموده و براى آن جایگاه خاصى قایل شوند.
2. در کلیه مراکز آموزش و پرورش، محلى براى برگزارى نماز تعیین شود و فضاى عمومى این مراکز، همواره مشوق دانش آموزان و دانشجویان براى اقامه نماز و زنده نمودن فرهنگ نماز باشد.
3. در طرح هاى ساختمانى جدیدمراکزآموزش وپرورش، محل نمازخانه به صورت شاخص موردنظر قرار گیرد.
4. در اردوها، برنامه ها و جشنواره هاى آموزشى، فرهنگى، هنرى و ورزشى با فرا رسیدن وقت نماز، اذان اقامه شود.
5. انجمن اولیا و مربیان در جلسات و برنامه هاى خود، والدین را بر امر نماز فرزندان توجیه و تشویق نموده و نسبت به تشویق والدین براى ساخت نمازخانه در مدارس اقدام نمایند.
6. از شخصیت هاى مذهبى، فرهنگى، اجتماعى و سیاسى براى شرکت در مراسم نماز جماعت مراکز آموزش و پرورش دعوت به عمل آید. بین مدارس و مساجد همجوار آنها ارتباط برقرار شود و دانش آموزان براى شرکت در مراسم نماز جماعت و جمعه ترغیب شوند.
7. در کتابخانه ها جایگاه ویژه اى براى کتب مربوط به نماز اختصاص یابد و نسبت به جمع آورى آثار منتشرشده در خصوص نماز اقدام شود تا در اختیار علاقه مندان قرار گیرد.
8. کلیه دبیران، دبیران و اساتید مراکز آموزشى به روش هاى مناسب با فلسفه نماز آشنا شده، شیوه هاى اثرگذارى بر دانش آموزان و دانشجویان را بیاموزند (مجموعه اى از آیین نامه ها، بخشنامه ها، دستورالعمل ها و طرح هاى اجرایى اقامه نماز مدارس، ص 105).

1. از به کاربردن روش هاى نامطلوب، تهدید و تطمیع و اجبار دانش آموزان براى اقامه نماز پرهیز شود (ستاد اقامه نماز، 1380).

على رغم این تدابیر، به نظر مى رسد هنوز نماز و نماز جماعت در مدارس نهادینه نشده و نیازمند واکاوى عوامل مؤثر براى برنامه ریزى بهتر است. همچنان که سادتى و جوادى (1376) در تحقیقى تحت عنوان عوامل مؤثر در ترغیب دانش آموزان به نماز، با تأکید بر عوامل درون مدرسه اى» نشان دادند: بین گرایش دانش آموزان به نماز و میزان محبوبیت مربیان تربیتى در نزد آنان رابطه وجود دارد. و مهم ترین عوامل مؤثر در عدم گرایش بعضى از نوجوانان به اصل نماز، به ترتیب شامل نداشتن انگیزه قوى، عادت نداشتن به خواندن نماز از دوران کودکى، ندانستن فلسفه و اسرار نماز، ترجیح دادن تفریح و سرگرمى (به علت جاذبه بیشتر آن در نزد این عده)، حل نشدن برخى از مسائل اعتقادى مانند مسئله خدا، معاد و... در نزد این گروه از نوجوانان مى باشد.

تحقیق درباره نقش تربیت در نهادینه کردن دموکراسی

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق درباره نقش تربیت در نهادینه کردن دموکراسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل :word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 17 صفحه

مراکز آموزشی و دوره یادگیری  
بی شک آموزش و تربیت (در تمام اشکال آن) اساسی ترین رکن برای پیاده کردن "یک مفهوم با کارکرد اجتماعی" در جامعه می باشد. رفتار دمکراتیک مانند هر رفتار اجتماعی دیگر آموختنی است. مسلما در جامعه یی که مراکز مهم آموزشی آن رفتارهای غیر دموکراتیک را آموزش می دهند، نباید انتظار نهادینه شدن دموکراسی را داشت. قبل از آن که آموزش آغاز گردد مفهوم مورد نظر توسط آموزش دهنده باید درک و پذیرفته شود. مهمترین مرکز آموزش روابط اجتماعی در جامعه ما خانواده است. به این معنا که انسان به عنوان واحد موثر اجتماعی اساسی ترین مفاهیم اجتماعی -که در بازسازی روابط در سطح کلان نقش حیاتی دارند- را از خانواده و در خانواده یاد می گیرد. دیگر مراکز یادگیری عبارتند از مسجد و مکتب. برخلاف تصور رایج به نظر بنده دانشگاه نقش اساسی در آموزش مفاهیم پایه اجتماعی بازی نمی کند، چراکه مفاهیم بنیادی در سنین کودکی در ناخودآگاه فرد شکل یافته است و در دانشگاه این مفاهیم فقط شکل تیوریک پیدا می کنند یا آن که یک مفهوم بدوی با یک تیوری مدرن زرق و برگ می یابد. اما یادگیری و بیان این تیوریهای مدرن در دانشگاه عملا بر رفتار نهادینه شده فرد که در دوران کودکی وجود فرد را به تسخیر درآورده، تاثیری نمی گزارد. چه بسا در جامعه ما این تجربه به خوبی قابل مشاهده است طوریکه افرادی با ظاهر مدرن و دانشگاه رفته، عملکردی نا هنجار و بدوی دارند. درک این مسایل شروع رسالت روشنفکران برای یافتن راه حل است.
برای رفع مشکل یک سیستم قدم اول شناخت سیستم است. هر چه این شناخت کاملتر و عالمانه تر باشد امکان یافتن راه حل کلیدی بیشتر است. هدف ما در این مقاله یافتن همین راه حل کلیدی برای تحول سیستم اجتماعی افغانستان از حالت متوقف به حالت پویا است. جامعه از جزء موثری به نام فرد تشکیل یافته است. به رسمیت شناختن این جزء موثر در رقم زدن هویت سیستم، امری بدیهی است طوریکه سایر عوامل از جمله عوامل خارجی در مقایسه با آن بسیار کمرنگ می نماید.
این عامل موثر یعنی فرد را از نظر کارکرد مورد تحلیل قرار می دهیم. از زمان تولد تا هنگامی که یک فرد به یک عامل موثر تبدیل می شود معمولا به 25 سال وقت نیاز است. این همان دورانی است که فرد آموزش می بیند تا به یک عامل موثر تبدیل گردد. در حکومت هایی که بر تاریخ معاصر ما گذشته است کمترین بها به این افراد داده شده است. به عبارت دیگر به دلایل مختلف کمترین سرمایه گذاری دولت ها روی آموزش صورت گرفته است. دلیل آن روشن است: چون که حکومتها به دلیل بی ثباتی درگیر امور گذرای روزمره بوده اند و قشر خردسال تا جوان، در حال جامعه مسلما عامل موثری به حساب نمی آید، لذا سرمایه گذاری کلانی روی این قشر صورت نگرفته است.
در این میان سنین کودکی زمانی است که انسان درک اساسی از محیط اطراف خود می یابد و مفاهیم پایه یی که تاثیر مستقیم بر روابط اجتماعی دارند را می آموزد، یا آن که باید بیاموزد ولی آموزشی داده نمی شود. بطور مثال این مفاهیم عبارتند از: اختیار، عدالت، نظم، تدبیر و رعایت حقوق دیگران. در نگاه اول این مفاهیم بسیار پیچیده می نماید طوریکه یاد گرفتن آنها آنهم در سنین کودکی شاید غیر ممکن به نظر برسد. باید اعتراف کنم اگر من هم به طور مستقیم چگونگی آموزش این مفاهیم پایه در روابط اجتماعی را در کودکستانهای غربی ها مشاهده نمی کردم، پذیرفتن این سخن برایم سنگین بود. در غرب خانواده و خصوصا کودکستان کودک را در شناخت صحیح جهان اطراف کمک می کند و درک قوانین پایه اجتماعی - به طور مثال احترام به حقوق دیگران- که باعث شکل پذیری یک جامعه پایدار می گردد را از راه های بسیار ساده -از جمله بازیها و واکنش حساب شده به رفتار کودک- امکان پذیر می کند.

اقدام پژوهی چگونه توانستم فرهنگ رعایت بهداشت را در دانش آموزانم نهادینه سازم ؟

اختصاصی از اینو دیدی اقدام پژوهی چگونه توانستم فرهنگ رعایت بهداشت را در دانش آموزانم نهادینه سازم ؟ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلوداقدام پژوهی چگونه توانستم فرهنگ رعایت بهداشت را در دانش آموزانم نهادینه سازم ؟ بافرمت ورد وقابل ویرایش در27صفحه

اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد و توسط مدیر سایت طراحی گردیده است. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده میباشد

چکیده

در مدارسی که اصول بهداشتی رعایت می شود (مدارس سالم) دانش آموزان نه تنها توانایی بیشتری برای یادگیری دروس خود دارند، بلکه مطالب بهداشتی ای می آموزند که در تمام عمر به آنها کمک می کند تا از بیماریهای قلبی، صدمات مغزی و یا حتی سرطان پیشگیری کنند.آموزش صحیح بهداشت در مدارس توسط معلمان دوره دیده،باعث افزایش آگاهی دانش آموزان در ارتباط با ارتقاء سطح سلامت و پیشگیری از بیماریها،دسترسی به اطلاعات صحیح بهداشتی، محصولات و سرویسهای بهداشتی، رفتار سالم، توانایی برقراری ارتباط با دیگران،افزایش توانایی تصمیم گیری و تعیین هدف در زندگی می گردد.

امروزه برای سنجش وضیعت سلامت و بهداشت جامعه،به وضیت عملکرد بهداشتی افراد بهای بیشتری داده می شود تا تکنولوژی و سرویسهای پزشکی که در آن جامعه ارائه می گردد و تحقیقات نشان داده است که آموزش بهداشت در مدارس می تواند نقش بسزایی در این رابطه داشته باشد.به همین دلیل آموزش بهداشت در مدارس یکی از اولویتهای اصلی در برنامه های بهداشت کودکان و جامعه می باشد .

این حق تمامی دانش آموزان است که در محیطی امن و سالم به آموختن بپردازند و برنامه پیشگیری از صدمات و جراحات ناخواسته جهت کمک به این مهم طراحی و اجرا می شود.

اینجانب … با توجه به موارد فوق تصمیم گرفتم فرهنگ رعایت بهداشت را در دانش آموزانم نهادینه کنم و اقدام پژوهی خود را در این باره بنویسم.

مقدمه:

با فرارسیدن سال تحصیلی جدید احتمال ابتلا به بیماری‌های واگیردار ناشی از حضور دانش‌آموزان در کنار هم در مدارس افزایش می یابد . از همین رو مسئولان بهداشتی و مسئولان مدارس باید تأکید بسیار زیادی بر شست و شوی دست دانش‌آموزان به‌ ویژه هنگام خروج آنها از دستشویی داشته باشند و آموزش‌های صحیح شستن دست به دانش‌آموزان نیز مد نظر قرار گیرد.علاوه بر این ها، والدین باید به فرزندان دانش‌آموز خود بیاموزند که قوانین مدرسه را بشناسند و به آن احترام بگذارند. وسایل شخصی مانند لیوان و دستمال را هر روز به همراه خود به مدرسه ببرند، برای نوشیدن آب در مدرسه از لیوان خود استفاده کنند، برای بهداشت فردی خود اهمیت قائل شوند و حداقل دو بار در هفته استحمام کنند، موهای خود را مرتب نگه دارند، جوراب‌های خود را مرتب بشویند و با ظاهری آراسته به مدرسه بروند، به تغذیه خود در مدرسه اهمیت بدهند و از مصرف مواد خوراکی کم ارزش مانند چیپس و پفک خودداری کنند، برای میان وعده از لقمه ‌های خانگی یا میوه استفاده کنند، اگر مواد خوراکی میان وعده را از بوفه مدرسه تهیه می‌کنند، مواد خوراکی‌ای را بخرند که دارای بسته بندی، مهر استاندارد و نشانی محل کارخانه باشد، از فروشندگان دوره‌گرد اطراف مدرسه خوراکی نخرند. صبح‌ها قبل از رفتن به مدرسه، حتماً صبحانه بخورند تا برای فراگیری درس‌ها انرژی کافی داشته باشند.

کودکان و نوجوانان سرمایه بزرگ انسانی و آینده سازان کشور هستند پس کودکان سالم امروز پایه گذار جامعه سالم فردا خواهند بود