مقاله تحول مفهوم اوقات فراغت ، نظام های تولیدی و بازار کار

اختصاصی از اینو دیدی مقاله تحول مفهوم اوقات فراغت ، نظام های تولیدی و بازار کار دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات: 20

هدف اصلی این مقاله بررسی تحول مفهوم اوقات فراغت در دو دوره بعد از صنعتی شدن در اواخر قرن نوزدهم و قرن بیستم و بعد از دهه 1980 است.

مروری کلی بر تحول مفهوم اوقات فراغت

هدف اصلی این مقاله بررسی تحولات مفهوم اوقات فراغت در دو دوره صنعتی شدن و گسترش سرمایه داری در اواخر قرن نوزدهم و قرن بیستم و تحولات بعد از دهه 1980 آنطور که در نظریات جامعه شناسان و بررسیهای جامعه شناسی اوقات فراغت منعکس شده است. تحولاتی که در ساخت اقتصادی و بازار کار در این دو دوره رخ داد ماهیت اوقات فراغت را دگرگون کرد. رشد صنعتی شدن بر پایه نظام سرمایه داری نگرش به اوقات فراغت را از آنچه در دوره کهن و جامعه ماقبل سرمایه داری با آن مواجه بوده تغییر داد. رشد جنبش کارگری و بالا گرفتن عرصه ستیز اتحادیه های کارگری و کارفرمایی و تحول در مدیریت علمی واحدهای صنعتی در جهت ظهور مفهوم جدیدی از اوقات فراغت بود که به کلی متفاوت از تعریف آن در دوره باستان است. اگر واژه اوقات فراغت را ریشه شناسی کنیم از ریشه لاتین به معنی "اجازه دادن" می آید لذا فراغت به معنی رخصت دادن معنی می دهد.( تامیلسون، 1993، 329 -330) حتی در اندیشه یونانی نیز واژه فراغت هم ذوج کار و یا نیروی کار بوده است. در میان متفکران گذشته ارسطو فراغت را به مثابه پیشه ای جدی می دانسته است: " ما حرفه و کار و شغلی را در پیش می گیریم تا فراغتی داشته باشیم". در نظر اول این طور استنباط می شود که به نظر ارسطو فراغت وضع ایده آلی است که هر شهروند به دنبال و در آرزویش است. لذا صرف اوقات فراغت لازمه زندگی است. ( مارت، 1989، ص 14) اما آنطور که بعدا در بررسی قضاوت مسلط در باره دیدگاه اندیشمندان باستان در خصوص اوقات فراغت خواهیم پرداخت برخلاف نظر بارت آنچه ارسطو از اوقات فراغت منظور نظر داشته است هم ذوج بودن آن با کار است و نه در مقابل کاربودن. این درست در مقابل مفهومی از اوقات فراغت قرار می گیرد که مربوط به تحولات بعد از صنعتی شدن و رشد نظام سرمایه داری است. بنابر این فراغت در دوره مدرن بتدریج در مقابل کار قرار می گیرد. یعنی ما در مقابل دستمزد فعالیتی می کنیم تا فراغتی داشته باشیم. بنابر این فرق است بین تلقی ما از اوقات فراغت در دوره مدرن که در بیشتر نوشته جات مربوط به اوقات فراغت در علوم اجتماعی آمده است : یعنی قراغت به معنی " فرصتی برای وقت آزاد " . ( ویلیامز ، 1976) در چنین تلقی، کار فعالیتی است که یه شما برای انجام آن پرداختی صورت می گیرد اما فراغت صرف زمانی است که اجباری در انجامش نیست و پولی هم در قبال آن دریاقت نمی کنید. بعدا نشان خواهیم داد که در دوره جدید تا چه حد چنین تعریفی از اوقات فراغت تنها ساده انگاری بیش نیست و بررسی های تجربی را از عینیت دور می کند. به عبارت دیگر رابطه کار و فراغت براحتی رابطه ای متجانس محسوب نمی شود و براحتی نیز غیر متجانس نیست. بلکه رابطه ای است که با تحولات اجتماعی و اقتصادی در حال تحول بوده است. آنچه که این مقاله بطور مشخص دنبال می کند بررسی تحول مفهوم اوقات فراغت در سه مرحله ماقبل مدرن ( دوران باستان ) ، دوره مدرن ( انقلاب صنعتی و صنعتی شدن ) و دوره مدرنیته متاخر ( دوران جهانی شدن ) است. در هر یک از این دوره ها نگرش گروه های مختلف مردم در جوامع گوناگون به اوقات فراغت متفاوت بوده است که این ناشی از تحولات در عرصه ساخت اقتصادی است. در دوره مافبل مدرن اوقات فراغت بخشی از زندکی فرهنگی بوده است. اما در دوره صنعتی فراغت به واقع مشکل جامعه صنعتی تلقی می شده است چون بطور مشخص فعالیت های فراغتی ماقبل مدرن فعالیت هایی غیر مولد تلقی شدند. نظم توسعه صنعتی اولیه در بیشتر جوامع فراغت را بالقوه مشکل جامعه صنعتی می پنداشت و لذا گسترش آن را بر نمی تابید. آنطور که در بخش بعد بررسی خواهد شد چنین نگرشی به اوقات فراغت بر اساس تفسیری خاص از اوقات فراغت در جامعه ماقبل مدرن بود. یعنی اینکه اگر کارگر صنعتی به مانند جامعه و فرهنگ ماقبل سرمایه داری و صنعتی زمانی را به اوقات فراغت بپردازد نظم نیروی کار و تولید در خطر قرار خواهد گرفت. برای همین بود که فرهنگ اوقات فراغت و تفریح سنتی مورد حمله قرار گرفت تا به حاشیه رود. ( تامسون ؛ 1967) در حقیقت می توان گفت فعالیت فراغتی در اوایل رشد دوره صنعتی مدرن حوزه تضادهای سیاسی و فرهنگی و اجتماعی بود که به شکل ستیزاتحادیه های کارگری و مدیریت کارخانه ها و کارفرماها تجلی می یافت. اما به تدریج که ساخت اقتصادی تغییر کرد و بازارهای مصرفی تشکیل شد حوزه های فراغتی برای اقشار مختلف شکل یافت. بنابر این می توان تحول در مفهوم اوقات فراغت را همگام در تحول در ساخت های اقتصادی که پیامد ظهور حوزه ستیز است نیز جستجو کرد. بر این اساس در جامعه مصرفی امروز نمی توان همان تعریفی را از اوقات فراغت بکار برد که در آغاز جامعه صنعتی و یا در جامعه کهن و باستانی بکار می رفت ، چون ویژگیهای جامعه مصرفی ماهیتا با انواع جوامع گذشته متفاوت است.

تحقیق و بررسی در مورد تربیت بدنی و اوقات فراغت

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق و بررسی در مورد تربیت بدنی و اوقات فراغت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 30

تربیت بدنی و اوقات فراغت

یکی از مهمترین نعمتها، نعمت تندرستی و سلامت است که می تواند در موفقیت انسان عاملی مهم باشد.یک جامعه،یک خانواده، تنها زمانی قادر خواهد بود که راه ترقی و تکامل را طی کند که متشکل از افرادی سالم، با ارزش و پاک باشد. با توجه به این مهم تربیت بدنی و ورزش به عنوان بخشی از نیاز ساختاری انسان بایستی مورد توجه همه افراد جامعه اعم از زن و مرد، کوچک و بزرگ باشد. تربیت بدنی یک پدیده انسانی و یک ابزار موثر برای پرورش جسم و روح و ارتقا» فرهنگ و تربیت اخلاق است و می تواند زمینه ساز هویت ملی باشد.

نقش ورزش در پیشگیری از نارسائیهای بدن، ورزش درمانی وبرنامه ریزی و گسترش تربیت بدنی در سطوح مختلف زندگی عموم مردم باید مورد توجه قرار گیرد. نکته مهم این است که همه افراد جامعه از کودکان و بزرگسالان باید یاد بگیرند که تندرستی پدیده ای است که عوامل مختلفی در حفظ و بقا» و یا از بین بردن آن دخالت دارند و تربیت بدنی عامل بسیار مهم و ارزنده است که می تواند به عنوان یک وسیله آموزش علمی وواقعی مفهوم و اعتقاد به تندرستی را در افراد ایجاد نماید. در آموزش و پرورش نیز نخستین هدف، رشد ابعاد گوناگون شخصیت فرد از جنبه های جسمانی، روانی و اجتماعی و معنوی است. ورزش و هدف تربیتی آن یادگیری مهارت های رفتاری را باعث می شود و با چنین تعبیری ورزش به عنوان یک وسیله کمک کننده عملی، پیوسته با تربیت همراه است. نقش مربی ورزش است که می تواند تصمیم بگیرد که اولویت را به ورزش دهد و یا به تربیت. یعنی کدامیک اصل است و کدام یک فرع. در یک تحلیل کلی باید گفت تربیت وورزش در یک فرهنگ یا جامعه نمی تواند اجزای جداناشدنی از یکدیگر بوده باشند.، چرا که به نظر می رسد هر دو ارزش های والا و گاه متفاوت از یکدیگر را دارا باشند. تربیت بدنی دانشی است که به رشد و تکامل و بکار گیری توانائیهای بالقوه حرکتی و پاسخهای مربوط به آن و نیز تغییر و اصلاح رفتار فرد به نتیجه این پاسخها ست، توجه دارد.بین ورزش و تربیت بدنی شاخه ای از تربیت موجود است از این رو باید پیوسته با اهداف درونی تعلیم و تربیت همساز و هماهنگ باشد. آینده کودکان و جوانان، زنان و مردان جامعه ما در گرو آموزش و پرورش افراد است.توسعه جوامع شهری و روی آوردن مردم از روستاها به شهرها به طور اتوماتیک باعث روگرداندن از زندگی طبیعی و روی آوردن به زندگی مکانیکی است، افزایش وسایل پیشرفته و مدرن با تمام مزایا و تسهیلاتش اثرات منفی زیادی روی بدن انسان نهاده و اورا دچار فقر حرکتی نموده است.خوشبختانه اینک در کشور ما به ورزش بیش از بیش توجه می شود، ورزش که روزی تنها وسیله قهرمان پروری برای عرضه اندام در عرصه های مسابقات جهانی بود، به وسیله ای برای پرورش و نگه داری قوای جسمانی و روانی تبدیل شده است، از این رو طبعا تعداد کسانی که به ورزش روی می آورند بسیار بیشتر شده است.

شکی نیست که یکی از اقدامات اساسی که باید انجام گیرد، فراهم آوردن مطالب خواندنی و آموزشی است تا مردم علاقمند دریابند که ورزش به چه کار می آیدو چه فوایدی را برایشان در بردارد. فعالیتهای بدنی و ورزشی در شرایط

مبانی نظری تحقیق اوقات فراغت

اختصاصی از اینو دیدی مبانی نظری تحقیق اوقات فراغت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

   فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

   تعداددصفحه:85

فراغت :

در واقع در زمان و فرصتی است که یک فرد رشد یافته و مسئولیت پذیری در طول زندگی خود فارغ از انجام کارهای مؤظف و بعد از پرداختن به امور دینی و عبادی باید با میل و رغبت و ارادة شخصی ودر نهایت آزادی از آن بهره گیرد و به فعالیتی بپردازد که آن را دوست می دارد .

زمان فراغت :

ارزشمندترین لحظات ، ساعات وروزهای زندگی انسان است . بدیهی است که ارزشمندی اوقات فراغت به موازات رشد فکری و توسعة قابلیت های شخصی و مسئولیت پذیری های خانوادگی ، حرفه ای و اجتماعی ، مضاعف می شود در زندگی کودکان و نوجوانان ، در اوقات فراغت به زمانی معنا ومفهوم روشن و ارزشمند پیدا می‌کند : که حضور مؤظف در مدرسه و انجام تکالیف مکلف را برای نخستین بار تجربه می کنند . در روزهای سال تحصیلی ، ساعت خارج از مدرسه و زمانی که دانش آموزان تکالیف آموزشگاهی را انجام داده اند و فارغ از برنامه های معمولی روزانه فرصتی می‌یابند که با انگیزه شخصی و آزاد به هدایت و نظارت اولیاء ومربیان دراین زمینه می‌تواند فوق العاده پرثمر وپربرکت باشد .

اما تعطیلات تابستانی برای اکثر دانش آموزان از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، تعطیلاتی بسیار طولانی و افزون بریک صد روز!؟

اوقات فراغت ، به ویژه در روزهای نسبتاً طولانی هم چون تابستان ، علاوه بر اینکه مناسب ترین بستر پس از شکستن عادت های نامطلوب ، توسعة مهارت های شناختی و فعالیت های جسمی و حرکتی ، زدودن غبار اضطراب و پریشانی های فکری ، دست یابی به سلامت و آرامش روانی و اعتلای شخصیت و حضور فعال در عرصه های زندگی اجتماعی و تعامل بین فردی است ، بهترین فرصت برای ظهر و پیدایش خلاقیت های ذهنی ونوآوری‌های‌فکری است ، چراکه کودکان،نوجوانان و جوانان در طول سال‌تحصیلی یا حین انجام وظایف موظف ، فرصت چندانی برای پرداختن به اندیشه های بدیع و ایده های نو وتجربه مفروضات فکری خود نمی یابند و لذا در زمان فراغت ، بستر بروز و ظهورنورآوری‌های ذهنی ، خلاقیت ها و تولیدات برتر فکری و تجربة باورهای مولد است.

تجارب محققان خلاق و اندیشمندان نورآور در عرصه های علوم و فنون برتر حاکی از آن است که جوانه های خلاقیت ذهنی آن ها در اوقات فراغت بارور گردیده است . زیرا اشتغالات مکلف و متعهد بودن به انجام مسئولیت های مؤظف نمی گذارند اندیشه های خلاق به راحتی شکوفا شوند . بنابراین بارور شدن اندیشه های خلاق و تولیدات برتر ذهنی‌مستلزم آزادی و اختیار ، میل و اراده ، قدرت انتخاب و بهره گیری از اوقات‌فراغت، به دور از وظایف موظف و تکالیف مکلف است . اوقات فراغت همانند شمشیر دو لبه است چرا که از یک سو هموارگربستر پیدایش و ظهور و بروز خلاقیت ها و نوآوری های فکر است و از سوی دیگر می تواند زمینة آسیب پذیری های فردی واجتماعی را فراهم کند .متأسفانه اغلب آسیب پذیرهای کودکان و نوجوانان در جوامع مختلف ، درایام اوقات فراغت صورت می پذیرد . تعطیلات آخر هفته تعطیلات عید نوروز ، تعطیلات طولانی تابستان اگر به گونه ای بایسته وشایسته و با راهنمائی و آموزش های لازم مورد‌ بهره‌گیری کافی ووافی قرار نگیرند ظرفیت آسیب پذیرهای فردی و کژروی های اجتماعی نوجوانان را مضاعف می کنند .

صرف فراهم نمودن امکانات ورزشی با تدارک کلاس های تقویتی و کمک آموزشی وطراحی برنامه های متنوع هنری و فرهنگی ، نمی تواند میزان آسیب پذیری فکری ورفتارهای نوجوانان را به حداقل برساند .آن چه بیش از همه‌می‌بایست مد نظر‌قرار‌گیرد، ایجاد نگرش وبازخورد مثبت و هدفمند در میان اولیاء ومربیان ، به ویژه نوجوانان نسبت به اهمیت وارزشمندی اوقات فراغت و قدرت خلاقیت و نورآوری ایشان دراین ایام است

بدیهی است همان طوری که پیش تر نیز اشاره گردید ، اگر برنامه های تدارک دیده شده برای کودکان ونوجوانان دراین فراغت همراه با اجبار و تحصیل یا چشم وهم چشمی و صرفاً برای رضایت خانواده باشد یا نوجوانان از روی بی میلی و بی‌تفاوتی واکراه بدان بپردازند نمی تواند چندان مفید و پربرکت باشد .

تابستان به شیوه های مختلف زمینة رغبت و تمایل و انگیزه حضور وفعالیت در ایشان فراهم گردد ، بدیهی است که طراحی یک برنامة جامع و متنوع برای نوجوانان و جوانان با مشارکت ومشاورت خودشان ونقش آفرینی الگوهای مطلوب و محبوب دراین امر می‌تواند زمینة خلاقیت های فکری آن را فراهم کند و آسیب پذیری های اخلاقی ، رفتاری واجتماعی را به حداقل ممکن برساند .

شایان ذکر است که مشغولیت های انفعالی در این فراغت ،  نظیر نشستن در مقابل تصاویر تلویزیونی و ویدئویی برای چندین ساعت وسرگرم شدن یا بازی های کامپیوتری و اینترنت برای ساعت های طولانی ، غالباً آسیب پذیری های روانی و فکری و مشکلات رفتاری قابل توجهی را می تواند در پی داشته باشد . اعتیاد به دستگاههای صوتی ، تصویری و کامپیوتر و اینترنت از جمله مشکلات بسیاری از نوجوانان و جوانان حتی بزرگ سالان دردنیای امروز است .

لذا شایسته آن است که اولیای ارجمند در کانون خانواده ها زمینه هایی فراهم کنند که درایام تابستان بی نظمی های فکری و رفتاری و مشغولیت های طولانی مدت انفعالی بر زندگی ایشان و فرزندانشان غالب نگردد . توصیه پژوهشگری علوم ارتباطات بر این مبناست که نوجوانان دانش آمور در شبانه روز حداکثر بیش از دو ساعت درمقابل دستگاه های‌تصویری‌نظیر‌تلویزیون ، ویدئو ، کامپیوتر و بازی های کامپیوتری قرارنگیرند . برای مصونیت هرچه بیشتر نوجوانان در برابر اعتیاد الکترونیکی بهتر آن است که همه وسایل و دستگاههای تصویری وصوتی دراتاق نشیمن عمومی خانواده قرارداشته باشد و از اختصاصی کردن این دستگاهها دراتاق خاص فرزندان اجتناب شود.

ورزش و کارکردهای مختلف آن :

حرکت و جوشش از ویژگی های ذاتی و انسان است ونشانة سلامت ونشاط وپویای اوست . بی اعتنائی به این ویژگی ذاتی یا بازدارندگی انسان از جوشش و تحرک در حقیقت خلاف مقتضای طبع انسان حرکت کردن است و موجب افسردگی و بروز بسیاری از تا به هنجارها در انسان می شود و اصولاً بی توجهی به استعدادهائی که خداوند حلیم در درون بشر نهاده به معنای مهمل انگاشتن آن استعداد در انسان است و موجب نقض و عیب در مسیر کمال انسان می شود . ورزش درحقیقت نوعی فعالیت و حرکت سامان یافته است که شکوفا کنندة بسیاری از استعدادهای خدادادی در انسان است .

همان گونه که استحضار دارید انسان دارای دو بعد جسمانی روحانی است اما در عین حال که عامل رشد ، تعالی وبالندگی انسان در روح و بعد روحانی وعقلانی است که انسان را به اعلی علیین می کشاند ، ولی این رشد و پویائی و تعالی در کالبد و شکل ظاهری انسان که هرآن جسم و بدن است سامان می یابد . بدیهی است زمان عقل و روح جان می تواند به مقتضا و ماهیت خود عمل نماید که درجسم وتنی با نشاط ، سالم و قوی ، قرارودوام یابد وگرنه قفس تنگ ، خسته ، دردمند ، نحیف و رنجور تن ، عقل و جان و روان انسان را آن چنان متأثر می سازند که قدرت هر گونه رشد و تحرک و پویائی را از او سلب می کند به همین دلیل گفته می شود. عقل سالم در بدن سالم است. وقتی جسم وتن و ارائه جان انسان سالم باشد ، روح ، آزاد وسبکبال و بدون مضایق و تنگناها نمی تواند از این سکوی قوی و پا بر جا به پرش و جهش و تکامل و صعود برسد .

توجه اسلام به سلامت و رعایت بهداشت جسم وتن ، نظافت و استحمام ، مسواک کردن وتعیین مجازات الهی برای لطمه زنندگان به جسم و تن خویش در همین راستاست .

اگر حفظ نعمت های الهی یک وظیفه مقدس تلقی شود ، مگر می شود در حفاظت و حراست از مهم ترین گوهر و نعمت وجودی انسان که همان سلامت بدن و جسم است غفلت شود . نکتة دیگر این که توجه به سلامت جسم و ورزش جزء لاینفک تعلیم و تربیت است ، چون ترتبیت حقیقی تربیتی همه بعدی است که هم موجب رشد و تعالی روح شود ، هم پرورش دهندة عقل و تفکر باشد ،هم عواطف را لطیف نماید‌و‌جهت‌بخشد، هم قدرت آفرینندگی و هنر انسان را متجلی سازد و هم به جسم انسان سلامت و شور و نشاط و تحرک بخشد ، وگرنه آن تریبت ناقص خواهد بود .

دانلود مقاله درباره بررسی چگونگی گذران اوقات فراغت جوانان

اختصاصی از اینو دیدی دانلود مقاله درباره بررسی چگونگی گذران اوقات فراغت جوانان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 41

بررسی تطبیقی چگونگی گذران اوقات فراغت جوانان ایرانی با کشورهای ژاپن و آمریکا

آذر نور

کارشناسی ارشد دانشگاه الزهرا (س)

پروین احمدی

استادیار دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه الزهرا (س)

چکیده

اوقات فراغت، زمانی است که چگونگی گذراندن آن در شکل‌گیری، تداوم شخصیت، هویت یابی و پرورش خلاقیت جوانان نقش بسزایی دارد. متخصصان تعلیم و تربیت و جامعه شناسان، جوانان خلاق و مبتکر را زیربنای توسعه در هر جامعه‌ای دانسته و برنامه‌ریزی برای این اوقات را مکمل برنامه‌های رسمی و تربیتی به شمار می‌آورند. با توجه به اهمیت و نقش این اوقات، هدف عمده پژوهش حاضر بررسی تطبیقی چگونگی گذران اوقات فراغت جوانان در کشورهای ایران، آمریکا و ژاپن بوده و در این زمینه تمرکز خود را بر بررسی جایگاه اوقات فراغت، نقش و میزان مشارکت جوانان و همچنین نقش بخش غیر دولتی در برنامه‌های اوقات فراغت در این سه کشور قرار داده است.

نتایج به دست آمده از این پژوهش حاکی از آن است که در مقایسه با کشورهای آمریکا و ژاپن، در ایران فعالیت‌های اوقات فراغت از جایگاه و اهمیت خاصی در کنار برنامه‌های درسی رسمی برخوردار نبوده و نقش مکمل برنامه‌های درسی را نداشته و نیز در راستای برنامه‌های درسی و اهداف آن قرار ندارند. همچنین نقش و مشارکت جوانان و نوجوانان در تصمیم گیری، برنامه ریزی، تدوین، اجرا و ارزشیابی برنامه‌های اوقات فراغت بسیار کم رنگ و ناچیز است. همچنین نقش مراکز غیر دولتی در برنامه‌ریزی و مدیریت اوقات فراغت قابل توجه نبوده ولی در سال‌های اخیر رو به افزایش است. ()

کلمات کلیدی: اوقات فراغت، جوان، مشارکت

مقدمه

توجه به مسائل اجتماعی مردم به خصوص جوانان، امروزه در سراسر جهان ابعاد تازه‌ای یافته است. رشد و توسعه هر جامعه‌ای درگیر تربیت جوانانی متعهد و خلاق و متخصص است. برای رشد و شکوفایی استعدادها، خلاقیت‌ها و تربیت جوانان مبتکر باید به اوقات فراغت آنها توجه نمود. ارزش اوقات فراغت در زندگی افراد به حدی است که گروهی از کارشناسان معتقدند هر نقش اجتماعی که امروزه هر یک از ما در زندگی ایفا می‌کنیم، حاصل نحوه گذراندن عمرمان در زمان‌های فراغت بوده است. زمان‌های رهایی از فکر و اندیشه‌ی چارچوب بندی شده برای کار و تحصیل دارای اهمیت فوق‌العاده‌ای است. چرا که علاوه بر گذراندن این فرصت‌ها به گونه‌ای مفرح، مسائل تربیتی و جامعه پذیری نیز در آنها مطرح می‌شود. بنابراین اگر طرح و نقشة زندگی و کار افراد جامعه به خصوص قشر نوجوان و جوان با برنامه‌هایی که برای اوقات فراغت خود تنظیم می‌کنند فرق داشته باشد یا تفریحات و فعالیت‌های فراغتی آنان از نظر ارزشی و فرهنگی با آموزه‌ها و ارزش‌های اجتماعی متفاوت باشد، اوقات فراغت به یک مشکل اجتماعی تبدیل خواهد شد. بنا به گفته یونسکو جوانان ارزشمندترین منبع برای جوامع هستند (دبیرخانه شورای عالی جوانان، 1378). این منبع به طور طبیعی فکری باز و روشن دارد، پویا و خیرخواه و خلاق است و نگاهش به آینده به آن اجازه می‌دهد فعال‌ترین گروه در هر جامعه انسانی باشد. بنابراین، ضروری است که بهترین فرصت‌‌ها را برای مشارکت به جوانان داد. حضور مؤثر و نقش مشارکت افراد در تعیین سرنوشت خود و جامعه بر هیچ کس پوشیده نیست و از سوی اکثر صاحب‌نظران تعلیم و تربیت و علوم اجتماعی دائماً مورد تأکید قرار گرفته است. در تحقیقی که توسط سازمان ملی جوانان انجام شده این نتیجه حاصل شده که اکثر جوانان (9/56 درصد) تمایل زیادی جهت شرکت در طراحی و تدوین برنامه‌های فراغتی نشان داده‌اند (سازمان ملی جوانان، 1383).

بیان مسئله

رشد و توسعه‌ی هر جامعه به میزان مشارکت افراد آن جامعه بستگی دارد. از نظر کیم ووچونگ کشوری که برای رسیدن به اهدافش همة مردم را به مشارکت بگیرد قهرمان تاریخ خواهد شد (کیم و وچونگ، 1373، ص 22).

در تحقیقی که فعالیت‌های فوق برنامه و آثار آن توسط بس میلر مورد بررسی قرار گرفته، دیده شده دانش آموزانی که در این فعالیت‌ها شرکت دارند، اخلاق بهتر، عادات کاری بهتر، پیشرفت تحصیلی بیشتر، تمایل زیادتری به مدرسه، احساس تعلق به اجتماع و رفتار بهتری با والدین دارند (www.niost.org).

بنابراین سیاست گذاری و برنامه ریزی مناسب درباره جوانان، حضور مؤثر آنان را در این ورطه می‌طلبد. در پژوهش‌هایی که استوار بر قویی و مهدیان اجام داده‌اند به عواملی اشاره می‌کنند که مانع حضور مؤثر دانش‌آموزان در فعالیت‌های فوق برنامه می‌شوند، از جمله این عوامل، عدم بکارگیری مربیان مجرب و آگاه، کمبود فضا و امکانات کافی می‌باشد (استوار برقویی، 1380؛ مهدیان، 1373).

با توجه به صنعتی شدن جوامع و افزایش زمان فراغت و گونه‌های جدیدی از آن، مشاهده می‌شود که جوانان امروزی، بیش از هر زمان دیگر اوقات فراغت دارند. این اوقات و مسائل مربوط به آن، از مهمترین مباحث اجتماعی در جوامع امروز است و به دلیل پیامدهای اخلاقی، اجتماعی، روانی و فرهنگی مهم آن، توجه خاص جامعه شناسان و مربیان تعلیم و تربیت را جلب نموده است. این زمان که به گفته اندیشمندان، استراحت، تفریح، رشد شخصیت و شکل‌گیری هویت، ارتقای آگاهی‌ها، پرورش و شکوفایی استعدادها و خلاقیت‌ها را در بر می‌گیرد، طبق تحقیق چارلز رایت میلر در هر سال 1930 ساعت یا 22 درصد متوسط عمر یک انسان را تشکیل می‌دهد که با صنعتی شدن جوامع و پیشرفت وسایل ارتباط جمعی، این زمان در حال افزایش است (سازمان ملی جوانان، 1381).

در همین راستا، توجه به چگونگی اوقات فراغت جوانان در جهان و به خصوص در کشور ایران که در ردیف یکی از جوانترین کشورهای دنیا از نظر ترکیب جمعیتی است (65 درصد جوان)() ابعاد تازه‌ای یافته است.

جوانان به عنوان یکی از پویاترین گروه‌های اجتماعی، از یک طرف، دارای توان و انرژی و از طرف دیگر، دارای تمایلات و احساسات و عواطف متفاوتی هستند که با قرار گرفتن این توان و انرژی در مسیری مناسب، می‌توان پاسخی در خور و شایسته برای خواسته‌ها و تمایلات مشروع آنان یافت و شاهد شکوفایی استعدادها، خلاقیت‌ها، رشد و بالندگی شخصیت‌ آنها بود. به همین دلیل، لزوم برنامه ریزی برای جوانان و اوقات فراغت آنان به صورت یکی از برنامه‌های مهم برای ملت‌ها و دولت‌ها در آمده است (سازمان ملی جوانان،

تحول مفهوم اوقات فراغت 20 ص

اختصاصی از اینو دیدی تحول مفهوم اوقات فراغت 20 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

تحول مفهوم اوقات فراغت ، نظام های تولیدی و بازار کار

هدف اصلی این مقاله بررسی تحول مفهوم اوقات فراغت در دو دوره بعد از صنعتی شدن در اواخر قرن نوزدهم و قرن بیستم و بعد از دهه 1980 است.

مروری کلی بر تحول مفهوم اوقات فراغت

هدف اصلی این مقاله بررسی تحولات مفهوم اوقات فراغت در دو دوره صنعتی شدن و گسترش سرمایه داری در اواخر قرن نوزدهم و قرن بیستم و تحولات بعد از دهه 1980 آنطور که در نظریات جامعه شناسان و بررسیهای جامعه شناسی اوقات فراغت منعکس شده است. تحولاتی که در ساخت اقتصادی و بازار کار در این دو دوره رخ داد ماهیت اوقات فراغت را دگرگون کرد. رشد صنعتی شدن بر پایه نظام سرمایه داری نگرش به اوقات فراغت را از آنچه در دوره کهن و جامعه ماقبل سرمایه داری با آن مواجه بوده تغییر داد. رشد جنبش کارگری و بالا گرفتن عرصه ستیز اتحادیه های کارگری و کارفرمایی و تحول در مدیریت علمی واحدهای صنعتی در جهت ظهور مفهوم جدیدی از اوقات فراغت بود که به کلی متفاوت از تعریف آن در دوره باستان است. اگر واژه اوقات فراغت را ریشه شناسی کنیم از ریشه لاتین به معنی "اجازه دادن" می آید لذا فراغت به معنی رخصت دادن معنی می دهد.( تامیلسون، 1993، 329 -330) حتی در اندیشه یونانی نیز واژه فراغت هم ذوج کار و یا نیروی کار بوده است. در میان متفکران گذشته ارسطو فراغت را به مثابه پیشه ای جدی می دانسته است: " ما حرفه و کار و شغلی را در پیش می گیریم تا فراغتی داشته باشیم". در نظر اول این طور استنباط می شود که به نظر ارسطو فراغت وضع ایده آلی است که هر شهروند به دنبال و در آرزویش است. لذا صرف اوقات فراغت لازمه زندگی است. ( مارت، 1989، ص 14) اما آنطور که بعدا در بررسی قضاوت مسلط در باره دیدگاه اندیشمندان باستان در خصوص اوقات فراغت خواهیم پرداخت برخلاف نظر بارت آنچه ارسطو از اوقات فراغت منظور نظر داشته است هم ذوج بودن آن با کار است و نه در مقابل کاربودن. این درست در مقابل مفهومی از اوقات فراغت قرار می گیرد که مربوط به تحولات بعد از صنعتی شدن و رشد نظام سرمایه داری است. بنابر این فراغت در دوره مدرن بتدریج در مقابل کار قرار می گیرد. یعنی ما در مقابل دستمزد فعالیتی می کنیم تا فراغتی داشته باشیم. بنابر این فرق است بین تلقی ما از اوقات فراغت در دوره مدرن که در بیشتر نوشته جات مربوط به اوقات فراغت در علوم اجتماعی آمده است : یعنی قراغت به معنی " فرصتی برای وقت آزاد " . ( ویلیامز ، 1976) در چنین تلقی، کار فعالیتی است که یه شما برای انجام آن پرداختی صورت می گیرد اما فراغت صرف زمانی است که اجباری در انجامش نیست و پولی هم در قبال آن دریاقت نمی کنید. بعدا نشان خواهیم داد که در دوره جدید تا چه حد چنین تعریفی از اوقات فراغت تنها ساده انگاری بیش نیست و بررسی های تجربی را از عینیت دور می کند. به عبارت دیگر رابطه کار و فراغت براحتی رابطه ای متجانس محسوب نمی شود و براحتی نیز غیر متجانس نیست. بلکه رابطه ای است که با تحولات اجتماعی و اقتصادی در حال تحول بوده است. آنچه که این مقاله بطور مشخص دنبال می کند بررسی تحول مفهوم اوقات فراغت در سه مرحله ماقبل مدرن ( دوران باستان ) ، دوره مدرن ( انقلاب صنعتی و صنعتی شدن ) و دوره مدرنیته متاخر ( دوران جهانی شدن ) است. در هر یک از این دوره ها نگرش گروه های مختلف مردم در جوامع گوناگون به اوقات فراغت متفاوت بوده است که این ناشی از تحولات در عرصه ساخت اقتصادی است. در دوره مافبل مدرن اوقات فراغت بخشی از زندکی فرهنگی بوده است. اما در دوره صنعتی فراغت به واقع مشکل جامعه صنعتی تلقی می شده است چون بطور مشخص فعالیت های فراغتی ماقبل مدرن فعالیت هایی غیر مولد تلقی شدند. نظم توسعه صنعتی اولیه در بیشتر جوامع فراغت را بالقوه مشکل جامعه صنعتی می پنداشت و لذا گسترش آن را بر نمی تابید. آنطور که در بخش بعد بررسی خواهد شد چنین نگرشی به اوقات فراغت بر اساس تفسیری خاص از اوقات فراغت در جامعه ماقبل مدرن بود. یعنی اینکه اگر کارگر صنعتی به مانند جامعه و فرهنگ ماقبل سرمایه داری و صنعتی زمانی را به اوقات فراغت بپردازد نظم نیروی کار و تولید در خطر قرار خواهد گرفت. برای همین بود که فرهنگ اوقات فراغت و تفریح سنتی مورد حمله قرار گرفت تا به حاشیه رود. ( تامسون ؛ 1967) در حقیقت می توان گفت فعالیت فراغتی در اوایل رشد دوره صنعتی مدرن حوزه تضادهای سیاسی و فرهنگی و اجتماعی بود که به شکل ستیزاتحادیه های کارگری و مدیریت کارخانه ها و کارفرماها تجلی می یافت. اما به تدریج که ساخت اقتصادی تغییر کرد و بازارهای مصرفی تشکیل شد حوزه های فراغتی برای اقشار مختلف شکل یافت. بنابر این می توان تحول در مفهوم اوقات فراغت را همگام در تحول در ساخت های اقتصادی که پیامد ظهور حوزه ستیز است نیز جستجو کرد. بر این اساس در جامعه مصرفی امروز نمی توان همان تعریفی را از اوقات فراغت بکار برد که در آغاز جامعه صنعتی و یا در جامعه کهن و باستانی بکار می رفت ، چون ویژگیهای جامعه مصرفی ماهیتا با انواع جوامع گذشته متفاوت است.

اوقات فراغت در عصر باستان : تصحیح یک قضاوت تاریخی

با گسترش انقلاب صنعتی بخشی از اهداف طبقه کارگر و جنبش کارگری حق برخورداری از اوقات فراغت و رفتن به تعطیلات بود که از طریق اتحادیه های کارگری تحت عنوان مرخصی با استفاده از حقوق و دستمزد دنبال می شد. به قول آدرنو اصطلاح اوقات فراغت یا داشتن وقت آزاد در همین دوران باب شد یعنی فراغت خاطر و داشتن زندگی راحت و بی دغدغه. (آدرنو، 1379 ، ص 27) البته جنبش طبقه کارگر یا جنبش کارگری در ابتدا بیشتر اوقات فراغت را با پول در تنش می دیده است ( کراس ، 1986) . لذا در