دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
تحولات اقتصادی و اجتماعی و روند رو به رشد آن از جمله رشد جمعیت ، بالا رفتن سطح فرهنگی ، افزایش ارتباطات بین نواحی و مسائلی چون دگرگونی ، نوع معیشتها و حتی تغییر نوع زندگی (کوچ نشینی به روستانشینی و از روستا نشینی به شهرنشینی ) موجب شده تا دگرگونیهایی در ساختار کالبد نقاط جمعیتی نیز صورت گیرد. در این بین برخی از نقاط روستایی محیط مناسبی را در نتیجه وجود عوامل متعدد سیاسی ، اجتماعی و غیره برای جذب جمعیت فراهم نموده و بی مهابا توسعه یافته اند از همین روست که همه روزه بر تعداد شهرهای ما افزوده می گردد از سوئی نقاط دیگری بعلت عدم وجود امکانات و زمینه های مناسب اشتغال تخلیه شده و جمعیت خویش را از دست داده اند .
جمعیت سرا زیر شده از این نقاط به مراکز جمعیتی بزرگتر مهاجرت نموده و موجبات تورم محیط جدید را در تمام مراحل و زمینه های اقتصادی – اجتماعی ، کالبدی فراهم ساخته اند از این روست که ضرورت برنامه ریزی روستایی بعنوان یک عامل پیشگیری کننده از سالهای پیش و حتی در زمان حکومت رضاخان احساس شده و به عناوین متعدد در طول زمان بدان پرداخته اند .
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و بخصوص دهساله اخیر امر توسعه روستاهای علاوه بر رساندن خدمات رفاهی ، عمومی در بر گیرند توسعه و طراحی بافت کالبدی روستا نیز گردید ، که این امر تحت عنوان طرح هادی روستا نامیده می شود .
عدم برنامه ریزی مناسب ، باعث هجوم مهاجرت روستائیان به نقاط شهری بوده که عمدتاً ناشی از عدم وجود امکانات رفاهی ، خدمات عمومی در سطح روستا می باشد .
بسیاری از نقاط کوچک جمعیتی که محیط مناسبی برای استقرار جمعیت بوده اند در اثر هجوم جمعیت بی برنامه ، رشد فیزیکی یافته و در حقیقت تبدیل به سکوی پرتابی برای مهاجرت به شهر شده اند ، زیرا تأسیسات و امکانات رفاهی و خدماتی که دراین مراکز شهری موجود است ، در این نقاط استقرار نیافته اند.
1- موقعیت جغرافیایی استان:
استان گلستان بین 53 درجه و 57دقیقه تا 56درجه و22دقیقه طول شرقی و36 درجه و30 دقیقه تا38 درجه و 8 دقیقه عرض شمالی کشور ترکمنستان ، از جنوب به استان سمنان ، از شرق به استان خراسان شمالی و از غرب به دریای خزر و استان مازندران محدود می شود.
بر اساس آخرین تقسیمات کشوری استان گلستان متشکل از 11 شهرستان (گرگان،گنبد، بندر گز،کردکوی، بندر ترکمن ، علی آباد ، آق قلا، رامیان، آزاد شهر، مینودشت و کلاله ) ،21 بخش، 23 شهر، 5 دهستان، 989آبادی مسکونی و 75آبادی غیر مسکونی می باشد.
مساحت استان گلستان بالغ بر7/20437کیلومترمربع (3/1درصد ازکل مساحت کشوروبه عبارتی رتبه نوزدهم دربین استانها ) است . وسعت شهرستانهای استان متفاوت بوده به طوری که شهرستان گنبد با 33/5071کیلومتر مربع (81/24% از مساحت استان) بزرگترین و بندر گز با 31/239 کیلومتر مربع (17/1% از مساحت استان) کوچکترین شهرستان می باشد.
تراکم نسبی جمعیت استان درسال1381معادل79.6 نفردرکیلومتربوده که بالا ترین وپایین ترین آن مربوط به شهرستان بندرگز(281.8 نفردرکیلومترمربع)وکلاله (1 / 29 نفر در کیلومتر مربع ) بوده است . عوامل اصلی تشکیل دهنده اقلیم استان را می توان به عوامل محلی (عرض جغرافیایی،ناهمواری،منابع آب و....) و عوامل بیرونی (فرابار سیبری، کم فشار مدیترانه ، بادهای موسمی و ...) تقسیم کرد.
2- عرض جغرافیایی:
استان گلستان در محدوده منطقه معتدله شمالی قرار گرفته که این عامل نقش موثری را در اقلیم استان بر عهده دارد .
3- ناهمواریها:
این استان بین رشته کوههای البرز، دشتهای جنوبی کشور ترکمنستان،کوههای استان خراسان شمالی و دریای خزر واقع شده است . کوه شاهوار با ارتفاع 3945متر بلند ترین و نقطه ساحلی با ارتفاع26متر پست ترین نقاط استان می با شند .
4- فرابار سیبری:
این سیستم در دوره سرد سال فعال می باشد .وجود چنین سیستمی سبب کاهش دما ،سرمای شدید وپدیده یخبندان در استان می گردد. چنانچه سیستم مزبور قوی باشد به همان نسبت دمای هوا کاهش می یابد .
5- سیستم کم فشار مدیترانه ای:
این سیستم به همراه تود ه های ناشی از مرکز کم فشار باران زا بیش از نیمی از ریزشهای جوی استان گلستان را مو جب می شوند دوره فعا لیت آن فصول سرد سال بوده و در نقاط پست و ارتفاعات به ترتیب به صورت باران و برف ظهور می نماید. تنوع اقلیمی استان گلستان دلیل شرایط جغرافیایی و طبیعی قابل توجه می باشد. به طوری که نواحی جنوب از آب و هوای کوهستانی ،نواحی مرکزی و جنوب غربی از آب و هوای معتدل مدیترانه ای و نواحی شمالی از آب و هوای نیمه خشک بر خوردار است .
تعداد ایستگاههای هوا شناسی استان گلستان در سال 1380شامل 4 ایستگاه سینو پتیک (گرگان،گنبد ،کلا له ،مراوه تپه ) 6ایستگاه کلیما تولوژی و 100ایستگاه بارانسنجی بوده است .وضعیت عناصر اقلیمی ایستگاهها به شرح زیر می باشد .
6- دما :
متوسط روزانه دمای هوای ایستگاهای گرگان ،گنبد ،کلاله،و مراوه تپه به ترتیب 7/17، 3/18، 9/17و18 درجه سانتیگراد و حداقل مطلق دمای سالانه ،2/6- ، 4/10- ، 2/4- ، 6/6 - ، درجه سانتیگراد و حداکثر مطلق دمای سالانه 45، 4/45، و 44 درجه سانتیگراد بوده است بیشترین دامنه تغییرات دما مربوط به ایستگاه گنبد و بیشترین و کمترین تعداد روزهای یخبندان مربوط به ایستگاه کلا له (18روز)و گرگان و مراوه تپه (14روز) میباشد.
7- میزان بارندگی:
میزان بارندگی سالانه استان بین 250 تا 700 میلی لیتر می باشد .بارندگی سالانه ایستگاهای گرگان ، گنبد، کلاله و مراوه تپه به ترتیب 6/ 569 ، 471 ، 2 /818 ، 5 / 348 میلی متر می باشد .
8- رطوبت نسبی:
متوسط رطوبت نسبی سالانه ایستگاههای مزبور به ترتیب 70، 69، 71، و 62% بوده که حداکثر و حداقل آن مربوط به ایستگاههای کلاله و مراوه تپه است .
9- تبخیر و تعرق:
میزان تبخیر و تعرق سالانه ایستگاههای سینو پتیک گرگان (1/1329) گنبد(2/1226) کلاله(9/1597) مراوه تپه (6/2150) میلی لیتر بوده است .
10- عوارض طبیعی:
استان گلستان ازنظرناهمواری به سه ناحیه زیرتقسیم می شود:
1-10- ناحیه کوهستانی:
رشته کوه البرز به صورت دیوار استان گلستان را از استان سمنان جدا می کند . این ناحیه دراثر حرکات کوهزایی دوران سوم زمین شناسی بوجود آمده است . فرسایش اواخر دوران سوم و دوران چهارم زمین شناسی تغییرات زیادی در آن بوجود آورده است. ناحیه مزبور از ارتفاع 500 متری تا بیش از 3500 متر را در بر گرفته و پوشیده از گونه های جنگلی و مرتعی می باشد . قله ها ، چشمه سارها ، آبشارها، رودخانه ها ، اراضی جنگلی و مرتع از مهمترین چشم اندازهای طبیعی این ناحیه محسوب می گردد. وسعت ناحیه کوهستانی 4/3970 کیلو متر مربع (5/19 درصد )می باشد. مهمترین ارتفاعات آن عبارتند از:
خط الراس رشته کوه البرز در شهرستان گرگان حد طبیعی بین این شهرستان و شهرستان شاهرود است.
مرتفع ترین قلل این رشته کوه عبارت است از قله شاه کوه با ارتفاع 3910 متر ، قله پیر گرد کوه با ارتفاع 3204 متر قله چل چلی با ارتفاع 2875 متر و قله خوش ییلاق با ارتفاع 2802 متر.
در شمال شرقی گنبد کوه سنگ داغ از شرق به غرب کشیده که خط الرس آن مرز طبیعی بین ایران و ترکمنستان بوده و ارتفاع آن به 735 تا 812 متر می رسد .
بین دو دره رودخانه گرگان رود و اترک ،کوههای کم ارتفاع گیلداغ و نازلی کشیده شده است.
ارتفاعات شرقی گنبد نیز دنباله رشته کوههای البرز می باشد که به کوههای شهرستان بجنورد متصل می گردد . معروفترین قله آن بنام زاوه کوه به ارتفاع 1434 متر میباشد .
ارتفاعات غرب استان شامل یاری کوه با ارتفاع 2888 متر ،سنگ تراش با ارتفاع 2400 متر،قله دو کولی با ارتفاع 2600 متر،کوه میلانه با ارتفاع 2750 متر و کوه گلدین با ارتفاع 2400 متر .
2-10- ناحیه کوهپایه ای :
این ناحیه از ارتفاع 100 تا 500 متر را در بر گرفته و شامل تپه های کوچک لسی ، تپه ماهور و بدلند ها که پوشیده از اراضی جنگلی می باشد . رودهای مهمی با شاخه های متعددی سطح کوهپایها و دشت را شیار داده و به دریای مازندران و خلیج گرگان میریزد . اکثر پارکهای طبیعی و زیستگاهها در این ناحیه وجود دارد . وسعت آن حدود 3/2458 کیلو متر مربع (12درصد) می باشد.
3-10- ناحیه جلگه ای و اراضی پست :
ارتفاع این ناحیه در حاشیه دریای خزر و خلیج گرگان پایین تر از سطح دریای آزاد و به تدریج به سمت شرق به ارتفاع افزوده می شود. بقایای چین خوردگی دوران سوم در کو هپایه های استان گلستان و تپه هایی از بقایای آبرفت های قدیمی ،کوهستان را به دشت ارتباط می دهد . این منطقه از نظر سر سبزی و تنوع کشت در فصول مختلف سال ،مناظر زیبای را نمایان می سازد . این منطقه استقرار شهرها و اکثر روستاهای استان میباشد .و به لحاظ تراکم جمعیت ، اراضی کشاورزی ، صنایع، دامپروری از اهمیت بسزایی بر خوردار است . وسعت آن حدود 3/14008 کیلو متر مربع (5/68 درصد) می باشد .
11- زمین شناسی:
در این استان رسوبات مختلف زمین شناسی دیده می شود . ارتفاعات منطقه در نتیجه حرکات کوهزای دوران سوم زمین شناسی به وجود آمده اند . اواخر دوران سوم و دوران چهارم رسوبات آبرفتی دشتی را تشکیل داده اند . قدیمی تریــن رسوبـات این منطقه شیست های گرگان مربوط به دوران پر کامبرین که در دره فاضل آباد به طرف محمد آباد رخنمون دارد . رسوبات کرتاسه به صورت سه سازند جداگانه دیده می شود. همچنین سطح وسیعی از استان به وسیله رسوبات عهد حاضر ( رودخانه ای، دلتای و ساحلی ) دیده می شود .
مرز شرقی آن به وسیله لایه های ضخیم از لس پوشید ه شده است که غالبا به دریای خزر می ریزند .
12- حوزه آبریز:
این استان از چهار حوضه آبریز به شرح زیر تشکیل شده است .
1-12- رودخانه اترک :
از کوههای استان خراسان ( ارتفاعات شهرستان قوچان) سرچشمه می گیرد . طول آن 545 کیلو متر در قسمت شمالی استان با جهت شرقی – غربی جریان دارد. مهمترین شاخه های آن شامل سومبار آجی سو – آق سو خرتوت و ... می باشد .
2-12- گرگانرود:
از ارتفا عات جنگل گلستان کوههای آلا داغ و گیلداغ سرچشمه می گیرد . طول آن 350 کیلومتر و در قسمت مرکزی استان با جهت شرقــی – غربــی جریان دارد . مهمترین شاخه های آن شامل دوغ، زاو،اوغان ، چهل چای، زرین گل، رامیان، نوده، رود بار محمد آباد و ....میباشد سیلاب شرقی استان در حوضه آبریز داری گرگانرود در مرداد ماه 1380 خسارات و تلفات زیادی را به همراه داشته است.
3-12- رودخانه قره سو:
از دامنه های شمالی ارتفاعات جنوب شهرستانهای گرگان و کردکوی سرچشمه می گیرد . طول رود خانه 160 کیلومتر در جنوب استان با جهت شرقی – غربی جریان دارد. مهمترین شاخه های آن شامل گرمابدشت، چهل و چهار آب ، شصت کلاه ، فسن رود ، النگ دره و زیارت و ... میباشد.
4-12- رودخانه های حوضه خلیج گرگان :
این رودخانه ها به صورت شاخه های مستقل از دامنه های شمالی ارتفا عات جنوب شهرستانهای بندر گز و کرد کوی سرچشمه گرفته و در قسمت جنوب غربی استان یاجهت جنوبی و شمالی جریان دارد. مهمترین شاخه های آن شامل کار کنده ، باغو، گز، وطنا ،جفا کنده و ... می باشد.
1- جمعیت:
بر اساس سرشماری انجام شده در دهه های مختلف جمعیت شهرستان در سه دهه مورد بررسی قرار گرفته که در آن به بیان تعداد جمعیت و خانوار و بعد خانوار نرخ رشد شهری و روستایی و میزان شهرنشینی پرداخته شده. لازم به ذکر است شهر نوکنده علاوه بر سرشماری سال 1375 در دوره های قبل هم جمعیت آن که روستا تلقی می شده در محاسبات این گزارش به تعداد جمعیت شهری اضافه گردیده تا در روند تحولات و حرکات و میزان شهرنشینی رقم حقیقی ارائه نمود و نکته دیگر آنکه در محاسبه جمعیت شهرستان محدوده جدید مد نظر بوده و تعیین روستاها و سکونتگاههای این محدوده به شرح ذیل آورده شده است و بر اساس سرشماری نفوس و مسکن سال 1355 جمعیت شهرستان بالغ بر 30281 نفر می شده که در قالب 5399 خانوار و بعد خانوار آن 6/5 نفر و میزان شهرنشینی تا این دهه 6/46 درصد بوده است. با نرخ رشد 6/1 درصد جمعیت شهرستان در سال 1375 به 45705 نفر و 9577 خانوار افزایش یافته که بعد خانوار آن 8/4 نفر و میزان شهرنشینی آن5/53 درصد محاسبه گردیده است.
2- منابع آب:
آبهای این شهرستان به دو دسته سطحی و زیر زمینی تقسیم می گردد:
1-2- آبهای سطحی (رودخانه ها):
ریزشهای جوی فصل زمستان و بارانهای بهاری و آب شدن برفهای نواحی کوهستانی این منطقه موجب تشکیل و پیدایش رودهای فصلی و سیلابی و تقریبا دائمی در این منطقه شده که در امر زراعت و فعالیتهای مربوط به کشاورزی و بالاخره گسترش پوشش گیاهی تاثیر فراوانی دارد.
ویژگیهای مهم رودهای این منطقه عبارتند از:
الف) رودهای این منطقه در فصل زمستان و اوائل بهار به دلیلی ریزش برف و باران در نواحی کوهستانی پر آب و بالعکس در تابستان به علت کمبود باران و کاهش ذخیره برف و افزایش تبخیر عموما کم آب شده و بعضی از آنها خشک می شوند.
ب) طول رودها به دلیل نزدیک بودن فاصله بین محل سرچشمه رودها و مصب رودخانه ها (ساحل دریا) کوتاه بوده و از مسیری بلند و طولانی برخوردار نیستند.
ج) در فصل ذوب شدن برفها برخی از رودها دچار طغیان می شوند و بصورت خطرناکی در می آیند.
د) تمامی رودهای این منطقه دارای مسیری جنوبی _ شمالی بوده و عموما از دامنه های شمالی کوههای البرز سرچشمه می گیرند و به خلیج گرگان می ریزند.
مهمترین رودهای شهرستان عبارتند از:
رودخانه گز: سرچشمه این رود ارتفاعات شاهکوه و وطنا در جنوب بندرگز می باشد. رودخانه گز مستقیما به دریای خزر می ریزد. مدت جریان رودخانه در طول سال در حدود 9 ماه می باشد و طول رودخانه در محدوده بخش در حدود 16 کیلومتر است که معمولا آب آن در جهت آبیاری زمینهای کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد.
رودخانه جفاکنده: این رود نیز از ارتفاعات شاهکوه و وطنا سرچشمه می گیرد و مستقیما وارد خلیج گرگان می شود. مدت جریان رودخانه در حدود 5 ماه است که معمولا جهت آبیاری زمینهای کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد.
رود خانه نوکنده: رودخانه نوکنده از ارتفاعات بنفش تپه و وطنا سر چشمه می گیرد و به خلیج گرگان منتهی می شود . طول مسیر رود خانه در محدوده بخش در حدود 20 کیلومتر و مدت جریان رود خانه در سال 7 ماه می باشد .
رودخانه های وطنا و استون آباد گافرا و باغو: که آب در بیشتر ماههای سال جریان دائمی دارد . از دره های کبود دره محمد تقی بند سری سر چشمه می گیرد و پس از مشروب کردن زمینهای اطراف خود به خلیج گرگان میریزد.
3- کوهها:
شهرستان بندرگز از نظر نا همواریها شامل دو قسمت جلگه ای در شمال و کوهستانی در جنوب می باشد. منطقه کوهستانی که در قسمت جنوبی شهر بندرگز واقع شده است. بخشی از رشته کوههای البرز است که به نام کوههای جهان مورا نامیده می شود. این کوهها دارای پوشش گیاهی جنگلی از نوع انبوه و مراتع مختلف بوده و سرچشمه رودهای متعددی است که در این بخش جریان دارند.
بطورکلی در این شهرستان عارضه خاصی وجود ندارد و محدوده شهرستان به دامنه رشته کوه جهان مورا خاتمه می یابد و ارتفاع آن در خارج شهرستان تا بیش از 2700 متر ارتفاع افزایش می یابد و همچنین کاهش ارتفاع از جنوب به سمت شمال و خلیج گرگان باعث شده تا جریان آبهای سطحی از جنوب به شمال واقع گردد.
4- بررسی ویژگیهای اقتصادی:
در سال 1378 از 48601 نفر جمعیت این شهرستان تعداد 17849 نفر شاغل در بخشهای مختلف اقتصادی بوده اند که 73/36 درصد جمعیت را شامل می شود. از کل تعداد شاغلین این شهرستان 15127 هزار نفر مرد و 2722 نفر هم زن بوده اند. بیشتر جمعیت روستایی این شهرستان به فعالیت های مختلف کشاورزی از جمله زراعت، باغداری، دامداری، دامپروری، پرورش طیور، پرورش زنبور عسل و ماهی مشغول بوده اند.
5- راههای ارتباطی:
راههای ارتباطی بندرگز را می توان به دو دسته تقسیم کرد:
الف)راههای اصلی ب)راههای فرعی
شهرستان بندرگز بعلت جلگه ای و هموار بوده قسمت اعظم وسعت آن ، عبور و مرور در تمام نقاط آن
ممکن و میسر می باشد و تنها عاملی که در واقع می تواند مانع فعالیتهای ارتباطی در سطح این شهرستان
گردد،همان وجود رودخانه ها می باشد که بایستی از نقاط معین و گذرهای مشخص عبور کرد. همچنین در
مواقع بارندگی نیز بعلت نرم بودن و خاکی بودن برخی از جاده ها در بعضی از روستاها که منجر به گل
شدن آن می شود. عبور و مرور با وسیله نقلیه موتوری تقریبا غیرممکن بوده و در نتیجه کار حمل و نقل
تا حدی مختل می گردد.راههای شوسه اصلی بندرگز از طرف غرب به شهرستان بهشهر و از شرق به
کردکوی و گرگان و از شمال شرقی به بندرترکمن متصل می گردد.ضمنا راه آهن سراسری نیز از بندرگز
عبور کرده و به گرگان منتهی می شود.
1- قدمت روستا:
این روستا بیشتر از 300 سال قدمت دارد.
2- وجه تسمیه روستا:
در گذشته روی یکی از تپه های نزدیک روستا گیاه بنفشه روییده می شد. به گونه ای که همه مساحت تپه را این گیاه پوشش می داد. و از دور دست تپه ای به رنگ بنفش مشاهده می شد. به علت وجود این تپه اسم روستا در زبان محلی به ونوش تپه نامیده شد.
3- بناهای تاریخی:
در این روستا ابنیه قدیمی و تاریخی دیده می شود ولی تاریخ ساخت بنا را حتی ساکنان آن نمی دانند و در جایی نیز درج نشده.
4- سابقه سکونت و تاریخچه رشد و تحول روستا:
همانطور که در بالا ذکر شد از حدود 300 سال پیش ساکنین اولیه در این روستا سکنی گزیدند. تاکنون سه مرحله رشد و تحول کالبدی روستا را شاهد بوده ایم که البته با رجوع مجدد مهاجرین به روستا انتظار توسعه مرحله چهارم را نیز دور از دسترس نیست.
5- علت پیدایش روستا:
مسلماً در علل پیدایش روستا یکسری عوامل به صورت عمومی و یکسری از آنها به صورت خاص تاثیر گذار بودند. عوامل طبیعی خاصه اقلیم به صورت عمومی توپوگرافی، وجود نهرهای فراوان, زمین های هموار و حاصلخیز شرایط اسکان در روستا را فراهم کرده است. علاوه بر اینها تاثیر عواملی چون روابط خویشاوندی ، قدرت و نفوذ خانها و مالکان در پیدایش سکونتگاهها موثر می باشند.
در مورد روستای بنفش تپه عواملی مانند زمینهای زراعی حاصلخیز ، چشمه نزدیک به جاده شاه عباسی مؤثر بوده است.
1- موقعیت جغرافیایی:
روستای مذکور در موقعیت جغرافیایی 55-530 طول شرقی و 41-360 عرض شمالی و در ضلع جنوب غربی شهرستان بندرگز واقع شده است
2- ریزشهای جوی، دما، رطوبت نسبی، یخبندان و باد:
1-2- ریزشهای جوی:
ویژگیهای جغرافیایی این ناحیه وجود سلسله جبال البرز در جنوب محدوده مورد مطالعه و همجواری با دریای مازندران باعث گردیده که منطقه جزء مناطق مرطوب به حساب آید. منشا ریزشهای جوی در منطقه به طور کلی جریان هوایی است که از اروپا و یا مناطق سرد سیبری وارد ایران شده و معمولا قسمت اعظم سطح کشور را پوشش می دهند. از طرفی هوای مرطوب دریای خزر نیز خود سهم قابل توجهی در ریزشهای جوی این ناحیه برعهده دارد که در این توده هوا زمانی که با توده های هوای ورودی دیگر به ایران برخورد می نماید حداکثر ریزش را ایجاد می کند اصولا باید گفت بررسی بارش ماهانه ایستگاههای منطقه نشان می دهد که ریزشهای جوی در کلیه ایستگاهها در طول سال به وقوع می پیوندد.
2-2- دما:
منطقه مطالعاتی از نظر رژیم حرارتی دارای تیپ ساحلی بوده که از ویژگیهای آن پایین بودن دامنه تغییرات حرارتی سالانه(حدود 18 درجه)ملایم بودن شیب منحنی های حرارتی و کم بودن تعداد روزهای یخبندان و پایین بودن ضریب بری آن می باشد گرادیان حرارتی نواحی شمالی نشان می دهد که در این منطقه دمای هوا غیر از ارتفاع به طول جغرافیایی نیز بستگی دارد.
3-2- رطوبت نسبی: در ایستگاه گرگان بیشترین رطوبت نسبی ماهانه به 2/80 میلی متر مربوط به آذر ماه می باشد و در ایستگاه تیرتاش بیشترین مقدار رطوبت نسبی ماهانه با 3/8 میلی متر مربوط به اسفند ماه می باشد در حقیقت در ماههای فصل پاییز و زمستان بیشترین مقدار رطوبت نسبی بر منطقه حاکم است و در ماههای گرم رطوبت نسبی کاهش می یابد.
4-2- یخبندان: بر حسب تعریف روز یخبندان به روزی گفته می شود که طی آن روز دما به صفر یا پایین تر از صفر برسد. از تعداد روزهای یخبندان منطقه آماری در دست نمی باشد. دوره یخبندان از آذر ماه شروع و تا اواخر اسفند ماه ادامه می یابد و حداکثر آن در دی ماه مشاهده می گردد.
5-2- باد: در محدوده مورد مطالعه دو نوع باد شامل بادهای ساحلی (محلی) و بادهای منطقه ای مشاهده می شود.
بادهای محلی به صورت نسیم در نواحی ساحلی و جلگه ای ته دلیل محصور بودن دریا و کوه در جهت شمال و جنوب می وزند ولی در زمانی که محدوده مورد مطالعه تحت تاثیر توده های هوای منطقه قرار دارد جریانات هوایی منطقه ای به صورت باد غالب بوده و جهت آن در امتداد شمال غرب و یا غرب می باشد.
اقلیم ایستگاه بندرگز از نوع معتدل می باشد، میانگینی سردترین ماه (ژانویه) دی ماه 2/3 درجه سانتیگراد و همین طور میانگین دمای گرمترین ماه (ژوئیه) تیر ماه 5/32 درجه سانتیگراد می باشد.
3- توپوگرافی:
از لحاظ توپوگرافی، این روستا در منطقه جلگه با آب و هوای معتدل و مرطوب واقع شده است که شیب عمومی آن از جنوب به سمت شمال می باشد.
شامل 78 اسلاید powerpoint
