لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
انعطاف پذیری مفاصل
انعطاف پذیری توسط Gummerson این گونه تعریف شده است : " دامنه حرکتی مطلق دریک مفصل یا مجموعه ای از مفاصل که در یک تلاش آنی و زود گذر با کمک یار مقابل یا یک وسیله مجهز قابل دسترسی است ." این تعریف به ما می گوید که انعطاف پذیری چیزی عام و کلی نیست ؛ اما برای یک مفصل مخصوص یا مجموعه ای از مفاصل ویژه و خاص است . به عبارت دیگر ، این یک افسانه است که بعضی از افراد به طور ذاتی در تمام بدنشان انعطاف پذیر هستند . وجود انعطاف پذیری در یک منطقه یا مفصل خاص لزوما ً اشاره نمی کند به این که عضو دیگر هم انعطاف پذیر است . وجود سستی در قسمت فوقانی بدن به این معنی نیست که قسمت تحتانی بدن شما هم سست است . به علاوه مطابق با SynerStretch انعطاف پذیری در یک مفصل هم چنین " ایفا کننده حرکت خاص درمفصل ( توانایی انجام باز کردن مفصل جلویی به توانایی باز کردن جانبی اشاره نمی کند حتی اگر هر دو حرکت در لگن اتفاق بیفتد .) "
انواع انعطاف پذیری
فاکتورها و عوامل محدود کننده انعطاف پذیری
کشش و انعطاف پذیری
انعطاف پذیری بیش از حد
خیلی از این افراد از این حقیقت بی اطلاع هستند که انواع مختلفی از انعطاف پذیری وجود دارد . این انواع مختلف انعطاف پذیری مطابق با انواع مختلف فعالیت هایی که شامل تمرین ورزشی هستند ، گروه بندی می شوند . یک نوع آن که شامل حرکت می شود دینامیک نامیده می شود و نوع دیگری که حرکت ندارد استاتیک نامیده می شود .
انواع مختلف انعطاف پذیری
انعطاف پذیری دینامیک ( انعطاف پذیری کینتیک یا جنبشی هم نامیده می شود )
انعطاف پذیری فعال استاتیک ( انعطاف پذیری فعال یا اکتیو هم نامیده می شود )
انعطاف پذیری غیر فعال استاتیک (انعطاف پذیری غیر فعال یا پسیو هم نامیده میشود)
تحقیق نشان داده است که انعطاف پذیری فعال نسبت به انعطاف پذیری غیر فعال ارتباط بیشتری با دستیابی به سطوح ورزشی دارد . انعطاف پذیری فعال نسبت به انعطاف پذیری غیر فعال سخت تر رشد و توسعه پیدا می کند . ( که این بیشترین موردی است که افراد در رابطه با انعطافپذیری فکر می کنند ) انعطاف پذیری فعال فقط برای پیدا کردن موقعیت گسترش نخستین به انعطاف پذیری غیر فعال نیاز ندارد . آن هم چنین به قدرت عضله برای توانایی حفظ و نگه داشتن موقعیت هم نیاز دارد . همانطورکه Gummerson می گوید ، انعطاف پذیری (او از اصطلاح پویایی استفاده می کند ) تحت تأثیرفاکتور های زیر است :
1. اثرات درونی
نوع مفاصل ( بعضی مفاصل به سادگی انعطاف پذیر نمی شوند )
پایداری درونی داخل یک مفصل
شکستگی های استخوان که حرکت را محدود می کند
کشسانی بافت عضله ( بافت عضله ای که جای زخم از یک آسیب قبلی روی آن است خیلی کشسان نیست )
کشسانی تاندون ها و لیگامنت ها ( لیگامنت ها خیلی زیاد کشیده نمی شوند و تاندون ها نباید اصلا ً کشیده شوند )
کشسانی پوست ( پوست در حقیقت در جه ای از کشسانی دارد ، اما نه زیاد )
توانایی یک عضله برای استراحت و انقباض برای به دست آوردن بیشترین دامنه حرکت
دمای مفصل و بافت های پیوسته به آن ( مفاصل و عضلات در دمای 1 تا 20 درجه بیشتر از دمای طبیعی بدن انعطاف پذیری بهتری دارند )
2. اثرات خارجی
دمای محیطی که در آن تمرین می کنند ( دمای گرمتربیشتر موجب افزایش انعطاف پذیری می شود )
ساعات روز ( بیشتر افراد در بعد از ظهر بیشتر از صبح انعطاف پذیر هستند ، اوج انعطاف پذیری از ساعت 2:30 تا 4 بعد از ظهر است )
مرحله ای در فرآیند برگشت به حالت اولیه ( ریکاوری ) مفصل ( یا عضله ) بعد از آسیب( مفاصل و عضلات آسیب دیده معمولا ً چند درجه کمتر از زمانی که سالم هستند انعطاف پذیر هستند )
سن ( سنین قبل از بلوغ عموما ً از بالغان بیشتر انعطاف پذیرند )
جنس ( خانم ها عموما ً بیشترً از آقایان انعطاف پذیرند )
یک توانایی که با یک تمرین خاص انجام می شود ( تمرین کامل می کند )
یک تعهد به دستیابی به انعطاف پذیری
محدودیت در هر پوشش یا هر تجهیزاتی
بعضی منابع هم چنین پیشنهاد می کنند که آب یک عنصر غذایی مهم وابسته به انعطاف پذیری است . معتقدند که بازده آب افزایش یافته با افزایش پویایی مشارکت می کند ، به خوبی آرامش کل بدن را افزایش می دهد . بیشتر از بحث کردن روی هر
تحقیق درباره انعطاف پذیری مفاصل
