تحقیق آماده بررسی تطبیقی حکمت و خرد در اشعار امرؤالقیس و رودکی

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق آماده بررسی تطبیقی حکمت و خرد در اشعار امرؤالقیس و رودکی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق بررسی تطبیقی حکمت و خرد در اشعار امرؤالقیس و رودکی
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
رهیافتی برحکمت و خرد در دو ادب فارسی وعربی
زندگی و افکار امرؤالقیس
زندگی و افکار رودکی
بررسی و تطبیق اشعار حکمی و خردورزانه در شعر رودکی و امرؤالقیس
نتیجه
منابع و مأخذ

چکیده

درمیان ادبیات جهان، دو ادب فارسی و عربی با وجوه مشترک فراوان می توانند سهم به سزایی را در پژوهش های تطبیقی داشته باشند. خردورزی و عقل مداری و به تعبیر زیباترحکمت، یکی از این وجوه مشترک و قابل مقایسه اس. امرؤالقیس کندی سرآمد سخن سرایان عرب دریک کفه ترازوی این قیاس و رودکی سمرقندی، آدم الشعرای شعر فارسی در کفه ی دیگر جای گرفته است. امرؤالقیس، روزنه هایی از حکمت جاهلی را با استمداد از فطرت و تعالیم گذشته و تجربه زندگی در اشعارش پیاده کرده و رودکی نیز باهمین مفاهیم یادشده، ولی با در دست داشتن گنجینه مهم تر، یعنی اسلام، که چشمه بینش و خردورزی است، پا به عرصه شعر نهاده است.

مقدمه

ازدیرباز مفاهیم اخلاقی ومؤلفه های آن، هیچ گاه برای زمانف مکان و نژادی خاص و وضع نشده است. درتمامی مکاتب و مذاهب وادوار تاریخی از مفاهیم اخلاقی و کلیات خلقت ادم و اولیا الله سخن به عمل آمده است. دراعمال و اقوال بزرگان ادیان توحیدی و در کتب زبور، تورات و انجیل تا زبان قران محمدی، شاهد ظهور جلوه های اخلاقی هستیم. دراین میان ادیبان و سخن سرایان فارسی و عربی، که درخاستگاه علم و معرفت بالیده اند و درشعر و شاعری تجربه ای دیرینه داشته اند، درالهام گیری از مفاهیم اخلاقی در...

نـوع فایـل :  Word

تعداد صفحات : 25

حجم فایل :  42 کیلوبایت

تحقیق و بررسی درمورد نیکویی در اشعار دیگر شاعران

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق و بررسی درمورد نیکویی در اشعار دیگر شاعران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

مقدمهنیکویی در اشعار دیگر شاعران

نیکویی در شعر سعدیحکایاتی از بوستان با موضوع نیکوکاری

مقدمه :تو نیکی می کن و در دجله اندازمثل معروفی ، برگرفته از اشعار سعدی است که در پایان مثنویاتش آمده است :

تو نیکویی کن و در دجله انداز

 که ایزد در بیابانت دهد باز

که پیش از ما چو ما بسیار بودند

که نیک اندیش و بدکردار بودند

بدی کردند و نیکی با تن خویش

تو نیکو کار باش و بد میندیش(1)

اما ماجرا چیست؟ چرا باید نیکی و احسان را در دجله افکند؟ داستان این مثل مشهور را ابوالمعالی کیکاووس بن وشمگیر در قابوس نامه چنین  می آورد:

در روزگار متوکل ، " فتح "  فرزند خوانده ی او می خواست شنا بیاموزد، اما در حین آموزش در دجله گم  شد، پس از هفت روز او را سالم یافتند و  به گمان آن که گرسنه است آب و غذا برایش بردند؛ اما اظهار سیری کرد و گفت : هر روز بیست نان بر طبقی نهاده بر روی آب می رسید و از آن سیر می شدم ، بر هر نانی هم نوشته بود: " محمد بن الحسین الاسکاف". متوکل فوراً برای یافتن فرد مزبور جایزه ای مقرر کرد، سرانجام او را یافتند و دلیل کارش را پرسیدند ، او نیز چنین گفت : " یک سال است که نان در آب می افکنم، زیرا شنیده ام: نیکی کن و به رود انداز که روزی بر دهد." متوکل نیز گفت : " اکنون ثمره ی آن نیکی یافتی " سپس پنج روستا را در اطراف بغداد به او بخشید. (2)

اگر چه مؤلف قابوس نامه در صحت این داستان اظهار می دارد که فرزندان این مرد را در بغداد دیده ، ولی در صورت عدم صحّت هم ، از اهتمام  فراوان گذشتگان ما به کار خیر و عمل نیک نشان دارد.

نیکویی در اشعار دیگر شاعران :صائب تبریزی با استفاده از این مضمون می سراید:

می کند نیکی و در آب روان می افکند

 هر که نقد جان نثار تیغ قاتل می کند...

نیکی از آب روان چون تیغ بر می گردد ز سنگ

زیر تیغ یار صائب می توان جان باختن...

چو بر می گردد از آب روان نیکی، همان بهتر

که در سرچشمه ی شمشیر نقد جان بر افشانیم...

اوحدی مراغه ای در کتاب جام جم بیان می کند که اگر نیکی را در چاه هم بیفکنی، اثرش به تو باز می گردد:

نیکی کن ای پسر تو، که نیکی به روزگار

سوی تو بازگردد، اگر در چَه افکنی

شاعر خوش ذوق معاصر نیز از منظری طنزبه این موضوع نگریسته و چنین سروده است :

نیکی بکن و به دجله انداز

صدبار شنیدم این نصحیت

نیکی بنمودم و ندیدم

جز شر ز بشر، بدی ز ملّت

این است سزای نیکی من

 ای بر پدر تو دجله لعنت! (3)

" حبله رودی"  در" جامع التمثیل" ، مثلی با مضمون " تو نیکی می کن و در دجله انداز"  آورده :

" نیکی ، راه به صاحب خانه ی خود می برد"(4)

و یا در همان جا می خوانیم:

نیکی کنی به جای تو نیکی کنند باز

ور بد کنی به جای تو از بد بتر کنند(5)

این نکته در میان اشعار شاعران فارسی سرا از جمله توصیه های رایج اخلاقی است:

نیکویی بر دهد به نیکوکار

 باز گردد بدی به بدکردار(6)

یا:

هر چه ورزش کنی همانی تو

  نیکویی ورز، اگر توانی تو

  (اوحدی مراغه ای)

یا:

یکی با سگی نیکویی گم نکرد

کجا گم شود خیر با نیکمرد؟

 (سعدی)

کرم کن چنان کت بر آید ز دست

جهانبان در خیر بر کس نبست(7)

و:

انبیا تو را گفتند نیک باش و نیکی کن

 تا که نیکویی بینی از اماثل* و اقران

  (بهار)

پروین اعتصامی نیز چنین می سراید :

دانلود تحقیق کامل درباره اشعار

اختصاصی از اینو دیدی دانلود تحقیق کامل درباره اشعار دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 27

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدایی که جان آفرید

زمین آفرید و زمان آفرید

خدایی که رحمت به اعلاء رساند

توان سخن در لیسان آفرید

زمین و زمانه به فرمان اوست

هم او ارضی و هم کهکشان آفرید

منور از او اختر تابناک

بهشت از بر صالحان آفرید

به خشکی ز انواع جنبد گان

به دریا همه ماهیان آفرید

همه دیو و دد زیر فرمان اوست

به اوج فلک ماکیان آفرید

به روز آفتاب درخشنده را

به شب ماه در آسمان آفرید

به بنده در توبه را وا نمود

شب خلوت نادمان آفرید

به عشق سینه ها را مزین نمود

دل صابر و صابران آفرید

به طفلان توانائی گریه داد

دل نازک مادمان آفرید

زمین با رو ورگشت ز الطاف او

در رحمت از آسمان آفرید

برون است نعمات او از شمار

بر راحت بندگان آفرید

صلاح همه بندگان داند او

هر آنچه خوش است او همان آفرید

سعیدی کی باشد که پرسد چرا

چنین آفرید و چنان آفرید

روز اجل

می رسد روز یاجل گرد مرا

یادی از آن روز عمناکم کند

معصت کار گناه الوده ام

بعد مرگم شسته و پاکم کند

جامه دنیائیم را بر کند

با کفن پوشانده و خاکم کند

بوی تنه دنیوی دارد تنم

با گلاب عطرین و نمناکم کند

شیون و زاری کنید اشک را

مرهم زخم دل چاکم کند

سوره یاسین تلاوت کرده و

فاتحه خوانده طربناکم کند

جسم خاکی باز گردد سوی خاک

جستجو در اهل فلاکم کند

همه می خواهید اگر از جنس درد

پس ز شعرم شمع پژواکم کند

اهل دل داند زبان اهل دل

اهل دل باشید و ادراکم کند

می زند هر دم نفیرم پیک مرگ

یادی از تیر غضناکم کند

لذت دنیا سعیدی لحظه ایست

فکر فردای اسفناکم کند

دل غافل

دل غافل حیاتت را ببین چون

پر کاهی که بربادی سوار است

به هر سو باد خواهد می کشاند

دما دم پرشتاب ولی قرار است

بسا مردان صاحب مکنت مال

کنون بر سنگ نامش آَکار است

زبد نامان فقط ننگی بجا ماند

خوش آن نیکی که نامش ماندگار است

وفا با کسی ندارد این خرابات

تمامش بی وفایی یادگار است

من و ما آن پر کاهیم جانا

که با فرمان بادی در گذار است

همی گویم چند عمر اعتبار است

همی گویم که این چرخ و فلک را

صباحی چند عمر و اعتبار است

دعا کن عیش دنیا را سعیدی

که از دنیا گسستن افتخار است

تحقیق درمورد نیکویی در اشعار دیگر شاعران

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق درمورد نیکویی در اشعار دیگر شاعران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

مقدمهنیکویی در اشعار دیگر شاعران

نیکویی در شعر سعدیحکایاتی از بوستان با موضوع نیکوکاری

مقدمه :تو نیکی می کن و در دجله اندازمثل معروفی ، برگرفته از اشعار سعدی است که در پایان مثنویاتش آمده است :

تو نیکویی کن و در دجله انداز

 که ایزد در بیابانت دهد باز

که پیش از ما چو ما بسیار بودند

که نیک اندیش و بدکردار بودند

بدی کردند و نیکی با تن خویش

تو نیکو کار باش و بد میندیش(1)

اما ماجرا چیست؟ چرا باید نیکی و احسان را در دجله افکند؟ داستان این مثل مشهور را ابوالمعالی کیکاووس بن وشمگیر در قابوس نامه چنین  می آورد:

در روزگار متوکل ، " فتح "  فرزند خوانده ی او می خواست شنا بیاموزد، اما در حین آموزش در دجله گم  شد، پس از هفت روز او را سالم یافتند و  به گمان آن که گرسنه است آب و غذا برایش بردند؛ اما اظهار سیری کرد و گفت : هر روز بیست نان بر طبقی نهاده بر روی آب می رسید و از آن سیر می شدم ، بر هر نانی هم نوشته بود: " محمد بن الحسین الاسکاف". متوکل فوراً برای یافتن فرد مزبور جایزه ای مقرر کرد، سرانجام او را یافتند و دلیل کارش را پرسیدند ، او نیز چنین گفت : " یک سال است که نان در آب می افکنم، زیرا شنیده ام: نیکی کن و به رود انداز که روزی بر دهد." متوکل نیز گفت : " اکنون ثمره ی آن نیکی یافتی " سپس پنج روستا را در اطراف بغداد به او بخشید. (2)

اگر چه مؤلف قابوس نامه در صحت این داستان اظهار می دارد که فرزندان این مرد را در بغداد دیده ، ولی در صورت عدم صحّت هم ، از اهتمام  فراوان گذشتگان ما به کار خیر و عمل نیک نشان دارد.

نیکویی در اشعار دیگر شاعران :صائب تبریزی با استفاده از این مضمون می سراید:

می کند نیکی و در آب روان می افکند

 هر که نقد جان نثار تیغ قاتل می کند...

نیکی از آب روان چون تیغ بر می گردد ز سنگ

زیر تیغ یار صائب می توان جان باختن...

چو بر می گردد از آب روان نیکی، همان بهتر

که در سرچشمه ی شمشیر نقد جان بر افشانیم...

اوحدی مراغه ای در کتاب جام جم بیان می کند که اگر نیکی را در چاه هم بیفکنی، اثرش به تو باز می گردد:

نیکی کن ای پسر تو، که نیکی به روزگار

سوی تو بازگردد، اگر در چَه افکنی

شاعر خوش ذوق معاصر نیز از منظری طنزبه این موضوع نگریسته و چنین سروده است :

نیکی بکن و به دجله انداز

صدبار شنیدم این نصحیت

نیکی بنمودم و ندیدم

جز شر ز بشر، بدی ز ملّت

این است سزای نیکی من

 ای بر پدر تو دجله لعنت! (3)

" حبله رودی"  در" جامع التمثیل" ، مثلی با مضمون " تو نیکی می کن و در دجله انداز"  آورده :

" نیکی ، راه به صاحب خانه ی خود می برد"(4)

و یا در همان جا می خوانیم:

نیکی کنی به جای تو نیکی کنند باز

ور بد کنی به جای تو از بد بتر کنند(5)

این نکته در میان اشعار شاعران فارسی سرا از جمله توصیه های رایج اخلاقی است:

نیکویی بر دهد به نیکوکار

 باز گردد بدی به بدکردار(6)

یا:

هر چه ورزش کنی همانی تو

  نیکویی ورز، اگر توانی تو

  (اوحدی مراغه ای)

یا:

یکی با سگی نیکویی گم نکرد

کجا گم شود خیر با نیکمرد؟

 (سعدی)

کرم کن چنان کت بر آید ز دست

جهانبان در خیر بر کس نبست(7)

و:

انبیا تو را گفتند نیک باش و نیکی کن

 تا که نیکویی بینی از اماثل* و اقران

  (بهار)

پروین اعتصامی نیز چنین می سراید :

تحقیق در مورد دیدگاه ناصر خسرو در مورد دنیا و بازتاب آن در اشعار وی

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق در مورد دیدگاه ناصر خسرو در مورد دنیا و بازتاب آن در اشعار وی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 55

عنوان مقاله :

دیدگاه ناصرخسرو درباره دنیا و بازتاب آن در اشعار وی

فهرست مطالب

عنوان صفحه

پشگفتار

دیدگاه ناصرخسرو دربارة دنیا وبازتاب آن در اشعارش

تجلی افکار و اعتقادات ناصرخسرو بر اشعارش

مترادف بودن دهرو جهان در اشعار ناصرخسرو

نمونه هایی از اشعار ناصرخسرو دربارة جهان

اعتقادات مذهبی

تعبیر به دریا و آب ژرف

فناپذیری و در گذر بودن جهان

مکرو فریبکاری جهان

صبرو تأمل درمقابل جهان

نسبت نادانی به جهان دادن

افزوده شدن حرص و طمع دنیا دوست

شکایت از بی وفایی دنیا

تعبیر به ننگ و عار