هدف پژوهش حاضر، بررسی همجنس گرایی از نگاه دین و روانشناسی است تا نقطه نظرات دینی و آراء اندیشمندان در روانشناسی را نقد و بررسی کند. بدین منظور منابع دست اول ادیان توحیدی و غیر توحیدی، همچنین منابع بروز روانشناسی از جمله کتاب ها، مقالات و سایت های مربوط به مباحث روانشناسی جنسی- تربیتی به دقت جستجو گردید. و یافته ها به روش کتابخانه ای و توصیفی- تحلیلی گردآوری شد. این یافته ها به شیوه توصیفی تحلیلی مقایسه و تحلیل گردید و نتایج ذیل بدست آمد: 1- همجنس گرایی در نگاه ادیان توحیدی نوعی گرایش جنسی است که با هدف آفرینش و سعادت ابدی انسان مغایر بوده و امری ناپسند و گناهی نابخشودنی به حساب می آید. 2- به نظر برخی از ادیان غیر توحیدی، همجنس گرایی، گرایشی طبیعی بوده و مورد تایید است، اما برخی دیگر از ادیان غیر توحیدی همجنس گرایی را به رسمیت نشناخته و آن را مخالف سیر طبیعی ارضای جنسی انسان می دانند. 3- در علم روانشناسی این گرایش جنسی تا سال 1973 میلادی در زمره انحرافات جنسی طبقه بندی می شد، اما به تدریج به عنوان گرایشی طبیعی و هماهنگ با فیزیولوژی و روان انسان تعریف شده، که اگر نسبت به دگرجنس خواهی سودی نداشته باشد، ضرری نیز در پی ندارد. 4- با اینکه برخی اصرار بر سرشتی بودن همجنس گرایی برای برخی افراد دارند ولی تاریخ گرایش به همجنس گرایی به دوران حضرت لوط7 بر می گردد. 5- طبق آموزه های دینی همجنس گرایی بیشتر جنبه روانشناختی دارد و از اختیار و ترجیح جنسی ناشی می شود و ارتباطی با مسئله زیستی ندارد. 6- علت گرایش به همجنس گرایی با اینکه در علم روانشناسی هنوز به صورت قطعی ثابت نشده است، ولی دو مؤلفه زیستی و روانشناختی مهمترین عوامل گرایش به همجنس گرایی معرفی شده است.
پایان نامه همجنس گرایی در دین و روانشناسی
