بازتاب اندیشه تأویلی در آثار ناصرخسرو قبادیانی
106 صفحه
چکیده:
مسأله فهم از زمانی که بشر برای انتقال پیام به نوشتن پرداخت، محل جدل بوده است. در این میان، دانش تأویل (هرمنوتیک) و نیز مباحث کیفیت فهم قرآن مجید به ویژه در آیات متشابه و مجمل و باطن آیات در حوزهی اسلامی بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) بین نحله های کلامی شایان توجه است. در میان فرق اسلامی، کلام اسماعیلیه که از تأویل به مثابه مهمترین ابزار اجتهاد، فهم و استباط گزاره های قرآنی استفاده می کردند، خاستگاه روشی شد که امروزه به هرمنوتیک مشهور است. ناصرخسرو قبادیانی (شاعر و متفکر عقلگرای اسماعیلی) در آثار منظوم و منثورش از آن بهره برده و بر آن به عنوان یک فهم روشمند تأکید داشته است. این پژوهش با بررسی مبانی فهم تأویلی متن از منظر ناصرخسرو، روشن کرد که این متفکّر و مفسّر اسماعیلی بر اساس آیات و احادیث نه تنها به تأویل اعتقاد دارد بلکه به مراتب فهم تأویلی میان اشخاص مختلف نیز معتقد است.
کلید واژه ها: ناصرخسرو، آثار ناصرخسرو، اسماعیلیه، تأویل و هرمنوتیک
پروژه: بازتاب اندیشه تأویلی در آثار ناصرخسرو قبادیانی
