بهینهسازیِ شبیهسازیِ برنامه تولید با استفاده از الگوریتم ژنتیک
بصورت ورد ودر116صفحه
چکیده
در حال حاضر پیچیدگی و پویایی روزافزون محیطهای تولیدی، کاربرد مدلهای تحلیلی را در ارزیابی و تصمیمگیری آنها با محدودیتهای قابل توجهی روبهرو نموده است. لذا استفاده از شبیهسازی رایانهای بهعنوان ابزاری که قابلیت گستردهای در فرمولهنمودن سیستمهای فوق دارد، بهطور وسیع مورد استقبال قرار گرفته است. با این وجود، ارائه بهترین راهحل همواره یکی از چالشهای اصلی این حوزه است. در این راستا، پژوهش پیش رو به چگونگی حل مشکل برنامهریزی خط تولید کاشی کارخانه مورد مطالعه پرداخت. مسئله تعیین تعداد بافرهای تخصیصی به هر خط بود. با استفاده از ترکیب تکنیک شبیهسازی رایانهای و الگوریتم بهینهسازی ژنتیک، تعداد بهنیه بافرهای تخصیصی مشخص شد و زمان توقف کوره به حداقل ممکن خود رسید. ابتدا، سیستم تولیدی با استفاده از تکنیک شبیهسازی مدل شد و سپس از ترکیب آن با الگوریتم بهینهسازی ژنتیک، جوابهای بهینه حاصل شدند. بطور خلاصه، میتوان هدف از انجام این پژوهش را اینچُنین بیان کرد: کاهش زمان توقف کوره از طریق تخصیص بهینه بافرها به خطوط تولیدی از طریق ترکیب تکینک شبیهسازی و الگوریتم بهینهسازی ژنتیک.
بهینهسازیِ شبیهسازیِ برنامه تولید با استفاده از الگوریتم ژنتیک