تحقیق در مورد عدل الهی

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق در مورد عدل الهی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

قرآن در موارد مختلف به این صفت الهی اشاره می کند: 2

«شَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلاَئِکَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمًَا بِالْقِسْطِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ»

«خدا که همواره به عدل قیام دارد گواهى مى‏دهد که جز او هیچ معبودى نیست و فرشتگان [او] و دانشوران [نیز گواهى مى‏دهند که] جز او که توانا و حکیم است هیچ معبودى نیست» (آل عمران/ 18(

«وَ نَضَعُ الْمَوَازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا وَإِن کَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أَتَیْنَا بِهَا وَ کَفَى بِنَا حَاسِبِینَ»

«و ترازوهاى داد را در روز رستاخیز مى‏نهیم پس هیچ کس [در] چیزى ستم نمى‏بیند و اگر [عمل] هموزن دانه خردلى باشد آن را مى‏آوریم و کافى است که ما حسابرس باشیم» (انبیاء/47(

اساسا معیار و مقیاس برای فعل الهی قرار دادن نوعی تعیین و تکلیف و وظیفه، و تحدید و تقیید مشیت و اراده برای ذات حق محسوب می‏شود. عدل، مقیاس فعل پروردگار نیست، بلکه فعل‏ پروردگار، مقیاس عدل است

معناى عدل

در مناسبات انسانی عدل عبارت است از ادا کردن حق دیگران و استیفای حق خود از دیگران. پس عادل کسى است که حقوق دیگران را پایمال نمى کند. تعریف عدالت در مناسبات انسانی با مسئله حق درآمیخته است. اما حق همیشه یک تکلیف را به دنبال خود دارد؛ من حق دارم مورد احترام واقع شوم و در مقال وظیفه دارم که احترام دیگران را نیز حفظ کنم. اما در مورد خداوند تکلیف معنی ندارد چرا که هیچ کس با خداوند در شرایط مساوى نیست تا با فلان عملِ خویش استحقاق خاصى پیدا کرده و از این طریق، خداوند مکلف شود. پس عدالت خداوند به چه معناست؟

«عدل» در لغت به معانی مختلفی بکار رفته است. برخی از معانی بکار رفته برای عدل عبارت است از تعادل و تناسب،  تساوی 3 و برابری4،  اعتدال در امور و حد وسط میان افراط و تفریط، استواء و استقامت:

«العدالة و المعادلة لفظ یقتضی معنی المساوات...فالعدل هو التقسیط علی سواء...»(مفردات راغب، ص 325(

اگر بخواهیم قدر متیقن تعاریف ذکر شده از معنای عدل را مدّنظر قرار دهیم می¬توانیم بگوییم زمانی مفهوم عدالت محقق می شود که هر چیزی در جایگاه مناسب خود قرار گیرد.

امام علی(علیه السلام) در کلماتشان به همین معنا از عدل اشاره می کنند:

«العدل یضع الامور مواضعها»؛ «عدل هر چیزی را در جایگاه ویژه خود قرار می‏دهد» (نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره 437(

این معنای از عدل در کلمات فلاسفه نیز به چشم می‏خورد؛ حکیم سبزواری در تعریف عدل گفته است:

«وضع کل شی‏ء فی موضعه و اعطاء کل ذی حقّ حقّه»

«هر چیزی را در جای مناسب خود نهادن، و حق هر صاحب حقی را به او اعطا نمودن» (شرح الاسماء الحسنی، ص 54(

بطور کلی تعریف فلاسفه اسلامی از مفهوم عدل را می توان در این جمله خلاصه نمود: 

«العدل هو وضع کل شىء فى موضعه»

«عدل نشاندن هر چیز در جایگاه بایسته خودش است»

این تعریف مبتنی بر این دیدگاه است که هر چیز جایگاه مشخص و معلومی در جهان دارد و وظیفه اى معیّن به عهده اوست. در مقالات بعدی بحث عدل را مورد بررسی بیشتری قرار خواهیم داد.

سؤال:

با وجود این همه تبعیض و بی عدالتی که بین انسانها هست، و بسیاری همه زمینه های یک زندگی خوب را دارند و از سیری نمی دانند چه کنند، در حالی که در کنار آنها انسانها و خانواده های فراوانی در پیچ و خمهای بی شمار مشکلاتاقتصادی، اجتماعی و غیر آن کمر خم کرده و گاهی از داشتن امکانات اولی و ضروری زندگی محروم اند، چگونه از عدالت الهی سخن می گویید؟

پاسخ:

این چکیده دو غمنامه ای بود که این خواننده گرامی به قلم آورده و برای مجله ارسال کرده و خواستار پاسخ آن شده است.

برای یافتن جواب این پرسش توجه بر چند امر بایسته است:

1ـ آفریدگار بزرگ هستی اراده فرمود تا جهان آفرینش را در مظاهر گوناگون و مراتب مختلف با اشکال و صورتهای متنوع بیافریند تا عالم خلقت تک چهره و متحدالشکل نباشد. البته اختلاف و تفاوت در کارگاه هستی به معنای وجود تضاد و نفی یکدیگر و از هم گسیختگی و در هم ریختگی نیست که چنین چیزی از نظر قرآن(1) و علم مردود است. بلکه مقصود همان گونه که ذکر شد، اختلاف مراتب وجودی پدیده ها و گونه گون بودن اندازه ها، صورتها، کمیتها و کیفیتهای مظاهر آفرینش است، و این نوع از خلقت به عنوان بهترین نظام برگزیده شده است. از جماد و نبات و حیوان و انواع و اقسام بی شمار هر یک و مراتب و درجات آنها.

16 صفحه ورد

تحقیق درباره اصول عقائد عدل

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق درباره اصول عقائد عدل دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل :word( قابل ویرایش) تعداد صفحات:   136 صفحه

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

الحمدللّه ربّ العالمین و صلّى اللّه على سیّدنا محمّد و آله الطاهرین و لعنة اللّه على اعدائهم اجمعین

در این مقاله به دومین اصل اعتقادى نزد شیعه یعنى عدل الهى مى‏پردازیم:

صفات خدا

خداوند متعال همه صفات پسندیده را داراست و از تمامى صفات ناپسند پاک و منزّه است. صفات پسندیده‏اى که در خدا وجود دارد، صفات جمال یا صفات ثبوتیّه و صفات ناپسندى که خداوند از آنها مبرّاست، صفات جلال و یا صفات سلبیّه نامیده مى‏شود.

صفات ثبوتیّه نیز دو قسم است: صفات ذات و صفات فعل.

صفات ذات: صفاتى است که عین ذات خداست و قابل جدا شدن از خدا نیست، مانند عالم بودن، زنده بودن و قادر بودن.

صفات فعل: صفاتى است که مربوط به فعل خداست و مى‏توان بود یا نبودشان را به خدا نسبت داد، مانند خالق بودن، زیرا خداوند هم مى‏تواند خلق کند و هم مى‏تواند خلق نکند. به عبارت دیگر؛ هر صفتى که بشود ضدّش را به خدا نسبت داد، صفت فعل است، مانند رضایت خدا که در برابر غضب خدا قرار دارد و هر صفتى که نتوان ضدّش را به خدا نسبت داد، صفت ذات است.

راه آشنایى با صفات خدا

راه آشنایى با صفات خدا مانند راه آشنایى با خود خداست، همان گونه که شما از یک نوشته به نویسنده آن پى مى‏برید، از چگونگى الفاظ و کلمات، مقدار آشنایى نویسنده آن را با لغات به دست مى‏آورید، از انشاى آن قدرت نویسندگى او را مى‏فهمید و از مطالبش متوجّه روحیّه و هدف نویسنده مى‏شوید. پس هر آفریده‏اى مى‏تواند دو کار انجام دهد:

1- آفریدگار خود را بشناساند.

2- صفات و حالات و هدف آفریدگار خود را بفهماند.

نقش ایمان به صفات خدا

ایمان به هر یک از صفات خدا نقش مثبت و ارزنده‏اى در گفتار، روش و منش انسان و بالطبع در زندگى فردى و اجتماعى او دارد.

ایمان به اینکه خداوند عزیز و نفوذناپذیر است، «انّ العزّة للّه جمیعاً» (1) و همه قدرت‏ها و توانایى‏ها از اوست، «انّ القوّة للّه جمیعاً» (2) و پدید آورنده و برگشت دهنده همه اوست، «انّا لِلّه و انّا الیه راجعون» (3) به انسان اعتماد، وقار و امید مى‏دهد و او را از خود برتربینى، خود کم‏بینى و ترس و وحشت از آینده نجات مى‏دهد.

دانلود تحقیق عدل

اختصاصی از اینو دیدی دانلود تحقیق عدل دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: عدل
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 37

این مقاله درمورد عدل می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله عدل می خوانید :

عدل و حکمت
قبلا گفتیم که در میان صفات پروردگار ، دو صفت است که از نظر شبهات‏ و ایرادهای وارده بر آنها ، متقارب و نزدیک به یکدیگرند : عدالت ، حکمت
منظور از عادل بودن خدا این است که استحقاق و شایستگی هیچ موجودی را مهمل نمی‏گذارد و به هر کس هر چه را استحقاق دارد می‏دهد ، و منظور از حکیم بودن او این است که نظام آفرینش ، نظام احسن و اصلح ، یعنی‏ نیکوترین نظام ممکن است.
لازمه حکمت و عنایت حق این است که جهان و هستی ، غایت و معنی داشته‏ باشد . آنچه موجود می‏شود یا خود خیر است و یا برای وصول به خیر است
" حکمت " از شؤون علیم بودن و مرید بودن است و مبین اصل " علت‏ غائی " برای جهان می‏باشد ، ولی " عدالت " ارتباطی به صفتهای علم و اراده ندارد ، عدالت به مفهومی که گفته شد از شؤون فاعلیت خداوند ، یعنی از صفات فعل است نه از صفات ذات
اشکال مشترک در مورد " عدل " و " حکمت " پروردگار ، وجود بدبختیها و تیره روزی‏ها و به عبارت جامع تر " مسأله شرور " است . " مسأله شرور " را می‏توان تحت عنوان " ظلم " ایراد بر عدل الهی بشمار آورد و می‏توان تحت عنوان " پدیده‏های بی هدف " نقضی بر حکمت بالغه‏ پروردگار تلقی کرد ، و از اینرو است که یکی از موجبات گرایش به‏ مادیگری نیز محسوب می‏گردد .
مثلا وقتی تجهیزات " دفاعی " و " حفاظتی‏ " موجودات زنده را در برابر خطرها ، شاهدی بر نظم و حکمت الهی می‏گیریم‏ فورا این سؤال مطرح می‏شود که اساسا چرا باید خطر وجود داشته باشد تا نیازی به سیستمهای دفاعی و حفاظتی باشد ؟ چرا میکروبهای آسیب رسان وجود دارند تا لازم شود به وسیله گلبولهای سفید با آنها مبارزه شود ؟ چرا درنده‏ تیز دندان آفریده می‏شود تا احتیاجی به پای دونده و یا به شاخ و دیگر وسائل دفاع‏ باشد ؟ در جهان حیوانات از طرفی ترس و حس گریز از خطر در حیوانات‏ ضعیف و شکار شدنی وجود دارد ، و از طرف دیگر سبعیت و درنده خوئی در حیوانات نیرومند و شکار کننده قرار داده شده است . برای بشر این پرسش‏ مطرح می‏شود که : چرا عامل هجوم و تجاوز وجود دارد تا لازم شود تجهیزات‏ دفاعی از روی شعور و حساب بوجود آید ؟ این پرسشها و اشکالات که حل آنها نیازمند به تجزیه و تحلیل‏های دقیق و عمیقی است ، مانند یک گرداب مهیب ، گروههائی را در خود فرو برده است‏ .
فلسفه‏های ثنوی مادی ، و فلسفه‏های بدبینانه ، غالبا در این گرداب مهیب‏ شکل گرفته‏اند

ثنویت
بشر و مخصوصا نژاد آریا ، از دیر باز پدیده‏های جهان را به دو قطب " خوب " ها " بد " ها ) تقسیم می‏کرده است . نور ، باران ، خورشید ، زمین و بسیاری از چیزهای دیگر را در قطب خیرها و خوبها بشمار می‏آورده‏ است ، و تاریکی ، خشکسالی ، سیل ، زلزله ، بیماری ، درندگی و گزندگی را در صف بدها و شرور جای می‏د اده است . البته در این دسته بندی ، بشر ، خودش را مقیاس و محور تشخیص قرار می‏داده است ، یعنی هر چه را که برای‏ خویش سودمند می‏یافته " خوب " می‏دانسته و هر چه را که برای خویش‏ زیانمند می‏دیده " بد " می‏نامیده است
برای انسانهای پیشین این اندیشه پیدا شده است که آیا بدها و شرها را همان کسی می‏آفریند که خوبها و خیرها را پدید آورده است ؟ یا آنکه خوبها را یک مبدأ ایجاد می‏کند و شرها را مبدأی دیگر ؟ آیا خالق نیک و بد یکی‏ است ، یا جهان دو مبدأ و دو آفریننده دارد ؟ گروهی چنین حساب کردند که آفریننده ، خودش یا خوب است و نیکخواه ، و یا بد است و بدخواه . اگر خوب باشد بدها را نمی‏آفریند ، و اگر بد باشد خوبها و خیرها را ایجاد نمی‏کند . از این استدلال ، چنین نتیجه گرفتند که جهان دو مبدأ و دو آفریدگار دارد ( ثنویت)
اعتقاد ایرانیان قدیم به مبدأی برای نیکی و مبدأی دیگر برای بدی که‏ بعدها با تعبیر " یزدان " و " اهریمن " بیان شده از همینجا پیدا شده‏ است
بر حسب آنچه تاریخ نشان می‏دهد ، نژاد آریا پس از استقرار در سرزمین‏ ایران ، به پرستش مظاهر طبیعت البته مظاهر خوب طبیعت از قبیل آتش ، خورشید ، باران ، خاک و باد پرداختند . بر حسب اظهار مورخین ، ایرانیان‏ بدها را نمی‏پرستیدند ، ولی مردمانی از غیر نژاد آریا وجود داشته‏اند که‏ بدها و شرور را نیز به دستاویز راضی ساختن " ارواح خبیثه " پرستش‏ می‏کرده‏اند . آنچه در ایران قدیم وجود داشته ، اعتقاد به دو مبدأ و دو آفریدگار بوده است نه دوگانه پرستی ، یعنی ایرانیان ، قائل به شرک در خالقیت بوده‏اند نه شرک در عبادت
بعدها زردشت ظهور کرد . از نظر تاریخ ، بروشنی معلوم نیست که آیا آیین زردشت ، در اصل ، آیینی توحیدی بوده است یا آیینی ثنوی ؟ " اوستا " ی موجود ، این ابهام را رفع نمی‏کند ، زیرا قسمتهای مختلف این کتاب ، تفاوت فاحشی با یکدیگر دارد . بخش " وندیداد " اوستا صراحت در ثنویت دارد ، ولی از بخش " گاتاها " چندان دوگانگی فهمیده نمی‏شود ، بلکه بر حسب ادعای برخی از محققین ، از این بخش ، یکتائی استنباط می‏گردد . به علت همین تفاوت و اختلاف بزرگ است که اهل تحقیق معتقدند اوستایی که در دست است اثر یک نفر نیست ، بلکه هر بخش آن از یک‏ شخص است
تحقیقات تاریخی در اینجا نارسا است ، ولی ما بر حسب اعتقاد اسلامی ای‏ که در باره مجوس داریم می‏توانیم دین زردشت را در اصل ، یک شریعت‏ توحیدی بدانیم ، زیرا بر حسب عقیده اکثر علمای اسلام ، زردشتیان از اهل‏ کتاب محسوب می‏گردند . محققین از مورخین نیز همین عقیده را تأیید می‏کنند و می‏گویند نفوذ ثنویت در آئین زردشت ، از ناحیه سوابق عقیده دو خدایی‏ در نژاد آریا قبل از زردشت بوده است
البته تنها از طریق تعبد ، یعنی از راه آثار اسلامی می‏توانیم شریعت‏ زردشت را یک شریعت توحیدی بدانیم ، اما از نظر تاریخی ، یعنی از نظر آثاری که به زردشت منسوب است ، هر چند بخواهیم فقط " گاتاها " را ملاک قرار دهیم نمی‏توانیم آئین زردشتی را آئین توحیدی بدانیم ، زیرا حداکثر آنچه محققان در باب توحید زردشت به استناد " گاتاها " گفته‏اند این است که زردشت طرفدار " توحید ذاتی " بوده است ، یعنی تنها یک‏ موجود را قائم به ذات و غیر مخلوق می‏دانسته است و آن " آهو را مزدا " است و همه موجودات دیگر را ، حتی اهریمن ( انگره مئینو ) را آفریده آهو را مزدا می‏دانسته است ، و به عبارت دیگر زردشت برای درخت هستی بیش‏ از یک ریشه قائل نبوده است ، و هم می‏توانیم با اتکاء به گفته برخی از محققین ، زردشت را طرفدار " توحید در عبادت " یعنی یگانه پرست بدانیم .

ولی برای اینکه‏ یک آئین ، آئین توحیدی باشد ، علاوه بر توحید ذاتی و توحید در عبادت ، توحید در خالقیت لازم است و آئین زردشت به حسب مدارک تاریخی ، از نظر خالقیت ، کاملا ثنوی بوده است ، زیرا از این تعلیمات اینچنین استفاده‏ می‏شود که قطب مخالف " انگره مئنیو " ( خرد خبیث ) " سپنت مئنیو " ( خرد مقدس ) است . سپنت مئنیو منشأ اشیاء نیک است ، یعنی همان‏ اشیائی که خوب است و می‏بایست آفریده بشود ، اما انگره مئنیو یا اهریمن‏ منشأ اشیاء بد است ، یعنی منشأ اشیائی است که نمی‏بایست آفریده شود و آهورامزدا یا سپنت مئنیو مسؤول آفریدن آنها نیست ، بلکه انگره مئنیو مسؤول آفریدن آنها است . مطابق این فکر ، هر چند هستی دو ریشه‏ای نیست‏ ولی دو شاخه‏ای است ، یعنی هستی که از آهورامزدا آغاز می‏گردد به دو شاخه‏ منشعب می‏شود : " شاخه نیک " که عبارت است از سپنت مئنیو و آثار نیکش ، و " شاخه بد " که عبارت است از انگره مئنیو و همه آفریده‏ها و آثار بدش . اگر گاتاها را که اصیل ترین و معتبرترین و توحیدی‏ترین اثری‏ است که از زردشت باقی مانده است ملاک قرار دهیم زردشت را در شش و پنج خیر و شر ، و اینکه نظام موجود نظام احسن نیست و با حکمت بالغه جور نمی‏آید گرفتار می‏بینیم . این جهت ، او را از پیامبران آسمانی کاملا جدا می‏کند
آئین زردشت به موجب همین نقص و یا به جهات دیگر نتوانست با ثنویت‏ مبارزه کند ، بطوری که بعد از زردشت بار دیگر ثنویت به مفهوم دو ریشه‏ای‏ بودن هستی در میان ایرانیان پدید آمد . زردشتیان دوره ساسانی ، و مانویان‏ و مزدکیان ، که نوعی انشعاب از زردشتی گری در ایران محسوب می‏شوند ، در حد اعلی ثنوی بوده‏اند
در حقیقت باید گفت دین زردشت نتوانسته است ریشه شرک و ثنویت را حتی در حدود تعلیمات گاتاها از دل ایرانیان برکند ، خودش نیز مغلوب‏ این عقیده خرافی گشته و تحریف شده است
تنها اسلام بود که توانست این خرافه چند هزار ساله را از مغز ایرانی‏ خارج سازد . این یکی از مظاهر قدرت شگرف اسلام و تأثیر عمیق آن در روح‏ ایرانیان است که توانست مردمی را که ثنویت با گوشت و پوستشان آمیخته‏ شده بود تا آنجا که برخی از خاورشناسان ( دومزیل 1 ) معتقدند که : " ثنویت ، اساس تفکر ایرانی است " و آنچنان اسیر این خرافه بودند که دین خود را نیز تحت تأثیر آن تحریف می‏کردند ، از این پندار گرفتار کننده نجات دهد .
آری اسلام بود که از ایرانیان‏ دوگانه پرست ، انسانهای موحد ساخت که با فرا گرفتن این حقیقت که : « الحمد لله الذی خلق السموات و الارض و جعل الظلمات و النور »و با اعتقاد به این معنی که : « الذی احسن کل شی‏ء خلقه »و با ایمان‏ و درک این واقعیت که : « ربنا الذی اعطی کل شی‏ء خلقه ثم هدی »آنچنان عشق به خدا و آفرینش و هستی و جهان ، سراپای وجودشان را فرا گرفت که در ستایش نظام هستی چنین سرودند : به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه‏ عالم از اوست به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی است به ارادت ببرم درد که درمان‏ هم از اوست ایرانی پس از اسلام نه تنها برای شرور مبدأی رقیب خدا قائل نیست ، بلکه در یک دید عالم عرفانی ، بدیها در نظام کلی آفرینش از نظرش محو می‏شود ، می‏گوید : اساسا بدی وجود ندارد یا " بد آن است که نباشد "
غزالی می‏گوید : لیس فی الامکان ابدع مما کان " " نظامی زیباتر از نظام موجود ، امکان ندارد "
.....

بخشی از فهرست مطالب مقاله عدل

عدل از نظر علمی
عدل در قران
عدل و قسط
جلوه‌های عدل در حکومت امام زمان(ع)
عدالت اجتماعی
عدل بشری و عدل الهی
روشها و مشربها
عدل چیست ؟
الف . موزون بودن :
ب . معنی دوم عدل ، تساوی و نفی هرگونه تبعیض است
ج . رعایت حقوق افراد و عطا کردن به هر ذی حق ، حق او را
. رعایت استحقاقها در افاضه وجود و امتناع نکردن از افاضه و رحمت به آنچه امکان وجود یا کمال وجود دارد
ایرادها و اشکالها
عدل " از اصول دین
عدل و حکمت
ثنویت
منابع

مقاله معنا و مفهوم عدل

اختصاصی از اینو دیدی مقاله معنا و مفهوم عدل دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود مقاله معنا و مفهوم عدل 37 ص با فرمت WORD

عدل جاویدان

اختصاصی از اینو دیدی عدل جاویدان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات94

عدل جاویدان
عدل موبد و اقامه قسط ابدی که هدف از ارسال پیامبران است و قرآن به دان گواهی می‌دهد، دو مرحله دارد: تشریع و اجرا.
مقصود از مرحله تشریع، ایجاد قوانین عادله است که سعادت بشر را تامین کند. این مرحله، به وسیله پیامبران الهی به ویژه پیامبرگ بزرگ و مقدس اسلام انجام شده و بر دنیای بشریت عرضه گردیده است.
آغاز پیدایش بشر، با آغاز نخستین مرحله تشریع وقانونگذاری همراه بوده و هیچ وقت بشر از راهنمایی غیبی و آسمانی محروم نبوده است. و پیامبران حق این وظیفه را انجام داده‌اند. این راهنمایان بزرگوار، برای کمک و یاری عقل بشر آمده‌اند تا بتواند دربرابر نفس و خواهل دل مقاومت کند. تا از استعمار عقل به وسیله دل جلوگیری کنند و عقل را از این زنجیر اسارت نجات بخشند.
مقصود از استعمار عقل آن است که دل آن را برای رسیدن به هدف‌های حیوانی به کار برد.
دومین مرحله، اجرای قوانین عادله است که از نظر اهمیت، کمتر از مرحله نخستین نیست. چون قانون صحیح اگر به طور صحیح اجرا نشود، نقض غرض از قانون خواهد بود. قانون بایستی به طور طبیعی اجرا شود و مقداری از خود مردم به درستی به صحت آن پایبند باشند و اجرا کنند.
قانونی را که مردم صحت آن را نفهمند، به درد اجرا نمی‌خورد و عدلی که با فشار اجرا شود و با زور و قلدری پیاده گردد، عدل نخواهد بود.
زور و قلدری، با عدف منافات دارد؛ چون از ظلم و ستم جدا نیست. مردم، بایستی بفهمند که قانون چیست و قانونگذار کیست و سود قانون چه خواهد بود. در این صورت، خودشان مجری قانون خواهند بود.