ارزش کودی :
لجن را براساس محتوای نیتروژنی، فسفری و پتاسیمی ارزیابی می شود.
به طور کلی فسفر و نیتروژنبه مقدار کافی در لجن پیدا می شود.
آزمایشات نشان می دهد که یک تن لجن آبگیری و هضم شده حاوی نیتروژنی برابر با 60kg سولفات آمونیوم و 150kg کربنات کلسیم است.
دیگر ویژگی های شیمیایی:
جامدت سمی مثل نمکهای سرب ، نمکهای فلزی یا آرسنیک می توانند در اطلاعات راجب به هضم کننده ها مفید باشند.مقدار زیادی از این سموم باعث پیشگیری از این فرایند ها می شود.
دترژنتها و چربیها در مقدار زیادی مانع این فرایند می شوند.
مقدار نرمال چربیها در لجن اولیه باید در حدود 7 تا 35% باشد.
رده بندی لجن: لجن براساس یکسری معیارهایی رده بندی می شود.
1- لجن اولیه:
از تانک ته نشینی اولیه تولید می شود.
خاکستری و دارای بوی آزاردهنده است.
لجن چسبناکی است که سوپرناتانت آن گل آلود و بد بوست.
این نوع لجن در دایجسترهای لجن و اینهاف تانک به طور سریعی هضم می شود.
ü3 to 8% solids
•About 70% organic material
1- لجن حاصل از رسوبات شیمیایی:
دارای رنگ سیاه است، هرچند سطح آن بخاطر مقدار بالای آهن قرمز است .
بوی آن آزار دهنده است اما بدتر از بوی لجن اولیه نیست
اگر آهک همراه با لجن باشد هیدرات موجود در آهک با آهن و آلوم تشکیل لجن ژلی شکل می دهد.
2- لجن فیلترهای چکنده:
قهوه ای رنگ و لخته ای شکل است.
گرمای خود را به راحتی از دست می دهد
بوی آن تا اندازه ای قابل تحمل است
به طور سریع خشک نمی شود و قبل از آبگیری خیلی خوب هضم می شود.
بهتر است که آن را با لجن اولیه مخلوط کنند تا به راحتی هضم شود.
3- لجن فعال:
لخته ای شکل است و در معراض هوا به آهستگی خشک می شود.
قابلیت آبگیری و خشک شدن آن ضعیف است اگر بتوان آن را به صورت لایه نازکی درآورد آنگاه خشک شدن آن سریع است.
شامل 39 اسلاید POWERPOINT