مقاله درباره تاریخچه شرکت ملی حفاری ایران

اختصاصی از اینو دیدی مقاله درباره تاریخچه شرکت ملی حفاری ایران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:5

شرکت ملی حفاری ایران طبق بند (الف)ماده (5) قانون اساسنامه شرکت ملی نفت ایران به صورت شرکت سهامی خاص و به عنوان شرکت فرعی شرکت ملی نفت ایران در تاریخ 1/10/1358 به فرمان رهبر فقید انقلاب اسلامی امام خمینی (ره)تشکیل و به شماره 870/943 به ثبت رسید .مرکز اصلی شرکت در اهواز است و شرکت میتواند شعب و یا  نمایندگیهائی برای اجرای عملیات خود در داخل وخارج کشور تاسیس نماید .

آشنایی با شرکت ملی حفاری ایران  سخن اول

شرکت ملی حفاری ایران در طول سالهای گذشته با سرمایه گذاری در امر آموزش در کلیه رشته های عملیاتی و فنی قادر گردید تعداد دستگاه های حفاری را به 46 دستگاه شامل 42 دستگاه حفاری خشکی و4 دستگاه حفاری دریایی برساند . شرکت ملی حفاری با استفاده از روشهای نوین مدیریت و به کار گیری تجارت مهندسین و متخصصین مجرب با اندوخته های علمی / تجربی بیش از 90 سال در صنعت نفت ایران راسا عملیات پیچیده حفاری در دریا و خشکی را با کلیه خدمات فنی خفاری مربوطه انجام می دهد .

حوزه فعالیت

شرکت ملی حفاری ایران به لحاظ دامنه عملیاتی از بزرگترین شرکتهای فرعی شرکت ملی نفت ایران محسوب شده واز شمالی ترین مناطق ( سرخس، خانگیران ) مرکزی ، غرب ، جنوب غربی ، تا جنوبی ترین مناطق ( پارس جنوبی ) و به طور کلی در بیش از ده استان کشور که امکان استحصال نفت و گاز وجود دارد فعالیت می نماید .

خدمات فنی حفاری

صنعت حفاری از جمله صنایع زنجیره ای است که از بهم پیوستن تخصصهای مختلفی معنا می یابد . خدمات فنی شرکت ملی حفاری ایران امروزه این افتخار را دارد که عملابا در اختیار داشتن تجهیزات وماشین الات پیشرفته این خدمات و سرویس های فنی را با بهره گیری از کارشناسان مجرب در طول عملیات حفاری چاه های نفت و گاز با کیفیت مطلوب ارائه میدهد . این خدمات که از حفاری تا بهره برداری از چاه ادامه می یابد شامل : خدمات نمودار گیری ،

تحقیق درباره ی بانک ملی ایران 15 ص

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق درباره ی بانک ملی ایران 15 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

بانک ملی ایران

اولین ساختمان بانک ملی ایران در تهران

بانک ملی ایران یکی از بانک های تجاری دولتی ایران است.

تاریخچه

تشکیل بانک بشکل جدید نخستین بار در سال 1285 هجری شمسی( 1324 ه‍ - ق ) ده سال قبل از بوجود آمدن بانک شاهی از سوی حاج محمد حسن امین دارالضرب یکی از صرافان بزرگ تهران به مظفرالدین شاه قاجار پیشنهاد شد . در این پیشنهاد پس از اشاره به تاثیر بانک درپیشرفت صنعتی کشورهای اروپایی و ذکر اینکه رواج صنعت و احداث خطوط آهن و تلگراف بدون ایجاد بانکی بزرگ میسر نیست و تاکید براینکه چنین موسسه‏ای باید با اشتراک و اتفاق دولت و ملت بوجود آید. متاسفانه این پیشنهاد با دخالتهای بیگانگان و عوامل آنان جامعه عمل نپوشید و بجای آن بانک شاهی در ایران مستقر گردید.

پس از استقرار مشروطیت هنگامی که دولت از مجلس شورای ملی اجازه استقراض خارجی خواست، احساسات ملی که از وامهای گذشته و رفتار بانکهای بیگانه جریحه دار شده بود به هیجان آمد و نمایندگان مردم بمنظور قطع نفوذ سیاسی و اقتصادی بانکهای مذکور و در ترمیم وضع مالی خزانه ضمن مخالفت با استقراض خارجی تاسیس بانک ملی را خواستار شدند، و جمعی از بازرگانان و صرافان متعهد مشارکت در این بانک ر ا نمودند و در آذرماه 1285 اعلان آن که مبین احساسات عمومی و علاقه مردم به تاسیس یک بانک اعتباری ملی در ایران بود انتشار یافت .

در روز 23 آبان 1285 میرزا ابوالقاسم ناصرالملک وزیر مالیه وقت مظفرالدین شاه در مجلس شورای ملی حاضر شد و از اوضاع نابسامان مالی کشور خبرداد و پیشنهاد داد که دولت برای رفع این مشکل مبلغی از کشورهای اروپایی وام دریافت کند که با مخالفت شدید نمایندگان مواجه شد . نمایندگان پس از شور و پیگیری در روز 9 آذر ماه همان سال با تأسیس بانکی که بتواند برای کشور سود داشته و با سپرده های مردم به نفع کشور و مردم کارکند موافقت کردند. خبر تشکیل بانک ملی با سرمایه 15 میلیون ( 30 کرور) قابل افزایش به 50 میلیون تومان با وجد و شعف عموم ملت روبرو شد.

از طرفی دیگر تغییرات ناگهانی در اوضاع سیاسی و انعقاد قرارداد 1907 میلادی بین دولتهای روسیه و انگلیس و تقسیم ایران و نیز آغاز جنگ جهانی اول و ورود نیروهای اشغالگر به ایران تمام کوششها و تلاشهای تشکیل بانک ملی را نقش بر آب کرد و این آرزوی بزرگ مردم سالها به تعویق افتاد.

پس از پایان جنگ جهانی اول و خروج اشغالگران از ایران ، سرانجام قانون تاسیس بانک ملی ایران در جلسه مورخ 14 اردیبهشت 1306 به تصویب مجلس رسید و اساسنامه بانک در 14 تیر ماه 1307 مورد تصویب کمیسیون مالیه مجلس قرار گرفت و در روز سه شنبه20 شهریور 1307 بانک ملی ایران در تهران رسماً کار خود را آغازکرد.

اولین مدیر عامل بانک ملی دکتر کورت لنیدن بلات و معاون او فوگل به همراه 70 کارشناس از کشور آلمان به ایران آمدند.

بر حسب اساسنامه بانک ، بانک ملی ایران بصورت یک شرکت سهامی دارای شخصیت حقوقی شناخته شد و تابع قوانین تجاری تلقی گردید .

سرمایه اولیه بانک 20 میلیون ریال بود که فقط 8 میلیون آن پرداخت شد و در سال 1314 سرمایه بانک به 300 میلیون ریال و در سال 1331 به دومیلیارد ریال افزایش یافت که تمام آن پرداخت شده است .

با توجه به اینکه در آن تاریخ متخصصین بانکی در ایران وجود نداشت بموجب قانونی اجازه استخدام اتباع سویسی یا آلمانی بمنظور اداره بانک داده شد. تعداد کارکنان بانک در روز افتتاح اعم از ایرانی و آلمانی از 27 نفر تجاوز نمی‏کرد در حال حاضر تعداد کارکنان بانک ملی ایران بالغ بر 45 هزار نفر است .

در ابتدای تاسیس بانک علاوه بر شعبه مرکزی دو شعبه در بازار تهران و بندربوشهر که مهمترین بندر بازرگانی آنروز ایران بود تاسیس گردید .

نخستین نمایندگی بانک در خارج از کشور در سال 1327 در هامبورگ تاسیس شد .

تاسیس بانک کارگشایی: در سال 1305 بنگاهی بنام موسسه رهنی دولتی ایران، از محل وجوه صندوق بازنشستگی کارکنان دولت برای رفع حوائج مردم بوجود آمد که تا سال 1307 تحت نظر وزارت دارایی اداره میگردید پس از تاسیس بانک ملی به این بانک واگذار و در سال 1318 این موسسه بنام بانک کارگشایی مرسوم و یکی از سازمانهای تابعه بانک ملی محسوب شد .

در تاریخ 22 اسفند ماه 1310 حق نشر اسکناس از تصویب مجلس شورای ملی گذشت و رسماً به مدت 10 سال بانک ملی ایران اعطا شد که به خودی خود قابل تمدید بود و در فروردین ماه 1311 نخستین اسکناس بانک ملی ایران انتشار یافت .

صندوق پس انداز : در سال 1318 بموجب قانونی بمنظور تشویق و ترغیب مردم به پس انداز، صندوق پس‌انداز بانک ملی ایران تاسیس شد که پس از استقرار نظام بانکداری اسلامی بصورت قرض الحسنه پس‌انداز، یکی از واحدهای فعال بانک بشمار میرود .

مقاله درباره اولین موزه ملی ایران

اختصاصی از اینو دیدی مقاله درباره اولین موزه ملی ایران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:39

مقدمه

اولین موزه ملی ایران در یک اتاق برپا شد

اولین موزه ملی ایران ، سال 1925 شمسی در یکی از اتاق های بزرگ عمارت قدیم وزارت معارف تأسیس شد.

این موزه در اتاقی در قسمت شمالی بنای مدرسه دارالفنون سابق در ضلع غربی خیابان ناصرخسرو به دست مرحوم مرتضی خان مرتضایی ممتازالملک تأسس شد.

این موزه دارای جزوه نظامنامه و کاتالوگ نیز بوده است که هم اکنون نسخه هایی از آن در انبار موزه ایران باستان نگهداری می شود.

در مقدمه این نظامنامه چنین آمده است : «در این اوقات، وزارت معارف با حسن توجهات خاصه و مجاهدات مبذوله حضرت آقای ممتازالملک وزیر معارف و اوقاف و صنایع و مستظرفه ،‌به تأسیس یک چنین اساس تاریخی که در آتیه خدمات مهمه مملکت ایران است به اسم بام موزه ملی افتتاح کرده است و منتظر است عموم افراد ملت ایران از طبقات اشراف و تجار و صنعتگران وظیفه ملی خویش قیام نموده، مساعدت مخصوص در این بنای تاریخی مبذول بدارند. تا رفته رفته مملکت ایران هم مانند ممالک متمدنه دارای موزه حقیقی شده ، مجموعه ای از آثار تاریخی و نمونه ای از صنایع یدی فرزندان خود داشته باشد…»

براساس آنچه در نظامنامه و کاتالوگ آمده است این موزه شامل 270 شیء بوده که از این تعداد 15 پارچه اشیاء عتیقه مفرقی ، 158 قطعه کاشی و سفال و شیشه عتیقه ، 9 سکه ، 54 سلاح قدیم و تفنگ ، زره و کلاهخود ، 7 مهره و استخوان و سنگ قدیمی ، یک مجسمه گچی ، 5 در و تخته و چوب منبت عتیقه ، 8 مرقع و تصویر و 13 نوع منسوجات بوده است.

تعدادی از این اشیاء در حال حاضر جزو آثار موزة ایران باستان محسوب می شود.

مرتضی خان ممتاز الملک ، پسر سوم حاجی میرزا جبار ناظم المهام . در ابتدا از غلام بچگان اندرون ناصرالدین شاه بود که بعدها وارد وزارت خارجه شد و در مأموریت های زیادی به خارج رفت. او در سال 1334 در کابینة وثوق وزیر فرهنگ و اوقاف شد تأسیس موزه ملی ایران یکی از مظاهر تمدن غرب و در واقع یکی از مؤسساتی بود که براساس نظام تمدنی غرب در ایران شکل گرفت.

در سال 1304 شمسی ، این موزه در زمان رضا خان و بعد از خرید ساختمانهای عمارت مسعودیه برای وزارت معارف ،‌از محل خود به تالار آینه عمارت مسعودیه منتقل شد.

بعد از گسترش حفاری ها و کشف اشیای تازه ، روز به روز بر حجم آثار موزه ملی افزوده شد تا جایی که فکر ساختن موزه و ساختمانی بزرگ برای آن توسط علی اصغر حکمت جامه عمل پوشید و بخشی از اراضی میدان مشق سابق برای ساخت آن در اختیار وزارت معارف قرار گرفت و طرح نقشه بنای موزه به کارشناسان فرانسوی واگذار شد.

آندره گدار باستان شناس فرانسوی ، نقشه موزه را در سال 1313 تحویل داد و عملیات ساختمانی از همان سال آغاز شد. در سال 1315 آثار و اشیای موزه ملی یا معارف از محل ساختمان مسعودیه به ساختمان کنونی منتقل شد.

مقاله درباره محمد مصدق و ملی شدن صنعت نفت

اختصاصی از اینو دیدی مقاله درباره محمد مصدق و ملی شدن صنعت نفت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:18

آغاز زندگی وجوانی

محمد مصدق در سال ۱۲۶۱ هجری شمسی در تهران، در یک خانواده اشرافی بدنیا آمد. پدرش میرزا هدایت‌الله معروف به «وزیر دفتر» از بزرگمردان دوره‌ ناصری و مادرش ملک تاج خانم (نجم السلطنه) فرزند عبدالمجید میرزا فرمانفرما و نوه عباس میرزا ولیعهد قاجار و نایب‌السلطنه ایران بود. هنگام مرگ میرزا هدایت‌الله در سال ۱۲۷۱ شمسی محمد ده ساله بود، و ناصرالدین شاه علاوه بر اعطای شغل و لقب میرزا هدایت‌الله به پسر ارشد او میرزا حسین خان، محمد را «مصدق‌السلطنه» نامید.

محمد خان مصدق‌السلطنه پس از تحصیلات مقدماتی در تبریز به تهران آمد، به مستوفی‌گری خراسان گمارده شد و با وجود سن کم در کار خود مسلط شد و توجه و علاقه عموم را جلب نمود. مصدق‌السلطنه در اولین انتخابات دوره مجلس مشروطیت به نمایندگی از طبقه اعیان و اشراف اصفهان انتخاب شد ولی اعتبارنامه او به‌دلیل سن او که به سی سال تمام نرسیده بود رد شد. مصدق‌السلطنه در سال ۱۲۸۷ شمسی برای ادامه تحصیلات خود به فرانسه رفت و پس از خاتمه تحصیل در مدرسه علوم سیاسی پاریس به سویس رفت و به اخذ درجه دکترای حقوق نائل آمد.

والی‌گری و وزارت

مراجعت مصدق به ایران با آغاز جنگ جهانی اول مصادف بود. مصدق‌السلطنه با سوابقی که در امور مالیه و مستوفی‌گری خراسان داشت به خدمت در وزارت مالیه دعوت شد. قریب چهارده ماه در کابینه‌های مختلف این سمت را حفظ کرد. در حکومت صمصام السلطنه به علت اختلاف با وزیر وقت مالیه (مشار الملک) از معاونت وزارت مالیه استعفا داد و هنگام تشکیل کابینه دوم وثوق الدوله عازم اروپا شد. در این دوران قرارداد ۱۹۱۹ به امضای وثوق‌الدوله رسید و مخالفت گسترده آزادی‌خواهان ایرانی با آن شروع شد. دکتر مصدق نیز در اروپا به انتشار نامه‌هاو مقاله‌هائی در مخالفت با این قرارداد اقدام کرد. اندکی بعد مشیرالدوله که به جای وثوق الدوله به نخست وزیری انتخاب شد، او را برای تصدی وزارت عدلیه به ایران دعوت کرد.

در مراجعت به ایران از طریق بندر بوشهر، پس از ورود به شیراز بر حسب تقاضای محترمین فارس به والیگری (استانداری) فارس منصوب شد و تا کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ در این مقام ماند. پس از کودتای سید ضیاء و رضاخان، دکتر مصدق دولت کودتا را به رسمیت نشناخت و از مقام خود مستعفی گشت. پس از استعفا از فارس عازم تهران شد ولی به دعوت سران بختیاری به آن دیار رفت.

با سقوط کابینه سید ضیاء، قوام السلطنه به نخست وزیری رسید و دکتر مصدق را به وزارت مالیه (دارائی) انتخاب کرد. با سقوط دولت قوام السلطنه و روی کار آمدن مجدد مشیرالدوله از مصدق خواسته شد که والی آذربایجان شود. بخاطر سرپیچی فرمانده قشون آذربایجان از اوامرش بدستور رضاخان سردار سپه، وزیر جنگ وقت، از این سمت مستعفی گشت و به تهران مراجعت کرد. در خرداد ماه ۱۳۰۲ دکتر مصدق در کابینه مشیرالدوله به سمت وزیر خارجه انتخاب شد و با خواسته انگلیسیها برای دو ملیون لیره که مدعی بودند برای ایجاد پلیس جنوب خرج کرده‌اند بشدت مخالفت نمود.

دانلود پاورپوینت حامیان تولید ملی

اختصاصی از اینو دیدی دانلود پاورپوینت حامیان تولید ملی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فهرست مطالب:

شاه عباس صفوی

کریم خان زند

امیر کبیر

آیت الله آقا نجفی اصفهانی

شهید مدرس

آیت الله مرعشی نجفی

آیت الله شیخ محمد باقر بهاری همدانی

شرکت اسلامیه 

------------

حمایت از تولید مقوله ای فرهنگی اقتصادی است و بعد فرهنگی آن ایجاب می کند

 که بزرگان یک ملت الگوی آنان در این جریان عظیم شوند، وقتی سیره بزرگان، مراجع

عظام تقلید و علمای کشور حتی در سال های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی را می خوانیم این سؤال ایجاد می شود که آیا جوانان امروز ما از اقدامات این بزرگان در راستای مقابله با مصرف کالاهای خارجی آگاه هستند؟

و یا بررسی و الگوسازی این بزرگان در این زمینه ها مورد غفلت واقع شده است؟ گاهی باور کردنش سخت است که گذشتگان ما این چنین از تولیدات داخلی در برابر هجوم بیگانه و همراهی دولت های وابسته حمایت

کردند. مطلب حاضر گردآوری خاطراتی است از سیره بزرگان ایران در حمایت از تولید داخل که خواندن آن خالی از لطف نیست.  لازم به ذکر است، مطالب

بکارگرفته شده دراین اثر برگرفته از سایت خبری تابناک می باشد.

شاه عباس صفوی: نمی خریم، می سازیم

نقل است که شاه عباس صفوی برای پس گرفتن تبریز و اراضی آذربایجان از عثمانی به

سلاح گرم (توپ و تفنگ) نیاز داشت اما حاضر به خرید این ادوات از اروپائیان نشد و آنان

را مجبور کرد تا ساختن توپ و تفنگ و باروت را به ایرانی ها یاد بدهند. دولت های اروپایی

هم که هرگز راضی به آموزش صنایع خود به خصوص در عرصه نظامی به ایرانیان نبودند؛

ناچار به خاطر هدف بزرگ تر خود یعنی تضعیف عثمانی از این هدف کوچک تر خود یعنی مصرف کننده نگه داشتن ایران صرف نظر کردند و کارگاه های ساخت این ادوات در ایران دایر شد، تا شاه صفوی مطمئن باشد

از این به بعد هر میزان توپ و تفنگ بخواهد می تواند بسازد و در جنگ های بعدی باز محتاج اروپائیان نیست!

البته این روش خردمندانه توسط شاهان بعدی دنبال نشد و ما باز در عهد قاجاریه خریدار سلاح از خارج شدیم!

کریم خان هدیه انگلیس را شکست!

نقل است که سفیر انگلستان، ظروف چینی فاخری برای کریمخان زند هدیه آورد.

البته قصدش این بود که پس از باب شدن استفاده آن نزد شاه نمونه های دیگر را به اعیان و

اشراف و تجار بفروشد. کریمخان به محض دیدن هدیه انگلیس آن را به زمین زد و شکست!

بعد گفت ظروف مسی خودمان را بیاورید سپس آنها را هم به زمین زد که نشکستند بعد رو به نماینده انگلیس گفت:

سلاح مردم ایران این است و باید با همین ظروف مسی آشنا و ساخته دست ایرانی خرسند باشند تا تهی دست و درویش نشوند.

نمونه ای از اقدامات معجزه آسای امیرکبیر

وی همواره می گفت: منافع ایران در رونق صنعت است نه در وارد کردن کالای بنجل خارجی

در همین جهت میرزا کارخانجات شکر ریزی در ساری، ریسمان ریسی و چلوار بافی در تهران،

حریر بافی در کاشان، سماور سازی و کالسکه سازی در اصفهان و تهران را تأسیس نمود.

همچنین او بسیاری از استادکاران را برای آموختن فن به مسکو و سن پترزبورگ فرستاد که پس از مراجعت کارگاههای چدن ریزی در ساری، کاغذ سازی در اصفهان و بلور سازی در تهران را تأسیس کردند. آری باور

چنین رشد صنعتی بالایی در دوره ناصرالدین شاه آنهم فقط ظرف مدت کوتاه صدارت امیر کبیر یعنی سی و نه ماه بسیار سخت است ولی نکته ای را می آموزد که رشد صنایع در ایران قاجار هم شدنی است چه رسد به

ایران امروز!

شامل 12 اسلاید POWERPOINT