معمولا نقاشی‌ها و عکس‌های قدیمی دارای ارزش زیادی برای افراد هستند. با گذشت زمان ، عوامل طبیعی یا انسانی موجب ایجاد آسیب‌هایی در این نقاشی‌ها و عکس‌ها می‌شود که به صورت ترک‌هایی در نقاشی ، عکس و یا جلای روی آن ایجاد می‌شود. این ترکها در اثر خشک شدن جوهر و انقباض آن ، رطوبت هوا و انبساط کاغذ عکاسی یا بوم نقاشی ، عوامل مکانیکی نظیر خراشیدگی یا تاخوردن و ... بوجود می‌‌آیند.
وجود این ترکها بر روی نقاشی و یا عکس نا خوشایند بوده و موجب می‌شود که تصویر به خوبی رؤیت نگردد لذا می‌توان از پردازش تصویر دیجیتالی کمک گرفت و پس از دیجیتالی کردن این عکس‌ها و نقاشی‌ها ، اقدام به شناسایی و حذف این آسیب‌ها نمود.
این تکنیک شامل مراحل زیر است :
- شناسایی محل ترکها
- جداسازی ترک‌های واقعی از قسمت‌هایی از تصویر که به اشتباه ترک تلقی شده‌اند.
- پر کردن ترکها .
هیچ الگوریتم کاملا اتوماتیکی برای این کار وجود ندارد و برای گرفتن نتایج خوب ، به خصوص در مرحله‌ی شناسایی ترکها ، اندکی تعامل با کاربر مورد نیاز است تا نتایج بهینه حاصل آید. تنوع ساختاری ترکها باعث شده است که تعامل با کاربر امری اجتناب ناپذیر بوده و هر الگوریتم خودکاری با شکست مواجه گردد. تمام مراحل الگوریتم می‌تواند به صورت بلادرنگ[1]پیاده‌سازی گردد تا کاربر اثر تنظیم پارامتر‌ها را مشاهده نموده و برای گرفتن بهترین نتیجه ، آنها را تغییر دهد.
در ادامه ، در بخش دوم ، فرآیند تشخیص ترکها ، در بخش سوم دو روش برای جدا سازی ترکها از نواحی به اشتباه ترک تلقی شده و در بخش سوم فرآیند پر کردن ترکها را بررسی می‌نماییم .
بخش دوم : شناسایی ترکها
ترکها معمولا دارای روشنایی[2] متفاوت با تصویر هستند. نقاشی‌ها معمولا بر بوم‌های سیاه کشیده می‌شوند لذا ترک‌های موجود در آنها دارای روشنایی پایین و به رنگ سیاه دیده می‌شوند یعنی ترکها از نواحی اطراف خود تیره‌تر هستند. در عکس‌های فتوگرافی از آنجا که عکس بر کاغذ سفید چاپ می‌شود ترکها روشن و به رنگ سفید دیده می‌شوند یعنی از نواحی اطراف خود روشن‌تر هستند. با توجه به مطالب گفته شده ، می‌توان شناسایی ترکها را بر اساس میزان روشنایی انجام داد. در این مقاله الگوریتم شناسایی ترکها بر پایه‌ی تبدیل top-hat مورد بررسی قرار گرفته است.
دانلود مقاله شناسایی و حذف ترک‌های موجود در نقاشی‌ها و عکس‌های قدیمی دیجیتالی شده
