دانلو د مقاله پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی

اختصاصی از اینو دیدی دانلو د مقاله پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

این بیماری در شرایط تک کشتی به شدت شیوع می یابد. تراکم زیاد بوته های حساس به بیماری نیز ممکن است موجب کمتر شدن شدت بسیاری از بیماریهای فرا گیر گردد.

آلودگی به قارچ Verticillium alba-atrom وe V.dahlia در پنبه در شرایط کشت انبوه کاهش یافت علت این امر کاهش میزان مایه تلقیح مؤثر برای ایجاد بیماری به ازای هر بوته به نسبت افزایش تعداد بوته می باشد ( ویلیم و همکاران ، 1976 ). دیویس و اورسون ( 1986 ) رابطه پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی و روش های آبیاری را مورد بررسی قرار دادند. این محققان در مطالعه خود دریافتند که شیوع و شدت بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی در آبیاری شیاری در مقایسه با آبیاری بارانی افزایش می یابد. مشکلات افزایش این بیماری را در آبیاری زیر زمینی در مقایسه با آبیاری بارانی نیز مشاهده کردند. در نتایج آزمایش آنها با نتایج بررسی گوتری ( 1960 ) و مک ماستر ( 1959 ) هماهنگی وجود دارد. معمولا" شدت بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی وابستگی زیادی به مقدار دسترسی گیاه به ازت دارد. دیوس و اور سون ( 1984 ) در یافتند که در آبیاری شیاری ازت اغلب در 5/7 تا 15 سانتی متری فوقانی پروفیل خاک تجمع می یابد. در حالیکه در آبیاری بارانی ازت در سر تا سر پروفیل خاک توزیع یکنواخت تری داردو وقتی که دسترسی سیستم ریشه گیاهان به ازت به علت آبشویی و توزیع نامناسب کمتر شود شدت و شیوع این بیماری افزایش می یابد.
مطالعات متعدد در مورد تعیین اثرات روش های مختلف آبیاری روی توسعه عوامل بیماری خاک زاد و شیوع آنها انجام شده است. طبق گزارش کاپیرت و همکاران ( 1994 ) انجام آبیاری پیش از غده بندی سیب زمینی و بعد از آن ، روی ظهور علائم بیماری مرگ زود رس سیب زمینی V.dahliae تاثیر می گذارد. بین شیوع بیماری و آبیاری رابطه مثبت وجود دارد. در شرایط آبیاری بیش از اندازه و در مرحله قبل از شروع غده بندی ، بوته ها علائم بیماری را بیشتر و زودتر نشان دارند. این محققان نتیجه گرفتند که تغییر دادن عملیات آبیاری در طی دوره بین سبز شدن و شروع غده بندی ممکن است روش مطلوبی برای مدیریت بیماری پژمردگی باشد.
منبع مورد استفاده
کتاب کنترل بیماریهای گیاهی با روش های زراعی
نوشته : چارلز . ام . راش ، گیوانی پیک سینی ، روبرت ام . هاروسون

بیماریهای مهم سیب زمینی
________________________________________
پوسیدگی ریشه

علائم بیماری:

علائم بیماری در روی غده سیب زمینی نیز به صورت تشکیل اسکلروت های سیاه رنگی است که سطحی بوده و با آب شسته نمی شوند. زمانی که غده های آلوده به اسکلروت در خاکهای مرطوب کاشته شوند جوانه های روی غده می میرند و یا در رشد آنها وقفه ایجاد می شود. در روی ساقه هایی که از غده آلوده می رویند زخم ایجاد می شود. علائم این بیماری در مزرعه به صورت کوتولگی بوته، ارغوانی شدن برگها، پیچیدگی و زردی برگها در بوته های آلوده دیده می شوند. مناسبترین حرارت برای جوانه زنی اسکلروت ها 23 درجه میلی گراد است. این بیماری علاوه بر سیب زمینی بسیاری از گیاهان زراعی دیگر از جمله حبوبات، گیاهان روغنی، پنبه و کلم را نیز آلوده می کند.

عامل بیماری: عامل بیماری قارچ Rhizoctonia solani می باشد.

مبارزه:

الف) کاشت غده های سالم و عاری از اسکلروت

ب) ضد عفونی غده های بذری با استفاده از سموم قارچکش

ج) عدم کشت سیب زمینی به مدت 3 تا 4 سال در زمینهای آلوده

پوسیدگی خشک سیب زمینی

علائم بیماری:

علائم معمولا یک ماه بعد از انبار کردن غده ها به صورت لکه های قهوه ای بر روی غده ها به ویژه در محل زخمها دیده می شوند. به تدریج پوست روی لکه فرورفته و چروکیده شده و غده ها به حالت مومیایی در می آیند. غده ها در طول دوره انبار کردن به این بیماری حساس تر می باشند. توسعه بیماری در رطوبت نسبی بالای 70 درصد و حرارت 15 تا 20 درجه سریعتر صورت می گیرد. استفاده ازکودهای فسفره از پیشرفت بیماری می کاهد ولی استفاده بی رویه از کودهای پتاسه و ازته در مزرعه باعث حساسیت غده ها می گردد. این بیماری یکی از بیماریهای مهم سیب زمینی بوده و بیش از 20 درصد سیب زمینی هایی که در بازار به فروش می رسند به صورت پنهان و آشکار به این بیماری مبتلا هستند.

عامل بیماری:

این بیماری توسط دو گونه قارچی Fusarium solaniوFusarium roseumایجاد می شود.

مبارزه:

الف) جلوگیری از زخم شدن غده ها در زمان برداشت

ب) ضد عفونی غده های بذری با استفاده از سموم قارچکش

ج) جداکردن غده های آلوده و سالم در انبار

ج) ضد عفونی انبار

د) تهویه مناسب و حفظ دمای انبار در درجه حرارت 4 تا 7 درجه سانتی گراد

لکه موجی سیب زمینی

علائم بیماری:

بر روی برگها علائم به صورت لکه های قهوه ای رنگ با دوایر متحدالمرکز موجی و با حواشی کلروتیک دیده می شوند. لکه ها به سرعت توسعه پیدا کرده و ممکن است تمام اندامهای هوایی گیاه حالت سوخته به خود گیرند. در غده ها علائم به صورت لکه های سیاه فرورفته و با حواشی مشخص دیده می شوند. بافت زیر لکه ها قهوه ای رنگ شده و به حالت اسفنجی در می آید.

عامل بیماری:

عامل بیماری قارچ Alternaria solani می باشد.

مبارزه:

الف) کاشت بذر سالم و ضد عفونی شده

ب) برقراری تناوب 2 تا 3 ساله

ج) جمع آوری بقایا و انهدام آنها

د) سمپاشی بوته های دارای علائم با استفاده از سموم قارچکش مسی

پژمردگی بوته سیب زمینی

علائم بیماری:

علائم معمولا از اواسط تا اواخر فصل بر روی بوته های سیب زمینی ظاهر می شوند. علائم بیماری به صورت پژمردگی و پیچیدگی برگها در یک طرف بوته و زردی بافتهای بین رگبرگی دیده می شوند. زردی برگها معمولا از پائین بوته شروع شده وبه طرف بالا پیشرفت می کند. برگهای بوته آلوده به تدریج خشک شده و به ساقه آویزان باقی می مانند. آوندهای چوبی در ریشه، ساقه و علی الخصوص در طوقه تغییر رنگ داده و به رنگ قهوه ای در می آیند.

عامل بیماری: این بیماری توسط سه گونه قارچی Fusarium eumarti٬Fusarium oxysporum و Fusarium avenaceum ایجاد می شود.

مبارزه:

الف) برقراری تناوب زراعی با استفاده از غلات

ب) جلوگیری از زخم شدن غده ها در زمان برداشت

ج) جمع آوری بقایا و انهدام آنها

د) کاشت بذر سالم و ضد عفونی شده

ه) تنظیم دوره های آبیاری

جرب معمولی سیب زمینی

علائم بیماری:

دو نوع علائم از این بیماری به نامهای جرب سطحی و جرب عمیق بر روی غده های سیب زمینی دیده می شوند. در جرب سطحی ابتدا اندازه لکه ها کوچک است ولی بعد لکه ها به هم متصل شده و به رنگ قهوه ای و چوب پنبه ای در آمده و سطح زیادی از پوست غده را می پوشانند. در جرب عمیق زخمهای فرورفته ای در غده ها ایجاد می شوند. ارقام پوست نازک به این بیماری حساس تر هستند. عامل بیماری بر روی چغندر، کلم، هویج، بادمجان، پیاز، ترب، شلغم و اسفناج نیز بیماریزا می باشد.

عامل بیماری:

عامل بیماری باکتری Streptomyces scabies می باشد. عامل بیماری زا مدتهای طولانی در خاک زنده مانده و از طریق غده های آلوده، آب، باد و ادوات کشاورزی آلوده به سایر نقاط انتقال می یابد.

مبارزه:

الف) کاشت بذر سالم در زمینهای غیر آلوده

ب) برقراری تناوب زراعی با استفاده از سویا و یونجه

ج) تنظیم pH خاک بین 5 تا 3/5

د) تنظیم دوره های آبیاری

ه) کاشت ارقام مقاوم

پژمردگی باکتریائی سیب زمینی

علائم بیماری:

علائم این بیماری به صورت پژمردگی و سبز خشک شدن کل بوته ظاهر می شود. گاهی در اندامهای هوایی هیچگونه علائمی دیده نمی شود ولی در غده ها آثار بیماری به صورت سیاه شدن آوندها مشاهده می گردد. چنانچه غده آلوده برش داده شود ترشحات باکتری به صورت قطرات سفید رنگی از آوندها خارج می شوند. غالباﹰ در ناحیه چشم غده ها مواد چسبنده ای خارج می شود که باعث چسبیدن خاک به محل آلودگی می شود. عامل بیماری زا در گیاهان گوجه فرنگی، توتون و بادمجان نیز ایجاد بیماری می کند.

عامل بیماری: عامل بیماری باکتری Ralstonia solanacearum می باشد. عامل بیماری زا در غده های آلوده سیب زمینی و علف های هرز مزرعه سیب زمینی زمستان گذرانی می کند.

مبارزه:

الف) کاشت بذر سالم در زمینهای غیر آلوده

ب) برقراری تناوب زراعی 5 ساله با استفاده ازگیاهان غیر میزبان

ج) مبارزه با علفهای هرز مزارع سیب زمینی

پوسیدگی نرم سیب زمینی

علائم بیماری:

علائم این بیماری در اندامهای هوایی به صورت کوتولگی، پژمردگی و مرگ اندامهای هوائی دیده می شوند. علائم بر روی غده ها ابتدا به صورت لکه های کوچکی دیده می شوند که به تدریج بزرگ شده تاول زده به نظر می رسند. سطح خارجی غده های آلوده ممکن است سالم به نظر برسد ولی داخل آن به توده ای نرم و لزج تبدیل می گردد. اگر پوست غده شکافته شود مایع لزجی بیرون می آید. معمولاﹰ بعد از مدتی از غده های آلوده بوی بدی به مشام می رسد. در هوای خشک غده های آلوده خشک و چروکیده می شوند. عامل بیماری زا در گیاهان گوجه فرنگی، بادمجان، خیار، کدو، هویج، پیاز، ترب،کرفس، کاهو، اسفناج و کلم نیز ایجاد بیماری می کند.

عامل بیماری: عامل بیماری باکتری Pectobacterium carotovorum می باشد. باکتری عامل بیماری در غده های آلوده سیب زمینی باقی مانده در انبار و خاک زمستان گذرانی می کند.

مبارزه:

الف) رعایت بهداشت زراعی به صورت جمع آوری غده های باقی مانده در خاک و انهدام آنها

ب) اجرای تناوب زراعی با استفاده از غلات و سایر گیاهان غیر حساس

ج) تنظیم دوره های آبیاری و عدم آبیاری زیاد

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  19  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله درخت سیب

اختصاصی از اینو دیدی دانلود مقاله درخت سیب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .



چکیده :
سیب از مهمترین محصولات باغی کشور می‌باشد. زردبرگی آهکی (کلروز آهن) از موانع مهم بهره‌برداری مطلوب از باغ‌های سیب موجود و نیز توسعه باغ‌های جدید می‌باشد. برخی از پژوهشگران، کمی غلظت آهن در محلول خاکهای آهکی را عامل این مشکل می‌دانند. برخی دیگر عدم استفاده مطلوب از آهن جذب شده و موجود در بافت‌های گیاه را عامل چنین عارضه‌ای دانسته و در مجموع آن را یک بیماری فیزیولوژیک می‌پندارند. این تحقیق که در سالهای 1376 و 1377 در یکی از باغهای سیب دماوند و مؤسسه تحقیقات خاک و آب انجام گرفت ، شامل سه آزمایش مستقل بود که در آن زردبرگی آهکی درختان سیب با دقت بیشتری بررسی شده و سپس با استفاده از یک روش ویژه به رفع آن اقدام گردید. در آزمایش اول، کود دامی، کود دامی با گوگرد، کود دامی با سولفات آهن و کود دامی با گوگرد و سولفات آهن، با دو روش مختلف به یک خاک آهکی افزوده شد. در روش اول مواد فوق با خاک مخلوط شد (تیمار مخلوط با خاک). در روش دوم این مواد تنها بر سطح خاک (بدون اختلاط با آن) قرار گرفتند (تیمار مصرف موضعی). در تیمار دیگری، کود دامی و گوگرد و سولفات آهن بر سطح خاک قرار گرفته و در طول مدت آزمایش ، مقادیری سولفات آهن تازه، مجددا به سطح آن اضافه گردید. نمونه‌های خاک به مدت 95 روز با افزودن آب مرطوب نگه داشته شدند. اندازه‌گیری آهن قابل عصاره‌گیری با روش دی‌تی‌پی ای، نشان داد که در میان تیمارهای مصرف موضعی، تنها تیمار اخیر توانست غلظت آهن قابل عصاره‌گیری را در خاک زیرین (تا عمق 14 سانتی‌متری) افزایش دهد. بنابراین می‌توان با استفاده از مواد فوق، غلظت آهن قابل جذب را در محل فعالیت ریشه‌های درختان افزایش داده، بدون آنکه نیازی به مخلوط کردن آنها با خاک باشد. این نتیجه از آن جهت مهم است که اختلاط مواد مزبور با خاک مجاور ریشه از طریق عملیات متداول خاک ورزی، هر چند که در افزایش غلظت آهن قابل عصاره‌گیری موثر است ، ولی انجام آن در شکل گسترده صدمات شدیدی به ریشه درختان می‌زند. در آزمایش دوم، کود دامی با آهن رادیواکتیو (Fe59) نشان دار شد. کود نشان‌دار شده با دو روش به خاک آهکی گلدانهایی که از قبل در آنها نهال سیب کشت شده بود، اضافه گردید. در روش اول، کود با خاک سطحی گلدانها مخلوط گردید (تیمار مخلوط با خاک). در روش دوم، کود در یک فضای استوانه‌ای شکل که قبلا خاک آن تخلیه شده بود، جایگذاری شد (تیمار چالکود). اندازه‌گیری‌ها در انتهای فصل رشد نشان داد که رشد ریشه‌ها در منطقه چالکود، سه برابر شاهد بوده است . فعالیت ویژه آهن در برگهای این تیمار نیز بیش از شاهد بود. بنابراین تیمار چالکود تذیه آهن گیاه را بهبود بخشید بود. این تیمار باعث بزرگ شده اندازه برگ ، افزایش کلروفیل و بهبود کارائی فتوشیمیایی فتوسیستم دو گردید. آزمایش سوم، بااستفاده از یافته‌های آزمایش اول و دوم و برای بررسی کارآئی روش چالکود در شرایط واقعی، در یک باغ دچار زردبرگی آهکی بود. در سایه‌انداز درخت ، چاله‌هایی به قطر 50 و عمق 40 سانتی‌متر حفر و درون آن با مخلوطی از کود دامی، گودگرد و سولفات آهن پر شد (تیمار چالکود). در تیمار دیگری همین مواد مطابق عرف باغداران در سایه‌انداز درخت پخش و با خاک مخلوط شد (تیمار پخش سطحی). در تیمار چالکود زردبرگی آهکی به خوبی بهبود یافت . مقایسه آماری تیمار چالکود با تیمار مصرف خاکی Fe-EDDHA نشان داد که بین تاثیر این دو تیمار، تفاوت معنی‌داری در بهبود زردبرگی آهکی وجود نداشت . تیمار پخش سطحی به اندازه تیمار مصرف خاکی Fe-EDDHA موثر نبود. نتایج این تحقیق نشان داد که روش چالکود با تقویت رشد ریشه و نیز افزایش غلظت آهن در محلول خاک می‌تواند زردبرگی آهکی درختان سیب را بر طرف کند.

مقدمه :
سیب ( دقیقا" یک میوه شفتدار) میوه درختی ازطبقه Malus است که عضوی از خانواده گل سرخیان بوده ( روزاسیا) و در طول تاریخ کشت می شده است . بیشتر گروه سیبها به گونه M. domesticaیا پیوندیهای آن تعلق دارند.

اجداد وحشی سیبها احتمالا" درختی به نام Malus sieversii ( که فاقد اسم همگانی است) بود که هنوز هم در قزاقستان یافت می شود.محققان در حال مطالعه روی M. sieversii که در برابر بسیاری از بیماریها و آفات مقاوم است می باشند تا بتوانند یک سیب مقاوم تر در برابرسرما بوجود آورند.

تاریخچـــــه
در کلیه مناطق آب و هوایی خنک ، سیب غذای بسیار مهمی بوده است . نسبت به سایرمیوه های درختی ( احتمالا" بجز مرکبات) سیب را می توان برای ماهها انبار نمود درحالیکه همچنان ارزش غذایی خود را حفظ می کند. سیبهای زمستانی که در اواخر پاییز چیده شده و در دمای بالای انجماد در سردخانه یا اتاق سیب نگهداری می کنند از سال 1800 غذای مهمی در اروپا و آمریکا به شمار می رفته است .

گونه های سیب
بیش از 7500 گونه سیب شناسایی شده است . این گونه ها در نقاط فراشمالگانی ، نیمه حاره و معتدل وجود دارند. چون درختان سیب به شرایط خنک کننده( chilling requirement) نیازدارند در آب و هوای استوایی گل نمی دهند.
در بین رایج ترین گونه های تجاری سیب می توان به این موارد اشاره کرد Braeburn( نیوزیلند) ، سیب نارنجی cox «بریتانیا – گونه قدیمی که امروزه محبوبیت گذشته را ندارد) ، فوجی ( آسیا، استرالیا) ، گالا( نیوزیلند) ، سیب طلائی( آمریکا ، اروپا) ، گرانی اسمیت ( استرالیا و کالیفرنیا) ، جونا گلد( آمریکا) ، جوناتــــان ( آمریکا) ، مکین تــاش ( کانــادا) ، سیب قرمـز( آمریکا) و نوعی سیب زمستانی ( آمریکا). تمامی این سیبها بجز نوع آخر شیرین و رنگین هستند. گرانی اسمیت ترش است و بعضی از مردم آنرا بصورت تازه می خورند در ضمن برای آشپزی هم مطلوب هستند. پوست آن سبز روشن خالدار است . این گونه سیب برای رشد کامل نیازمند آب و هوایی گرم بوده و فصل رشد طولانی مدتی دارد اگرچه میوه های نامرغوب تر در مناطق نامناسب رویش می کنند. ] تصویر معروفی از سیب گرانی اسمیت بر روی آرم Apple Records وجود دارد) یک شرکت سازنده ترانه که آهنگهای گروه Beatlesرا منتشر می کند .

طعم سیبهـــــــا
مزه سیبها برای اشخاص متفاوت است و در طول زمان تغییر می کند. مثلا" شهر واشنگتن ( آمریکا) به کشت سیب قرمز شهرت داشت اما در سالهای اخیرکشت گونه های دیگرنیز محبوبیت یافته است ؛ بعضی از مردم آمریکا سیب قرمز را بعنوان سیبی نا مرغوب با طعمی بسیار ملایم و ساختاری نرم به حساب می آورند. این افراد به سیبهای ترد مثل فوجی و گالا تمایل یافته اند.
معمولا" سیبهای جدید شیرین تر از انواع قدیمی هستند. بیشتر سیبهای آمریکای شمالی و اروپا طعمی شیرین و ملس دارند اما سیبهای ترش طرفداران بسیار اندکی دارند. سیبهای خیلی شیرین با طعم کم ترش در آسیا محبوبیت دارند. تمامی گونه سیبهای جدید نرم ولی ترد هستند. سایر موارد مورد نیاز در پرورش سیب عبارت است از پوست رنگین ، عدم وجود رنگ قهوه ای ، راحتی حمل ونقل ، امکان انبار، محصول فراوان ، مقاومت در برابر بیماریها، نمونه شکل سیب قرمز واشنگتن ، ساقه بلند( تا آفت کشها امکان نفوذ به تمامی قسمتهای میوه را داشته باشند) و طعمی قابل قبول برای میانگین افراد. گونه های قدیمی اغلب ترش ، دارای شکلهای نابهنجارو قهوه ای هستند و دارای رنگ وساختار گوناگون می باشند. امروزه تعداد بسیار کمی از گونه های قدیمی در سطح کلان تولید می شود اما بسیاری ازاین گونه ها توسط باغداران خانگی و کشاورزانی که مستقیما" محصولشان را در بازارهای محلی عرضه می کنند به عمل می آیند.بسیاری از گونه های خارق العاده و از نظربومی مهم ، با طعم و ظاهر منحصر به فردشان برای کشف وجود دارند ؛ مبارزاتی برای حفظ سیب در سراسر جهان آغاز شده تا ازانقراض چنین میراث بومی جلوگیری شود.

گونه هایی از سیب را بخصوص برای تولید آب سیب کشت می کنند . سیبهای آب گیری قطعا" برای خوردن بسیار ترش وزننده هستند اما با آنها یک نوشیدنی خوش طعمی تولید می شود که با سیبهای خوراکی معمولی نمی توان تهیه نمود.

پرورش سیب

سیبها مانند بیشتر گیاهان چند ساله معمولا" بصورت لقاح غیر جنسی واز طریق پیوند تکثیر می شوند. سیبهای بذری گاهی اوقات بطور اساسی با درخت مادرتفاوت دارند. بیشتر گونه های جدید سیب بصورت سرچشمه بذری دارند که یا شانسی رشد کرده اند ویا از طریق باروری عمدی گونه های پرآتیه پرورش یافته اند. اصطلاحات بذری ، دانه سیب و تخم که در نان گونه سیب وجود دارد بیانگر منشاء بذری سیب می باشد. همچنین سیبها می توانند جوانه هایی غیرعادی بوجود آورند( جهشهایی بر روی یک شاخه مجزا) . بعضی از جوانه های غیرعادی منجر به نسلهایی بهتر از گونه های مادریشان می شوند. بعضی از آنها به قدری از درخت مادر متفاوت می شوند که دیگر گونه هایی جدید به حساب می آیند.
بعضی از پرورش دهندگان سیبهای معمولی را با سیبچه یا سیبهای غیر عادی مقاوم در برابر سرما پیوند می زنند تا گونه های مقاوم تری بوجود آورند. مثلا" از دهه 40 مرکز آزمایشات Excelsior در دانشگاه مینه سوتا و ویسکانسین پیشرفت دائمی را در سیبهای مقاوم مهم که هم از نظر تجاری و هم باغداری خانگی رشد گسترده ای دارند در سراسر مینه سوتا و ویسکانسین ایجاد کرده اند . مهمترین ابداع آنها شامل Haralson فراوان ترین سیب کشت شده در مینه سوتا ، Wealthy،Honeygold و Honeycrisp می باشد. شیرینی و ساختار Honeycrisp به قدری مورد علاقه مصرف کنندگان است که باغداران مینه سوتا درختان پاگرفته و پربار خود را قطع می کنند تا برای این نوع سیب انبار احداث کنند – عملی که تاکنون انجام نشده بود.

شروع به احداث باغ
باغهای سیب را با کاشت درختان دو یا سه ساله احداث می کنند. این درختان کوچک معمولا" از گلخانه که در آنجا درختان را با روش پیوند جوانه تولید می کنند تهیه می شود. ابتدا با استفاده از کشت بافت یا خوابانیدن شاخه یک گیاه پیوندی بصورت بذری یا کلون شده بعمل می آورند که برای رشد آن ، یک سال وقت لازم است . سپس بخش کوچکی از شاخه یک درخت بالغ ( قلمه) از گونه مورد نظررا تهیه می کنند. ساقه بالایی و شاخه های گیاه پیوندی را بریده و به جای آن قلمه را قرار می دهند. دیر یا زود این دو قسمت با هم رشد کرده و درخت سالمی را بوجود می آورند.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  25  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله کشت سیب زمینی

اختصاصی از اینو دیدی دانلود مقاله کشت سیب زمینی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

آماده سازی بستر کشت
برای دستیابی به حداکثر عملکرد با غده هایی بدون عیب و نقص و دارای شکل خوب و ایجاد پشته هایی که غده های سیب زمینی به آسانی و با سرعت برداشت شوند عملیات آماده سازی سبز کشت دارای اهمیت فراوانی است.
در پائیز قبل از کشت، زیرکنی با ساب سویل لازم است و بعد زمین را شخم زده و به همان ترتیب رها می نمایند تا سرمای زمستان آفات موجود در خاک را از بین ببرد و علفهای هرز بر اثر بیرون ماندن ریشه خشک گردند. در بهار مجددا زمین را شخم زده عمق شخم در این حالت تا میزانی است که ریشه گیاه بتواند نفوذ نماید.
کلوخه های خاک باید کاملا خرد شود و در ضمن رطوبت خاک به اندازه کافی باشد. گرچه این دو نیاز گیاه با یکدیگر سازگار نیستند چه هر عمل خاک ورزی سبب از دست رفتن رطوبت خاک می شود. رطوبت خاک را می توان با سرعت بخشیدن به آماده سازی خاک تا حدودی حفظ نمود.
کلوخه های خاک: دلایل زیادی در توجیه از بین بردن کلوخه های خاک ارائه می شود که اکثر آنها مکانیکی است. کلوخه های خاک از لحاظ اندازه مشابه یا بزرگتر از غده هایی هستند که می باید به طور مکانیکی یا به کمک بلند کننده ها جدا شوند. در فصول خشک کلوخه ها ممکن است دارای لبه های تیز شده و به غده ها آسیب برسانند. اندازه مطلوب ذرات خاک بیشتر از 12 میلیمتر نیست.
سنگ: وجود خرده سنگها و شنهای کوچکتر از 12 میلیمتر در مزرعه مزیتی به شمار می رود زیرا سبب نفوذپذیری خاک می شوند ولی سنگهای بزرگتر در هنگام برداشت محصول سبب اسیب رسیدن به غده و ایجاد اشکال در جداسازی بهنگام برداشت می شود. به طور کلی وجود سنگ در مزرعه سبب بروز مشکلاتی در عملیات کاشت، داشت و برداشت سیب زمینی می شود که می توان به صدمه دیدن دستگاههای آماده سازی زمین، ممانعت از قرار گرفتن غده ها در محل اصلی خود، اشغال فضای خاکی که می تواند منبع غذا و روطبت برای گیاه باشد و کندی حرکت ماشین برداشت اشاره نمود. وجود سنگ ضایعات قابل ملاحظه ای برای غده های حساس سیب زمینی بوجود می آورد، لذا چنانچه در مزرعه ای سنگ به مقدار زیاد وجود داشته باشد بهتر است قبل از آماده سازی بستر کشت اقدام به گردآوری و خارج ساختن آنها نمود.
علاوه بر مقدار سنگ در مزرعه شکل سنگ نیز در آسیب رساندن به غده ها موثر است. جدول ذیل مقدار آسیب وارده بر غده ها را بر حسب اندزه و شکل سنگ نشان می دهد.
روش جمع آوری و خارج ساختن سنگ:
دستگاههایی که برای این منظور به کار می روند مانند حالت قبل است با این تفاوت که دارای نوار نقاله یا زنجیر نقاله می باشد که سنگها را پس از جدا نمودن از خاک در تریلی یا کامیون می ریزد بعضی دستگاههایی از این قبیل دارای مخزنی می باشند که سنگها را جمع آوری و سپس به کمک جلکهای هیدرولیکی مخزن از روی شاسی دستگاه بلند شده و در کامیون یا تریلی خاک می نماید. انجام این کار پاییز سال قبل از کشت یا بهار، قبل از اقدام به کشت می باشد.
شکستن و خرد نمودن سنگها:
دستگاههایی که برای این منظور به کار می روند عمدتا برای سنگهای رسوبی ساخته شده اند زیرا سنگهای رسوبی ساخته شده اند زیرا سنگهای آذرین معمولا سخت هستند مگر اینکه دارای خاصیت تورق باشند. سنگهایی که دارای اندازه ای بیش از حد متعارف هستند توسط نقاله ای به جلوی دو غلتک که با نیروی هیدرولیک می چرخند انتقال می یابند . فاصله بین دو غلتک توسط سوپاپ ویژه ای تنظیم می شوند به همین دلیل می توان دستگاه را در حالی که دارای بار است به کار انداخت. سنگهای خرد شده اگر دارای قطری کنتر از 12 میلیمتر باشد از فضای بین میله های نقاله بر روی زمین می ریزند ولی اگر بزرگتر از آن باشند توسط نقاله در یک ردیف جمع آوری می گردد. در نوع دیگری از دستگاههای شکننده سنگ وزنه هایی متصل به زنجیرهایی از فولاد در اطراف محوری قرار دارند که با چرخش سریع محور زنجیرها با سنگها برخورد کرده و آنها را خرد می نماید.
هزینه تعمیر و نگهداری این نوع دستگاهها به خاطر فرسایش ناشی از شکستن سنگها بیشتر از دستگاههای جمع آوری و ردیف کن سنگها می باشد.
لازم به تذکر است که استفاده از دستگاههای سنگ شکن یا سنگ جمع کن به بافت خاکهای بی ثبات لطمه می زند لذا بایستی در انتخاب آنها دقت فراوان به کار برد.
بررسی های انجام شده در مرکز تحقیقات گلیتورپ انگلستان نشان داده است که با جمع آوری و ردیف نمودن سنگ از کشتزارهای سیب زمینی ضایعات غده ها در حدود 60 درصد کاهش یافته و حدود 25 درصد افزایش محصول را می توان انتظار داشت ولی شکستن سنگها به منظور کاهش اندازه آنها چنین نتیجه ای را نشان نداده است.
جمع آوری سنگ و کلوخه از مزارع سیب زمینی سبب امکان استفاده از دستگاه برداشت سیب زمینی بدون نیاز به کارگر اضافی می شود.
شخم زدن زمین :
در کاشت سیب زمینی نیازی به شخم با عمق بیش از 250-200 میلیمتر نیست. شخم زدن بهتر است در پائیز صورت گیرد مگر اینکه خاک سبک و انجام شخم در بهار میسر باشد. زیر خاک نمودن بقایای گیاهی ضروریست برای این منظور از وسایلی که برای این منظور از وسایلی که برای مدفون ساختن بقایای گیاهی به کار می رود می توان استفاده نمود.
بکارگیری گاو آهن دوار (روتواتر) و دیسک مقدم برشخم ممکن است مفید باشد. استفاده از گاو آهن واگرد یادوطرفه از نظر هموار نگاهداشتن زمین مفید است.
خاک ورزی پیش از کاشت:
در نهایت خاک نرم بایستی تا عمق 100-150 میلیمتر قرار گرفته باشد چنانچه خاک سخت باشد، شخم پائیزه و قراردادن سطح خاک در معرض یخبندان زمستان مفید خواهد بود. کار با خاک نباید خیلی زود انجام گیرد والا تراکم خاک نرم مرطوب در زیر قسمت سطحی نتیجه می شود در وضعیت خشکی زمین بهتر است به منظور حفظ رطوبت خاک آخرین عمل خاک ورزی و تهیه بستر کشت همزمان و یا اندکی قبل از عمل کاشت غده ها صورت گیرد.
پشته های سیب زمینی:
سیب زمینی معمولا بر روی پشته ها کشت می شود کاشت سیب زمینی بر روی پشته این حسن را دارد که نیاز به کاشت غده در عمق زیاد نیست.
پشته های سیب زمینی : سیب زمینی معمولأبر روی پشته ها کشت می شود کاشت سیب زمینی بر روی پشته این حسن را دارد که نیاز به کاشت غده در عمق زیاد نیست و بعد ها غده های تشکیل شده پوشیده از خاک کافی خواهند بود.زمان تشکیل پشته ها بستگی به عمق کشت،حرارت خاک،وضعیت رطوبت خاکو نحوه کنترل علفهای هرز دارد.تجربیات متععدنشان داده است که پشته های مطلوب برای ردیفهایی با عرض 900-750 میلیمتر سطح مقطعی برابر با 750/0 متر مربع دارد. این سطح انقدر بزرگ می باشدکه در صورت فراهم بودن شرایط مناسبحدود 50 تن در هکتار محصول داشته باشیم بدون اینکه سبز شدن زاید انجام شود.
برسیهای مختلف ثابت نموده است که سیب زمینی دارای شبکه ریشه ای ضعیفی است در صورتی که خاک زیر پشته غیر قابل نفوذ باشد میزان محصول به مقدار زیادی کاهش می یابد چنین لایه غیر قابل نفوذی عمق ریشه را محدود ساخته و اب قابل استحصال توسط ریشه در زمان خشکی زمین کاهش می یابد.در چنین زمینی دفعات ابیاری به مراتب بیشتر از زمینی است که در ان ریشه بتواند در عمق بیشتری نفوذ نماید.
یکی از مضار چنین زمینهای که دارای لایه غیر قابل نفوذ می باشند یا خاک در عمق معینی متراکم شده این است که پس از ابیاری زیاد یاپس از بارندگی شدیت برای مدت مدیدی به حال اشباع در ایدو امکان از بین رفتن ریشه یا پوسیدگی غده بوجود ایدفلیب کانیل از اوروگوئه در یافت که بین عملکرد محصول سیب زمینی و عمق منطقه A ارتباط مثبتی وجود دارد (ص 85)
خروج جوانه ها از غده متأثر از عوامل زیر می باشد:
کیفیت بذر (سن بذر و مرحله جوانه زدن)
حرارت خاک
رطوبت خاک
در صورتی که بذر سیب زمینی کیفیت مطلوبی نداشته باشد بایستی به نحوه کشت توجه بیشتری شود عمق کاشت و روشهای اماده سازی بستر کشت بر حرارت و رطوبت خاک در اطراف غده ها تأثیر می گذارد. خاک در لایه های زیرین به مراتب کندتر از لایه های رویی خشک می گرددبنابرین در زمینهای خشک بهتر است غده ها در عمق بیشتری کاشته شوند. در وضعیت گرما امکان کاشت عمیق تر غده ها می باشد و بهتر است در صورتی که حرارت محیط بالا باشد غده ها عمیق تر کاشته شوند. در محیط مرطوب نیاز به کشت عمیق غده ها نیست در محیط سرد نیز کشت غده ها در عمق اندک مفید خواهد بود.
فاصله ردیفها و چرخهای تراکتور
هر نوع تنظیم چرخ تراکتدر بهد از شخم و قبل از کاشت غده ها سبب تراکم بیشتر خاک و ایجاد کلوخه های زیاد می گردد. استفاده از چزخهای زوج یا چرخهای پره ای متصل به چرخ لاستیکی سبب کاهش فشاروزن تراکتور بر سطح تماس چرخها با خاک شده و بالنتیجه از تراکم خاک و فشرده شدن ان می کاهد.
دوشهای مختلفی برای کاستن از فشرده شدن خاک پیشنهاد شده :
بعد از شخم زدن تمام رفتنهای تراکتور شامل کاشت غده ها ، پخش کود شیمیایی و جین کردن، سله شکنی از مسیرهای مشخصی صورت گیرددر پائیز مزرعه به دقت علامت گذاری شده و برای هر یک از عملیات از مارکر استفاده شود.
روش دیگری که برای جلوگیری ار متراکم و فشرده شدن خاک نرم ناشی از اثر یخبندان رمستانی بکار می رود نصب ادوات خاک ورزی در جلوی چرخها می باشد. این روش بیشتر در تراکتورهای ویژه حمل ادوات و تراکنورهای که در جلو وعقب دارای باروی هبدرولیک و محور انتقال نیرو هستند قتبل اعمال است. به هر حال نصب چند واحد کولتیواتر بر روی شاسی حامل ادوات در پشت چرخهای تراکتور از فشرده شدن خاک می کاهد. کلوخه های خاک در زیر و کنار پشته ها توسط چرخها پس از کشت غده ها ایجاد می شوند. این تأثیرات با انتخاب فاصله بیشتر ردیفهای(بیش از 750 میلیمتر) کاهش می یابد. فاصله بیش از 750 میلیمتر مفید و فاصله 900 میلیمتر ارجح است زیرا سبب می شود که پشته ها با خاک کم عمق درست شود و فضای بیشتری برای چرخها موجود است(تصویر فوق)
افزایش فاصله بین پشته ها سبب کاهش تراکم خاک در کنار پشته ها می گردد و یکی از فوائد ان افزایش نرخ برداشت محصول به میزان 17 در صد و کاهش اسیب دیدگی غده های اطراف پشته ها در اثر فشار چرخهای تراکتور می باشد. 2 ص 41
به طور کلی برای اماده سازی بستر کشتاعمال زیر توصیه می شود:
شخم زدن با گاو اهن دارای خاکبرگردان ، دیسک زدن و صاف کردن رمین با لودر در خاکهای سبک. در صورتی که خاک لومی- رسی باشد استفاده از زیر شکن یا ساب سویل و شخم زدن در پائیز قبل از کشت و دیسک زدن در بهار قبل از کشت توصیه می شود استفاده از دستگاهایی چون روتواتر، هرس رفت و برگشتی نیز توصیه می گردد. خاک بایستی تا عمق 250 میلیمتر نرم و فاقد کلوخه باشد.
سردخانه برای کاشت اورده می شود نبایستی یلافاصله کشت شوند غده ها بایستی دارای جوانه زرد متمایل به سبز باشند غده تی که دارای چشمهای بسته باشد به کندی جوانه می زند و ممکن است توسط میکروارگانیسم موجود در خاک اسیب ببیند. کاشت غده های که جوانه زده باشد دارای رشد سریع جوانه زدن زودتر از موقع و عملکرد بالایی می باشد. جوانه هایی که بر روی غده بوجود می اید. هنگام کاشت باید قوی و سالم باشند در روش صحیح جوانه زدن غده ها در مقابل نور روز در درجه حرارت معتدل قرار می گیرند تا جوانه ها سخت و محکم شوند گر چه جوانه زدن سیب زمینی قبل از کشت سبب خروج ورشد سریع جوانه می شود ولی دلیل عملکرد زیاد ان نیست.

عملیات قبل از کندن غده ها
هیچ گاه غده سیب زمینی را نارس برداشت ننمایید زیرا غده نارس دارای پوست بسیار نازک و ظریفی است و دیوار سلولهای غده درست در زیر اپیدرم خیلی نازک تر از غده های رسیده می باشند، به همین دلیلا پارگی پوست و پوست کن شدن در غده های نارس به اسانی اتفاق می افتد. با رسیدن غده ها پوست سیب زمینی دارای لایه ضخیم تری از چوب پنبه شده و در برابر سایش و پارگی مقاوم می شود. سیب زمینی که پوست ان پاره شده بعد از مدتی به رنگ قهوه ای و سپس سیاه در امده و اب خود را از دست داده و فاسد می شود. برداشت محصول قبل از رسیدن کامل غده ها هنگامی با صرفه می باشد که بهای مناسبی برای ان پرداخت شود زیرا سیب زمینی نارس را بایستی بلافاصله پس از خارج نمودن از خاک به مصرف رسانید . اینکه کمی عملکرد محصول ممکن است با بهای بیشتری جبران گردد یک واقعیت می باشد. زمان رسیدن سیب زمینی هنگامی است که گباه سیب زمینی خشک شود البته برداشت زودتر غده ها امکان دارد ولی پس از کندن ساقه و برگ باید به غده ها فرصت دادتا به پوست سازی و سخت نمودن بافت پوششی خود بپردازند.
زمان برداشت : برای تعیین زمان برداشت در نظر داشتن نکات ذیل ضروری است:
- عملکرد حقیقی و عملکرد قابل حصول سیب زمینی
- بهای حقیقی و بهای مورد انتضار
- تأثیر زمان برداشت بر کیفیت محصول
- وضعیت فعلی زمین و هوا و شرایط مورد نظر
- زمان امادگی زمین برای محصول بعدی برداشت زودتر از موقع محصول سیب زمینی در کیفیت ان تأثیر می گذارد. در طول مدت رشد مقدار مواد خشک غده ها به تدریج افزایش می بابد، در حالی که مجموع مواد قندی و کاهش مقدار مواد قندی کاسته می گردد.
بر اساس این جدول غده های نارس برداشت شده دارای مقدار کمی ماده خشک هستند در حالی که مواد قندی ثابت و قابل کاهش زیادی دارند. سیب زمینی ویژه بذر را زودتر برداشت می کنند تا از اسیب ویروسهایی در امان باشند که در اخرین مراحل رشد به ان دچار می شوند

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  53  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید