خان کشی

اختصاصی از اینو دیدی خان کشی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

خان کشی در قطعات فلزی

خان کشی یک فرآیند منحصربه فرد با کارایی بسیار با لا است ، که در آن تغذیه لبه های برنده به داخل قطعه کارکه عامل تغیین کننده ضخامت تراشه است، بستگی به ابزار تراش مربوطه بنام خان کش دارد . سطح حاصله عکس شکل مقطع خان کش است و در بیشتر موارد با یک بار عبور ابزار بر روی قطعه کار تولید می شود.

خان کش مجموعه ای از ابزارهای تک لبه است که بر روی یک میله صلب مرکزی قرار گرفته و هر لبه بیش از لبۀ قبلی از میلۀ مرکزی فاصله دارد. این افزایش فاصله از محور پله نام دارد و عمق تراش هر دندانه ضخامت تراشه را معلوم می کند، و به این ترتیب نیازی به تغذیۀ ابزار خان کشی نیست. شکل لبۀ جلویی دندانه ها ، شکل سطح ماشین شده را تعیین می کند. در نتیجه بخاطر شرایط ذاتی ابزار ، نیازی به حرکت های نسبی پیچیده بین ابزار و قطعه کار وجود ندارد و معمولاً سطح مورد نظر با یک حرکت سادۀ خطی خان کش بر روی قطعه کار (یا قطعه کار بر روی خان کش ) ایجاد می شود.

اگر چه واضح است که به خاطراین مشخصه ها خان کشی یک روش سریع وساده ماشین کاری است، این نیز روشن است که رابطۀ نزدیکی بین شکل مورد نظر،مقدار ماده ای که باید برداشته شود وطرح خان کش وجود دارد. بعنوان مثال کل ضخامت ماده ای که می توان برداشت نمی تواند از کل پله ابزار تجاوز کند، و پله هر دندانه باید طوری باشد که ضخامت تراشه مناسب ماده تراشیدنی را به وجود آورد.در نتیجه یا باید برای هر کاری یک خان کش ویژه ساخت، یا اینکه قطعه را طوری طرح کرد که با خان کش های استاندارد قابل تولید باشد. بنا براین خان کشی روشی بسیار مناسب و مورد مصرف در کارهای انبوه سازی است که تعداد زیاد قطعات تولیدی مخارج تهیه ابزار گران قیمت را توجیه می کنند. این فرآیند همچنین روش مناسبی برای ایجاد برخی شکل های ساده و استاندارد نظیر جا خار است که می توان با انواع خان کش های موجود انجام داد.با اینکه خان کشی در اصل برای ایجاد جا خارهای داخلی بوجود آمده و تکامل یافته است .امتیازات مشخص آن موجب تکامل بیشتر این فرآیند در جهت تهیۀ خان کش های مخصوص برای ایجاد انواع مختلف سطوح نظیر سطح های تخت،استوانه ای و نیم استوانه ای داخلی و خارجی و بسیاری سطح های نا منظم شده است.شکل لبۀ دندانه خان کش محدودیت زیادی ندارد و در نتیجه شکل سطح های قابل ایجاد به روش خان کشی عملا نا محدود است.تنهامحدودیت های فیزیکی عدم وجود مانع در مسیر حرکت ابزار و وجود استحکام کافی در قطعه برای مقابله با نیروهای وارده است. در خان کشی داخلی باید سوراخی در قطعه وجود داشته باشد تا خان کش بتواند وارد ان شود. چنین سوراخی را می توان با مته کاری ، سوراخ تراشی یا ماهیچه گذاری ایجاد کرد. غالبا دقت کار خان کشی بیشتر از فرزکاری و برقوکاری است. اگر چه غالبا حرکت نسبی بین ابزار و قطعه کار در خان کشی یک حرکت ساده خطی است. برای ایجاد شیارهای مارپیچ نظیر محورهای خارخور مارپیچ و خان داخل لوله تفنگ می توان حرکت چرخشی نیز به ابزار داد.

طراحی خان کش

هر دندانه یک ابزار تراش تک لبه پهن با نظمی شبیه دندانه های اره است، با این تفاوت که اندازه آنها برابر نیست و به اندازه پله با هم تفاوت دارند که تعیین کننده عمق تراش هر دندانه است.عمق تراش از حدود 006/0اینچ در مورد دندانه های خشن تراش برای فولاد خوش تراش،تا حداقل 001/0اینچ برای دندانه های پرداخت است.اندازه دقیق آن تابع چند عامل است.ضخامت بیش از اندازه زیاد موجب ایجاد تنش های ناهنجار در دندانه های خان کش و در قطعه کار می شود.ضخامت خیلی کم باعث عمل مالش بجای تراش می شود.استحکام و شکل پذیری فلز تراشیدنیعوامل اصلی هستند.در مواردی نظیر خان کشی فرآورده های ریخته گری و فرجینگ که سطح تخت و ساینده دارند و لازم است عمق تراشه زیاد باشد ،از خان کش های نوع دندانه آرمیچری یا جست دار استفاده می شود. در این طرح دو یا سه دندانه متوالی به اندازه همدیگر بوده،ولی هر کدام از دندانه های یک گروه در قسمتی از لبه بریدگی دارند،بطوریکه عامل تراش فقط با قسمتی از محیط دندانه صورت می گیرد . به این ترتیب می توان بدون افزایش نیروی لازم برای هر دندانه تراشه های کم عرض تر ولی عمیق تر برداشت. با استفاده از دندانه های دو گانه که در شکل (2-24)نمایش داده شده است،نیز می توان نیروی وارد بر هر دندانه را کاهش داد.در این طرح دو دندانه متوالی هم اندازه وجود دارند که در محیط اولی شیارهای پر عرض تراشه شکن تعبیه شده است و فقط در قسمت هایی از محیط خود فلز را می تراشد ، در حالی که دندانه صاف بعدی عمل تراش را کامل می کند.

روش دیگر کاهش نیروی وارد بر هر دندانه ، استفاده از اصلی است این روش بیشتر برای خان کشی سطوح تخت عریض مورد استفاده قرار می گیرد.همان طور که در این شکل مشاهده می شود،قسمت وسط سطح بوسیله چند دندانه اولیه تراشیده می شود و دندانه های بعدی که در دو دسته تدریجا از خط مستقیم انحراف پیدا می کنند بقیه سطحرا می تراشند. خان کش هایی که دندانه های دوگانه،آرمیچری یا تدریجی دارند،بلندتراز خان کش های با دندانه معمولی هستند و در نتیجه استفاده از آنها مستلزم داشتن ماشین هایی با طول مسیر کافی است.درخان کش های مسطح،سطح دندانه ها به موازات جهت حرکت است یا زاویه ای بین 5 تا 20 درجه با آن می سازد.اینگونه خان کش هایی که با برش فلز را می تراشند نرم تر کار می کنند و لرزش آنها کمتراست. اگر چه بیشتر کارهای خان کشی مسطح بر روی سطح تخت انجام می شود،امکان خان کشی سطوح دیگرنیز وجود دارد.

در خان کش نیز مانند تیغ اره،گام دندانه ها و فضای خالی بین آنها که بوسیله شعاع تامین می شود،باید برای تراشه کافی باشد.تمام تراشه های ایجاد شده بوسیله یک دندانه در تمام مدت درگیری ابزار با کار باید در فضای بین دو دندانه متوالی جا شود.از طرفی بهتراست گام آنقدر کوچک باشد که در هر لحظه اقلا دو یا سه دندانه مشغول تراشکاری باشند.قلاب زاویه تراشه اولیه را معلوم می کند و تابع ماده تراشیدنی است که برای فولادبین 15 تا 20 درجه و برای چدن بین 6 تا 8 درجه است.زاویه پشت یا زاویه آزاد انتهایی برای جلوگیری از مالیده شدن ابزار به کار است و بین 1 تا 3 درجه می باشد.قسمت عمده تراشه برداری بوسیله دندانه های خشن تراش صورت می گیرد. دندانه های نیمه پرداخت کن موجب صاف کردن سطح می شوند،در حالی که دندانه های پرداخت کن برای ایجاد اندازه دقیق هستند. در یک خان کش نو همه دندانه های پرداخت کن به یک اندازه هستند. با ساییده شدن دندانه های پرداخت کن اولیه،دندانه های بعدی عمل تصحیح اندازه را انجام می دهند. در پاره ای خان کش ها برای پرداخت بیشتر دندانه های جلاکاری تعبیه شده اند. این دندانه ها لبه تیز ندارند،بلکه به شکل دکمه بوده و معمولا بین 001/0 تا 003/0 اینچ بزرگتر از اندازه سوراخ هستند. عمل مالش دندانه ها موجب صاف شدن و تصحیح اندازه سوراخ می شود.از این خان کش ها بیشتر برای قطعات چدنی و فلزات غیرآهنی استفاده می شود.انتهای کشش،شکل(1-24)،فقط در خان کش های کشیدنی وجود دارد و برای اتصال سریع خان کش به مکانیزم کشیدن است.زایده جلوئی برای هم راستا کردن خان کش با سوراخ پیش از شروع تراشکاری است و زائده عقبی ابزار را هنگام خروج از قطعه کار با سوراخ تمام شده هم راستا نگاه می دارد. طول ساقه باید آنقدر باشد که خان کش بتواند از درون کار عبور کرده و پیش از در گیر شدن دندانه های خشن تراش با کار به مکانیزم کشیدن بسته شود. چنانچه خان کش در ماشین قائم که مجهز به مکانیزم جابجا کردن ابزار است، مورد استفاده گیرد وجود دم لازم است. روشن است که هرگز نباید از خان کش برای برداشتن فلز بیش از آن اندازه ای که بخاطر آن طرح شده است،استفاده می شود. بیشترین مقدار فلز قابل برداشتن مجموع تمام پله های دندانه ها است. در طراحی قطعات باید حداقل020/0 اینچ برای خان کشی منظور کرد و بیشترین مقدار عملی حدود 25/0 اینچ است. سرعت خان کشیسرعت خان کشی نسبتا پایین است و بندرت از 50 فوت در دقیقه تجاوز می کند.اما از آنجا که معمولا سطح با یک بار حرکت خان کش تراشیده می شود،فرآورش این فرآیند بالا است و غالبا یک دور کامل بین 5 تا 30 ثانیه طول می کشد. بخش عمده زمان دوره تولید صرف مسیر برگشت،جابجا کردن خان کش و باز کردن و بستن کار در ماشین می شود. این شرایط تراشکاری موجب تسهیل در امر سرد کردن و روغن کاری شده و نتیجه آن نرخ فرسایش بسیار پایین ابزار است. این امر یکی از امتیازات خان کشی بعنوان یک فرایند انبوه سازی است،زیرا از این راه نیاز به تیز کردن های متوالی ابزار کاهشیافته و عمر خان کش های گران قیمت بیشتر می شود.برای یک ماده تراشیدنی و سرعت تراش مشخص،نیروی لازم برای کشیدن یا فشار دادن خان کش تابع پهنا،پله و تعداد دندانه های در حال تراش است. در نتیجه هنگام طراحی و انتخاب یک خان کش باید محدودیت های طول مسیر و توان ماشین در نظر گرفته شود.ساختمان خان کشبخاطر سرعت های تراش پایین،بیشتر خان کش ها،حتی آنهایی که برای انبوه سازی بکار می روند،از فولاد آلیاژی یا فولاد ابزار تند بر ساخته می شوند. در مواردی که در خطوط انبوه سازی پیوسته،خصوصا در خان کشی مسطح،می توان جنس دندانه ها را ازکربور تنگستن انتخاب کرده و بدون نیاز به تیز کردن مجدد به مدت زیاد مورد بهره برداری قرارداد. بیشتر خان کش های داخلی یکپارچه هستند،اما در بسیاری از موارد بصورت پوسته ای تهیه می شوند که روی یک میله قرار می گیرند. چنانچه خان کش یا قسمتی از آن به سرعت فرسوده شود،فقط یک پوسته جایگزین می گردد که مستلزم هزینه

پاورپوینت تحقیق درموردآغا محمد خان قاجار

اختصاصی از اینو دیدی پاورپوینت تحقیق درموردآغا محمد خان قاجار دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

آغا محمد خان قاجار

24اسلاید

وی زادهٔ ۲۷ محرم ۱۱۵۵ هجری قمری برابر با ۲۷ خرداد ماه ۱۱۲۱ خورشیدی و ۱۷ ژوئن ۱۷۴۲ میلادی در دشت اشرفی در میانه راه ساری به گرگان است. مراسم تاجگذاری‌اش را در ۱۵ ربیع الثانی ۱۱۹۵ هجری قمری برابر با ۱ فروردین ماه ۱۱۶۱ خورشیدی و ۲۱ مارس ۱۷۸۲ میلادی درساری برگزار کرد و سرانجام در ۲۱ ذی الحجه ۱۲۱۱ هجری قمری برابر ۲۷ اردیبهشت ماه ۱۱۷۷ خورشیدی و ۱۷ مه ۱۷۹۸ میلادی در شوشا درگذشت.

آقامحمد خان فرزند محمد حسن خان قاجار و او نیز فرزند فتحعلی خان فرزند شاهقلی خان فرزند جهانسوزخان بود. مازندران و بارفروش (بابل امروزی) مرکز حکمرانی محمدحسن خان بود و فتحعلی خان حاکم گرگان و در استرآباد حکومت می‌کرد. اینان شیعه مذهب بودند. نادرقلی خان پس از کشتن فتح علی خان رقیب سرسخت خویش در خواجه ربیع طوس و با سعی و تلاش خویش به مقام شاهی رسید.

ژان گور می‌نویسد: آغامحمد خان باریک اندام و متوسط القامه بود و چشم‌های زیبا و جذاب ودهانی کوچک داشت. هرکس دهان کوچک و چشمان زیبای پسرک را می‌دید، تصور می‌کرد بر روح وی هوی و هوس غلبه دارد؛ اما وقتی آن پسر سیزده ساله کلاه را از سر برمی‌داشت و چشم بیننده به پیشانی بلند وی می‌افتاد، تغییر نظر می‌داد و می‌فهمید که کسی که دارای آن پیشانی بلند است، مقهور هوی و هوس نمی‌شود.

آغامحمد خان تیر اندازی، سوارکاری و خواندن و نوشتن و حفظ کردن قرآن رادر پیش مادرش جیران -که از بهترین تیر اندازان بود- فراگرفت؛ چنانکه در سیزده سالگی جزو بهترین تیراندازان قشون محمدحسن خان بود و فرمانده دستهٔ تجسس یا طلایه‌دار قشون پدرش گردید. وی با آن سن اندک، شجاع و با اراده بود و از مرگ ترسی نداشت.

درباره اصل و نسب قاجارها اطلاعات درستی در دست نیست . اما اینطور که بر می آید آنها از نژاد ترک بودند.قاجارها ازترکان غربی بودندآنها ازدوره صفویه در تاریخ ایران پیدا شدند.وآن مطالبی که آنها را به مغولان منتسب می کند نامعتبر می باشد(تاریخ اجتماعی سیاسی ایران - سعید نفیسی )در اواخر قرن نهم هجری شاه عباس آنها را برای دفاع از مرزها به سه قسمت تقسیم کرد. قسمتی در مرو برای مقاومت در برابر ازبکان ، قسمتی در گنجه و ایروان و قسمت دیگر در قلعه مبارک آباد استر آباد ساکن شدند . با توجه به سکونت قاجارها در حوزه فرهنگ و تمدن ایران میتوان آنها را ایرانی شده نامید . قدرت یافتن دودمان قاجار به عهد صفوی وشاه عباس برمی‌گردد. آنان ابتدا در شمال رود ارس ساکن بودند و در آن زمان به دلیل کمک‌های بزرگشان به دربار صفوی، قدرت بیشتری یافتند و سپس دسته‌ای از آنان در غرب استرآباد و در دشت گرگان سکنی گزیدند. نادر شاه افشار در زمان حکومتش برای جلوگیری از به قدرت رسیدن محمد حسن خان که در هنگام قتل پدر دوازده ساله بود، یوخاری‌باش‌ها را به حکمرانی منسوب کرد که ساکنین بالادست رود گرگان بودند تا با ایجاد شکاف و اختلاف میان طوایف قاجار نگران ناآرامی‌های داخلی نگردد و اشاقی‌باش‌ها زیر نظر حکومت ایشان گردند. وی را در خردسالی مقطوع النسل کردند و برای همین در ذکر نام وی یعنی آقامحمد را به شکل آغامحمد می‌نویسند

سردار اسعـد

اختصاصی از اینو دیدی سردار اسعـد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

عـلیقـلی خان سردار اسعـد چـهارمین فـرزند حـسیـنـقـلی خان ایلخانی است. او پس از کـشته شدن پـدرش، یکـسال در زندان ظل السلطان بسر برد و خانوادهً آنها تا زمان بـقـدرت رسیدن اتابک در انزوا بسر بردند. اما با بـقدرت رسیدن اتابک، باز ستاره ًاقـبال آنها درخـشید و برادرش اسفـندیارخان سردار اسعـد اول، ایلخانی بخـتیاری و خودش فـرماندهً سواران بـخـتیاری در تـهـران شد. در قـتـل ناصرالدین شاه ماًمور نظم تـهـران گـردید و در زمان مظفرالدین شاه نیز فرماندهً سواران بـختیاری با لـقب سرتیـپـی باقی بود. در سال 1314 هـجری قـمری هـزار تومان مـقرری به پاس وفاداریش به دولت برای او تعـیـین گـردید. مدتی نیز به عـنوان ایلخانی بخـتیاری از جانب مظفرالدین شاه انـتخاب شد. اما در این سمت با رقابت شدید برادرش نجـفـقـلی خان صمصام السلطنه که از او بزرگـتر و طبق پـیمان نامه های سران ایل، حق ایلخانیگـری از آن او بود، مواجه شد و کنار گـرفت. او بعـد از عـزل اتابک دیگـر به گارد سلطنـتی مراجعـه نکرد و بـیشتر اوقات خود را در بـختیاری گـذرانید. در سال 1318 هـجری قـمری به هـندوستان و مصر سفر کرد و به زیارت مکه نائـل گـردید و سپس عازم پاریس شد. دوسال تمام در پایتخت ها و شهـرهای مهـم اروپا زندگـی کرد و به عـضویت فرماسونری درآمد. او در سال 1320 هـجری قـمری به تهـران آمد. در سال 1321 هـجری قـمری که اسفـندیار خان، برادر بزرگـش فوت کرد، راهـی بخـتیاری شد و بـین برادران و عـموزاده هایش ( فرزندان حاج امامقـلی خان ) صلح و آشتی برقـرار کرد. در سال 1322 هـجری قـمری به پـیشنهاد عین الدوله از طرف مظفرالدین شاه لقب سردار اسعـد و نشان حمایل بوی داده شد و ماًمور نظم لرستان گـردید. پس از افـتـتاح مجـلس اول، در 18 شعـبان 1324 هـجری قـمری برای معـالجهً چـشم خود باردیگـر به اروپا رفت و در پاریس اقامت گـزید و به مطالعـه و ترجـمهً کتب خارجی پـرداخت. پس از بمباران مجلس، در روز سه شنبه 24 جمادی الاول سال 1326 هـجری قـمری که تعـدادی از رجال و آزادیخواهان راهی زندان شدند او در پاریس بود.

سردار اسعـد در بـین خوانین بختیاری، امتیازات ویژه ای داشت. در تاریخهای بختیاری که شرح اختلافات و درگیری های داخلی را نگـاشته اند، بـندرت از او در دسته بندیهای خانوادگی یاد شده است. سردار اسعـد را می توان محـور اتحاد در ایل دانست. سردار ظفر می نویسد: " حاج عـلیقلی خان هـیچوقت مایل به جنگ نبود، خاصه جنگ مابـین بنی اعمام و برادران".

سردار اسعـد در امور سیاسی نیز فردی توانا بود. او این امتیاز را با حـضور گـسترده اش در دستگـاه دولتی از زمان ناصرالدین شاه کسب کرده بود. سردار اسعـد در آثار مربوط به رجال معـاصر دارای سیمای مثـبت و روشنی است. قـزوینی او را دارای اخلاق حسنه دانسته است. عـلاقه به عـلم و دانش و مطالعـهً کتب داخلی و خارجی، بخصوص مطالعـه آثار مربوط به تاریخ، از ویژگـی های دیگر اوست؛ قزوینی می نویسد:

"من آن مرحوم را خوب می شناسم و در تمام مدت اقامت او در پاریس هـفته ای دوسه مرتبه او را می دیدم و غالبا صحبت ما از تاریخ بود؛ زیرا که او به تاریخ بسیار عـلاقه داشت ".

وی دراین باره اشاره به تالیف تاریخ بختیاری بدستور او و ترجمه کتابهای زیادی از زبانهای خارجه به زبان فارسی دارد. از آن جـمله سفرنامهً شرلی تاورنیه و مجلات و کـتب آبی انگـلیسی را می توان نام برد. ملک زاده در این باره می نویسد:

"حاج عـلیقلی خان سردار اسعـد که از خوانین روشنـفکر بختیاری بود، دبستانی برای فرزندان ایل تاًسیس کرد و معـلمینی از تهـران برای تدریس اجیر نمود؛ و نظافت آن مدرسه را به شیخ علی ناظم که از مردان روشنفکر بود سپـرد

وی می آفزاید، بدستور او تـعدادی از دانش آموزان این مدرسه به خارج اعزام شدند. کسروی نیز او را مردی دانش دوست و آگاه دل نامیده است؛ و یحیی دولت آبادی نام او را جزء اولین مجلسی که از افراد علم دوست در رجب 1315 هـجری قـمری تـشکیل شده است، می آورد. و احمد پـژوه وی را یکی از چهـار پـنج تن مبارز با وقوف به کار، آگـاه و صمیمی می داند.

بنا به تصریح ملک زاده، سردار اسعـد هـمکاری خود با مجامع آزادیخواهی را از سال 1322 هـجری قمری آغاز کرده است. در دوازدهـم ربیع الاول هـمین سال، جلسه ای از رجال آزادیخواه در باغ شخصی سلیمان خان میکـده و به رهـبری او برگـزار شد. ملک زاده این مجمع را هـستهً اصلی انـقلاب مشروطیت ایران می داند.

گرچه نام سردار اسعـد در لیست اصلی نیامده است، اما او می نویسد:

"بطوری که نگارنده این تاریخ از کسانی که هـنوز زنده اند و در آن جـمع حضور داشته اند تحقـیق کرده ام، بحرالعـلوم کرمانی، برادر شهـید سعـید مرحوم روحی و حاجی عـلیقـلی خان سردار اسعـد بخـتیاری و سلیمان میرزا هـم در آن جـلسه حضور داشتـند".

اما با این وجود در طی سالهای بعـد تا سال 1326 هـجری قـمری از او برای حـمایت از مشروطه حرکتی مشاهـده نگـردیده است، و یا نگـارنده به موردی دسترسی نیافـتم. قـبل از سال 1324 هـجری قمری که مبارزه ضد استکـباری مردم شکـل می گرفت، سردار اسعـد مشغـول امورات ایل بخـتیاری بوده و افزون طلبی هایی از او و برادرش سردار ظفر مشاهـده می گردد، و چـنانکه گـفـته شد در سال 1324 هـجری قـمری عـازم اروپا می شود.

سردار اسعـد هـمکاری خود با آزادیخواهان را پس از بمباران مجـلس شورای ملی و در سال 1326 هـجری قـمری بطور آشکار، آغاز کرده است. در این سال، با تـجـمع مشروطه خواهان و رجال مخالف محمدعـلی شاه در اروپا، سردار اسعـد نیز به جرگـه آنان پـیوست. این افراد در سه شهـر متمرکز شده بودند.

کـتـیـبه سردار اسعـد

این کتیـبه به دستور حاج علیقلی خان سردار اسعـد در سال 1323 هـجری قـمری نوشته شده است. این کتیـبه شجرنامه او و ریاست اجـدادش بر ایل بخـتیاری را بیان می کند. محل این کـتیـبه در منطقهً با صفایی در پـنج کیلومتری جـنوب فارسان معروف به پـیرغار می باشد. شنـیـدم که جـمشید فرخ سرشت بر چـشـمه و بر سنگـی نوشت بر این چـشـمه چـون ما بسی دم زدند برفـتـند تا چـشم بر هـم زدند.

چـنین گوید حاج عـلیقـلی خان سردار اسعـد ابن حسیـنقـلی خان ایلخانی ابن جـعفر قلی خان ابن حـبـیب الله خان ابن عـبدال خان بن علی صالح خان ابن عبدالخلیل آقا ابن خسروآقا ابن غالب آقا ابن حیدر که اجداد من هـمه وقت به ریاست طائـفهً هـفت لنگ بخـتیاری برقرار بودند تا زمان پـدرم حسینقـلی خان ایلخانی، طوائف چـهارلنگ و جوانکی گـرمسیر و سردسیر و فلارد،

زندگینامه میرزا تقی خان امیرکبیر

اختصاصی از اینو دیدی زندگینامه میرزا تقی خان امیرکبیر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

زندگینامه میرزا تقی خان امیرکبیر

/

 میرزا تقی خان امیرکبیر اهل فراهان است و دست پرورده خاندان قائم مقام فراهانی.  فراهان همچون تفرش و  آشتیان مجموعاً کانون واحد فرهنگ دیوانی و "اهل قلم" بود؛ ناحیه ای مستوفی پرور. چه بسیار دبیران و مستوفیان و وزیران از آن دیار برخاستند که در آن میان چند تنی به بزرگی شناخته شده، در تاریخ اثر برجسته گذارده اند. از این نظر میرزا تقی خان نماینده فرهنگ سیاسی همان سامان است .

نام اصلی میرزا تقی خان، "محمد تقی" است. زادگاهش "هزاوه" از محال فراهان عراق. هنوز هم در آنجا محله ای بنام "محله میرزا تقی خانی" معروف است، و خانه پدریش نزدیک تپه "یال قاضی" شناخته می باشد. اسم او در اسناد معتبر (از جمله مقدمه پیمان ارزنةالروم، و قباله نکاح زنش عزت الدوله) "میرزا محمد تقی خان" آمده است. رقم مهر و امضای او نیز تردیدی در نام حقیقیش باقی نمی گذارد؛ بی گمان اسم "محمد" رفته رفته حذف گردیده و به ر"میرزا تقی خان" شهرت یافته است.    

خانواده پدری و مادری میرزا تقی خان از طبقه پیشه ور بودند. پدرش به تصریح قائم مقام "کربلائی محمد قربان" بود که در خطاب او را "کربلائی" می گفت. سجع مهرش "پیرو دین محمد قربان" بود. کربلائی قربان نخست آشپز میرزا عیسی (میرزا بزرگ) قائم مقام اول بود. پس از او همین شغل را در دستگاه پسرش میرزا ابوالقاسم قائم مقام ثانی داشت.    ر

کربلائی قربان بعدها ناظر و در واقع ریش سفید خانه قائم مقام گردید، و همیشه مورد لطف مخدوم خود بود. آنچه بنظر می رسد کربلائی قربان خیلی هم بی چیز نبوده، بلکه آب و ملکی داشته و دست کم یک دانگه قریه حرآباد مال او بوده است.  و نیز آنقدرها استطاعت داشته که به سفر حج برود.  ر

سال تولد میرزا تقی خان را تا اندازه ای که جستجو کردیم، هیچ مؤلف خودی و بیگانه ای ثبت نکرده است. در حل این مجهول تاریخی، ما یک مأخذ اصلی و دو دلیل در تأیید آن مأخذ بدست می دهیم: زیر تصویر اصیلی که به زمان صدارت امیر کشیده اند می خوانیم: "شبیه صورت... اتابک اعظم، شخص اول ایران، امیر نظام در سن چهل و پنج سالگی". امیر از 22 ذیقعده 1264 تا 20 محرم 1268 صدارت کرد. اشعاری که در ستایش مقام تاریخی او در کنار همان تصویر نگاشته شده، و تصریح به اینکه کارهای سترگ از پیش برده است، نشان میدهد که تصویر مزبور را در اعتلای قدرت و شهرت امیر کشیده اند. و آن سال 1267 است. با این حساب و به فرض صحت رقم چهل و پنج سالگی تولد او به سال 1222، یا حداکثر یکی دو سال پیشتر بوده است.  ر

اما دلیل معتبر تاریخی اینکه: در کاغذ قائم مقام خواهیم خواند که میرزا تقی همدرس دو پسر او محمد و علی بوده است. می دانیم که میرزا محمد پسر اول قائم قام در 1301 در هفتاد سالگی درگذشت، و پسر دیگرش میرزا علی در شصت و هفت سالگی درگذشت به سال 1300.  یعنی هر کدام از آن دو پسر قائم مقام، سی و یکی دو سال پس از امیر زنده بوده اند. اختلاف سال تولد میرزا تقی با دو همدرس خود هر چه باشد، به هر حسابی، امیر در آخرین سال صدارتش 1268 بیش از پنجاه سال نداشته است.   ر

امیر دو زن گرفته است. زن اولش، دختر عمویش بود یعنی دختر حاج شهباز خان. نام او را "جان جان خانوم" ذکر کرده اند. از او سه فرزند داشت: میرزا احمد خان مشهور به "امیرزاده" و دو دختر که بعدها یکی زن عزیز خان آجودان باشی سردار کل، دوست قدیم امیر، گردید. و دیگری به عقد میرزا رفیع خان مؤتمن درآمد. زن امیر در 1285 با دختر بزرگش سلطان خانم به زیارت مکه رفت، و ظاهرا یکی دو سال بعد، در آذربایجان درگذشت.  ر

زن دوم امیر، "ملکزاده خانم" ملقب به عزت الدوله یگانه خواهر تنی ناصرالدین شاه بود. به گفته دکتر پلاک میرزا تقی خان در زمان صدارت از زن اول خود جدا شد. عقد ازدواج با عزت الدوله روز جمعه 22 ربیع الاول 1265 انجام گرفت. ترتیب جشن عقد و عروسی را میرزا نبی خان امیرتومان (پدر میرزا حسین خان سپهسالار) بعهده داشت. عزت الدوله شانزده ساله بود. چنانکه قباله عقد زناشوئی می نماید، مهر عزت الدوله هشت هزار تومان نقد اشرفی ناصرالدین شاهی هجده نخودی، و یک جلد قرآن بود. راجع به ازدواج با عزت الدوله ضمن نامه امیر به شاه خواهیم خواند که گفته بود: "از اول بر خود قبله عالم... معلوم است که نمیخواستم در این شهر صاحب خانه و عیال شوم. بعد، به حکم همایون و برای پیشرفت خدمت شما، این عمل را اقدام کردم...." فداکاریهای این شاهزاده خانم در دوره تبعید و آخرین روزهای زندگی شوهرش، در خور ستایش است.   ر

محیط خصوصی تربیت میرزا تقی خان را دستگاه میرزا بزرگ

زندگی نامه میرزا کوچک خان

اختصاصی از اینو دیدی زندگی نامه میرزا کوچک خان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

زندگی نامه میرزا کوچک خان

میرزا یونس معروف به میرزا کوچک فرزند میرزا بزرگ، اهل رشت، در سال 1259 شمسی، دیده به جهان گشود. سال های نخست عمر را در مدرسه ی حاجی حسن واقع در صالح آباد رشت و مدرسه ی جامعه آن شهر به آموختن مقدمات علوم دینی سپری کرد.

در سال 1286 شمسی، در گیلان به صفوف آزادی خواهان پیوست و برای سرکوبی محمدعلی شاه روانه ی تهران شد.

هم زمان با اوج گیری نهضت مشروطه در تهران، شماری از آزادی خواهان رشت کانونی به نام «مجلس اتّحاد» تشکیل دادند و افرادی به عنوان فدایی گرد آوردند. میرزا کوچک خان که در آن دوران یک طلبه بود و افکار آزادی خواهانه داشت به مجلس اتحاد پیوست. در سال 1289 شمسی، در نبرد با نیروی طرفدار محمد علی شاه در ترکمن صحرا شرکت داشت و در این نبرد زخمی و چندی در بادکوبه در یک بیمارستان بستری گردید. در سال 1294 شمسی، به جای «مجلس اتّحاد» «هیأت اتّحاد اسلام» از یک گروه هفده نفری در رشت تشکیل گردید. بیشتر افراد این گروه روحانی بودند میرزا کوچک خان عضو مؤثّر آن بود. این هیأت هدف خود  را خدمت به اسلام و ایران اعلام کرد و به زودی میرزا کوچک خان رهبری هیأت را بر عهده گرفت. پس از اشغال نواحی شمالی ایران از سوی روسیه ی تزاری، هیأت اتّحاد اسلام به مبارزه با ارتش تزار پرداخت و یک گروه مسلح به عنوان فدایی تشکیل داد و روستای کسما را در ناحیه ی فومن مرکز کار خود قرار داد و در آن جا سازمان اداری و نظامی به وجود آورد. هیأت اتّحاد اسلام، پس از چندی به کمیته ی اتّحاد اسلام تبدیل شد و اعضای آن به 27 نفر افزایش یافت و رهبری کمیته را میرزا به عهده گرفت و تا پایان سال 1296 شمسی، بخش وسیعی از گیلان و قسمتی از مازندران، طارم، آستارا، طالش، کجور و تنکابن زیر نفوذ کمیته درآمد. این کمیته «نهضت جنگل» و «حزب جنگل» نیز نامیده شده است.

کودتای حزب عدالت

پس از ورود ارتش سرخ به ایران، چند تن از اعضای حزب کمونیستی عدالت باکو نیز از روسیه وارد گیلان شدند. این افراد در رشت دست به تشکیل حزبی به نام «عدالت» زدند و رفته رفته، ضمن برگزاری اجتماعات و سخنرانی ها، عملاً موارد توافق شده میان جنگلی ها و روس ها را زیر پا گذاشتند و تبلیغاتی را علیه میرزا آغاز کردند. میرزا در تیر 1299، معترضانه رشت را ترک کرد و اعلام کرد تا زمانی که حزب عدالت از کارهای خلاف و حمله به اسلام و تبلیغ کمونیسم دست بر ندارد به رشت باز نخواهد گشت. به دنبال این حادثه اعضای حزب عدالت که بعضی از آنان همچون احسان الله خان و خالو قربان قبلاً از دوستان نزدیک میرزا بودند، درصدد بر آمدند کودتایی را انجام دهند که  طرح آن را قبلاًٌ ریخته بودند. نقشه ی کودتا این بود که میرزا یا باید کشته شود و یا دستگیر و از رهبری انقلاب کنار رود. میرزا که تا حدی از هدف اعضای حزب و نقشه ی خائنانه ی آنان مطلع شده بود، به جنگل رفت و در این درگیری ها بسیاری از جنگلی ها دستگیر یا کشته شدند.

شکست نهضت و شهادت میزرا کوچک خان جنگلی

/

پس از تسلیم خالو قربان، نیروهای دولتی وارد رشت شدند و چون مذاکرات صلح با جنگلی ها به نتیجه نرسید، نیروهای دولتی به تعقیب جنگلی ها پرداختند. برخی از نیروها متفرق، برخی تسلیم و تعدادی نیز کشته شدند. با چنین وضع سخت و دردناکی میرزا در سرمای شدید زمستان از همسرش خداحافظی کرد و در اعماق جنگل عقب نشست تا بتواند نیروهای پراکنده را در فرصت مناسب جمع آوری و سازماندهی کند. امّا در اثر سرما مرگ به سراغش می آید. روزنامه ی جنگل ارگان نهضت درباره هدف نهضت چنین نوشته است:

«ما قبل از هر چیز طرفدار استقلال مملکت ایرانیم. استقلال به تمام معنای کلمه، یعنی بدون اندک مداخله ی هیچ دولت اجنبی، [و طرفدار] اصلاحات اساسی مملکت و رفع فساد تشکیلاتی دولتی، که هر چه بر سرایران آمده از فساد تشکیلات است. ما طرفدار یگانگی عموم مسلمانانیم. این است نظریات ما که تمام ایرانیان را دعوت به هم صدایی کرده، خواستار مساعدتیم.»

رهبر نهضت جنگل یک روحانی و مرد دین بود. او انقلاب جنگل و همه ی مظاهر آن را از دریچه ی اندیشه های سیاسی که از اسلام آموخته بود، می نگریست. او یک باره دست به قیام مسلحانه نزد، همه ی راه ها را آزمود و پس از یأس وارد عمل  و مردانه پا به صحنه ی کارزار نهاد.

او شاهد به توپ بسته شدن مجلس شورای ملی، توسط محمد علی شاه و تحصن علما در سفارت عثمانی بود. او به امید نجات مشروطه به مجاهدین پیوست و در فتح قزوین شرکت کرد و با مشاهده ی اعمال خلاف بعضی از مجاهدین به موطن خود رشت بازگشت، اما بار دیگر به مجاهدین پیوست و در فتح تهران شرکت نمود و با قوای استبداد جنگید.

علی رغم تلاشی که در تحریف چهره ی میزرا به عمل آمده، به شهادت تاریخ، وی از مجاهدان مشروطیت و از هواداران جناح اعتدالیون مجلس و وفادار به اسلام بود. او سخت به اتحاد جهان اسلام عشق می ورزید. تاخت و تازهای خارجی در صحنه ی سیاست و اقتصاد کشور و سیاست بازی عناصر منافق و خود فروخته، وضع آشفته گیلان و بی کفایتی دولتمردان، انگیزه هایی بود که این روحانی جوان، حساس و دلسوخته را به میدان سیاست و سپس به صحنه ی کارزار کشاند.

نخست در برابر استبداد محمد علی شاه ایستاد و سپس با شخصیت های با نفوذ تماس گرفت و در آخرین مرحله از تلاش خود سلاح به دست گرفت و در برابر نیروهای بیگانه به مقاومتی جانانه پرداخت. او بارها در برابر مردم گیلان هدف از نهضت خود را احیای قوانین اسلام اعلام کرد و یادآور شد که میرزا کوچک هرگز اسلحه را از خود دور نمی کند، مگر وقتی که مطمئن باشد، افراد ایرانی از تجاوز متجاوزان بیگانه و ستمکاران داخلی مصون و از امنیت و رفاه برخوردار هستند.