تکنولوژی کاهش گرانروی با فرایند حرارتی به عمل می آید.اخیرأیک روش بهسازی مهم برای نفت سنگین صورت گرفته است.راکتورکاهش هنوزبه صورت original figure نگهداری می شود، درست مثل لوله کوره ها ، اتاق واکنش.
فرایندکاهش گرانروی انواعی دارد که عبارتند از:
Hydro-visbreaking، hydrogen doner visbreaking ودیگر تکنیکهای جدید کاهش گرانروی توسعه یافته است.که مناسب برای تولید ککینگ نم باشد.
Hydro-visbreaking وhydro doner visbreaking بتنهای شدت واکنش را افزایش نمی‌دهند. اما با این وجود، تولید ملا یمی را از برشهای نفتی را می‌دهند. بطور خلاصه اینها می‌توانند پایداری محصولات کاهش گرانروی را بهبود ببخشند.
توسعه انواع تجاری hydrogen doner ،توسعه تکنیک کاهش گرانروی را جلو انداخت. باقیمانده خلاء برای برشهای سبک برگردانده می‌شود تا هنگامی که hydrogen ،hyrogen doner در فرایند وجود داشته باشد.
چندین نوع از تکنیکهای کاهش گرانروی در خیلی از کشورها وجود دارد از جمله : delay-visbreaking ، up-reaching mild-visbreaking و خیلی دیگر...
درصد حجمی بزرگی از نمونه های نفتی ایران را نفت سوخت باقیمانده یا (residual fuel oil ) تشکیل می د هد. بدلیل افزایش در صد نفت های سنگین و نیز کاربر دارند که آنها، کراکینگ هیدروژنی وکاهش گرانروی (visbreaking ) توسعه چشمگیری داشته اند. طی این فرایند، محصولات سبکتری از خوراک مشتق مشوند که ارزش بیشتری دارند. یکی ازروشهای اعما ل شده برای افزایش میزان سبکی محصول نها یی روش افزودن هیدروژن (hydrogen in ) است . بهمین دلیل به این روش hydro visbreaking میگویند
واژه های کلیدی :
Carbon out, hydrogen in, residue oil fuel, fractionator, gas oil visbreakin
چکیده:
فرایند کاهش گرانروی با عملیات حرارتی به عمل می آید. فرایندهای کاهش گرانروی عبارتند از: Hydrovisbreaking وhydro doner visbreaking و ... که اینها بتنهای شدت واکنش را افزایش نمی‌دهند. اما با این وجود، تولید ملا یمی از برشهای سبک نفتی را می‌دهند که اینها می‌توانند پایداری محصولات کاهش گرانروی رابهبود ببخشند. نفت سوخت باقیماند پالایشگاهها، که درطی فرایندکراکینگ هیدروژنی وکاهش گرانروی، محصولات سبکتری را می دهند که ارزش بیشتری دارند. یکی ازروشهایی افزایش محصولات سبک افزودن هیدروژن است. این فرایند بر اساس کاهش میزان نفت سوخت باقیمانده است و فرض بر این است که واکنشهای انجام گرفته شباهت بسیاری به فرایند هیدروژنی گازوئیل دارد با این تفاوت که درصد ترکیبات گوگرددارونیتروژن دار وآروماتیکهای پلی سیلیسیک وفلزات آن نسبت به فرایند هیدروژنی گازوئیل بیشتراست. میزان سبک بودن محصولات ارتباط مستقیمی به مقدار کربن به هیدروژن(H/C ) خوراک نفتی دارد که روش افزودن هیدروژن علاوه برتولید محصولات سبکتر منجربه خارج کردن گوگردباتبدیل آن H2S و نیتروژن(NH3) وترکیبات فلزی خواهد شد. این فرایند به کاتالیست های با فعالیت پذیری بالا نیاز دارد که بازده قابل توجهی در تولید محصولات سبک را داشته باشد. نوع کاتالیست به درصد گوگردونیتروژن موجود درخوراک نیزوابسته است. دو عملیات مهم در طی فرایند با ید از نظر مهندسی بررسی شود. شامل آماده سازی خوراک، آماده سازی جریان هیدروژن افزودنی است. آسفالتنس وفلزات موجود، مهمترین فلزات موجود در باقیمانده های نفتی وانادیوم ونیکل است که در نمونه را می توان حذ ف نمود در صورتیکه میزان API، هیدروژن موجود و گوگرد ونیتروژن بستگی به نوع نمونۀ نفتی دارد که تأ ثیر زیادی بر کیفیت محصول می گذارد. بطورکلی خوراکهای که بیشترپارافینی اند، محصولات پارافینی و با کیفیت بالاتری ایجاد می کنندونسبت به خوراکهای آروماتیکی هیدروژن کمتری مصرف می کنند.در این مدلسازی ما در دماهای مختلف درصد قابل حصول سبکها که به بالای 9% می رسد
فرایند تجزیه حرارتی که منجر به یک مخلوط هیدروکربنی با وزن ملکولی کمتر و ویسکوزیته پائین‌تر می‌شود.
برای تصفیه باقیمانده‌ها سنگین دو دستورالعمل وجود دارد:
- تجزیه کامل حرارتی با حداکثر بازدهی گازها و تقطیر و حداقل بازدهی باقیماندی کراکینگ شده.
- تجزیه ناقص برای کاهش ویسکوزیته تا حد مورد نیاز برای سوخت دیگ بخار و حذف عملیات اضافی دیگر- افزایش رقیق کننده‌ها؛ که این فرایندها بطور نسبی تصفیه کامل نفت خام را انجام می‌دهد.
مانع اصلی در فرایند تصفیه نفت خام، مشکل تنظیم سرعت تجزیه اجزای سنگین مخزن تغذیه در شرایط صنعتی می‌باشد. محدودیت درجه تبدیل در مخزن تغذیه برای جلوگیری از خطای درجه حرارت آستانه می‌باشد.
واکنشهای تجزیه همراه با جذب انرژی گرمائی صورت می‌گیرند که اصولاً در ناحیه واکنش و توسط حرارت دادن مخلوط واکنش در پیچ‌های کوره انتقال داده می‌شود. موقعی که یک آستانة درجه حرارت خاصی بدست می‌آید (بصورت تابعی از ترکیب و زمان اقامت مخلوط مخزن تغذیه در ناحیه واکنش و تحت یک فشار معین) مخلوط واکنش شروع به تجزیه شدن به همراه کک می شود.
وی، جی، چوخوف اولین کسی بود که برای تنظیم دودة واکنشهای تجزیه در تجهیزات کراکینگ تحت فشار تلاش نمود. او اجرای چرخش مجدد را برای جلوگیری از تشکیل کک و برای اصلاح مکانیزهای انتقال حرارت برای افزایش( انتقال دادن) حرارت به ناحیه واکنش را پیشنهاد نمود. این پیشنهاد در اواسط سال‌های 1920 اجرا گردید(1).
با این اجرا اجازة حفظ و نگهداری، درجه حرارت زیاد در ناحیه واکنش، و با فشار بهینه را داد وتوانست مقدار حداکثر برش نفتا و گاز را (از طریق کورة کراکینگ سبک و از طریق کورة کراکینگ کامل) بدست آورد(2).
شامل 86 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود پروژه تکنولوژی تکمیلی کاهش گرانروی
