تحقیق درباره مصرف مکمل های غذایی در ورزشکاران

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق درباره مصرف مکمل های غذایی در ورزشکاران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 61

مقاله:

مصرف مکمل های غذایی در ورزشکاران

غذای پیش از مسابقه راجدی بگیرید

در آماده سازی ورزشکار برای شرکت در مسابقات ، ضروری است که او غذایی را پیش از مسابقه میل کند که هم انرژی زا وهم از لحاظ روانی رضایت بخش باشد . به عنوان مربیان ودرمانگران ورزشی ما اغلب موظف به ارائه پیشنهاداتی در مورد غذایی پیش از مسابقه هستیم . امروزه این امر کاملا روشن شده است که غذای پیش از مسابقه نقشی در رساندن انرژی به بدن در هنگام مسابقه ندارد. البته به جز در مواردی که ورزشکاران در رشته هایی مسابقه می دهند که بیش از 90 دقیقه به طول می انجامد . بیشتر انرژی مورد نیاز ورزشکار از مواد غذایی که چند روز قبل مصرف گردیده تامین می شود . در تهیه یک برنامه غذایی مفید ودر حداقل نگاه داشتن مواد داخل معده توازنی به وجود آید .

در تهیه غذایی پیش از مسابقه ،هدف به حد اکثر رساندن ذخیره گلیکوژن ،جلوگیری از نا رسایی های گوارشی ،احساس گرسنگی ، حفظ تعادل مایعات بدن و کاهش احتمال صدمات در نتیجه خستگی عضله می باشد . برای دستیابی به این اهداف ضروری است عواملی

را که می توانند بر غذای پیش از مسابقه تاثیر داشته باشند را به خاطر داشته بسپاریم این عوامل عبارتنداز : زمان مصرف ،ترکیب مواد غذایی ،ارزش گلیسمیک کربو هیدرات ،مقدار ونوع غذا ومایعات مصرفی .

زمان مصرف:

زمان مطلوب برای مصرف غذای پیش از مسابقات می تواند از یک تا چهار ساعت قبل از مسابقه باشد . مدت لازم برای هضم غذا بستگی به مقدار ونوع غذا دارد . ترتیب دفع مواد غذایی از معده عبارتنداز: مایعات ،کربوهیدراتها،پروتئین هاوچربیها . غذای چرب چون همبرگر یا سرخ کردنیها مدت بیشتری در معده باقی می مانند تا ماکارونی یا میوه جات . هر چه مقدار غذا بیشتر باشد زمان بیشتری نیز لازم است تا از معده خارج گردد. به علاوه فشارهای روانی قبل از مسابقه می تواند روند خروج مواد از معده را کند کنند.شرکت در مسابقه با معده پر می تواند منجر به نارساییهای گوارشی شود. این عمل به خاطر تغییر مسیر خون از معده ورفتن آن به سمت عضلات درگیر که در طول مسابقه از اولویت بیشتری برخوردار هستند ،می با شد . این نارساییهای گوارشی عبارتند از: احساس تهوع،

استفراغ،درد شکم ناشی از عدم هضم غذا ،درد شدید معده و...

ترکیب مواد غذایی:

برای اینکه بدن بتواند به بهترین نحوه در هنگام تمرین عمل کند ، ضروری است که تمامی مواد غذایی مورد نیاز بدن تامین گردد.

به علاوه ورزشکار باید غذایی را مصرف کند که از لحاظ روانی نیز رضایت ورزشکار را جلب کند. در تعیین نوع مواد غذایی انرژی ای را که در طول تمرین با ید مورد استفاده قرار گیرد عوامل متعددی نقش دارند . بعضی از آنان شامل : شدت ،مدت وزمان تمرین ،وضعیت و آمادگی شخصی در تمرین و ترکیب مواد غذای موجود درغذا می باشد (برزینگ و استین،1998 ).

هرچند که بعضی از مواد غذایی در تامین انرژی و سوخت بدن در هنگام تمرین نقش مهمتری رااز دیگر مواد غذایی بازی می کنند .

مهمترین مواد غذایی انرژی زا ،کربو هیدراتهامی باشند . کربو هیدراتها به عنوان بهترین تعمین کننده سوخت بدن شناخته می شوند ، به خصوص در انجام فعالیت های جسمانی و

مقاله درباره شوک حرارتی اولیه و مکمل ویتامین C وE بر عملکرد جوجه های گوشتی تحت شرایط تنش گرمائی

اختصاصی از اینو دیدی مقاله درباره شوک حرارتی اولیه و مکمل ویتامین C وE بر عملکرد جوجه های گوشتی تحت شرایط تنش گرمائی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

شوک حرارتی اولیه و مکمل ویتامین C وE بر عملکرد جوجه های گوشتی تحت شرایط تنش گرمائی

چکیده

به منظور بررسی اثر شوک حرارتی اولیه همراه با افزودن مکمل ویتامینی C و Eدرکاهش استرس گرمائی، از576 قطعه جوجه سویه راس استفاده شد. در ابتدا جوجه ها به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در سن 5 روزگی یک گروه شوک حرارتی (ºC1± 36)را به مدت 48 ساعت تجربه کردند. سپس همه پرندگان تا سن 35 روزگی در شرایط معمولی پرورش داده شدند. از سن 35 روزگی مکمل های ویتامینی شامل ویتامین C (250 میلیگرم اسید اسکوربیک به ازای هر کیلوگرم جیره) ، ویتامین E (250 میلیگرم α- توکوفرول استات به ازای هر کیلوگرم جیره) و یا ترکیبی از هر دو ویتامین (به همان میزان ویتامین C و ویتامین E) تا پایان دوره (49 روزگی)به پرنده های هر گروه داده شد. در طی دو هفته پایانی (هفته های ششم وهفتم) آزمایش، همه جوجه ها بمدت 6 ساعت در روز تحت تنش گرمائی مجدد (ºC1± 31) قرار گرفتند. افزودن مکمل ویتامینی به خصوص ویتامین C در طی دو هفته آخر و در طی دوره تنش گرمائی دوم بطور معنی داری سبب بهبود خوراک مصرفی(01/0P<)، افزایش وزن روزانه(05/0P<) و وزن سینه (05/0P<) شد. حال آنکه تاثیر مکمل ویتامین E تنها بر خوراک مصرفی معنی دار بود(05/0P<). این آزمایش نشان داد که اعمال شوک حرارتی اولیه در 6-5 روزگی و استفاده از مکمل ویتامینی C و یا مخلوط با ویتامین E می تواند منجر به بهبود عملکرد پرنده در شرایط تنش گرمائی شود.

واژه های کلیدی: تنش گرمائی، جوجه های گوشتی، شوک حرارتی اولیه، ویتامین C، ویتامین E.

مقدمه

رشد روز افزون صنعت طیور متاثر از افزایش ظرفیت ژنتیکی جوجه های گو شتی منجربه افزایش حساسیت پرنده به شرایط محیط پرورش گردیده است. از آنجا که اکثر مناطق ایران دارای شرایط آب و هوائی گرم و خشک می باشد، بروز تنش گرمائی در سالنهای پرورش به ویژه در تابستان، امری اجتناب ناپذیر است. تنش گرمائی موجب تغییر در سیستم هورمونی شده و سبب کاهش مقاومت بدن طیور در مقابل عوامل بیماریزا می گردد(1). از طرفی مرغ و بوقلمون فاقد غدد عرقی می باشند و شش‌ها و کیسه‌های هوایی بعنوان مهمترین خنک کننده‌های تبخیری عمل می‌نمایند (3 و30) و به هنگام تنش گرمائی ابتدا پرنده از طریق سیستم خنک کننده تبخیری بهره گرفته سپس با افزایش بی رویه دمای محیط، مصرف خوراک کاهش می یابد تا بدین طریق میزان تولید بار حرارتی حاصل از متابولیسم مواد غذایی در دستگاه گوارش کاهش یابد(1، 5و30). از طرفی همزمان با افزایش دما، طیور بخشی از انرژی دریافتی را صرف اعمالی از قبیل له له زدن نموده و در ادامه به دلیل کمبود موادغذایی میزان عملکرد کاهش می یابد(7). مشخص شده که شوک حرارتی در سنین اولیه منجر به افزایش مقاومت پرنده در شرایط تنش حرارتی بعدی می گردد. مکانیزم احتمالی برای این پدیده احتمالا بدلیل عدم تکامل مکانیسم خود تنظیمی دما در بدن و مربوط به فعالیت طبیعی سیستم سمپاتیک وتکامل اطلاعات دما در هیپوتالاموس می باشد(5و9). دی باسیلو و همکاران(10) در آزمایشی گزارش نمودند که با ایجاد شوک حرارتی در طی 24 ساعت اولیه عمر جوجه، میزان مقاومت حیوان در زمان بروز تنش گرمائی آخر دوره افزایش و تلفات کاهش می یابد. از طرفی راهکارهای فراوانی نیز در جهت تغییر جیره غذائی طیور تحت تنش گرمائی ارائه شده است(2،3،9و25).

ویتامین ها اهمیت زیادی در حفظ سلامت و عملکرد اکثر موجودات زنده دارند. به خوبی مشخص شده است که کمبود ویتامین ها سبب بروز نابسامانی در سیستم ایمنی بدن می شود(15). معمولا نیازهای ویتامینی طیور در شرایط پرورش ایده ال تعیین می گردد(19). از آنجا که در سالن های پرورش، طیور تحت تاثیر تنش های مختلف قرار می گیرند از این رو برای مقابله با عوامل تنش زا میزان نیاز به ویتامین ها افزایش می یابد(27). از مدت ها پیش نقش ویتامینها بمنظور بهبود عملکرد پرنده‌ها در خلال تنش گرما مورد مطاله قرار گرفته است (11،13و15) اما بر اساس پژوهشهای صورت گرفته، مقدار نیاز به ویتامین های خاص در شرایط تنش گرمائی به نتیجه گیری واحدی منجر نشده است، چنین به نظر می رسد که افزودن ویتامین C در خلال تنش گرمائی دارای اثرات مفیدی بوده است(15). همچنین افزودن ویتامین های E ، 3D و A به جیره طیور تحت تنش گرمائی می تواند در شرایط خاصی سودمند باشد (1و11).

ویتامین C بیشترین ماده مغذی مطالعه شده در رابطه با تنش گرمائی می‌باشد ولی هنوز اثرهای آن بطور کامل شناسایی نشده است. شواهدی مبنی بر اینکه برخی از پستانداران و پرندگان در شرایط تنش گرمائی قادر به سنتز ویتامین C نیستند وجود دارد(4، 6 و12). گرمای زیاد میزان ویتامین C پلاسما را به شدت کاهش می‌دهد. به همین دلیل استفاده از مکمل ویتامین C در جیره غذایی و یا آب آشامیدنی می‌تواند از کاهش پلاسمائی ویتامین C جلوگیری کند (14، 17، 18 و 23). مکی و هاریسون(14) جوجه های گوشتی را در معرض تنش های مختلفی از جمله تنش گرمائی، نوک چینی و کوکسیدیوز قرار دادند و با استفاده از ppm150 مکمل ویتامین C توانستند عملکرد جوجه های گوشتی را بهبود بخشند. بینز و براک(6) پیشنهاد کردند که 24 ساعت قبل از شروع تنش گرمائی، مکمل ویتامین C به خوراک و یا آب آشامیدنی اضافه شود.

مشخص شده که میزان نیاز به ویتامین E همراه با طولانی شدن تنش افزایش می یابد. روی هم رفته ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان فیزیولوژیکی از راه غیر فعال کردن رادیکالهای آزاد عمل کرده و از این طریق در نگهداری تمامی سلولهای آندوتلیال سیستم گردش خون مشارکت می کند(1و29). لذا استفاده از ویتامین E در جیره غذایی طیور می تواند اثرات مضر تنش گرمائی را کاهش دهد. در همین رابطه ساهین و همکاران(23) مشاهده کردند که استفاده از مکمل ویتامین E در جیره غذایی جوجه ها در شرایط تنش گرمائی منجر به افزایش میزان مصرف خوراک، وزن بدن و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد. این محققین نتیجه گرفتند که استفاده از مکمل ویتامین E به میزان 250 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم جیره، می تواند باعث بهبود عملکرد در جوجه‌های گوشتی تحت شرایط تنش گرمائی ‌گردد.

هدف از این آزمایش بررسی اثراعمال شوک حرارتی در سنین اولیه و استفاده از مکمل ویتامینی C و Eمازاد بر مقدار توصیه شده توسطNRC (20) و یا ترکیبی از هر دو ویتامین بر عملکرد جوجه های گوشتی تحت تنش گرمائی بود.

مواد و روشها

نمونه ها و اعمال شوک حرارتی

برای اجرای این تحقیق از 576 قطعه جوجه یکروزه سویه راس 308 استفاده شد. در ابتدا جوجه های یکروزه بطور مساوی در دو قفس گروهی قرار داده شدند. بمنظور اجرای شوک حرارتی، یک گروه در سن 6-5 روزگی شوک گرمائی1( 36 درجه سانتی گراد را به مدت 48 ساعت تجربه کردند. سپس به تدریج هر هفته 3 درجه سانتی گراد از دمای اولیه سالن کاهش یافت و جوجه ها تا پایان هفته پنجم در شرایط یکسان پرورش داده شدند که در نهایت در هفته پنجم دمای سالن به 1±22 درجه سانتی گراد رسانیده شد. از آغاز هفته ششم تا پایان هفته هفتم کلیه جوجه ها فقط بین ساعتهای 16-10 به مدت 6 ساعت در روز مجددا″ تحت تنش گرمائی دوم قرار گرفتند (1±31درجه سانتی گراد).

جیره های آزمایشی

جیره‌های غذایی مورد استفاده مطابق با توصیه های NRC(20) تنظیم شد(جدول 1). از سن 35روزگی جوجه ها در هر کدام از گروههای تحت تنش گرمایی و یا عدم آن به بصورت انفرادی توزین و در گروههای هیجده تائی به گونه ای تخصیص یافتند که میانگین وزن در گروههای فوق تقریبا یکسان باشد. برای هر تیمار چهار تکرار (قفس) در نظر گرفته شد و سپس واحدهای آزمایشی به طور تصادفی در کل سالن تقسیم شدند. تیمار های مورد آزمایش شامل 4 جیره غذائی حاوی مقادیر مختلف ویتامین بشرح زیر بود: الف) جیره پایه بر اساس توصیه هایNRC(20)، ب) جیره پایه + 250 میلی گرم ویتامین C به ازای هر کیلو گرم جیره، ج) جیره پایه + 250میلی گرم ویتامین E به ازای هر کیلو گرم جیره، د) مخلوط جیره های ب و ج. مکمل های ویتامینی فوق الذکر از سن 35 روزگی به جیره غذایی اضافه شدند.

نحوه اجرای آزمایش

در طی آزمایش شاخص های اضافه وزن و مصرف خوراک به ازای جوجه در روز در هر هفته تعیین گردید و ضریب تبدیل غذایی بر اساس داده های بدست آمده از خوراک مصرفی و افزایش وزن محاسبه و برای هر هفته تعیین گردید. در پایان دوره آزمایش بمنظور تعیین بازده لاشه، دو نیمچه از هر تکرار که حداقل اختلاف وزن با میانگین آن واحد را داشتند، انتخاب و پس از شماره زنی به پای آنها، جهت تخلیه محتویات دستگاه گوارش، بمدت 24 ساعت ازغذا محروم شدند. بعد از پایان دوره گرسنگی، جوجه ها مجددا توزین و از ناحیه اولین مهره گردن ذبح و به روش پر کنی خشک، پر کنی کامل صورت پذیرفت سپس پاها و بالها از ناحیه مفصل قطع و لاشه همراه با امعا و احشا توزین گردید. همچنین امعا و احشا جدا و راندمان لاشه (شکم خالی) و وزن ران، سینه، کبد و طحال اندازه گیری شد.

4- تجزیه وتحلیل آماری

پس از اتمام دوره آزمایش (49روزگی) داده های صفات تولیدی مربوط به هر تیمار به صورت هفتگی با استفاده از نرم افزارMinitab (نسخه13) داده پردازی (16) و توسط مدل آماری زیر به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میانگین های حاصل از روش حداقل مربعات با استفاده از نرم افزارSAS و روش GLMمورد مقایسه قرار گرفتند(28). برای کاهش اثر تفاوت در وزن جوجه ها، وزن شروع آزمایش به عنوان عامل کووریت در نظر گرفته شد.

Yijk=µ + Ai + Bj+ (AB) ij +B( Xijk - X…) + eijk

= Yijk مقدار هر مشاهده

µ= میانگین جامعه

Ai= اثرشوک اولیه

Bj= اثر جیره

(AB) ij= اثر متقابل جیره وشوک اولیه

B( Xijk - X…)= اثر کواریت وزن شروع آزمایش

eijkl= اثر اشتباه آزمایشی

جدول1- ترکیب و اجزاء متشکله جیره های آغازین، رشد و پایانی (همه اجزاء به درصد)

اجزاء متشکله

جیرة آغازین

جیرة رشد

جیرة پایانی

ذرت

00/55

00/55

00/55

کنجاله سویا (44 درصد)

00/25

08/24

47/19

گندم

85/11

52/7

60/1

جو

00/0

00/8

00/8

پودر چربی گیاهی

37/0

81/0

00/3

پودر ماهی

00/3

91/0

82/0

سبوس گندم

00/0

00/0

00/7

پودر یونجه

50/0

50/0

50/0

پودر استخوان

00/1

00/0

00/0

پودر صدف

70/0

08/1

53/1

دی کلسیم فسفات

63/0

30/1

27/2

نمک طعام

25/0

25/0

25/0

مکمل ویتامینی

25/0

25/0

25/0

مکمل معدنی

25/0

25/0

25/0

دی- ال- متیونین

19/0

05/0

06/0

لیزین

01/1

00/0

00/0

ترکیبات محاسبه شده

انرژی قابل متابولیسم*

2900

2900

2900

پروتئین خام

84/20

12/18

31/16

کلسیم

91/0

82/0

18/1

فسفر قابل دسترس

45/0

41/0

60/0

فیبرخام

47/3

69/3

96/3

لیزین

81/1

95/0

77/0

دی- ال- متیونین

54/0

36/0

34/0

سیستین + متیونین

84/0

65/0

54/0

* (کیلوکالری به ازای کیلوگرم)

نتایج و بحث

مصرف هفتگی خوراک

مقایسات مربوط به میانگین خوراک مصرفی در جدول 2 آورده شده است. با توجه به این جدول معلوم شد که شوک حرارتی اولیه تا پایان هفته هفتم اثر معنی داری بر خوراک مصرفی نداشته است. نوع ویتامین تاثیر معنی داری بر مصرف هفتگی خوراک در هفته ششم و هفتم پرورش نداشت در صورتیکه افزودن ویتامین به طور کلی باعث بهبود عملکرد جوجه ها شد(05/0P<). به عبارت دیگر استفاده از مکمل ویتامین C وE در جیره غذایی جوجه های گوشتی تحت شرایط تنش گرمائی باعث افزایش مصرف خوراک شد. این وضعیت احتمالا" به خاصیت آنتی اکسیدانی ویتامین C وE بر می گردد. به نحوی که این ویتامین ها، مانع از تخریب دیواره غشا های سلولی شده و سبب افزایش ایمنی زایی بدن پرنده شده و باعث می گردد که جوجه ها در برابر تنش گرمائی از قدرت بقاء بیشتری بر خوردار باشند. بنابراین احتمالا″ ویتامین C وE در کوتاه مدت مانع از عکس العمل پرنده در برابر تنش گرمائی شده و انرژی دریافتی بیشتری را صرف فرایندهای تولید می کند. این موضوع توسط برخی از محققین (21، 22، 23 و 25) نیز مورد تایید قرار گرفته است .

پرندگان همچون پستانداران، برای مقابله با تنش گرمائی از مکانیزمهای خود تنظیمی استفاده می نمایند که از مهمترین آنها کاهش خوراک مصرفی است. کاهش مصرف خوراک در شرایط تنش گرمائی منجر به کاهش تولید حرارت متابولیک گردیده، در نتیجه ضمن افزایش بقاء پرنده، باعث کاهش وزن بدن می‌ شود(13). وقتی پرنده توانایی از دست دادن حرارت زیاد بدن را نداشته باشد، میزان تولید حرارت ناشی از متابولیسم بدن را از طریق کاهش مصرف خوراک، کاهش داده که در نتیجه راندمان تولید نیز کاهش می‌یابد (5 و8). دباسیلو و همکاران(10) گزارش کردند که کاهش رشد در زمان بروز تنش گرمائی ناشی از کاهش مصرف خوراک است.

میانگین افزایش وزن زنده روزانه

نتایج حاصله از میانگین افزایش وزن زنده روزانه در طی هفته های مختلف پروش در جدول شماره 2 آورده شده است. به طور کلی افزایش وزن زنده روزانه در گروهی که شوک حرارتی اولیه را متحمل شده بودند از نظر عددی بالاتر بود ولی این تفوت معنی‌دار نشد. بعد از اعمال شوک حرارتی دوم در هفته های ششم و هفتم، افزایش عددی رشد را می توان به برداشته شدن عامل محدودیت و جبران وزن از دست داده شده و یا رشد جبرانی در این دوره نسبت داد. نتایج بدست آمده در این دوره مطابق با نتایجی است که دی باسیلو و همکاران(9) و یاهاو و مکمرتری (33) گزارش کرده اند.

جدول 2- میانگین حداقل مربعات خوراک مصرفی، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی و تاثیر مکملهای ویتامینی برجوجه ها در هفته های ششم و هفتم آزمایش1(جوجه/روز/گرم)

مقاله درباره بررسی تاثیر مکمل ویتامین D بر بهبود شاخص های گلایسمیک در بیماران دیابتی نوع 2

اختصاصی از اینو دیدی مقاله درباره بررسی تاثیر مکمل ویتامین D بر بهبود شاخص های گلایسمیک در بیماران دیابتی نوع 2 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

بررسی تاثیر مکمل ویتامین D بر بهبود شاخص های گلایسمیک در بیماران دیابتی نوع 2

مقدمه:

دیابت شایع ترین بیماری متابولیک در سراسر جهان است. چنان که هم اکنون بیش از 150 میلیون نفر را در سراسر جهان گرفتار کرده است و پیش بینی می شود که این عدد در سال 2025 به بیش از 300 میلیون نفر برسد(1). ویتامین D یکی از انواع ویتامین های محلول در چربی است که در سال 1930 کشف و کلسیفرول نام گذاری شد.این ویتامین در اصل یک پیش ساز هورمونی است که فرم نهایی آن در بدن ساخته می شود.ارگوکلسیفرول(ویتامین D2) و کوله کلسیفرول (ویتامین D3) از متابولیت های آن هستند (2).افزون بر نقش سرنوشت ساز و مهم در سلامت استخوان ها، کارکردهای دیگری هم برای ویتامین D شناخته شده است: مانند جلوگیری از تزاید یاخته ها در بدخیمی های کولورکتال،پروستات وپستان و نیز نقش آن در بیماری های خود ایمنی (3).اگر چه 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامینD (1,25OH2D3) نقش مهمی در هموستاز کلسیم ایفا می کند ، یافته های فراوانی به دست آمده است که نقش آن را در کارکرد سیستم ایمنی و دیابت تیپ 1و 2 نیز نشان می دهد (4) و پژوهشها ،کمبود ویتامینD را با تغییرات غلظت گلوکز و انسولین خون، و نیز حساسیت بافت های هدف به انسولین مربوط می دانند(6و5). ویتامینD دارای کارکردهای پرشماری در بدن است و گیرنده های آن در بیش از 30 بافت گوناگون(مانند پانکراس ، قلب و لنفوسیت ها) وجود دارند. ویتامین D ممکن است در درمان دیابت از راه افزایش حساسیت به انسولین وهمچنین افزایش تراوش آن نقش داشته باشد (6و5) . کاهش ویتامینD به افزایش هورمون پاراتیروئید (PTH) می انجامدکه این خود افزایش Ca++ درون یاخته ای را درپی دارد. افزایش Ca++ درون یاخته ای به نوبه خود گیرنده های انسولین را دربافت های هدف مهارمی کند وکانال Glut - 4 (گذرگاه وجا به جاگر مهم واصلی گلوکز در ماهیچه ها و بافت چربی) را می بندد. از سوی دیگر تراوش انسولین ازیاخته های بتای پانکراس بستگی به غلظت کلسیم داخل سلولی دارد (7). چندین مطالعه ی cross – sectional در ارتباط با کمبود ویتامینD و شیوع عدم تحمل گلوکز یا دیابت تیپ 2 انجام شده است. اگرچه برخی از این پژوهش ها ارتباط وارونه میان اندازه ویتامینD سرم و عدم تحمل به گلوکزرا نشان داده اند، دیگربررسی ها به این یافته نرسیده اند (8). میزان تاثیر ویتامین Dبر تغییرات غلظت گلوکز و همچنین حساسیت به انسولین به جز در تعدادی مطالعات مقطعی محدود بررسی نشده است؛که نتایج آنها موید یکدیگر نبوده اند(13-9). علیرغم بررسی های بسیار فراوان درباره تاثیر مکمل ویتامین D بر کنترل هایپرگلایسمی در بیماران دیابتی ، پژوهش های تصادفی شده دوسورکور و آینده نگرانه ای که خوب و دقیق طراحی و اجرا شده اند ، بیشتر دال بر بی تاثیر بودن مکمل Vit.D بر روی هایپرگلایسمی در دیابت بوده اند(14) در عین حال بسیاری از یافته هایی که نشان دهنده تاثیر مثبت ویتامین D بر کنترل هاپیرگلایسمی در دیابت بوده اند از پژوهش های حیوانی به دست آمده اند(15). افزایش فعالیت فاکتورهای آماسی در ارتباط با مقاومت به انسولین و اختلال در کارکرد یاخته های بتا مطرح شده است که هر دوی آن ها وی‍ژگی کلیدی دیابت تیپ 2 میباشند. هم چنین، مطرح شده است که میان اختلال درکارکرد سلول های اندوتلیال در دیابت تیپ2 وافزایش پروتئین های فاز حاد، سایتوکین ها و مدیاتورهای آماس رابطه وجود دارد. از سوی دیگر، امروزه به خوبی آشکار و روشن شده است که در دیابت تیپ 2 ناهنجاری هایی درمیزان و فعالیت نشان گرهای آماس (مانند: α- IL – 6 , INF ,TNF–β و CRP) وجود دارد. برخی از این فاکتورهای ایمنی وآماس(مانندIL – 6 وINF- α ) به صورت مستقیم با سیگنال انسولین تداخل کرده و به مقاومت نسبت به انسولین می انجامند(8). بررسی ها بر روی موش های آزمایشگاهی نشان داده اند که ویتامین D می تواند به گونه ای مستقیم سبب تحریک تراوش انسولین شود(9). پژوهش های گوناگون وجود گیرنده های ویژه ویتامین D (VDR) و آنزیم 1- آلفا – هیدروکسیلاز(1-α OHase) را دریاخته های بتای پانکراس آشکارساخته اند (آنزیم یادشده D (OH) 25را به 1,25(OH)2D3تبدیل می کند) (14-9) . این بافته ها بیانگرتاثیراحتمالی ویتامین D در هموستازگلوکز هستند(16). ازاین رو، چنان چه افزودن بر رعایت رژیم غذائی ، دارو درمانی و/ یا انسولین تراپی ، تجویز ویتامینD بر شاخص های کنترل دیابت موثر باشد شاید بتوان ویتامینD را به عنوان یکی از درمان های کمکی در دیابت به کار برد. ازسوی دیگر،امروزه آشکار شده است که حتی در کشورهای پیشرفته کمبود ویتامین D شایع تر از آنی است که پنداشته می شده است (17). از آن جا که کمبود ویتامین D، افزون بر تاثیر بد بر دستگاه اسکلتی، ممکن است عوارض دیگری نیز داشته باشد در این مطالعه تاثیر افزودن ویتامینD به رژیم درمانی بیماران دیابتی نوع 2 در مقایسه با پلاسبو در تنظیم قند خون و شاخص های گلایسمیک بررسی می شود.

روش:

این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور بر روی 60 نفر از بیمارانی که دچار دیابت ملیتوس نوع 2 قطعی و ثابت شده بودند و به کلینیک غدد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال 1388 مراجعه کردند، انجام شد. از میان بیماران مراجعه کننده ، آنانی که دارای یکی از معیارهای خروج از مطالعه بودند، حذف و بیماران باقی مانده به صورت تصادفی به دوگروه 30 نفری تقسیم شدند. نخست، سطح 25OHD سرم در همه بیماران اندازه گیری شد تا وضعیت ویتامین D در بیماران دیابتی نوع 2 مورد مطالعه روشن شود و سپس گروه اول با ویتامین D خوراکی به میزان 50000 واحد درهفته به مدت 12 هفته درمان شدند و گروه دوم طی این 12 هفته دارونما دریافت کردند. از همه بیماران پیش از آغاز مطالعه قند خون ناشتا ، قند خون دو ساعت پس از غذا، پروفایل لیپید(شامل کلسترول تام ، تری گلیسیرید، LDL-C ،HDL-C) ونیز HbA1C اندازه گیری شد. درهمه بیماران هر دو گروه، پس ازپایان 12 هفته، پارامترهای آزمایشگاهی قند خون ناشتا ، قند خون دو ساعت پس از غذا، پروفایل لیپید( شامل همه موارد بالا) ،HbA1C و25OHD دوباره اندازه گیری شد.تلاش شد که هر 60 بیمار برگزیده از نظر کنترل دیابت، رژیم غذایی و میزان فعالیت تقریبا در دامنه ای یکسان قرار گیرند.

معیارهای ورود به مطالعه عبارت بودند از:

1- کسب رضایت از بیماران برای شرکت در مطالعه.

2- تشخیص قطعی دیابت نوع 2 برای بیماران برپایه معیارهای استاندارد.

3- نداشتن بیماری کلیه و کبد و هر گونه بیماری مزمن دیگر بر پایه شرح حال و معاینه بالینی.

4- داشتن 8%≥ HbA1C≥ 7%.

معیارهای خروج از مطالعه عبارت بودند از:

عدم رضایت برای ورود به مطالعه.

هر گونه بیماری critical مزمن و ناتوان کننده بر پایه شرح حال ومعاینه بالینی.

کنترل بد دیابت HbA1C >8%

دریافت هر گونه مکمل کلسیم و ویتامین D در شش ماه گذشته.

بیماران هر دو بار برای انجام همه آزمایش ها به یک آزمایشگاه ها واحد معرفی شدند وآزمایش های زیر پیش و پس از دریافت دارو یا پلاسبو بر روی بیماران انجام پذیرفت:

- اندازه گیری ویتامین25(OH)D سرم به روش ELIZAبا حساسیت nmol/L5 (برابرباng/mL 2) و ویژگی 100 درصد با دستگاه stat fax 2100 ساخت شرکت Awareness کشور ایالات متحد آمریکا(ساخته شده درسال2009) انجام شد وپاسخ آزمایش ها برپایه اندازه های زیر تقسیم بندی گردید:

Deficient یا کمبود: < 50 nmol/L (معادل ( < 20 ng/mL

Insufficient یا ناکافی: 50 – 75 nmol/L (معادل20–30 ng/mL )

Sufficient یا کافی: 75 – 250 nmol/L (معادل 30 - 100 ng/mL )

Potential intoxication یا سطح توکسیک: >250 nmol/L(معادل>100 ng/mL )

- آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله Hg A1C به کمک دستگاه Nyco card ReaderII ساخت کشور نروژ(2010) و به روش کروماتوگرافی ستونی اندازه گیری شد.

- آزمایش قند صبح ناشتا (FBS) و قند خون 2 ساعت پس از مصرف غذا(BS 2hpp)با دستگاه Erba – XL 300 ساخت کشور آلمان(2010) و به روش اسپکترو فتومتری mg/dL 5 انجام شد.

- لیپیدهای سرم با کیت تشخیصی کمی در سرم یا پلاسما با دستگاه Erba – XL 300 ساخت کشور آلمان (سال (2010 به روش اسپکترو فتومتری اندازه گیری شدند.

داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار SPSS(16) شدند و با استفاده از آمار توصیفی و برپایه آزمون های t مستقل ، t زوجی و همبستگی پیرسون ومجذورکای تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج:

در مجموع شصت بیمار دیابتی تیپ 2 به تصادف به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند ( هر گروه 30 نفر). گروه مورد حین مطالعه ویتامین D و گروه شاهد دارو نما دریافت کردند. سن بیماران در دو گروه از 34 تا 76 سال با میانگین 7/10 ±55 سال بود و میان دو گروه اختلاف آماری معنی داری نبود (88/0 = p). 17 نفر ازهمه بیماران مرد ( 3/28 درصد ) و بقیه زن بودند و ازنظردرصد جنسیتی نیز میان دو گروه اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت ( 58/0 = p ) .

نمایه توده بدنی بیماران(BMI) پیش از مطالعه در دامنه kg/m2 05/20 تا 41/43 با میانگین

kg/m2 9/4 ±1/29 بود واختلاف آماری معنی داری میان دو گروه وجود نداشت (72/0 = p ). فشار خون سیستولیک بیماران پیش از مطالعه در دامنه 100 تا 140 میلی متر جیوه با میانگین mmHg 6/11 ±8/118 بود. فشار خون دیاستولیک بیماران پیش از مطالعه در دامنه 70 تا 90 میلی متر جیوه با میانگین 2/7 ±3/80 میلی متر جیوه بود و در اینجا نیز اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت(50/0 = p درمورد سیستولیک و 93/0 = p درمورد دیاستولیک).در کل 5 نفر (3/8 درصد) ازهمه بیماران دچار کمبود ویتامینD بودند (کمتر از 20 ng/mL ) و 27 نفر (45 درصد) در سطح ناکافی (ng/mL 30 – 20 ) و 28 نفر (45 درصد) در سطح کافی (ng/mL 100 –30 ) قرار داشتند و هیچ کدام از بیماران در

مقاله درباره مصرف مکمل های غذایی در ورزشکاران

اختصاصی از اینو دیدی مقاله درباره مصرف مکمل های غذایی در ورزشکاران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 62

مقاله:

مصرف مکمل های غذایی در ورزشکاران

غذای پیش از مسابقه راجدی بگیرید

در آماده سازی ورزشکار برای شرکت در مسابقات ، ضروری است که او غذایی را پیش از مسابقه میل کند که هم انرژی زا وهم از لحاظ روانی رضایت بخش باشد . به عنوان مربیان ودرمانگران ورزشی ما اغلب موظف به ارائه پیشنهاداتی در مورد غذایی پیش از مسابقه هستیم . امروزه این امر کاملا روشن شده است که غذای پیش از مسابقه نقشی در رساندن انرژی به بدن در هنگام مسابقه ندارد. البته به جز در مواردی که ورزشکاران در رشته هایی مسابقه می دهند که بیش از 90 دقیقه به طول می انجامد . بیشتر انرژی مورد نیاز ورزشکار از مواد غذایی که چند روز قبل مصرف گردیده تامین می شود . در تهیه یک برنامه غذایی مفید ودر حداقل نگاه داشتن مواد داخل معده توازنی به وجود آید .

در تهیه غذایی پیش از مسابقه ،هدف به حد اکثر رساندن ذخیره گلیکوژن ،جلوگیری از نا رسایی های گوارشی ،احساس گرسنگی ، حفظ تعادل مایعات بدن و کاهش احتمال صدمات در نتیجه خستگی عضله می باشد . برای دستیابی به این اهداف ضروری است عواملی

را که می توانند بر غذای پیش از مسابقه تاثیر داشته باشند را به خاطر داشته بسپاریم این عوامل عبارتنداز : زمان مصرف ،ترکیب مواد غذایی ،ارزش گلیسمیک کربو هیدرات ،مقدار ونوع غذا ومایعات مصرفی .

زمان مصرف:

زمان مطلوب برای مصرف غذای پیش از مسابقات می تواند از یک تا چهار ساعت قبل از مسابقه باشد . مدت لازم برای هضم غذا بستگی به مقدار ونوع غذا دارد . ترتیب دفع مواد غذایی از معده عبارتنداز: مایعات ،کربوهیدراتها،پروتئین هاوچربیها . غذای چرب چون همبرگر یا سرخ کردنیها مدت بیشتری در معده باقی می مانند تا ماکارونی یا میوه جات . هر چه مقدار غذا بیشتر باشد زمان بیشتری نیز لازم است تا از معده خارج گردد. به علاوه فشارهای روانی قبل از مسابقه می تواند روند خروج مواد از معده را کند کنند.شرکت در مسابقه با معده پر می تواند منجر به نارساییهای گوارشی شود. این عمل به خاطر تغییر مسیر خون از معده ورفتن آن به سمت عضلات درگیر که در طول مسابقه از اولویت بیشتری برخوردار هستند ،می با شد . این نارساییهای گوارشی عبارتند از: احساس تهوع،

استفراغ،درد شکم ناشی از عدم هضم غذا ،درد شدید معده و...

ترکیب مواد غذایی:

برای اینکه بدن بتواند به بهترین نحوه در هنگام تمرین عمل کند ، ضروری است که تمامی مواد غذایی مورد نیاز بدن تامین گردد.

به علاوه ورزشکار باید غذایی را مصرف کند که از لحاظ روانی نیز رضایت ورزشکار را جلب کند. در تعیین نوع مواد غذایی انرژی ای را که در طول تمرین با ید مورد استفاده قرار گیرد عوامل متعددی نقش دارند . بعضی از آنان شامل : شدت ،مدت وزمان تمرین ،وضعیت و آمادگی شخصی در تمرین و ترکیب مواد غذای موجود درغذا می باشد (برزینگ و استین،1998 ).

هرچند که بعضی از مواد غذایی در تامین انرژی و سوخت بدن در هنگام تمرین نقش مهمتری رااز دیگر مواد غذایی بازی می کنند .

مهمترین مواد غذایی انرژی زا ،کربو هیدراتهامی باشند . کربو هیدراتها به عنوان بهترین تعمین کننده سوخت بدن شناخته می شوند ، به خصوص در انجام فعالیت های جسمانی و ورزشی . مقدار ودر دسترس بودن ذخایر کربو هیدرات در بدن نقش بسزایی در چگونگی مصرف انرژی بدن برای حد اکثر رساندن عملکرد بدن بازی می کنند . برای اینکه ذخایر گلیکوژن کبد وسطح گلوکز خون باق بمانند بایستی ذخایر کربو هیدرات در سطح معینی حفظ شوند .

مبانی نظری بررسی نقش مکمل جریان نقد عملیاتی در تبیین بازده سهام

اختصاصی از اینو دیدی مبانی نظری بررسی نقش مکمل جریان نقد عملیاتی در تبیین بازده سهام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

.مبانی نظری بررسی نقش مکمل جریان نقد عملیاتی در تبیین بازده سهام

بصورت ورد ودر45صفحه

دارای پیشینه ومنابع کامل

مفهوم اقتصادی سود همواره مورد توجه اقتصاددانان بوده است. آدام اسمیت نخستین اقتصاد دانی بود که سود را به عنوان افزایش ثروت تعریف نمود. بیشتر کلاسیکها بویژه مارشال به پیروی از آدام اسمیت به مفهوم سود توجه کردند و آن را به مفهوم یا تصویری که از شیوه عملیات تجاری یا کسب کار داشتند، مربوط نمودند . برای مثال ،آنها سرمایه ثابت و سرمایه در گردش را از یکدیگرتفکیک نمودند. آنها سرمایه فیزیکی و سود را از یکدیگر تفکیک و بر تحقق سود تاکید نمودند و آن را دلیلی برای شناسایی(ثبت )سود دانستند.

در آغاز سده بیستم ایده هایی در مورد سود ارائه شد. فیشر، لیندال و هیکس درباره ماهیت مفهوم اقتصادی سود یک دیدگاه جدید ارائه کردند. فیشر سود اقتصادی را بدین گونه تعریف کرد:یک سلسله از رویدادها که به حالت های مختلف مربوط می شوند:لذت بردن از سود روانی،سود واقعی و سود پولی.

سود روانی عبارت است از مصرف واقعی شخص از کالاها و خدماتی که موجب لذت روانی و تامین خواسته ها می شوند. سود روانی یک مفهوم روانشناختی است که نمی توان آن را به صورت تقریبی بیان کرد. سود واقعی عبارتست از بیان رویدادهایی که موجب بروز یا افزایش لذت های روانی می شود. سود واقعی را می توان به بهترین شکل ممکن از طریق هزینه زندگی اندازه گیری کرد. به بیان دیگر،با پرداخت پول برای خرید کالا یا خدمات، قبل یا بعد از مصرف،می توان رضایت حاصل شده از طریق لذت روانی ناشی از سود را محاسبه کرد. از اینرو،سود روانی،سود واقعی و بهای زندگی سه مرحله متفاوت از سود هستند. سرانجام سود پولی نمایانگر همه پول هایی است که به قصد مصرف در جهت تامین بهای زندگی دریافت می شوند. به هر حال، سود روانی اساسی ترین پایه سطح سود را تشکیل میدهد وسود پولی مرحله ای از سود است که اغلب آنرا سود می دانند ، فیشر تصور کرد که برای حسابداران سود واقعی (نسبت به بقیه )جنبه عملی و کاربرد بیشتری دارد.

لیندال مفهوم سود را در قالب «سود تضمین شده(بهره)» بیان کرد و مقصود، افزایش مستمر کالاهای سرمایه ای در طول زمان می باشد. این دیدگاه باعث شده که مفهوم پذیرفته شده سود اقتصادی در قالب مصرف به اضافه پس اندازی که انتظار می رود در طی یک دوره زمانی مشخص به وجود آید،مطرح شود. پس انداز برابر است با تغییر در سرمایه اقتصادی.

هیکس اقتصاددان انگلیسی و برنده جایزه نوبل با استفاده از مفاهیم ارائه شده بوسیله فیشر و لیندال، تئوری عمومی «سود اقتصادی» را ارئه نمود که می توان آن را بدین صورت تشریح کرد که سود عبارتست از حداکثر مبلغی که یک شخص می تواند طی یک دوره زمانی مشخص به مصرف رسانید بطوریکه ثروت او در پایان دوره همان ثروت اول دوره باشد.

ادامه مطالب درفایل اصلی