اختصاصی از
اینو دیدی دانلود مقاله کامل درباره کنترل مهندسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 114
مقدمه:
در این شاخه از نقشه برداری ، شکل واقعی زمین ، انحناء ، اثر میداثقل آن در اندازه گیری ها و محاسبات نقشه برداری ، در نظر گرفته می شود. این شاخه از علم نقشه برداری با دقت بسیار بالا و در مناطق با وسعت زیاد انجام می شود. در این شاخه از نقشه برداری مشاهدات انجام شده بدلیل اینکه تحت تاثیر عوامل فیزیکی مانند انکسار ، انحناء نور ، کرویت ، دما و... قرار دارند ، قبل از استفاده ، بایستی تصحیحات بر روی آنها اعمال گردد. نقشه برداری به کمک روش تعیین موقعیت ماهواره ای (گیرنده های GPS) ، نیاز به مهندسین نقشه بردار با اطلاعات نقشه برداری ژئودتیک دارد. در شبکه های ژئودتیکی مسطحاتی ، از مشاهدات گوناگونی برای بدست آوردن پارامترهای مجهول شبکه (یعنی مختصات ایستگاه ها) استفاده می شود. عوامل محیطی ، دستگاهی و انسانی ، مشاهدات را تحت تاثیر قرار می دهند و باعث بوجود آمدن خطاهای تصادفی ، سیستماتیک و اشتباهات در مشاهدات می شوند. با بوجود آمدن این خطاها ، کیفیت نتایج (دقت و صحت) کاهش می یابند.
وسایل مورد استفاده در عملیات:
1-میخ فولادی ، 2-چکش ، 3-ماسه ، 4-استمبلی ، 5-کلنگ
مراحل انجام کار:
در روز اول کلاس تئوری تشکیل شد برای آشنایی با درس کنترل مهندسی ، توضیحاتی در مورد کارهایی که می بایست در عملیات (سرزمین) انجام دهیم داده شد و بعد به منطقه ی مورد نظر رفته و یک پلی گونه چهارضلعی تشکیل دادیم مطابق شکل (1-الف) چون کنترل مهندسی بیشتر بحث در مورد ژئودزی می باشد و ژئودزی بیشتر بحث ، در فواصل زیاد می باشد. به همین دلیل فواصل بین ایستگاهها بیش از 500m می باشد. چهار ایستگاه بر روی زمین ایجاد کردیم شکل شماره (1-الف) پلی گونه را نمایش می دهد و به این صورت که برای هر ایستگاه چاله ای به قطر 30cm-20cm و عمق 50cm-40cm حفر کرده و بعد یک میله ی فولادی به طوری در گودال قرار می دهیم که 3cm-2cm از میله بیشتر از زمین بیرون نباشد و اطراف میله ی فولادی را با بتن پر می کنیم و به همین ترتیب بقیه ی میخ ها را بر روی زمین پیاده کردیم و کنار هر میخ را کُپه گذاری می کنیم و روی کپه ها را رنگ آمیزی می کنیم تا نسبت به محیط طبیعی قابل تشخیص باشد.
گزارش کار روز دوم:
تاریخ:17/5/87
وسایل مورد استفاده:
1-تونل Leica TC407 ، 2-ترازیاب DZS2 ، 3-دو عدد سه پایه ی دوربین ، 4-دو عدد شاخص ، 5-دو عدد تراز= ، 6-دو عدد ژالن ، 7-دو عدد منشور ، 8-سه پایه ی ژالن
مراحل انجام کار:
در روز دوم می بایست فاصله ی بین هر ایستگاه با ایستگاه بعدی (امتداد) سه بار اندازه گیری شود و زوایای داخلی پلی گون را هر کدام سه کوپل قرائت و در جدول مربوط به هر کدام یادداشت نمائیم و ترازیابی رفت و برگشتی بین ایستگاهها انجام شود و اعضای گروه به دو اکیپ تقسیم بندی شدند. اکیپ اول به ترازیابی و اکیپ دوم به اندازه گیری فاصله و زوایای داخلی پلی گون پرداختند و اعضای اکیپ دوم سید امیر سید احمدی – مجید مهدوی – سید رحیم مرتضوی – سجاد یوسفی – محمد شفیعی – هادی ملاحسینی بودند اکیپ دوم دوربین را روی ایستگاه S1 مستقر کرده و بعد روی ایستگاههای S3,S4,S2 منشور و ژالن ها را در حالت تراز قرار داده به صورتی که منشور روی ژالن قرار گرفته و بعد نوک ژالن را روی میخ گذاشته و آن را به کمک سه پایه ی ژالن در حالت تراز قرار می دهیم چون فاصله ی بین ایستگاه زیاد می باشد ما نمی توانیم ژالن و منشور را ببینیم از آئینه استفاده می کنیم به طوری که دو نفر آئینه به دست روی ایستگاههای S3,S4,S2 ایستاده اند هر وقت اپراتور دوربین بخواهد به هر کدام از ایستگاهها نشانه روی کند ، یک نفر آئینه بدست کنار او ایستاده است و به او می گوید نور بدهد به سمت ایستگاه مورد نظر نور می دهد و آن فردی که روی آن ایستگاه ایستاده است به طرف ما نور می دهد و اپراتور دوربین به سمت نور نشانه روی می کند تا ژالن و منشور را در تلسکوپ دوربین مشاهده کند و به همین ترتیب برای ایستگاههای بعدی همین عملیات را انجام می دهیم تا مشاهدات طول و زاویه ای را انجام دهیم ، فرم مشاهده شده از شماره یک و دو می باشد و بعد مشاهدات انجام شده را تصحیح کرده و مختصات تک تک نقاط را طبق محاسبات انجام شده بدست می آوریم و اکیپ اول می بایست ترازیابی انجام دهند اعضای اکیپ ترازیابی: ماهرویی زاده – دبستانی – کاظمی پور – حاج حسینی بودند در این مرحله به دلیل کمبود وقت ترازیابی فقط بین نقاط S2,S3 به صورت رفت و برگشتی صورت گرفت به این ترتیب که ابتدا دوربین را بر روی سه پایه گذاشته و آن را بر روی سه پایه تراز کرده و در اینجا از نقظه ی S3 به S2 حرکت می کنیم حال یک شاخص را بر روی نقطه ی S3 در حالت تراز قرار می دهیم و یک قرائت B.S روی نقطه ی S3 انجام داده و در جدول ترازیابی یادداشت می کنیم و با توجه به اینکه باید فاصله ی هر شاخص از دوربین به طوری باشد که دید و وضوح داشته باشد و حداکثر فاصله بین شاخص و دوربین بین 40m تا 50m می باشد و در ادامه شاخص دوم را در فاصله ی دید دوربین قرار می دهیم و یک قرائت F.S انجام داده و یادداشت می کنیم و حال دوربین را جابجا کرده و در دهانه دوم قرار می دهیم و روی همان شاخص قرائت B.S انجام می دهیم و به همین ترتیب این مراحل را انجام می دهیم تا به نقطه ی S2 برسیم و در برگشت از S2 به S3 همین مراحل را انجام می دهیم تا به نقطه ی S3 برسیم و فرمهای مشاهده شده سه تا شش مربوط به این عملیات می باشد و در این حالت می توان اختلاف ارتفاع بین دو نقطه و مقدار خطا ترازیابی رفت.
دانلود با لینک مستقیم
دانلود مقاله کامل درباره کنترل مهندسی 
