هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی پرسشنامۀ جهتگیری اخلاقی در دانشجویان ورزشکار بود. جامعۀ آماری شامل دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه فردوسی مشهد (450=N) بود که از بین آنها 186 آزمودنی به شکل تصادفی به‌عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. ابـزار اندازهگیری پرسشنامۀ 14 سؤالی جهتگیری اخلاقی (میلتیادیس، 2010) بود که دارای دو مؤلفه (اخلاق وظیفه‌شناسی و اخلاق غایت‌شناسی) است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه پس از ترجمه توسط استادان متخصص مدیریت ورزشی تأیید شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل دادهها، از شاخصهای توصیفی برای توصیف دادهها، از آلفای کرونباخ برای تعیین همسانی درونی و از تحلیل عاملی تأییدی برای تعیین روایی سازه استفاده شد. یافتهها نشان‌دهندۀ همسانی درونی (72/0=α) برای پرسشنامۀ جهتگیری اخلاقی بود. در خصوص روایی سازه و براساس میزان روابط و T-value، تمامی سؤالها رابطۀ معناداری با مؤلفهها داشتند و توانستند پیشگوی خوبی برای مؤلفۀ خود باشند. شاخـصهای نسبت x2 به df (64/4) و 060/0=RMSEA هم برازش مدل را تأیید کردند. همچنین تمامی مؤلفهها پیشگوی خوبی برای مفهوم جهتگیری اخلاقی بودند. در نتیجه روایی درونی و بیرونی مدل "جهتگیری اخلاقی" تأیید شد. در نهایت میتوان گفت که پرسشنامۀ جهتگیری اخلاقی در ورزش ابزار اندازهگیری معتبر و پایاست که میتوان برای ارزیابی جهتگیری اخلاقی دانشجویان ورزشکار از آن استفاده کرد و نتایج باثباتی هم به‌دست آورد.
تعیین روایی و پایایی پرسشنامۀ جهت گیری اخلاقی در دانشجویان ورزشکار
