دانلود پاورپوینت در مورد تب و تشنج در کودکان
فرمت فایل: پاورپوینت
تعداد اسلاید: 43
تب خود عاملی برای ایجاد تشنج است
تشنج ناشی از تب، نوعی از تشنج است که
با تب های بالاتراز 39 درجه سانتیگراد
در ارتباط است.
تب نیز به علت وجود یک کانون عفونی در
بخشی بجز از مغز است.
تشنج ناشی از تب اغلب در کودکان شش ماهه تا پنج ساله اتفاق می افتد و علیرغم وحشتناک بودن، اغلب اوقات چندان جدی و خطرناک نیست
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
چکیده
هدف از بررسی بروسلوز در اطفال نشان دادن شایع‌ترین علائم بالینی و یافتن بهترین روش آزمایشگاهی جهت تشخیص بیماری و بررسی راههای شایع انتقال و چگونگی پیشگیری از آن و نهایتاً مقایسه روش‌های مختلف در مالی و یافتن مؤثرترین راه درمان است.
روش تحقیق یک بررسی گذشته‌نگر می‌باشد که بر روی پرونده‌های بیماران بستری در بیمارستان بهرامی در طی سالهای 84-74 انجام شده است.
در بین سالهای 84-74 تعداد بیماران بستری در بیمارستان بهرامی با تشخیص بروسلوز حدود 24 نفر بوده است.
با توجه به مطالب مندرج شده در پرونده‌ها جنبه‌های مختلف بیماری ازجمله شیوع سنی- جنسی- نشانه‌ها علائم بالینی وسابقه مصرف لبنیات محلی غیرپاستورزیزه تست‌های آزمایشگاهی انجام شده تحت بررسی قرار گرفت و مهمترین یافته‌ها به شرح زیر است:
بیتشرین شیوع سنی در بین بیماران بستری در این بیمارستان بین 8-7 سال بوده است کوچکترین بیمار 1 سال و بزگترین آنها 14 سال داشت.
از نظر جنسی شیوع بیماری در جنس مذکر بیشتر بوده است حدود 15 نفر (5/62% مذکر) و 9 نفر (5/37%) مؤنت بودند.
سابقه مصرف لبنیات محلی آلوده در 18 نفر از بیماران (75%) مشاهده شده است و 5 نفر از بیماران 8/20% سابقه هدف لبنیات را نمی‌دادند.
از میان تظاهرات بالینی: تب، آترالژی- تعریق شبانه شایع‌ترین علامت و نشانه‌های بیماری بودند.
از میان عوارض بیماری آرتریت- آنمی- لکوپنی از شایع‌ترین عوارض در بین این بیماران بودند. آرتریت مفاصل بزرگ شایع‌تر بوده است.
از نظر تست‌های آزمایشگاهی: کشت خون در همه بیماران انجام شده و همه موارد منفی گزارش شده است با توجه به اینکه در بیمارستان کشت را فقط تا سه روز نگهداری می‌کنند. تست SAT رایت در همه بیماران انجام شده و نتیجه مثبت بوده است و فقط در 8 بیمار کمتر از 1:320 گزارش شده که با مثبت شدن آزمون 2ME تشخیص در این گروه مسجل شده است.
تمام بیماران به استفاده از درمان آنتی‌بیوتیکی کوتریماکسازول- ریفامپین- آمینوگلیکوزید درمان شدند و موارد عود بیماری وجود نداشته است.
تب مالت (Brucellosis)
تعریف: بروسلوز، بیمای مشترک بین انسان و دام است که از حیوانات به انسان انتقال می‌یابد. بروسلاپارازیت حیوانات اهلی و انسانی بوده و در بدن میزبان در درون سلول جای دارد. فعالیت متابولیکی این باکتری ضعیف است. بروسلوز انسانی یا تب مواج یا تب مالت در ابتدا بصورت باکتری حاد و سپس به شکل مزمن از بیماری درمی‌آید که بسیاری از بافتها را گرفتار می‌سازد. بطور معمول بوسیله سقط جنین با باقی ماندن در رسم با اختلال باروری، اورکیت، اپیدیدیمت در میزبانهای اصلی حیوانی وتب و لرز و درد مفاصل، سردرد، دردهای عمومی در انسان مشخص میگردد.
تاریخچه: عامل بیماری برای اولین بار درسال 1886 توسط «دیوید بروس» پزشک انگلیسی از طحال سرباز تلف شده از بیماری در جزیره مالت جدا گردید و میکوکوکوس ملی‌تنیس نام گرفت. در سال 1896«برنارد بانک» دامپزشک دانمارکی باکتری دیگری را از جنین سقط شده گاو پیدا کرد. در سال 1905 «ژامیت» پزشک اهل مالت با جدا کردن باکتری از شیر بز، رابطه بین بیماری انسان را با مصرف شیرخام با اثبات رسانید. در سال 1914 باکتری مشابهی از جنین سقط شده خوک بوسیله «راکوب تراوم» جدا گردید. در سال 1918 خانم اوانس میکروبیولوژیست آمریکایی شباهت کامل بیماری انسان و حیوانات را بررسی نمود. دو سال بعد «میرشا» به افتخار کشف اولیه بررسی این باکرتیها را بروسلا نام‌گذاری کرد. در سال 1928 «هودسون» خصوصیات بیوشیمایی و بیولوژیکی سه گونه اصلی «بروسلا ملی تنسیس»- «بروسلا آبورتوس»- «بروسلا سوئیس» را مشخص نمود.
در سالهای 1956-1957-1968 بترتیب بروسلا اویس ازگوسفند، بروسلا نئوتومه از موش درختی و بروسلا کنیس از سگ جدا گردید.
در ایران عامل بیماری در سال 1311 شمسی در انیستیتو پاستور بوسیله کشت خون انسانی و در سال 1323 در انیستیتو رازی از جنین سقط شده گاو و در سال 1329 در انیستیتو رازی از شیر بز و میش و در سال 1350 از جنین سقط شده خوک جدا گردید.
اتیولوژی
بروسلوز در انسان می‌تواند از یک از چهارگونه زیر ناشی شود: بروسلاملیتنسیس (شایع‌ترین و مهاجم‌ترین علت بروسلوز در سراسر جهان) که عمدتاً از بز، گوسفند، و شتر کسب میشود، بروسلا آبورتوس که از گاو سرایت می‌کند، بروسلا سوئیس که از خوک منتقل میشود، و بروسلا کنیس که از سگ انتقال می‌یابد. این باسیل کوچک و گرم منفی هوازی، یک انگل اختیای داخل سلولی، بدون اسپور، غیرمتحرک و بدون کپسول است که باعث عفونت مادام‌العمر درحیوانات میشود. خصوصیات رشد: کلنی‌های بروسلا در محیط کشت غنی بعد از 5-2 روز به صورت کوچک به قطر یک میلیمتر محدب، صاف، شفاف ظاهر میگردد. بعضی از انواع بروسلا در محیطی رشد می‌کنند که غنی از اسیدآمینه‌ها، نمک، گلوکز و ویتامین‌ها باشد. در آزمایشگاه نمونه‌هایی را که از انسان یا حیوان بدست می‌آورند در محیط خون‌دار یا آگار کشت میدهند. بروسلا آبورتوس برای رشد خود به 5 تا 10 درصد گاز کربنیک در هوا نیاز دارد. در بین کلنی‌های بروسلا معمولاً انواع صاف- خشن- مخاطی یافت میشود. انواع بیماریزا دارای کلنی‌های صاف و شفاف بوده که گاهی به انواع خشن و غیربیماریزا تبدیل میگردد تصور شده است که حساس یا مقاوم بودن خود
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 45
مقدمه :
بیماری تب برفکی یک بیماری بسیار عفونی و بشدت واگیر دام می باشد که به لحاظ شدت خسارات اقتصادی یکی از موانع اصلی در تامین بهداشت و تولید دام و فراورده های دامی محسوب میگردد. این بیماری سبب کاهش شدید تولید دام شده و نقش اساسی در تجارت دام و فراورده های خام دارد. تقریباً تمامی دام های زوج سم از جمله گونه های نشخوارکنندگان اهلی نظیر گاو ، گاومیش ، گوسفند و بز مورد هدف ویروس عامل بیماری قرار می گیرند. شدت واگیری در دامهای حساس بسیار بالا ( 100% ) بوده ولی میزان مرگ و میر پائین و عمدتاً دام های جوان را در برمی گیرد.
ویروس عامل بیماری از جنس پیکورنا ویروسها بوده که در این جنس 7 سروتایپ بنام های Asia 1 – C – A – O و سوشهــای آفریقائـی و SAT 3 – SAT 2 – SAT 1 قرار دارنـد. ماهیـت این ویروس که از نوع RNA ویروس می باشد، تغییرات شدید آنتی ژنتیکی Antigenic Variants است که همواره در مناطقی که بیماری به فرم آندمیک حضور دارد، سبب پیدایش وایانت های جدید ( تغییرات کم آنتی ژنتیکی ) و حتی بوجود آمدن ساب تایپ های جدید در هر سویه ( تغییرات آنتی ژنتیکی بالا 15% ) میشوند . از جمله عوامل بروز این رخداد درمناطق آلوده به ویروس تب برفکی یکی ماهیت ویروس و دیگری چرخش ویروس در جمعیت های دامی دارای سطوح ایمنی متفاوت ناشی از ناهمگونی و همزمان نبودن مایه کوبی در آنهاست که شرایط ایجاد موتاسیون را برای ویروس فراهم می سازد.
در بین ویروسهای 7 گانه بیماری تب برفکی، تیپ A بیشترین زمینه تغییرپذیری و ایجاد واریانت های جدید را از خود نشان داده و در سالهای اخیر حداقل 3 واریانت تائید شده از تیپ A تب برفکی در ایران علاوه بر تیپ A22 که سالها از ثبات بیشتری درخوردار بوده شناسائی گردیده است ] A 96 – A99( این تحت سویه از سوی موسسه رازی تحت عنوان A200 شناسائی و نام گذاری گردید ) A87 [. سایر تیپ های ویروس از جمله O و Asia I تغییر پذیری کمترو محدودتری دارند. اگر چه در بین آنها برخی حدت زیادتر و برخی حدت کمتری دارند و بدین لحاظ در زمان استفاده از ویروس های جدا شده، حدت و شدت بیماریزائی آنها بایستی کنترل و همواره ویروسی در واکسن بکار گرفته شود که در بین ویروسهای شایع ، بیشترین حدت بیماریزائی را داشته باشد.
اهمیت بیماری :
مقاومت ویروسهای بیماری تب برفکی در شرایط محیطی وهمچنین شدت ضایعات و علائم کلینیکی بیماری در گاوهای نژاد خالص و پرتولید از جمله گاوهای هلشتاین و دورگ همراه با خسارات جبران ناپذیر و غیرقابل بازگشت ورم پستان – کوری پستان که کاهش شدید شیر و در مواقعی قطع تولید شیر را بهمراه دارد در کنار سایر عوارض از جمله سقط جنین و ضایعات غیرقابل جبران دستگاه تولید مثل و تخمدانها ( ناباروری) به همراه هزینه های کلان درمان دامهای مبتلاء ( عفونت های ثانویه) و در مواقعی غیراقتصادی شدن دام مبتلاء در اثر شدت ضایعات و همچنین تلفات دامهای جوان و شیرخوار سبب شده است ، این بیماری به همراه سایر فاکتورهای از جمله سرعت انتشار و شدت عفونت زائی، جزء مهمترین بیماریهای ویروسی دام محسوب گردیده و در رده اولین بیماری گروه های گروه A (طبقه بندی بیماریهای دفتر بین الملل بیماریهای واگیر دام ) قرار گیرد. در کشور ما نیز این بیماری مهمترین عامل تهدید کننده سرمایه دامی و تولیدات دامی و اولین بیماری دامی جدول مبارزه با بیماریهای دام محسوب میگردد.
اتیولوژی و پاتوژنره ویروسهای بیماری تب برفکی :
ویروس بیماری تب برفکی از خانواده پیکور ناویریده ( کوچکترین ویروسهای شناخته شده از نظر اندازه ) و از جنس Aphtovirus دارای 7 SQfJGmپ کاملاً متمایز از یکدیگر می باشد. در مناطق آندمیک اغلب یک سوش بر سوشهای دیگر قالب ولی عفونت همزمان 2 سوش از ویروس های هفتگانه ممکن است اتفاق بیفتد. همچنین برخی از سویه های ویروس به گونه خاصی از تمایل داشته و سایر گونه ها را به سختی مبتلا می سازد.
RNA تک رشته ای ویروس مسئول قسمت عفونت زائی و پروتئین هایVp1 – Vp2- Vp3 – Vp4 مسئول قسمت ایمنی زائی ویروس هستند که در بین آنها VP1 مهمترین نقش در ایجاد ایمنی را دارد.
ویروس فوق تمایل زیادی به حمله به بافت اپی تلیال دارند .
Epitheliotropisme که پس از تکثیردر آنها و ورود ویروس به خون ، بافتهای فوق مورد حمله قرار میدهند و سبب ضایعات بسیار شدید در تمامی بافتهای موکوسی و پوششی از جمله دهان – سیستم تولید مثل – و تولید شیر (پستان) و بافت پوششی دست و پا میشوند و ضایعات شدید و وسیعی را بوجود می آورند که سبب کاهش شدید تولید شیر – گوشت و مرگ و میر ناشی از جمله ویروس به قلب (میوکارد) در دامهای جوان میشود. ضایعات اقتصادی و هزینه های درمانی و غیراقتصادی شدن دامهای مبتلاء در اثر ماهیت بیماری و هجوم سایر باکتریهای عفونت زا سبب شده است تا این بیماری دشمن دام وسرمایه دامی لقب بگیرد.( Enemy of Livestock and Livestock kipper).
راههای انتقال بیمار :
ویروس بیماری تب برفکی از راه های مستقیم و غیر مستقیم بشرح زیر انتقال می یابد.روش انتقال مستقیم :
مهمترین و اصلی ترین روش انتقال و انتشار بیماری بخصوص در کشورهای که بیماری به فرم بومی حضور داشته و اپیدمی های منطقه ای و یا وسیع دارند ، انتقال به روش مستقیم یعنی تماس دام آلوده با دام حساس می باشد. دامهای مبتلا دارای علائم کلینیکی بیماری ، خصوصاً در مراحل اولیه و فاز تب دار ویروس را از طریق انتشار همراه با هوای تنفس به دام در تماس انتقال داده و سبب بروز بیماری در دام حساس میگردند. به لحاظ وجود مقادیر بسیار زیاد ویروس در ترشحات و هوای تنفسی دامهای
فرمت فایل :powerpoint (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات ۲۷ صفحه
بخشی از اسلایدها:
بیماری حاد ویروسی خونریزی دهنده قابل انتقال از حیوان به انسان می‌باشد که بصورت ناگهانی شروع شده و موجب مرگ حداکثر 50% از بیماران میگردد. بیماری در دامها علائم قابل توجهی ندارد و پس از گزش کنه آلوده، ویروس کمتر از یک هفته در بدن دام باقی می‌ماند.
مخزن اصلی ویروس در طبیعت کنه سخت از خانواده هیالوما می‌باشد، ویروس درتمام مراحل تکامل کنه در بدن کنه باقی می‌ماند و از طریق تخم به نسلهای بعد منتقل میگردد.
جوندگان نیز به عنوان مخزن ویروس شناخته شده‌اند.
در بسیاری از کشورهای افریقایی، اروپایی، آسیایی، گسترش داشته است.
در سال 2001 همه‌گیریهایی در جنوب آفریقا، کوزوو، آلبانی، پاکستان و ایران گزارش شده است.
وضعیت بیماری در ایران چگونه است؟
در طی سالهای اخیر بیماری در استانهای مختلف کشور مشاهده گردیده، ولی بیشترین موارد از سیستان و بلوچستان، اصفهان و گلستان گزارش شده است.
تماس با دامهای آلوده.
تماس با خون و ترشحات لاشه دام آلوده در زمان ذبح.
گزش کنه یا دستکاری و له کردن آن .
تماس با خون، ترشحات و نمونه‌های بافتی بیمار آلوده.
احتمال ابتلاء به بیماری در صورت مسافرت به یک منطقه روستایی حتی بدون سابقه تماس آشکار با حیوانات یا گزش کنه، وجود دارد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 14
تب بی دوام گاوی
تب بی دوام گاوی
واژه شناسی : (Terminology) در زبان و ادبیات انگلیسی واژهٔ bovine هم اسم و هم صفت است، البته در جمله بیشتر جایگاه صفت دارد و به معانی ذیل به کار می آید : ۱) صفت نسبی گاو، یعنی گاو (Pertaining to Bos) ۲) گاو مانند- گاو منش- معانی مجازی آن یعنی : کندذهن و آهسته ۳) به هر یک از گونه های جنس Bos از نشخوارکنندگان تهی شاخ را Bovine می گویند. واژهٔ ephemeral در زبان و ادبیات انگلیسی دارای چهار معنی تقریباً مرتبط با هم می باشند که عبارتند از : ۱) تک روزه - یک روزه ۲) موقت - کوته زمان ۳) ناپایدار- گذرا- بی دوام ۴) چند روزه- کوته زی ۵) در حشره شناسی به معنی گونه هایی که از راستهٔ بالداران اِفمروپترا که از چند ساعت تا چند روز بیشتر عمر نمی کنند که به این حشرات کوته زی همچنین mayfly هم گفته می شود. ▪ پس معادلهای واژه شناسی این بیماری عبارتند از : تب بی دوام گاوی- تب سه روزه گاوی- بیماری سه روزه گاوی- تب گذرای گاوی- اما در این مجموعه، بیشتر از اختصار زبان انگلیسی آن یعنی BEF استفاده می شود. ● تعریف : (Definition) تب بی دوام گاوی (BEF) یک بیماری ویروسی، بندپابُرد (arthropod- borne) همه گیر، غیرواگیردار (non contagious- not transmissible by contact) است که صرفاً در گاو و گاومیش بروز می کند. مشخصهٔ بیماری بروز ناگهانی تب، افسردگی، جمود مفصلی و لنگش است. نکتهٔ بسیار جالب و منحصر به فرد در BEF این است که، شدت بالینی بیماری با بهبود سریع متعاقب علایم بالینی در اکثر حیوانات تحت تأثیر واقع شده (affected animals)، ناسازگار و متناقض است. ● - سبب شناسی : (Etiology) ویروس BEF ، یک رابدویروس آربوویروسی که از نظر تیپ گونه ای جنس افمروویروس (Ephemerovirus) است. ویروس مذکور یک ویروس RNA دار یگانه، حساس به اتر و دارای پنج ساختمان پروتئینی(G Protein) است. افمروویروس از نظر پادگنی با حداقل سه ویروس غیربیماریزا برای گاو، دارای قرابت است، که این سه ویروس عبارتند از : کیمبرلی، بیریمه و ویروس رودخانهٔ آدلآید، و همچنین دو ویروس دیگر که در گاو بیماری شبه تب بی دوام گاوی ایجاد می کنند، که این دو ویروس کوتون کان در آفریقا و پوچونگ در مالزی است. ارتباط پادگنی ویروس BEF با سایر رابدوویروس هایی که در گاو ایجاد عفونت می نمایند دارای اهمیت می باشد، زیرا که این رابدو ویروس ها موجب افزایش پاسخ پادتنی در گاو متعاقب BEF بالینی می شوند. محافظت زودگذر بر علیه BEF می تواند ناشی از ویروس های آکابان، آینو و سایر آربوویروس ها باشد، بدین معنی که عفونت این چنین آربوویروسی می تواند دام را بر علیه BEF به صورت موقتی ایمن نماید. این پدیده در ماکرو اپیدمیولوژی بروز تب سه روزه از اهمیت خاصی می تواند برخوردار باشد. ● دامنهٔ میزبانی : (Host Range) علایم بالینی بیماری صرفاً در گاو و گاومیش آبی (Water buffaloes) بروز می کند. اگر چه پادتن های خنثی کننده (Neutralizing antibodies) برعلیه ویروس BEF در گاومیش دماغهٔ امید- Syncerus caffer) گاومیش بومی آفریقای جنوبی) ، گونه های گوزن و آنتلوپ آفریقایی و گوزن استرالیایی دیده شده است پادتن های BEF می تواند در حیوانات کوچک آزمایشگاهی، متعاقب تزریق وریدی و زیرجلدی هم ایجاد شوند. ● گسترش جغرافیایی : (Geographic Distribution) ▪ گسترش جغرافیایی در جهان : تب سه روزه اولین بار در سال ۱۹۰۶ در آفریقای جنوبی شناخته شد، اگر چه قبل از این تاریخ در سال ۱۸۶۷ به صورت خلاصه توسط شووین فورث (Schweinfurth) توضیح داده شده بود، بصورتیکه در سال ۱۸۹۵ در مصر تب سه روزه اعلام شده بود. بیماری امروزه در یک کمربند پهنی در مناطق حاره، تحت حاره و معتدله وجود دارد، که در کشورهای سه قارهٔ آسیا، آفریقا و استرالیا و همچنین بیماری شبیه به این، بعنوان تب اپی زئوتیک گاوی در ژاپن بروز می کند. کشورهایی که در دو طرف استوا در دو قارهٔ آسیا و آفریقا قرار دارند و تب سه روزه در آنها گزارش شده است عبارتند از : سوریه، فلسطین اشغالی، عراق، ایران، پاکستان، هند، بنگلادش، مناطق جنوبی و مرکزی چین، جنوب ژاپن، جنوب شرقی آسیا تا استرالیا این نوار کشیده می شود. تاکنون بیماری از اروپا، آمریکای شمالی و جنوبی، نیوزیلند و جزایر حوزهٔ اقیانوس آرام گزارش نشده است. ▪ گسترش جغرافیایی در ایران : تا قبل از پدیدهٔ ال نینو و لانینو، تب سه روزه بصورت همه گیری های کانونی (Focal outbreaks) منحصراً در استان های فارس و ایلام گزارش می گردید. در سایر نقاط کشور بصورت موارد استثنایی و منفرد و یا اینکه در اصل هم تشخیص داده نمی شدند. اصولاً تشخیص موارد انفرادی BEF دشوار است و اولین گام در تشخیص بیماری تب سه روزه، داشتن آگاهی های لازم همه گیری شناسی، بالینی و تشخیص افتراقی توسط کلینیسین ها می باشد (بویژه در مناطق پرخطر BEF ). اما در سال جاری (فصل تابستان سال ۸۱) علاوه بر استان فارس همه گیری هایی در استانهای تهران، قم، خراسان و یزد و خوزستان بروز کرده است. ● انتقال : (Transmission) بیماری تب بی دوام گاوی می تواند به صورت تجربی در گاو و صرفاً از راه تزریق، وریدی ویروس BEF ایجاد شود. چون ویروس ارتباط نزدیک با بخش پلاکت- لکوسیت خون دارد، از این رو تزریق زیرجلدی یا داخل عضلانی در ایجاد تجربی بیماری ناموفق است. شواهد همه گیری شناسی دلالت بر این امر مهم می کنند که ویروس BEF در طبیعت تنها از طریق نیش حشرات گسترش می یابد. حشرات می توانند عفونت را در طی یک هفته بعد از خونخواری از دام های آلوده منتقل کنند. از نظر مخزن (reservoir) در بین حیوانات، تاکنون غیر از گاو، هیچ حیوان دیگری بعنوان مخزن مشخص نشده است بیماری از طریق تماس مستقیم دام با دام، آئروسل، ترشحات بدن دام بیمار، و حتی انتقال و یا تزریق اگزودا و ترشحات دام های بیمار به دام سالم، صورت نمی پذیرد. به عبارت دیگر یک بیماری عفونی غیرواگیردار (non contagious) است و تنها راه انتقال بیماری از طریق نیش ناقلین (Vector&#۰۳۹;s) است. انتقال بیماری عمدتاً مستقل از نقل و انتقالات دامی است. BEF از طریق منی و تلقیح داخل رحمی هم انتقال پیدا نمی کند.گوشت نمی تواند یک منبع خطر برای انتقال بیماری باشد، زیرا ویروس در PH حدود ۵ کاملاً غیرفعال می شود. این درجه اسیدیته در لاشهٔ گاو، سریعاً پس از کشتار بوجود می آید. نکتهٔ مهم دیگر این است که ضدعفونی (جایگاه، بدن دام و ...) بهیچ وجه نقشی در کنترل انتقال بیماری ندارد. همه گیری تب سه روزه در تابستان، در مناطق معتدله، سه قاره آفریقا، آسیا و استرالیا بروز می کنند و با شروع فصل سرد، این همه گیری ها کاملاً ناپدید می شوند. در آفریقا، چین و استرالیا بیماری تب سه روزه سریعاً در فواصل طولانی منتقل می شود اما همیشه جهت آن بصورت گریز از خط استوا است. این حرکت ماکرو اپیدمیولوژی BEF عمدتاً به جمعیت حشرات ناقل و همچنین نیرو و جهت بادهای بیش ورز (Prevailing winds) بستگی دارد، که در فاصلهٔ کوتاه مدت زمانی، به دلیل تبعات پدیده های ال نینو و لانینو، توده های حشرات ناقل فواصل مکانی طولانی را طی می کنند. (در شرق آفریقا در فاصلهٔ ۲۴ ساعت تا ۷۰۰ کیلومتر جابجایی برای ناقلین تب درهٔ ریفت، گزارش شده است.) در شرق آفریقا بویژه کنیا همه گیری های تب سه روزه متعاقب باران های سیل آسا گزارش شده است. در سالهای اخیر، علیرغم اینکه کارهای علمی و پژوهشی در سطح وسیع برروی ناقلین BEF شده است، لیکن هنوز به درستی و به شکل واضح لیست ناقلین تب سه روزه مشخص نشده است. اما احتمالاً پشه های جنس آاِدس، کولکس، آنوفلس و پشه ریز نیش زن، از خانوادهٔ سراتوپو گوینده یعنی جنس کولیکوئیدس (biting midge) بعنوان ناقل بیولوژیکی در استرالیا مشخص شده اند. بدین سان که ویروس BEF از پشه های جنس کولیسین و آنوفلین در استرالیا و جنس کولیکوئیدس در آفریقا و استرالیا جدا شده است. نهایتاً دو دلیل عمده که مؤید این نکته است، که این بندپایان بعنوان ناقلین اصلی ویروس BEF مطرح می باشند، عبارتند از : ۱) ایجاد بیماری تجربی BEF تنها از طریق تزریق وریدی خون کامل یا بخش لکوسیت خون دام آلوده صورت می پذیرد. ۲) عدم وجود ویروس در ابتدای ویرمی در مایع لنفی دام بیمار ● دورهٔ کمون : (Incubation Period) دورهٔ کمون بیماری ۴-۲ روز، اگر چه ممکن است تا ۱۰ روز هم طول بکشد. این زمان بستگی به سویه و میزان (dose) ویروس وارد شده به بدن دام دارد. تزاید ویروس به صورت اولیه در سیستم عروقی بدن دام صورت می پذیرد. تحت شرایط همه گیری BEF ، ابتلا یک یا چند مورد شاخص «Index Case(s) » در گلهٔ گاو بروز می کند و
