پژوهش حاضر به بررسی خودکارامدی مربیان و ورزشکاران جوان میپردازد و در ادامه نیز لذت‌بخشی ورزشکاران جوان از فعالیت ورزشی بررسی شده است. در نهایت هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر خودکارامدی بر لذت فعالیت بدنی در ورزشکاران جوان با بهره‌گیری از روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار لیزرل بوده است. یافته‌ها حاکی از عدم تأثیر معنادار خودکارامدی مربیان بر خودکارامدی دانش‌آموزان، تأثیر مثبت و معنادار خودکارامدی جسمانی بر لذت‌بخشی فعالیت بدنی دانش‌آموزان و همچنین عدم تأثیر معنادار خودکارامدی مربیان بر لذت‌بخشی فعالیت بدنی دانش‌آموزان بود. ازاین‌رو با توجه به تأثیر خودکارامدی بر لذت‌بخشی ورزشکاران جوان به مربیان و دست‌اندرکاران تیمها و مدارس ورزشی پیشنهاد میشود تا با برگزاری دورهها و کلاسهای کوتاه‌مدت روان‌شناسی، به تقویت مهارتهای روانی و افزایش میزان خودکارامدی ورزشکاران بپردازند. همچنین پیشنهاد میشود بر میزان لذت‌بخشی ورزشکاران به‌خصوص ورزشکاران جوان و نوجوان توجه شود، زیرا لذت‌بخشی حاصل از فعالیت جسمانی به‌عنوان منبع مهم مشارکت و همچنین ادامۀ مشارکت ورزشکاران در نظر گرفته میشود.
مدل ساختاری ارتباط بین خودکارامدی مربیان، خودکارامدی جسمانی و لذت‌بخشی فعالیت بدنی دانش‌آموزان از درس تربیت بدنی
