مقاله درباره اطلاعات مالی حسابرسی شده

اختصاصی از اینو دیدی مقاله درباره اطلاعات مالی حسابرسی شده دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

اطلاعات مالی حسابرسی شده مهمترین نیاز بازار سرمایه است

از جمله توقعات سازمان بورس و اوراق بهادار از این حرفه شفافیت اطلاعات است که این موضوع با کارایی بازار سرمایه ارتباط تنگاتنگی دارد و کارایی بدون اطلاعات محقق نمی شود. علاوه بر اطلاعات تاریخی ،‌ اطلاعات آتی شرکت هاکه مهمترین بخش است در قیمت سهام بسیار مؤثر است و باتوجه به امکان دستکاری این نوع اطلاعات باید استاندارد 330 مورد توجه ویژه ای قرار گیرد.

در بحث الزامات صورت‌های آتی باید توسعه و ارتقا شفافیت حرفه حسابداری و حسابرسی مدنظر قرار گیرد تا همزمان با توسعه بازار و راه اندازی محصولات جدید مانند صندوق های سرمایه گذاری این حرفه نیز همگام با بازار سرمایه حرکت کند.

نقش اطلاعات شفاف در ارزش جاری و حباب قیمت ها سهام شرکت‌های سرمایه گذاری محسوس است. این نوع از شرکت ها در دوران رونق با اقدام به تجدید ارزیابی ، سود بیشتری شناسایی و تقسیم می کنند که همین مسئله در دوران رکود مشکلات متعددی را برای این دسته از شرکت ها ایجاد می کند.

هدف سازمان بورس از ایجاد بازار شفاف بدون منصفانه و با کارآیی بالا استباید در دو حوزه معاملات و اطلاعات شفافیت به وجود آید که این مهم ازطریق دریافت اطلاعات مالی شرکتها به دست می آید.

مهمترین نیاز بازار سرمایه اطلاعات مالی حسابرسی شده و بررسی و اظهارنظر و اعتباردهی حسابرسان و حسابداران است.

از دیگر توقعات سازمان بورس از این حرفه دقت و رعایت آیین رفتار حرفه ای است تا مواردی چون دستکاری گزارش های مالی و تزلزل و کاهش کیفیت صورت های مالی به وجود نیاید.

در گزارش های مالی شرکت های بورسی بسیارمهم هستند. ‌به دلیل اینکه اطلاعات لازمه قیمت گذاری سهام شرکت‌های بورسی است و بازار فرابورس هم راه اندازی خواهد شد صراحت در گزارش های مالی از جایگاه ویژه ای برخوردار است.

نحوه گزارشگری مالی در صنایع خاصی چون بانکها ، بیمه ها ، لیزینگ ها شرکت های و سرمایه گذاری‌ متفاوت است به همین منظور کمیته استانداردسازی در حال اصلاح و تهیه گزارشگری‌های خاص است.

از جمله اقدامات مهم برای جهانی شدن بورس ایران رعایت و تطابق حرفه حسابداری حسابرسی با استانداردهای جهانی است و برای ارتباط بورس کشور با دیگر بورسها باید به سمت استانداردسازی و کسب اعتبار جهانی حرکت کنیم.

اساس قیمت گذاری سهام شرکت برپایه سودآوری شرکتها است که محصول فرایند گزارشگری مالی استوی به ورود ابزارهای جدید به بورس اشاره کرد و گفت: باتوجه به اتمام طراحی قراردادهای آتی (فیوچر) و آ‌ماده بودن این ابراز جدید برای حضور در بورس باید چگونگی ثبت و گزارشگری این محصول و دیگر ابزار مالی به نام صکوک که در 8 نوع در کمیته فقهی طراحی شده مشخص شود.

  راه اندازی شبکه اطلاع رسانی ناشران (کدال) :با راه‌اندازی این شبکه کاغذ حذف و نحوه اطلاع رسانی متحول خواهد شد و به همین منظور حرفه حسابداری و حسابرسی باید استانداردهای مورد نیاز این شبکه را تهیه کند.

ترازنامه

ترازنامه یا بیلان عبارتست از صورتی که وضع مالی یک موسسه را در یک تاریخ معین ( غالبا آخرین روز ماه یا سال ) نشان می دهد و به همین دلیل به آن صورت وضعیت مالی نیز گفته می شود . ترازنامه در واقع همان معادله حسابداری است که در آن ارقام مربوط به هریک از دو طرف معادله تفکیک و با طبقه بندی جزییات نمایش داده شده است . به عبارتی ترازنامه صورتی از مایملک و بدهیهای یک موسسه می باشد . عنوان ترازنامه شامل سه سطر است که سطر اول نام موسسه ای می باشد که ترازنامه جهت نشان دادن وضعیت مالی آن تهیه می گردد در سطر دوم نام صورت مالی تهیه شده که همان ترازنامه است ذکر می شود . در سطر سوم تاریخ تنظیم ترازنامه که معمولا یک روز معین است نوشته می شود و این بدان معنی است که ترازنامه نشاندهنده وضع مالی موسسه در یک روز معین است و نه در یک دوره مالی . ضمنا ترازنامه وضعیت مالی یک موسسه را نشان می دهد و نه وضعیت مالی شخصی صاحب یا صاحبان موسسه را چرا که ممکن است ایشان منابع ایجاد درآمد دیگری نیز داشته باشند.

دانلود پاورپوینت مهمترین مسائل سیاسی ایران و منطقه - 76 اسلاید

اختصاصی از اینو دیدی دانلود پاورپوینت مهمترین مسائل سیاسی ایران و منطقه - 76 اسلاید دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

برهان غلیون (متولد ۱۹۴۵ در حمص) از اندیشمندان سوری و استاد علوم سیاسی و مدیر مرکز مطالعات شرق معاصر در دانشگاه سوربون فرانسه است. وی همسری فرانسوی دارد/

غلیون دانش‌آموخته رشته فلسفه و علوم اجتماعی از دانشگاه دمشق است.

او از شاخص‌ترین مخالفان بشار اسد به شمار می‌آید. غلیون در ۲۹ آوریل 2011به عنوان رئیس شورای انتقالی سوریه که در آنکارا پایتخت ترکیه  تشکیل شد انتخاب شد. جایگزینی سیدا درتابستان 2012   // جایگزینی صبره پاییز 2012

برای دانلود کل پاورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:

تحقیق در مورد خانواده و آموزش و پرورش مهمترین نقش را در تربیت دینی دارند

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق در مورد خانواده و آموزش و پرورش مهمترین نقش را در تربیت دینی دارند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

---

 قسمتی از متن .doc : 

خانواده و آموزش و پرورش مهمترین نقش را در تربیت دینی دارند/ مسئولان فرهنگی برای ارتقاء آموزه های قرآنی هدفمند عمل کنند

به گزارش خبرگزاری مهر، تربیت دینی مقوله ای است که پرداخت صحیح به آن در شرایط مناسب و از سوی مسئولان مربوط، ضرورتی انکارناپذیر است، در صورتی که این موضوع مورد توجه شایسته قرار نگیرد، تبعات منفی آن در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی نمود خواهد داشت .

نتایج این ضعف در قالب عدم خودباوری مناسب، پوچی و بی هدفی، گرایش به تفکرات منفی و بی ثباتی بروز و ظهور دارد .

در مقابل چنانچه این امر به درستی مورد توجه قرار گرفته و در راستای آن فعالیتهای لازم صورت گیرد، نسلهایی خلاق، پویا، متفکر، آینده نگر و امیدوار تربیت و سازنده کشور خواهند بود .

آموزش و پرورش نقش مؤثری در تعمیق آموزه های قرآنی دارد

دکتر قاسم پورحسن معاون آموزشی دانشکده علوم قرآنی تهران، اظهار داشت: در میان متفکران اسلام جهت ترویج آموزه های دینی دو دیدگاه وجود دارد، یک دیدگاه رهیافت دینی است، در این باب عده ای معتقدند که رهیافت دینی هم حوزه عملی و هم حوزه معرفتی را شامل می شود و این رهیافت چهارچوب  و اساس وجود بشر است، در این دیدگاه آموزه های قرآنی خطوط عام و خطوط خاص زندگی بشر را مشخص می کنند و تحقق آن به فهم هر زمان از دستورات و آموزه های کلی دینی مربوط است.

دکتر پور حسن با اشاره به چند نکته در باب اهمیت تحقق بخشیدن آموزه های دینی، اظهار داشت: اولین نکته در باب  اهمیت آموزه های دینی این است که معرفت دینی را در سطوح مختلف جامعه افزایش یابد، بدون اینکه جامعه با آموزه ها دینی آشنایی داشته باشند امکان آن نیست  که در جامعه احکام دین رشد یابد، بنابراین مرحله نخست داشتن آگاهی و دانش در رابطه با معارف قرآنی است.

وی افزود: مرحله دوم روش مند کردن شیوه های تحقق آموزه های قرآنی است، هر اندازه جامعه ظرفیت پذیرش برای دریافت و عمل به آموزه های قرآنی را دارا باشد دین اسلام موفق عمل کرده است، در این مورد امام صادق(ع)، می فرماید: قرآن چهار مرتبه دانایی است، مرحله اول الفاظ آیات است، اشارات و ظرایف و در نهایت  دقایق است، هیچ آیه ای از قرآن که قابل فهم نباشد، وجود ندارد این صراحت در همه قرآن قابل لمس است به شرط آنکه نیازهای جامعه شناسایی شود.

خانواده ها نقش مؤثری در تبیین آموزه های قرآنی دارند

مجید زکی لو مدیر کل آموزش و پژوهش سازمان دارالقرآن کریم، اظهار داشت: در مرحله اول کسانی که ترویج دهنده آموزه های قرآنی هستند و این آموزه های دینی را برای مردم تفهیم می کنند باید در حیطه هایی که مسائل قرآنی را آموزش می دهند، با آگاهی کامل عامل نشر آن بوده و متخلق به اخلاق قرآنی بوده و آگاهی کامل در این رابطه داشته باشند.

مدیر کل آموزش و پژوهش سازمان دارالقران کریم با اشاره به نقش خانواده در ترویج احکام قرآنی، اظهار داشت: خانواده به عنوان عضو کوچکی از اجتماع ابتدائی ترین وظیفه را برعهده دارد به این معنا که انسان در بستر خانواده به گونه ای  باید تربیت شود که با این آموزه های قرآنی رشد کند.

وی با بیان اینکه مسائل دینی باید در سطح جامعه فرهنگ سازی شوند، اظهار داشت: ارزش گذاری قرآنی برای افراد دست اندرکار، مستلزم بها دادن تشکیلات دولتی و غیر دولتی، شامل وزارتخانه ها، نهادها و مؤسسات و مراکز فرهنگی و مراکز علمی و مهمتر از همه مدارس و دانشگاهها است که باید با برنامه ریزی صحیح و در سطح کلان افرادی که آموزه های قرآنی را در اندیشه و عمل به آنها توجه می کنند و سرلوحه رفتار خود قرار می دهند را مورد تشویق جدی و مداوم قرار داد.

 رسانه ها نقش مهمی در تبیین و تعمیق آموزه های قرآنی دارند

حجت الاسلام یعقوب جعفری نیا نویسنده و مفسر قرآن کریم درباره آموزه های قرآنی و نحوه ورود آنها به بطن زندگی، یادآور شد: مبحث آموزه های قرآنی در چندین بخش قابل بررسی است و به یک بعد خلاصه نمی شود، با یادگیری صحیح این آموزه ها می توان آثار بی نظیر آن را در زندگی مشاهده کرد.

وی با اشاره به ضرورت یادگیری آموزه های دینی و قرآنی، اظهار داشت: بخشی از آموزه های قرآنی به اعتقادات و باورهای قلبی انسان مربوط می شوند، به این معنا که آموزه های قرآنی یک نوع جهان بینی در اختیار انسان قرار می دهند که مستلزم شناخت برای انسان است تا در پیشبرد اهداف معنوی خود بتواند موفق عمل کرده و اثر بخش باشد.

وی با تأکید بر نقش مهم خانواده در تبیین احکام قرآنی، اظهار داشت: بدون شک خانواده مهمترین نقش را در یادگیری آموزه های قرآنی دارد، در محیطی که نماز خوانده می شود و روح عبادت در خانواده جاری است به طور طبیعی فرد با مسائل دینی و قرآن انس گرفته و مشابه رفتار بزرگان دینی عمل می کند.

گسترش آموزه های قرآنی باید با حضور قلب همراه باشد

حجت الاسلام سید محمد علی ایازی قرآن پژوه و محقق،  اظهار داشت: گستره آموزه های قرآنی بسیار وسیع است و نیاز به معرفی و توصیف فراوان از سوی کسانی دارند که در زمینه های قرآنی فعالیت و البته سعی می کنند معارف قرآنی به دیگران آموزش دهند.

این قرآن پژوه و محقق قرآن کریم با تأکید بر اجرای کاربردی مباحث قرآنی، یادآور شد: به منظور ترویج آموزه های قرآنی در جامعه و در واقع کاربردی کردن و اجرای سهل و آسان مسائل قرآنی  و اینکه زمینه های جذب جوانان به مسائل دینی زیاد شود، جامعه نیازمند فرهنگ سازی در این زمینه است.

حجت الاسلام ایازی با اشاره به نقش سازنده دستگاههای دولتی، یادآور شد: دستگاههای دولتی نباید به شکل مستقیم در قانونگذاری مفاهیم قرآنی وارد شوند، اگر آنها به شکل مستقیم و بی واسطه در مسائل قرآنی دخالت کنند آموزه های دینی نتیجه ای معکوس را می دهند، چرا که آموزه های قرآنی به دلیل معنویتی که دارا هستند باید در قلب مردم رسوخ کنند .

برنامه ریزی دقیق دستگاههای فرهنگی عاملی برای اشاعه آموزه های قرآنی است

پروین امیرآبادی مدیر انجمن قرآنی بانوان، اظهار داشت: یکی از دستاوردها و نتایج ارزشمند توجه به مباحث و آموزه های قرآنی، خودسازی انسان است، اگر انسانها وجود خود را بهتر بشناسند بسیاری از مشکلاتی که در حال حاضر با آن دست به گریبان هستند رفع می شود.

وی با اشاره به اینکه قرآن کتاب زندگی و کتاب هدایت است، یادآور شد: بیشتر مواقع هنگامی که قرآن خوانده می شود آن طور که باید به فرامین و به عمق مطالب آن توجه نمی شود، این مطلب به روخوانی صرف قرآن محدود می شود، در حالیکه اگر به عمق مطالبی که در قرآن آمده توجه شو، مباحث آن به درستی درک شده و با بکارگیری آنها، زندگی فردی و اجتماعی از ارزش و سلامت لازم برخوردار خواهد شد .

مدیر انجمن قرآنی بانوان با تأکید بر اهمیت احساس وظیفه هر فرد در قبال جامعه، اظهار داشت: هر فردی در اجتماع و در هر جایگاه و مقامی که قرار دارد اگر در حوزه انجام وظیفه خود احساس مسئولیت داشته باشد و البته اگر در خانواده صحیح تربیت شده باشد و در اصل با تقوا باشد آن زمان است که او نیز می تواند به نوبه خود در گسترش آموزه های قرآنی و در سازندگی جامعه تأثیر گذار باشد.

مسئولان فرهنگی برای ارتقاء آموزه های قرآنی هدفمند عمل کنند

مدیر کل دفتر نظارت بر چاپ و نشر قرآن کریم سازمان دارالقرآن با بیان اینکه دستگاههای فرهنگی در زمینه ترویج آموزه های قرآنی فعالیت جدی و منسجمی ندارند، گفت: متأسفانه گسترش آموزه های قرآنی از سوی دستگاههای فرهنگی و دولتی بسیار کمرنگ است، این نهادها نباید تنها برگزار کننده مسابقات دینی بوده و یا از فعالان قرآنی تقدیر کنند، بلکه باید در رشد آموزه های قرانی هدفمند عمل کرده و توسعه دهنده آموزه های قرآنی در سطوح مختلف جامعه باشند.

حسن تفکری مدیر کل دفتر نظارت بر چاپ و نشر قرآن سازمان دارالقرآن کریم، اظهار داشت: نخستین اقدام برای وارد کردن مفاهیم و مباحث قرآنی به بطن زندگی اقشار مختلف مردم این است که ارتباط مستمر در زندگی روزانه با قرآن داشته باشیم، روح ما در اثر انس با قرآن کریم معنوی  شده و موقعیتی فراهم می شود که لحظات زندگی را با معنویت قرآن سپری کنیم .

تفکری با اشاره به نقش بنیادین خانواده در اشاعه آموزه های قرآنی، یادآور شد: بی تردید اصلی ترین نقش در تربیت نسل ها بر عهده  خانواده قرار دارد، خانواده ها در تربیت هدفمند و اصولی فرزندان و آینده سازان جامعه نخستین و مهمترین وظیفه را بر عهده دارند .

خانواده مهمترین نقش را در تعمیق آموزه های قرآنی دارد

مدیر کل دفتر انتشارات آثار اسلامی سازمان اوقاف و امور خیریه با تأکید بر اینکه قرآن پاسخگوی تمامی نیازهای انسان است، گفت: مصادیق و الگوهایی که قرآن معرفی کرده برای هدایت انسان به سوی کمال بسیار مهم هستند و در این میان ابتدا خانواده و بعد مراکز آموزشی و دستگاههای فرهنگی نقش مؤثری در ارائه و تعمیق این آموزه ها بر عهده دارند .

حجت الاسلام قبادی با اشاره به ضرورت شناخت آموزه های دینی و قرآنی و به کارگیری آنها در در زندگی، تصریح کرد: در مرحله اول شناخت ظاهر قرآن کریم لازم است، زمانی می توانیم آموزه های دینی را وارد زندگی کنیم که درک صحیحی از الفاظ صوری در قرآن داشته باشیم، این امر مستلزم خواندن قرآن کریم است و البته به همین دلیل است که قرآن به آن اشاره کرده، تا جایی که امکان دارد قرآن بخوانید همین انس با قرآن و صرف خواندن قرآن نورانیت را در زندگی وارد می کند.

مدیر کل دفتر انتشارات آثار اسلامی سازمان اوقاف و امور خیریه با تأکید بر نقش مهم مادران در تربیت خانواده، یادآور شد: به این دلیل که مادر در تربیت فرزند بسیار مؤثرتر از پدر است بنابراین می بایست خود پدر و به ویژه مادر قبل از تولد فرزند پیش زمینه دینی را در خود تقویت کند تا توانایی تربیت فرزند صالح را داشته باشد.

گسترش مراکز دینی راهکاری برای تعمیق آموزه های قرآنی است

کرم خدا امینیان مترجم قرآن کریم با تأکید بر تأثیر آموزه های قرآنی در زندگی فردی و اجتماعی، اظهار داشت: مهمترین راهکار برای ترویج آموزه های قرآنی، توسعه و گسترش انجمنها و کانونهای قرآنی در سطح کشور برای سطوح مختلف است، در این کانونها مباحث قرآنی باید به شکلی ارائه شوند که آموزه های قرآنی برای اقشار مختلف به درستی

تحقیق درمورد نمودار~1

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق درمورد نمودار~1 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

عدالت اجتماعی همواره به‌عنوان یکی از مهمترین اهداف و آرمانهای نظام‌های تصمیم‌گیری سیاسی و اقتصادی برشمرده می‌شود. به‌طوری‌که در بسیاری از جوامع توان فکری و منابع مالی قابل توجهی مصروف نیل به این آرمان اجتماعی شده است.عدالت اجتماعی، به معنای اخص آن در بعد اجتماعی، الزام به عدالت در مناسبات اجتماعی و رفع تبعیض در بین گروه‌های اجتماعی، بین زنان و مردان، بین اقوام و نژادها و بین مناطق مختلف را ایجاب می‌کند. در بعد اقتصادی، عدالت به رابطه بین فعالیت اقتصادی آحاد جامعه و عایدی این فعالیت‌ها مربوط می‌شود. به این معنا که تلاش هر فرد و بازده اقتصادی تلاش وی، چه رابطه‌ای با درآمد حاصل از تلاش مزبور دارد. انجام مطالعه در باب عدالت اجتماعی و تبیین دقیق مفهوم آن، از دو نظر اهمیت حیاتی دارد؛ اول اینکه اساساً تحقق عدالت اجتماعی هدف نهایی تشکیل نظام جمهوری اسلامی است، دوم اینکه عدم تبیین دقیق موضوع تاکنون پیامدهای ناگواری برای کشور داشته و استنباط نادرست از عدالت اجتماعی، برداشت سطحی و تکیه به نمودهای ظاهری عدالت اجتماعی، تاکنون هزینه سنگینی برکشور تحمیل کرده است.عملکرد برخی شاخص‌های‌ توزیع درآمد و عدالت اجتماعی‌طی دوره 1357 تا 1381عملکرد اقتصاد کشور در بعد تحقق عدالت اجتماعی می‌تواند از طریق مطالعه تحولات توزیع درآمد، فقر ، رفاه اجتماعی و یارانه ها به صورت شاخص‌های کمی بررسی شود. عملکرد مهمترین شاخص‌های فوق طی دوره 1357 تا 1381 به شرح ذیل است:یکی از شاخص های تحلیل توزیع درآمد که شرایط کلی توزیع (شامل گروه های میانی) را نشان می‌دهد ضریب جینی است و هر چه به یک نزدیکتر باشد، نشان دهنده عدم تساوی بیشتر و هرچه به صفر نزدیک‌تر باشد، نشان دهنده توزیع بهتر درآمد است. این شاخص از رقم 51‌/‌0 در سال 1357 به رقم 44‌/‌0 در سال 1368 و رقم 43‌/‌0 در سال 1379 ، و رقم 42‌/‌0 در سال 1381 کاهش یافته است، در مجموع این شاخص طی دوره 1357-1381 از یک روندکاهشی برخوردار بوده است(نمودار 1) . نکته قابل توجه این که ضریب جینی در ایران بیش از آنکه به کشورهای در حال توسعه (مالزی 492‌/‌0، برزیل 607‌/‌0، مکزیک 53‌/‌0) نزدیک باشد، به برخی کشورهای توسعه یافته شبیه است (آمریکا 408‌/‌0، انگلستان 37‌/‌0، استرالیا 352‌/‌0).1 این امر نشان‌دهنده آن است که توزیع امکانات زندگی بین خانوارها بهتر از آنست که سطحی مشابه درآمد ملی سرانه در مورد کشورها به‌دست می دهد. البته چون ضریب جینی، نحوه توزیع هزینه و درآمد را میان تمامی گروه‌ها نشان می‌دهد، نتیجه گیری این قسمت ناقض این واقعیت نیست که سهم دو دهک پایین در ایران از رقم مشابه در برخی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه کمتر بوده و نشان شرایط نامطلوب این گروه اجتماعی باشد.

نمودار(1) ضریب جینی و روند آن طی سال های 1381-1357

از جمله شاخص‌های سنجش توزیع درآمد نسبت هزینه دهک بالا (ثروتمندترین) به دهک پایین ( فقیرترین ) است و هر چه این نسبت بالا باشد نشان دهنده نابرابری بیشتر است ، این نسبت در سال‌های قبل از انقلاب به دلیل توزیع ناعادلانه درآمد وثروت بالا بوده است و در سال‌های 1356 و1357 به‌ترتیب معادل 9‌/‌31 و 5‌/‌31 بوده است، اما مشاهده می‌شود پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌دلیل توجه بیشتر دولت به عدالت اجتماعی و رسیدگی به محرومین و اقشار آسیب پذیر، این شاخص از رقم 6‌/‌28 در سال 1358 به رقم 2‌/‌22 در سال 1367 کاهش یافته است. همچنین طی برنامه اول توسعه این شاخص کاهش محسوسی نداشته وتقریبا ثابت مانده است، اما در برنامه دوم توسعه این شاخص از رقم 5‌/‌20 در سال 1374 به رقم 4‌/‌19 در سال 1378 بهبود یافت. نکته قابل توجه در مورد این شاخص، چسبندگی شاخص فوق است ،به‌طوری‌که طی برنامه اول و دوم و سه سال اول برنامه سوم، این شاخص به کمتر از 19 نرسیده است، و دلیل عمده آن تفاوت فاحش این شاخص در جامعه شهری و روستایی است. به‌طور مثال متوسط این شاخص در برنامه اول توسعه در جامعه شهری معادل 8‌/‌18 و درجامعه روستایی معادل 26 ، و طی برنامه دوم توسعه در جامعه شهری معادل 5‌/‌14 و درجامعه روستایی معادل 2‌/‌21 و طی سه سال اول برنامه سوم در جامعه شهری 2‌/‌14و درجامعه روستایی معادل 2‌/‌19بوده است، بنابراین بالا بودن میزان نابرابری در روستاها در مقایسه با جامعه شهری ، از موانع اصلی کاهش نابرابری در کل جامعه بوده است. آنچه مسلم است این شاخص طی سه برنامه توسعه بعد از انقلاب رو به بهبود بوده است (نمودار 2) ، اما با وجود بهبود این شاخص، همچنان در مقایسه بین المللی از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. برای مثال این شاخص برای اندونزی 7‌/‌6 ، چین 6‌/‌12، تونس 8‌/‌13 ، تایلند 6‌/‌11 است.2از دیگر شاخص های سنجش رفاه یک جامعه شاخص رفاه اجتماعی3 آمار تیاسن4 است. وی شاخص رفاه اجتماعی(w) را چنین تعریف می کند که در آن درآمد سرانه وG ضریب جینی است، این تابع، امکان مقایسه رفاه اجتماعی را در وضعیت‌هایی‌که قابل مقایسه با یکدیگر نیستند، فراهم می کند.

نمودار(2) نسبت دهک بالایی به دهک پایینی و روند آن طی سال های 1381-1357

شاخص رفاه اجتماعی از رقم 9‌/‌106 در سال 1356 به رقم 3‌/‌88 در سال 1357 و 1‌/‌90 در سال 1358 کاهش یافته است ،عمده ترین دلیل بالا بودن شاخص رفاه اجتماعی در سال 1356 افزایش درآمد سرانه ناشی از شوک نفتی است. این شاخص در دوران جنگ تحمیلی به‌میزان قابل توجهی کاهش یافت و در سال 1367 به پایین ترین حد خود یعنی 4‌/‌59 رسید. اما با شروع برنامه اول توسعه به دلیل بهبود شرایط اقتصادی رو به بهبود گذاشت، به گونه‌ای که این شاخص از رقم 3‌/‌60 در سال 1368 به رقم 87 در سال 1372 افزایش یافت .این افزایش طی برنامه دوم با آهنگ ملایم‌تری ادامه یافت، به طوری‌که این شاخص از رقم 4‌/‌86 در سال 1374 به رقم 2‌/‌96 در سال 1378 بهبود یافت. در سال‌های 1379 و 1380 و1381 شاخص رفاه اجتماعی به‌دلیل افزایش درآمد سرانه و ثبات نسبی توزیع کلی درآمد، بهبود یافت، به گونه‌ای که در سال 1381 به رقم 109 افزایش یافت. در مجموع این شاخص طی دوره مورد مطالعه ، به‌خصوص طی دوره 1368 تا 1381 به‌میزان قابل توجهی افزایش یافته است (نمودار 3).مقایسه ارقام متوسط هزینه ناخالص خانوارهای شهری و روستایی نشان می دهد که در مناطق روستایی سطح زندگی همواره پائین‌تر از مناطق شهری بوده است، این نسبت در سال‌های قبل از انقلاب در پایین ترین حد خود بوده و در سال 1356 معادل 47 درصد بوده است ، به این معنا که اگر خانوار شهری و روستایی با هزینه خود بخواهند یک سبد استاندارد کالا را‌ که به‌وسیله شاخص ضمنی مصرف مشخص می شود) خریداری کنند، آنگاه خانوار روستایی در مقایسه با خانوار شهری می‌تواند 45 درصد آن سبد را خریداری کند. اما مشاهده می‌شود که این اختلاف در سال 1358 به رقم 54 و در سال 1368 به 62 درصد کاهش یافت و در سال آغازین برنامه دوم به بهترین مقدار خود یعنی 67 درصد رسید. این اختلاف بین هزینه‌ها که به نوعی اختلاف درآمدها را نیز منعکس می کند، نشان دهنده اختلاف پایا در شرایط اقتصادی شهر و روستا"ست که می تواند یکی از دلایل عمده مهاجرت به شهرها و عدم تعادل‌های منطقه ای محسوب شود.یکی دیگر از شاخص‌های مهم برای تغییرات سطح رفاه خانوار، نسبت هزینه‌های غیر خوراکی به خوراکی است. معمولاً بالا بودن این سهم نشان‌دهنده افزایش سطح رفاه خانوار است. این شاخص از رقم 58‌/‌1 در جامعه شهری و 17‌/‌1 در جامعه روستایی در سال 1358 به‌ترتیب به رقم 06‌/‌2 و 05‌/‌1 در سال 1369 و رقم 35‌/‌2 و 24‌/‌1 در سال 1378 و در نهایت به رقم 93‌/‌2 و 44‌/‌1 در سال 1381 افزایش یافته است، درمجموع، به استثنای دوران جنگ، طی دوران برنامه های اول و دوم توسعه و سه سال اول برنامه سوم توسعه، این شاخص افزایش یافته است، هر چند که میزان افزایش در روستاها کمتر از مناطق شهری بوده است. اما باید به این نکته توجه کرد که پائین بودن این شاخص در جامعه روستایی در مقایسه باگروه‌های مشابه در جامعه شهری نشان دهنده این واقعیت است که بخش عمده هزینه‌های خانوارهای کم درآمد روستایی را هزینه های خوراکی تشکیل می دهد و به‌دلیل پائین بودن درآمد این گروه‌ها، میزان بهره‌مندی آنان از هزینه‌های غیرخوراکی (بهداشت، تفریح، بیمه، تحصیل، ..) کاهش یافته است.در ایران همواره پرداخت‌های حمایتی دولت به بخش تولید و مصرف معمولا در قالب برخی تبصره‌های بودجه سالانه انجام می‌شود. در سال‌های بعد از انقلاب اسلامی عموما بیشترین سهم یارانه‌ها مربوط به یارانه‌های بخش مصرف5 بوده است و در حدود 90 درصد از کل یارانه‌ها به این بخش اختصاص‌‌یافته‌است. همچنین‌ به ‌بخش‌ تولید6 و خدمات7، مجموعاً درحدود10درصد از یارانه‌ها اختصاص یافته که در این میان سهم بخش خدمات بسیار اندک و ناچیز بوده است .کل یارانه‌ها (مصرفی، تولیدی، خدمات) به قیمت ثابت سال 1380 از رقم 2928 میلیارد ریال در سال 1357 به رقم 3868 در سال 1369 و رقم 8870 در سال 1378 و رقم 10688 میلیارد ریال در سال 1381 افزایش یافته است. در مجموع،

تحقیق درباره بلاغت قرآن

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق درباره بلاغت قرآن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

بلاغت قرآن: از مهمترین ویژگی‌های قرآن کریم و زمینه‌ای میان‌رشته‌ای در مطالعات قرآنی و ادبی

بلاغت در لغت مصدر "ب – ل – غ‌" به معنای رسیدن است و بلاغت در سخن نیز به معنای رسیدن به هدف مورد نظر در گفتار است. گاه نیز بلاغت به ابلاغ مصدر باب افعال به معنای رساندن تفسیر شده و بلاغت در سخن به رساندن معنا در بهترین ساختار زبانی به نحوی روشن و آشکار تعریف می‌شود. بلاغت در مفهوم اصطلاحی آن، گاه عنوان یک دانش از شاخه‌های علوم ادبی زبان عربی است و گاه بسان اصطلاح بلیغ به عنوان صفت گونه خاصی از سخن یا گوینده آن بکار می‌رود. دانش بلاغت از زمره دانش‌های کاربردی به شمار می‌رود که هدف از آن مزیت بخشیدن به سخن و یا مصونیت آن از اشتباهات غیر دستوری است که گاه به شیوه بیان معانی و گاه به شیوه هماهنگی سخن با موقعیت بیان آن و گاه به شیوه گزینش کلمات مربوط می‌شود؛ این سه شاخه به ترتیب در دانش‌های بیان، معانی و بدیع بحث می‌شوند. سخن بلیغ آن است که افزون بر ویژگی فصاحت، ساختارهای گوناگون زبان در موقعیت‌های مناسب آن بکار رفته باشد؛ برای مثال در مکان مناسب از تاکید، تکرار، گزیده‌گویی و زیاده‌گویی و... استفاده شده باشد. بنابراین ویژگی بلاغت به واژگان مفرد نسبت داده نمی‌شود و تنها ترکیب‌ها و عبارات را شامل می‌شود؛ در حالی که ویژگی فصاحت به کلمه نیز نسبت داده می‌شود. کلمه فصیح آن است که حروف آن تناسب آوایی داشته و استعمال آن در معنای مورد نظر نامأنوس نباشد و ساختار صرفی آن مطابق با قواعد ساخت کلمات در زبان عربی باشد و سخن فصیح آن است که افزون بر برخورداری تک‌تک واژگان از ویژگی فصاحت، مجموع سخن نیز ساختار نحوی درست و استواری داشته باشد و کنار هم نشستن واژگان، ناسازگاری آوایی پدید نیاورد و دلالت سخن بر معنای مورد نظر دشوار و پیچیده نباشد.

قرآن خود را "کتاب مبین" که زبانش عربی است، معرفی می‌کند "والکتاب المبین*انا جعلناه قرآنا عربیا لعلکم تعقلون" زخرف/ ، 2-3. منظور از این تعبیر، اشاره به ویژگی فصاحت در قرآن دانسته شده است. تعبیر "بلسان عربی مبین" در شعراء/ ، نیز به فصاحت و اعجاز بیانی قرآن تفسیر شده است. تاکید قرآن بر تعبیر "عربی مبین" از نظر برخی مفسران، نشان از برتری زبان عربی از جهت گویایی و رسایی دارد و وجه انتخاب آن به عنوان زبان قرآن از همین روی است؛ گرچه خداوند در بیانی عام زبان هر پیامبر و کتاب را زبان قوم وی معرفی نموده (ابراهیم/14، 4) که می‌تواند دلیلی بر نبود ویژگی خاصی در زبان عربی برای انتخاب آن به عنوان زبان قرآن باشد. ویژگی "مبین" در دسته‌ای دیگر از آیات در سیاق نفی برخی اتهامات کافران آمده است. برای نمونه در پاسخ به اتهام اخذ قرآن از برخی آشنایان به کتاب‌ها و ادیان گذشته، زبان این افراد را اعجمی معرفی کرده و با توصیف قرآن به "عربی مبین" آن را دلیلی بر نادرستی این ادعا شمرده است " ولقد نعلم أنهم یقولون إنما یعلمه بشر لسان الذی یلحدون إلیه أعجمی وهذا لسان عربی مبین" نحل/16، 103. اعجمی به نارسا و عربی مبین به زبان شیوا و رسا تفسیر شده است. تاکید بر ویژگی "مبین" در نفی اتهام شاعری از پیامبر نیز تکرار شده است "وما علمناه الشعر وما ینبغی له إن هو إلا ذکر وقرآن مبین" یس/ ، . در آیه 28 زمر نیز قرآن متنی عربی بدون کژی و ناراستی توصیف شده "قرآنا عربیا غیر ذی عوج" که از نظر مفسران، اشاره به فصاحت قرآن دارد. ویژگی فصاحت و بلاغت در قران، عنصری اساسی در این متن شمرده می‌شود و لذا ترجمه قرآن و یا بازخوانی معانی آن به بیانی دیگر از نظر مفسران و فقیهان، قرآن نامیده نمی‌شود. گویاترین آیه در ارتباط با بلاغت قرآن، آیه 23 زمر/ است که قرآن را سخنی نیکو و همسان در راستی و درستی معانی و تناسب و استواری نظم و تالیف، معرفی می‌کند: "اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَاباً مُتَشَابِهاً مَثَانِیَ ...". افزون بر این تعبیرهای عام در برخی آیات نیز به جلوه‌های هنری بخش‌های از قرآن چون داستان‌های آن توجه شده است "نقص علیک احسن القصص بما اوحینا الیک هذا القرآن" یوسف/12، 3. برخی مفسران نیز منظور از "احسن القصص" را نه تنها داستان‌ها که شامل همه قرآن دانسته و وجه نام‌گذاری قرآن به قصه را برخورداری آن از نهایت فصاحت و زیبایی و سازگاری الفاظ و معانی آن دانسته‌اند. افزون بر برخورداری قرآن از برخی ویژگی‌های بلاغی که بر زیبایی آن افزوده، برخی مفسران به وجود پاره‌ای ویژگی‌های در قرآن توجه نموده‌اند که معمولا از سطح هنری هر سخنی می‌کاهند، اما قرآن با وجود این ویژگی‌ها از جمله: پرهیز از شعر و مبالغات و تشبیهات خلاف واقع و وجود مضامین حقوقی و اخلاقی و تکلیف و بیم و پرهیز، در بالاترین سطح بلاغی و هنری قرار دارد.

قرآن و ادبیات عرب قبل از اسلام

بلاغت قرآن از نگاه تاریخی به جایگاه ادب و سخنوری در بین مردم عرب ارتباط دارد. منطقه شبه جزیره عربی در دوره نزدیک به ظهور اسلام، تحولات بنیادین اجتماعی، فرهنگی و زبانی را به خود دیده است. گشایش مرزهای شبه جزیره به روی مردمان و دولتهای همسایه، زمینه مناسبی برای شکوفایی اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی پدید آورده بود. شکوفایی بازرگانی داخلی و خارجی در کنار پیدایش امیرنشین‌های عربی در پیرامون شبه جزیره از جمله: دولت کنده، حیره و غسان، بر تحولات اجتماعی و فرهنگی شبه جزیره افزوده بود. این امیرنشین‌ها غالبا مورد توجه شاعران و ادیبان عرب بودند که برای مدح آنان به آن سو عزیمت می‌کردند. ورود واژگان متنوع و نو نیز از سوی حوزه‌های فرهنگی و زبانی همسایه، گویش‌های قبایل عرب را با تحولی بنیادین مواجه ساخته بود. نمونه‌های بسیاری از واژگان بیگانه در آثار شاعران و ادیبان عرب قبل از اسلام از جمله: امیة بن ابی الصلت و اعشی به چشم می‌خورد. این واژگان دخیل در کنار تنوع گویش‌های قبایل، امتیازاتی چون وجود مترادفات بسیار و متنوع در زبان عربی را موجب شده است. از سوی دیگر سرعت و گسترش نقل و انتقال بازرگانی در سرتاسر شبه جزیره، روابط عمیق و نسبتا محکمی بین قبایل عرب پدید آورده بود. نقش کاهنان و حکیمان عرب نیز که با سخنان شیوا و فصیح، نقش دینی و اجتماعی خود را ایفا می‌نمودند در تحولات فرهنگی و زبانی شبه جزیره حایز اهمیت است. برخی قبایل عرب چون: تمیم، بنی‌اسد و هذیل در سخن‌وری و چکامه‌سرایی شهرت یافته و بازارهای موسمی، محل مناسبی برای هماوردی شاعران و سخن‌سرایان بود تا آن جا که در وجه نام‌گذاری بازار "عکاظ" گفته شده که شاعران در آن بازار به تعاکظ: مفاخره می‌پرداختند. افزون بر آن، رسم شاعران آن بود که از جایی به جای دیگر در سفر و گردش باشند تا محصولات ادبی خود را در هر جای مناسب عرضه نمایند. چنین محیطی به تدریج گویش‌های گوناگون قبایل مرکزی شبه جزیره به ویژه در منطقه حجاز و تهامه رو به نزدیکی و تعامل نهاده، گویشی مشترک موسوم به عربی فصیح، ویژه تولید محصولات ادبی چون: شعر و خطابه و... و نگارش متون رسمی و اداری چون: قراردادهای بین قبایل پدید می‌آید. عربی فصیح به "العربیة العالیة" و "العربیة المبینة" نیز شهرت داشته است. این زبان مشترک در متن مقدس قرآن نیز بکار رفته و لذا برای همه قبایل نسبتا به طور یکسان قابل فهم بوده است. ادب‌پژوهان زبان عربی در این که عربی فصیح غلبه گویشی مشخص چون گویش قریشی بوده و یا آن که برآمده از تعامل گویش‌های گوناگون بوده، اختلاف نظر دارند. عموم مفسران و مورخان اسلامی و به تبع آنها برخی محققان معاصر چون طه حسین به نظر نخست گراییده‌اند و به اموری چون سلطه بازرگانی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی قریش در دوره پیش از اسلام استدلال نموده‌اند؛ لیکن گروهی دیگر از محققان، غلبه این نظر را متاثر از تلاش سلطه‌جویانه جناح قریشی در دوره پس از اسلام دانسته، نفوذ همه جانبه قریش در دوره قبل از اسلام را مورد تردید قرار داده‌، عربی فصحی را نتیجه تعاملات تاریخی گویش‌های گوناگونی در شبه جزیره شمرده‌اند.

زبان عربی در اثر فضای جدید تمدنی و فرهنگی که در آن قرار گرفته بود، محیط بسیار مناسبی برای پرورش و گسترش صناعت‌های ادبی گشت و زبان به ابزاری مهم در ساختار اجتماعی و فرهنگی و دینی و مذهبی شبه جزیره بدل شد. جامعه عربی در حالی با متن قرآنی روبرو شد که جملات مسجع کاهنان، سروده‌های شاعران بزرگ به ویژه معلقات هفتگانه، رجزهاى موزون جنگاوران دلیر، خطابه‌های سخنوران چیره‌دست و داستان‌های افسانه‌وار گذشته‌های کهن و ... همگی در همه جا به گوش می‌رسید. کاهنان با جملات آهنگین و قافیه‌دار خود از حوادث گذشته خبر می‌دادند و پیشگویی آینده می‌کردند و به حل اختلافات خانوادگی، حقوقی و دینی و مذهبی مردم پرداخته، مشکلات گوناگون جامعه عربی را تنها با ابزار زبان می‌گشودند. سبک بیان کاهنان به سجع موسوم بود که در تعریفی کوتاه می‌توان آن را نثر قافیه‌دار تهی از وزن معرفی نمود. سجع، کهن‌ترین سبک ادبی زبان عربی است که به نظر برخی ادب‌پژوهان زبان عربی حلقه ارتباطی نثر به شعر بوده است. اسلوب سجع عبارت بود از بیان عباراتی کوتاه، رسا و محکم با فاصله‌هایی منظم و هم‌اندازه بین جملات و برخورداری هر جمله از نظم قافیه و گسترانیدن و پیچیدن معنا در طی عبارات با استفاده فراوان از تلمیحات و استعارات و کنایات و احیانا تعبیرهای معماگونه و رازآلود که امکان فهم چند معنا در آن متصور بود و از مسئولیت کاهن در برابر گفته خویش می‌کاست. محتوای کلام آنها نیز عبارت بود از مجموعه‌ای مثل‌ها و پند و اندرزها و به اصطلاح منطقیان مسلّمات و مشهورات که در قالبی اطمینان بخش و غیر قابل تردید تدوین می‌یافت و به مخاطب چنین وانمود می‌ساخت که مشکلی دیگر وجود ندارد و مسئله به طور کامل حل شده است. از این روی کاهنان، اعتباری بی‌جایگزین در بین مردم عرب یافته بودند و چنین تصور می‌شد که آنان اخبار خویش را از راه ارتباط با غیب به دست می‌آورند. بکار گیری اسلوب سجع در تعداد نسبتا وسیعی از آیات قرآن در کنار وجود برخی شباهت‌های ظاهری همچون ادعای مشترک پیامبر و کاهنان مبنی بر ارتباط با غیب، زمینه مناسبی برای مخالفان پیامبر پدید آورده بود که او را از زمره کاهنان معرفی نموده، اصالت و انحصار پیام او را نفی نمایند. این اتهام به پیوست پاسخ خداوند مبنی بر نفی این اتهام و بیان تفاوت ماهوی کهانت و نبوت در آیات چندی از قران بازتاب یافته است (طور/52، 29؛ احقاف/69، 42). افزون بر آن در تعداد زیادی از روایات نیز کاهنان نکوهش شده، مراجعه به آنها کفر تلقی شده و منبع دانش آنها شیاطین معرفی شده که پس از نزول پیامبر همین راه ارتباطی نیز بر آنها بسته گردید. مساله اختلاف بین کهانت و نبوت از آن چنان اهمیتی برای اندیشمندان مسلمان برخوردار بود که درباره استفاده قرآن از اسلوب سجع نیز بحث‌های اختلاف‌برانگیز فراوانی مطرح نموده‌اند. تعداد نسبتا وسیعی از محققان علوم قرآنی بر این ادعا اصرار ورزیده‌اند که هرگز اسلوب سجع در قرآن بکار گرفته نشده است. آنان در پاسخ به این سوال که تفاوت بین سجع و کلام موزون و قافیه‌دار بسیاری از آیات قرآن چیست، به رابطه لفظ و معنا توجه نموده و سجع را نوعی بازی زبانی شمرده‌اند که معانی تابع الفاظ آن است و از روی تصنع و تکلف و به صورتی ساختگی بیان می‌شود؛ اما در کلام موزون و قافیه‌دار قرآن، الفاظ تابع معانی‌اند و از روی بلاغت و فصاحت و به صورتی طبیعی، آهنگ و قافیه یافته‌اند. پیروان این دیدگاه در تثبیت نظر خویش اصطلاحی جدید و متفاوت بر سبک متناظر با سجع در قرآن ابداع نموده، آن را فاصله نامیده‌اند. پیروان نظریه بکارگیری سجع در قرآن، تفاوت گوهری سجع و فاصله را تنها در منبع و خاستگاه آن می‌شمرند که در سخنان کاهنان از الهامات شیطان و تخیلات بشری برخاسته و در قرآن از خداوند متعال صادر شده است و اما از جهت شکل و اسلوب تفاوتی بین آنها نیست و لذا اطلاق سجع بر اسلوب آیات قرآن درست و بدون مانع است. در واقع سجع، گونه‌ای سبک بیانی زیبا و نیکو است که برخورداری قرآن از آن نه تنها عیب شمرده نمی‌شود که پسندیده نیز است. اسلوب سجع به آیات قرآن به ویژه در دوره مکی این امکان را بخشیده که پندها و پیام‌های متنوع و داستان‌ها و امثال گوناگون را در کوتاه‌ترین عبارات در قالبی منظم به هم دوخته و با برانگیختن پیاپی مجموعه‌ متنوعی از احساسات و عواطف خوانندگان از ترس و شوق و شرم و خشم و... آنها را در فضایی شورانگیز به دام انداخته، ناخودآگاه به ایمان و تسلیم وادارد. این گروه در پاسخ از پاره‌ای روایات نبوی در نکوهش سجع و پرهیز از بکارگیری آن را این گونه توجیه می‌کنند که پیامبر به منظور پاکسازی حافظه مسلمانان از خاطرات دوران جاهلی و برهم‌زدن تداعی ذهنی بین قرآن و سجع کاهنان، چنین دستوراتی داده بود و لذا پس از مدت زمانی دوباره شاهد رواج سجع در بین مسلمانان و حتی صحابه و تابعان هستیم. به عبارت دیگر پیامبر در صدد نکوهش شیوه خاص کاهنان در سجع‌گویی و نه مطلق اسلوب سجع بوده است. شعر نیز در کنار سجع رواج بسیاری داشت. شاعران بسیاری در نقاط مختلف شبه جزیره، ترانه‌های عاشقانه یا حماسه‌های جنگی و یا مداحی و مرثیه می‌سرودند. شعر به دلیل نظم و آهنگ و بعد زیباشناختی آن در فرهنگ شفاهی مردم عرب جایگاهی بی‌جایگزین داشت؛ زیرا بر خلاف متون نثری به راحتی در حافظه‌ها می‌ماند و به سرعت جغرافیا را درمی‌نوردید. با این حال قرآن هرگز از سبک شعر استفاده ننموده و حتی پیامبر نیز بنابر پاره‌ای روایات از خواندن شعر پرهیز می‌نمود. تحلیل سبک شعر در کنار نقش اجتماعی و فرهنگی شاعران در جامعه عرب می‌تواند به حل این پرسش یاری رساند. شعر ابزار بسیار خوبی برای بیان احساسات شخصی و موردی شاعران است؛ اما هرگز نمی‌تواند سبک مناسبی برای بیان گزاره‌های کلی و عمومی در یک متن مرجع با زمینه‌های عقیدتی و دینی باشد. از سوی دیگر پیامبر بی آن که از شعر استفاده کرده باشد به دلیل آهنگین بودن پاره‌ای آیات و نیز ادعای ارتباط با غیب به شاعری متهم بود؛ در ذهنیت مردم عرب هر شاعری با جنی در تماس بود که اشعار را بر او الهام می‌نمود. در واقع سجع شیوه‌ای میانه بین نثر خشک و بی‌روح و شعر به شمار می‌رفت و لذا مناسبترین سبک برای بیان در متنی چون قرآن به شمار می‌رفت. با این حال تداعی بین سجع و کهانت نیز زمینه‌ساز تکذیب پیامبر بود و شاید همین عامل یکی از دلایل آن بود که سبک بیانی قرآن به تدریج و به ویژه در دوره مدنی با بکارگیری جملات بلند و احیانا بدون قافیه در قالب سوره‌هایی بلند و با موضوعاتی نسبتا مشخص‌تر و محدودتر و انسجامی بیشتر، اختلافی محسوس نسبت به دوره مکه یافته، به سبک خطابه و نیز متون نوشتاری نزدیک شود؛ سبکی که امکان بیان تفصیلی را بیشتر در اختیار گوینده می‌نهد. خطابه‌های عرب معمولا در موضوعاتی چون: مفاخره و هماوردی بین افراد و قبایل و.. صورت می‌گرفت؛ گرچه در بین احناف در اثر ارتباط با اهل‌کتاب، بیان خطابه‌های اخلاقی با مضامین پند و اندرز و دعوت به خردگرایی و سنت‌های شایسته گذشته و زدودن آیین‌های ناروا نیز رواج یافته بود. امثال از دیگر گونه‌های ادبی رایج بین عرب قبل از اسلام بود. مثل در تعریف اصطلاحی به عبارتی کوتاه با معنایی رسا گفته می‌شود که از راه تشبیهی گویا و کنایه‌ای نیکو بیان می‌شود. امثال عرب یا از نوع واقعی بوده و به واقعه‌ای حقیقی اشاره داشتند و یا از نوع تخیلی و از زبان حیوانات و ... بیان می‌شدند. مثل در هر دو حالت به تجربه‌ای واقعی و عینی در زندگی