مشخصات این فایل
عنوان: مزایا و معایب ساختمان بتن فولادی
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 25
این مقاله درمورد مزایا و معایب ساختمان بتن فولادی می باشد.
خلاصه آنچه در مقاله مزایا و معایب ساختمان بتن فولادی می خوانید :
قالب ستون
مقطع ستونهای بتنی معمولاً به یکی از شکلهای مستطیل، L، هشت ضلعی و دایرهای است. قالبهای چهار شکل نخست، از پوشش، شامل تخته چند لا و یا نوارهای چوبی عمودی، بعلاوة چندین یوغ ئو پشت بند افقی و گاه قائم تشکیل میگردد. قالب ستون دایرهای معمولاً از فولاد یا نوارهای چوبی درست میشود.
از آنجا که قالب ستون بسیار سریع و در کمتر از یکساعت از بتن پر میشود، فشار وارد بر ورق پوشش (یا تخته قالب) نسبتاً زیاد است: طراحی قالب ستون مانند قالب دیوار است. فاصلة یوغها از هم در بالا بیشتر از پایین است.
برای آنکه فضولاتی که داخل قالب ستون میریزد به سهولت برداشته شوند، تعبیه یک دریچة نظافت در پایین قالب ستون ضروری است (شکل 1). گاه برای تسهیل قالببندی از یک پاشنة بتنی یا رامکا در پایین ستون استفاده میشود. از آنجا که متراکم کردن بتن خوب برای رامکا میسر نیست و حداکثر تنشها معمولاً در همان نقطه در ستون بوجود میآیند، استفاده از رامکا اکیداً ممنوع میباشد.
سرستونها از نقاط حساس قالب ستون هستند. برای ایجاد سرستون معمولاً به دو روش عمل میشود. در روش اول قالب ستون تا سطح تحتانی دال ادامه مییابد و سپس پوشش، برای رسیدن قالب تیر طبق شکل A –1 بریده میشود. بازشو دور قالب تیر توسط چند چهار تراش تقویت میگردد.
قالب دیوار
کلیات
قالبهای دیوار در سه رده مورد استفاده قرار میگیرند.
(1) قالبهایی که در محل کارگاه، با استفاده از تخته چند لا یا تخته و قطعات منشوری چوب به عنوان پشت بندهای افقی و قائم و تخته انداز و غیره و نیز کلاف، ساخته میشوند.
(2) قالبهای پیش ساخته که در کارگاه یا کارخانه از مصالح فوق ساخته شده و به پای کار حمل میشوند.
(3) قالبهای با حق انحصاری ساخت (Patent) که از چوب، فولاد، آلومینیوم و غیره ساخته شدهاند.
در این کتاب تنها قالبهایی که در کارگاه ساخته میشوند بررسی میگردند. سطح قالب در تماس با بتن یا پوشش قالب میتواند از تعداد تخته و یا ورقهای چند لایی به ضخامت 12 میلیمتر به بالا تشکیل شود. با استفاده از پوشاندن این سطح با وسایل مناسب (از جمله پلاستیک) میتوان عمر قالب را زیاد کرده و حتی به 200 بار رسانید، در شکل 1 اجزای یک قالب دیوار نشان داده شدهاند.
ورق پوشش (Sheating) از تخته چند لا یا تعدادی تخته تشکیل شده و قسمت اصلی و در تماس با بتن در قالب است.
پشتبند قائم (Stud) برای کوچک کردن دهانة بار بر ورق پوشش بکار میرود.
پشتبند افقی (Wale) معمولاً به صورت دوتایی بوده و به صورت عمود بر پشت بندهای قائم، برای نگهداری آنها در محل خود، حفظ راستای قالب و نگهداری کلافها بکار میرود. برای استحکام بیشتر قالب و نیز تامین پایداری کلی قالب از پشت بندهای قائم اصلی (Strong backs) استفاده میشود.
یک سر پشت بند مایل (Braces) به قسمت فوقانی یک طرف قالب بسته شده و سر دیگر در فاصلة مناسب از پای قالب، به یک کف محکم متصل میگردد و به این ترتیب از حرکات مجموعه قالب جلوگیری به عمل میآورند.
تخته اندازهها (Spreaders) از نزدیک شدن دو وجه مقابل هم پوشش و کلافها
(From Ties) از دور شدن دو وجه مزبور در اثر نیروهای ناشی از بتنریزی جلوگیری به عمل میآورند.
در محل تغییر ضخامت دیوار میتوان از جزئیات قالببندی مشابه شکل 2 استفاده کرد.
برای دیوارهایی با پلان منحنی برای مثال دیوار یک منبع آب با پلان دایرهای، میتوان ورق پوشش را از قرار دادن عمودی تعدادی تخته و یا از انحنا دادن به ورقهای چند لا بوجود آورد. حداقل شعاع انحنای مجاز برای تخته چند لا، توسط انجمن آمریکایی تخته چند لا (American. Plywood Association) در جدول 1 توصیه شده است.
قالببرداری باید با کشیدن میخها انجام میشود. ضربه زدن به قالب بطوری که ضربهای به بتن وارد سازد مجاز نیست.
بطور کلی قالبهائی از ساختمان که بار تحمل میکند نباید قبل از اینکه پی بحد کافی محکم شده باشد (حدود 70 درصد تاب فشاری 28 روزه) برداشته شود. مدت نگهداری قالب بستگی بنوع بتن و شرایط محیط دارد.
حداقل مدت نگهداری قالب در هوای مناسب که درجه حرارت آن از 5 درجه سانتیگراد کمتر نباشد برای ساختمانهای معمولی و برای قسمتهای مختلف قالب به قرار زیر میباشد:
1- قالب گونه تیرها ـ دیوار و ستون (قالب عمودی) 2 روز
2- قالب دالهای دو طرفه 8 روز
3- قالب دالهای یک طرفه و کف تیرها و دالهای قارچی 19 روز
و تخت
4- قالب کف تیرهای بزرگ و شاه تیرها بزرگ 21 روز
5- پایههای اطمینان پس از برداشتن قالب 14 روز
چنانچه پس از ریختن یخبندان شود باید مدت نگهداری قالب را لااقل به اندازه مدت یخبندان اضافه کرد. تختههای قالببندی را میتوان تا موقعی که در اثر استعمال تاب برنداشته باشد پس از تمیز کردن و رنده کردن مربوط بر آنکه ضخامت آنها از حداقل مجاز کمتر نشود در قالببندیهای بعدی مصرف کرد.
نظیر کلی باید از استعمال تختههای ترک خورده و تغییر شکل داد در قالببندی و کاربرد مجدد آنها خود داری کرد قبل از کاربرد مجدد، کلیه تختههای قالب باید از آثار شیره سیمان و بقایای بتن تمیز شود.
پس در قالببندی بعدی مصرف گردد.
سوراخهای ساختمانی از قبیل سوراخهای مربوط به تأسیسات برق و آبرسانی و تعهویه و غیره باید قبلاً طبق نقشههای اجرائی در قالببندی تعبیه شود.
فولادی مسلح کننده
فولادهای مورد استفاده در بتن سطح شامل میلگرد شبکهها با توریهای جوش شده از مفتول میباشد. در ساختمانهای معمول اکثراً برای مسلح کردن بتن از میلگردها در دو نوع ساده (با سطح صاف) و عاجدار ( با سطح هاجدار) تولید میشوند. لیکن به علت چسبندگی بهتر میلگردهای عاجدار با بتن، امروزه آئیننامههای بتن (بخصوص Aci) فقط استفاده از میلگردهای عاجدار را مجاز میدانند. توصیه فوق مخصوصاً در ساختمان سازی در مناطق زلزله خیز قابل تاکید است.
چند نمونه میلگرد عاجدار نمایش داده شده است.
میلگردها در قطرهای 6 الی 32 میلیمتر به راحتی در بازار یافت میشوند برای قطرهیا بزرگتر باید از سفارش مخصوص استفاده کرد. طول معمول میلگردهای تولیدی 12 متر میباشد برای طولهای بزرگتر یا میلگردها را به یکدیگر وصله میکنند و یا در صورت لزوم میلگردهائی با طولهای بزرگتر به طور سفارشی تهیه میگردد.
کارخانجات نورد و ذوب آهن ایران قادرند تا قطر 20 میلیمتر در ایران میلگرد تولید نمایند. در جدول سطح مقطع و وزن واحد طول میلگرد با قطرهای مختلف آمده است.
در نقشه کشی میلگرد ساده را با و میلگرد عاجدا را با: یا نشان میدهند.
شرایط عمومی مربوطه به آرماتورها ـ و جزئیاتی که در آرماتور ؟؟؟
آرماتورگذاری قبل از جاگذاری آرماتور باید آنرا از لکههای روغنی و رنگ و گل و غیره بکلی پاک کرد. آرماتور باید بدون ترک خوردگی و خمیدگی بوده و سطح آن صاف باشد. صاف کردن خمیدگی آرماتورها باید به وسیله کشیدن انجام شود و چکش کاری آرماتور به منظور برطرف کردن خمیدگی مجاز نمیباشد.
باید دقت شود که در موقع بتون ریزی میلههای تشکیل دهنده مجموعه آرماتوربندی از جای خود تکان نخورد و نیز پوشش بتن روی میلهها به اندازههای پیشبینی شده باشد.
بدین منظور باید در زیر و طرفین میلهها، قطعات بتونی «لقمه» به ابعاد و تعداد لازم قرار داده شود. لقمهها باید مجهز به مفتول بوده و به خوبی به آرماتورها بسته شود. در دالها و تیرها برای جلوگیری از تغییر مکان آرماتور فوقانی در اثر رفت و آمد باید به تعداد کافی خرک فلزی بین آرماتورها فوقانی و تحتانی قرار داده شود.
مجموعهای که از آرماتورهای طولی و عرض تشکیل میشود باید دارای استحکام کافی باشد تا در هنگام بتنریزی خطر دور شدن آرماتورها از هم و با جابه جا شدن مجموعه از موقعیت پیشبینی شده بوجود نیاید.
فاصله آرماتورها از یکدیگر:
فاصلههای آرماتورها از یکدیگر باید به اندازههای باشد که انجام صحیح ریختن، جا دادن و لرزاندن بتن میسر باشد.
خم کردن آرماتور: آرماتورها باید طبق نقشههای اجرائی بریده و خم گردد. آرماتورهای به قطر 12 میلیمتر یا کوچکتر را میتوان با دست خم کرد ولی آرماتورهای به قطر بزرگتر از 12 میلیمتر بهتر است بطور مکانیکی و در یک عبور بوسیله ماشین مجهز به فلکه خم شود.
هنگامی که درجه حرارت محیط از 5+ درجه سانتیگراد کمتر است باید اقدامات احتیاطی اضافی به عمل آید و در این وضع نه تنها باید سرعت خم کردن را تقلیل داد بلکه باید قطر فلکه نیز از مقادیر داده شده در جدول شماره 4-1 بزرگتر اختیار شود.
بطور کلی وقتی درجه حرارت محیط از 5- درجه سانتیگراد کمتر گردد باید از خم کردن آرماتورها اجتناب ورزید.
ممنوعیت باز کردن خم: عمل باز کردن خمها شامل خطرات زیادی است و جز در موارد استثنایی (که باید با اجازه مهندس باشد) مجازه نمیباشد.
در مورد آرماتورهائی که یک سرآنها در بتن مهار شده است چنانچه احتمالاً نیاز به اصلاح خمیدگی باشد این اصلاح باید با ازدیاد انحناء علمی شود.
و نباید برای انجام آن به باز کردن خم حتی به مقدار جزیی متوسط شد ازدیاد خم نیز باید مراعات احتیاطات لازم از نظر حفظ چسبندگی آرماتور و بتن صورت گیرد.
انحنا مجاز آرماتور:
شعاع انحناء آرماتور باید با توجه به احتمال خرد شدن بتن (تحت اثر فشارهای متمرکز در محل خم) و مشخصات نرمی فولاد و امکانات خم کردن در نظر گرفته شود. مقادیر حداقل مجاز شعاع انحناء در جدول شماره 3 داده شده است (این انحناء روی محور آرماتور اندازهگیری میشود)
وقتی نتوان طول مهاری در کشش را تأمین نمود، لازم است که در انتهای میلگرد یک قلاب که معمولاً به صورت قالب 180 یا 90 درجه است، تأمین نمود.
ابزار کار جهت خم کردن و بستن آرماتورها
برای اینکه آرماتور بند بتواند کار خود را سریع و به راحتی و؟؟ انجام دهد یک سری ابزار کار لازم دارند که عبارتند از :
میز کار که اسکلت آن از پروفیلهای آهنی تشکیل شده و سطح روی میز از تختههای ضخیم پوشیده شده است. طول میز کار در حدود شش متر و عرض آن حدود یک متر میباشد تا بتوان میل گردهای به طول شش متر را روی آن جای داد. صفحه میخ دار که عبارتست از یک ورق ضخیم آهنی مربع یا مربع مستطیل شکل که بر روی آن میلههای فولادی نسبتاً قطوری به ارتفاع حدود چهار سانتیمتر ثابت شدهاند.
آچار «F» که تشکیل شده است از میلگرد نسبتاً ضخیمی که دارای دستهای مستقیم بوده و در قسمت سر آن دو میلگرد کوتاه با فاصله از یکدیگر به دسته جوش شده است. طول دستة آچار میتواند از نیم متر تا یک متر ساخته شود.
بخشی از فهرست مطالب مقاله مزایا و معایب ساختمان بتن فولادی
تعریف
مزایای ساختمانهای بتنی:
معایب ساختمانهای بتنی:
اجرای ساختمانهای بتونی
(1) مراحل اجرائی پی
(3) مراحل اجرای تیر
بزرگترین دانههای سنگی
بتن در هنگام بتنریزی
شرایط بتنریزی:
قالبهای لغزان
قالب ستون
فولادی مسلح کننده
فاصله آرماتورها از یکدیگر:
انحنا مجاز آرماتور:
ابزار کار جهت خم کردن و بستن آرماتورها
دانلود مقاله مزایا و معایب ساختمان بتن فولادی