مقاله درباره کارل فریدریش گلدنر

اختصاصی از اینو دیدی مقاله درباره کارل فریدریش گلدنر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

عنوان :

کارل فریدریش گلدنر

/

کارل فریدریش گلدنر

کارل فریدریش گِلدنر (به آلمانی: Karl Friedrich Geldner) (زادهٔ ۱۷ دسامبر ۱۸۵۲ - مرگ ۵ فوریه‌ی ۱۹۲۹) زبان‌شناس و خاورشناس آلمانی بود. نام‌آوریِ او بیشتر به‌دلیل واکاوی و تقابل متن‌های اوستایی و ودایی سانسکریت است.

/

کارنامه

او در زالفلد زاکسه-ماینینگن زاده‌شد. پدرش یک کشیش پروتستان بود. گلدنر سانسکریت و اوستایی را در دانشگاه لایپزیگ آموخت. سپس به دانشگاه توبینگن رفت و در سال ۱۸۷۵ دکترایش را در زمینهٔ آموزه‌های هندشناسی دریافت‌داشت. درآینده او استاد دانشگاه برلین شد. او ۱۷ سال در برلین به آموزاندن پرداخت. در ۱۹۰۷ به دانشگاه ماربورگ رفت. او در ۱۹۲۹ بازنشسته‌شد ولی تا زمان مرگش در ماربورگ ماند.

نخستین اثر او در ۱۸۷۷ هنگامی که او هنوز دانشجوی دکترا بود به نام سنجش اوستای نو[۱] به چاپ رسید. او در این کتاب نشان‌داد که بیشتر شعرهای اوستای نو هشت هجایی و برخی نیز ده یا ۱۲ سیلابیند. او در نظریهٔ خود بیان داشت که برخلاف گاهان که شعرهایش موزون‌اند اوستای نوین دارای چامه‌های آهنگین‌است.

گِلدنر با اینکه بیشتر ترجیح می‌داد روی وداها کار کند ولی پس از پایان‌نامهٔ دکترایش به اصلاح ویرایش اوستای وسترگارد پرداخت. سپس به بررسی یسنا و آنگاه ویسپرد و خرده‌اوستا پرداخت. آنگاه در جلد سوم کارهایش که در ۱۸۵۹ به چاپ رسید وندیداد را بررسید و دیباچه‌ای نگاشت. او روی هم رفته بیش از ۱۲۰ متن را بررسی‌نمود. او چندین مقاله دربارهٔ اوستا و شرح آن نگاشت. سپس دوباره به مطالعهٔ متن‌های سانسکریت پرداخت. از ۱۸۹۵ او تنها دو اثر دربارهٔ اوستا به چاپ رساند و زمان خود را صرف ساسنکریت نمود. در آینده او با همکاری ریشارد پیشل به کار بر روی وداها پرداخت. پسایند همکاری این دو مطالعات

دانلود پاورپوینت تحقیق و بررسی درباره یوهان فریدریش هربارت

اختصاصی از اینو دیدی دانلود پاورپوینت تحقیق و بررسی درباره یوهان فریدریش هربارت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

یوهان فریدریش هربارت

13اسلاید

یوهان فریدریش هربارت در سال1776در اولدن برگ آلمان به دنیا آمد پدر او وکیل دادگستری بود ولی آموزش و پرورش وی به ویژه زیر نظر مادرش که زنی هوش مند بود و به تربیت فرزند خویش توجه بسیار داشت انجام گرفت.

هربارت تا 12سالگی از سوی آموزگاران خصوصی در خانه آموزش دید پس از آن درحالی که از نظر آموزشی از هم سالان خود بسی پیشتر و برتر بود به دبیرستان و در 18سالگی برای فرا گرفتن فلسفه به دانشگاه ینا رفت پس از سه سال تحصیل در دانشگاه برای آموزش فرزندان یک خانواده سوئیسی،رهسپار آن کشور گردید.

در آنجا از آموزشگاه پستا لوتسی در بورگدورف دیدن کرد و برآن شد تا راز تاثیر اورا در برانگیختن دانش آموزان در یابد.

žپس از بازگشت به آلمان به  پایان بردن دوره دکترا به استادی فلسفه و آموزش پرورش دانشگاه کونیگسبرگ و گوتینگن برگزیده شد و درسال1841در65سالگی در گذشت.

انجام رساندن روانشناسی پستالوتسی
پستالوتسی بر آن بود تا روش آموزش و پرورش را بر اصل های روانشناسی استوار کند.

کار هربارت که درتاریخ فسلفه اهمیت چندانی ندارد،در قلمرو روان شناسی وآموزش و پروش،از اهمیت بسیار برخوردار است. او از سویی از پیشروان روان شناسی نو واز سوی دیگر از بنیانگذاران روش علمی آموزش و پرورش است.

با کار اوست که آموزش و پرورش بربنیاد روان شناسی استوار می گردد وجنبه ای علمی می یابد.

کارل فریدریش گلدنر

اختصاصی از اینو دیدی کارل فریدریش گلدنر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

/

دانشگاه آزا د اسلامی شوشتر

عنوان :

کارل فریدریش گلدنر

دانشجو:

بهنام فولادی

شماره دانشجویی : 900264386

نام استاد: محمد حسن محسن نسب

/

کارل فریدریش گلدنر

کارل فریدریش گِلدنر (به آلمانی: Karl Friedrich Geldner) (زادهٔ ۱۷ دسامبر ۱۸۵۲ - مرگ ۵ فوریه‌ی ۱۹۲۹) زبان‌شناس و خاورشناس آلمانی بود. نام‌آوریِ او بیشتر به‌دلیل واکاوی و تقابل متن‌های اوستایی و ودایی سانسکریت است.

/

کارنامه

او در زالفلد زاکسه-ماینینگن زاده‌شد. پدرش یک کشیش پروتستان بود. گلدنر سانسکریت و اوستایی را در دانشگاه لایپزیگ آموخت. سپس به دانشگاه توبینگن رفت و در سال ۱۸۷۵ دکترایش را در زمینهٔ آموزه‌های هندشناسی دریافت‌داشت. درآینده او استاد دانشگاه برلین شد. او ۱۷ سال در برلین به آموزاندن پرداخت. در ۱۹۰۷ به دانشگاه ماربورگ رفت. او در ۱۹۲۹ بازنشسته‌شد ولی تا زمان مرگش در ماربورگ ماند.

نخستین اثر او در ۱۸۷۷ هنگامی که او هنوز دانشجوی دکترا بود به نام سنجش اوستای نو[۱] به چاپ رسید. او در این کتاب نشان‌داد که بیشتر شعرهای اوستای نو هشت هجایی و برخی نیز ده یا ۱۲ سیلابیند. او در نظریهٔ خود بیان داشت که برخلاف گاهان که شعرهایش موزون‌اند اوستای نوین دارای چامه‌های آهنگین‌است.

گِلدنر با اینکه بیشتر ترجیح می‌داد روی وداها کار کند ولی پس از پایان‌نامهٔ دکترایش به اصلاح ویرایش اوستای وسترگارد پرداخت. سپس به بررسی یسنا و آنگاه ویسپرد و خرده‌اوستا پرداخت. آنگاه در جلد سوم کارهایش که در ۱۸۵۹ به چاپ رسید وندیداد را بررسید و دیباچه‌ای نگاشت. او روی هم رفته بیش از ۱۲۰ متن را بررسی‌نمود. او چندین مقاله دربارهٔ اوستا و شرح آن نگاشت. سپس دوباره به مطالعهٔ متن‌های سانسکریت پرداخت. از ۱۸۹۵ او تنها دو اثر دربارهٔ اوستا به چاپ رساند و زمان خود را صرف ساسنکریت نمود. در آینده او با همکاری ریشارد پیشل به کار بر روی وداها پرداخت. پسایند همکاری این دو مطالعات ودایی[۲] بود. در این اثر برخلاف کارهای پیشینیان از روش‌های زبان‌شناسی کمتر اثری بود و بیشتر به گزارش پرداخته شده‌است.