بررسی نقش میانجی¬¬گری عامل¬های حفاظتی فردی، خانوادگی و اجتماعی در رابطه بین طیف آزاردیدگی هیجانی و اختلالهای هیجانی-رفتاری
بصورت ورد ودر 104 صفحه
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی عوامل حفاظتی فردی، اجتماعی و خانوادگی در رابطه بین طیف آزاردیدگی هیجانی و اختلالهای هیجانی-رفتاری نوجوانان بود. روش پژوهش همبستگی از نوع علّی-مدلیابی بود. جامعه پژوهش از 604 دانشآموز مقطع راهنمایی شهر جاجرم که در سال تحصیلی 91-1390 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل شده بود که تمامی جامعه، مطالعه شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه آزاردیدگی هیجانی، فرم خودگزارشدهی نوجوان آخنباخ، آزمون هوش وکسلر کودکان، پرسشنامه فرزندپروری، پرسشنامه حمایت اجتماعی کودک و نوجوان، مقیاس تابآوری در برابر آسیب و پرسشنامه مذهبی بودن بود. برای تحلیل دادهها از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که آزاردیدگی هیجانی رابطه مثبت با اختلالهای هیجانی-رفتاری دارد (05/0p<)؛ همچنین عاملهای حفاظتی فردی، اجتماعی و خانوادگی رابطه منفی با اختلالهای هیجانی-رفتاری دارند (05/0p<). در بررسی نقش میانجی عوامل حفاظتی آشکار شد که عاملهای حفاظتی مذهبی بودن، عزت نفس، خودتنظیمی، فرزندپروری مقتدرانه، عملکرد تحصیلی حمایت شده، مشارکت فعال و حمایت/سلامت خانواده به صورت مستقیم یا غیر مستقیم بر رابطه بین طیف آزاردیدگی هیجانی و اختلالهای هیجانی-رفتاری اثر میگذارند. به طور کلی، یافتههای پژوهش تأکید میکنند که وجود عاملهای حفاظتی فردی، اجتماعی و خانوادگی باعث کاهش میزان اثر آزاردیدگی هیجانی بر اختلالهای هیجانی-رفتاری نوجوانان میشوند.
بررسی نقش میانجی¬¬گری عامل¬های حفاظتی فردی، خانوادگی و اجتماعی در رابطه بین طیف آزاردیدگی هیجانی و اختلالهای هیجانی-رفتاری