اثر بخشی طرحواره های درمانی بر کاهش تعارضات زناشویی و افزایش سلامت روان بصورت ورد وکامل
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی طرحواره های درمانی بر کاهش تعارضات زناشویی و افزایش سلامت روان دانشجویان متاهل انجام گردیده است.در این پژوهش از روش شبه آزمایشی ( پیش آزمون ، پس آزمون با گروه کنترل) استفاده شده است .جامعة آماری این تحقیق، کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه گرمسار می‌باشند، که در سال 93-1392 مشغول به تحصیل بوده اند.روش نمونه‌گیری در این پژوهش از نوع تصادفی بود. بدین صورت که در این پژوهش 100 نفرازدانشجویان متاهل به طور تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه تعارض زناشویی و سلامت روان به عنوان پیش آزمون رویانها اجرا گردید. سپس 30 نفراز کسانیکه کمترین نمره را به دست اورده اند بصورت تصادفی در دو گروه 15نفره ازمایش وکنترل جایگزین شدند.گروه آزمایش، آموزش طرحواره درمانی را در 8 جلسه دریافت کرد درحالیکه گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرده است. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد تا نتایج دو گروه با هم مقایسه شود. ابزار جمع اوری اطلاعات پرسشنامه تعارض زناشویی (MCQ) و سلامت روان گلدبرگ بوده است. در پژوهش حاضر برای آزمون فرضیه‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. که یافته ها نشان داد آموزش طرحواره های درمانی بر افزایش سلامت روان دانشجویان متاهل موثر بوده است. همچنین نتایج نشان داد که با 95 درصد اطمینان میتوان گفت طرحواره های درمانی بر کاهش تعارضات زناشویی دانشجویان متاهل موثر است.
اثر بخشی طرحواره های درمانی بر کاهش تعارضات زناشویی و افزایش سلامت روان
