لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه19
فعالیتهای اجتماعی در کودکان
والدین و آموزگاران درباره‌ی نحوه‌ی سازگاری اجتماعی کودکان نگران می‌باشند. برای آنها وجهه اجتماعی و یا فقدان آن آنقدر اهمیت دارد تا جایی که آنها هر کاری را در حیطه‌ی قدرت خود انجام می‌دهند تا کودکانشان عنصر قابل پذیرشی در میان همنوعانشان باشند. اکثر والدین در می‌یابند که رابطه‌ی نزدیکی بین سازگاری اجتماعی کودکان و موفقیت و شادمانی در کودکی و همچنین در مراحل دیگر زندگی وجود دارد، به منظور اطمینان از اینکه کودکانشان سازگاری اجتماعی موفق و خوب در آینده داشته باشند، والدین موقعیت‌هایی را فراهم می‌کنند تا کودکانشان روابط اجتماعی با دیگر کودکان داشته باشند و آنها را تشویق می‌کنند تا در فعالیتهای اجتماعی شرکت کنند به این امید که این امر آنها را به انطباق اجتماعی رهنمون کند.
به علاوه، آنها براین باورند که کودک روابط اجتماعی خوب ایجاد می‌کند، زیربنایی برای موقعیت‌های آتی خود در بزرگی ایجاد خواهد کرد. آنها بر این باورند که اگر درک کودک توسط همسن و سالان خود به خود پذیرفته شود، این امر سبب خواهد شد تا الگوی رفتاری برای ازدواج موفق ایجاد شود و گامی برای موفقیت در زمینه‌ی شغلی و رهنمودی برای رسیدن به مقام بالای اجتماعی خواهد بود. زیرا آنها اعتقاد دارند که شرکت در فعالیتهای اجتماعی، سازگاری اجتماعی مناسب را در آینده برای کودکان تضمین می‌کند. بسیاری از والدین، کودکان را تشویق می‌کنند تا در فعالیتهای اجتماعی شرکت کنند. در مورد سازگاری دانش‌آموزان اگر آنها در جایی مورد قبول واقع شوند در مقایسه با کودکانی که توسط همکلاسی‌ها با بی توجهی روبرو می‌شوند احتمال بیشتری در تطابق میان شغل و توانائی‌هایشان وجود دارد.
شاخصه ها ی کمی و کیفی سنجش رشد فعالیت اجتماعی کودک
همه ما این واقعیت را می پذیریم که زندگی انسان از ابتدا در میان کودکان دیگر آغاز می گردد و از همان ابتدا با آنان رابطه برقرار می کند و این ارتباط تغییراتی در رفتار او به وجود می آورد.
بدین ترتیب یادگیری اجتماعی آغاز می شود و رفتارهای کودک رنگ اجتماعی به خود می گیرند. رشد اجتماعی کودک مانند سایر جنبه های رشدی او به تدریج گسترش پیدا می کند و تقریبا تمامی فعالیت های او تحت تاثیر اطرافیان قرار می گیرد. رشد و تکامل اجتماعی کودک با سایر مظاهر وی هماهنگ و کاملا مرتبط است، چرا که نشانه های اولیه رشد هوشی کودک را در نوع ارتباط های او با سایر افراد می توان مشاهده کرد.
کودک در همان ماه های آغازین حیات خود توانایی تشخیص اشخاص و اشیا را دارد و سپس رشد پیدا می کند و دامنه تشخیص او هم گسترده تر می شود و در واقع رشد و نمو مهارت های حرکتی و استعدادهای هوشی همگی به رشد و تکامل کودک کمک می کنند. هر چه کودک در این جنبه ها رشد پیدا می کند، به همان نسبت استقلال او بیشتر می شود و می تواند راهنمای خودش باشد و نقش های اجتماعی مختلفی را به عهده بگیرد. کودک به عنوان یک عضو در خانواده و مدرسه به بازی یا به سایر فعالیت های گروهی می پردازد. رشد اجتماعی تغییراتی در فتار وی ایجاد می کند که عبارتند از:
تحقیق درباره بررسی روند فعالیتهای اجتماعی در کودکان