لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات 28
جوشکاری زیر آب
بیش از صد سال است که قوس الکتریکی در جهان شناخته شده و بهکار گرفته میشود، اما اولین جوشکاری زیر آب توسط نیروی دریایی بریتانیا انجام شد. در آن زمان یک کارخانه کشتیسازی برای آببند کردن نشتهای موجود در پرچهای زیر کشتی که در آب واقع شده بود از جوشکاری زیرآبی بهره گرفت. در کارهای تولیدی که در زیر آب انجام میشود، جوشکاری زیرآبی ابزاری مهم و کلیدی به شمار میرود. در 1946 الکترودهای ضدآب ویژهای توسط وان در ویلیجن[1] هلند توسعه یافت. سازههای فراساحلی از قبیل دکلهای حفاری چاههای نفت، خطوط لوله و سکوهای ویژهای که در آبها احداث میشوند، در سالهای اخیر به طرز چشمگیری در حال افزایشاند. بعضی از این سازهها نواقصی را در عناصر تشکیلدهنده آن و یا حوادث غیرمترقبه از قبیل طوفان تجربه خواهند کرد. در این میان، هر گونه روش بازسازی و مرمت در این گونه سازهها مستلزم استفاده از جوشکاری زیرآبی است.
طبقهبندی جوشکاری زیرآبی
جوشکاری زیرآبی را میتوان در دو دسته طبقهبندی کرد:
- جوشکاری مرطوب
- جوشکاری خشک
در روش جوشکاری مرطوب، عملیات جوشکاری در زیر آب اجرا شده و مستقیما با محیط مرطوب سروکار دارد. در روش جوشکاری خشک، یک اتاقک خشک در نزدیکی محلی که میبایستی جوشکاری شود ایجاد شده و جوشکار کار خود را با قرار گرفتن در داخل اتاقک انجام میدهد.
جوشکاری مرطوب
نام جوشکاری مرطوب حاکی از آن است که جوشکاری که در زیرآب صورت میپذیرد، مستقیما در معرض محیط مرطوب قرار دارد. در این روش جوشکاری از نوعی الکترود ویژه استفاده میشود و جوشکاری به صورت دستی درست مانند همان روش جوشکاری صورت میگیرد که در فضای بیرون آب انجام میشود. آزادی عملی که جوشکار در حین جوشکاری در این روش دارد، جوشکاری مربوط را موثرتر و به روشی کاراتر و از نقطهنظر اقتصادی مقرون به صرفه کرده است.
مقاله جوشکاری زیر آب