لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:27
فضاپیما در معرض محیطهای دینامیک متفاوتی قرار میگیرد که ممکن است شامل بارهای شبه استاتیک، ارتعاش و آکوستیک هنگام پرتاب؛ شوکهای انفجاری تولید شده توسط مکانیزمهای جدایش؛ جهش روی مدار، و بعضی اوقات بارهای فرود سیارهای گرایشی در صنعت هوافضا وجود دارد که بیشتر بر تحلیلهای سازهای و کمتر بر آزمایش برای شبیهسازی این محیطها تاکید میکند زیرا آزمایش دینامیک فضاپیما وقت گیر، همراه با ریسک و پر هزینه است.
هرچند، همان طور که دکتر ادوارد استهان، مدیرقبلی آزمایشگاه پیشران جت (JPL) به دنبال شکست دو فضاپیمای لارس در 1999 به تعدادی از دانشجویان میگوید، «مسئله کلیدی تست کردن آن را بسازید. تست کنید و بیشتر تست کنید، زیرا وقتی (از دست) رفته باشد دیگر خیلی دیر است.» با شناخت نقش ضروری آزمایش NASA منابع قابل توجهی را به ایجاد شیوههی خلاقانه و کارامدتر در آزمایش دینامیک اختصاص میدهد.
تصویر 1 پرتاب یک شاتل فضا پیما را از (KSA) مرکز فضایی کندی NASA نشان میدهد. دانستن مقدار سیال جت میتوان تصور کرد که یک فضاپیمای پرتاب شده توسط شاتل یا حامل پرتاب قابل مصرف (ELV) محیطی با نویز و ارتعاشات شدید را طی کند. در دوران اولیه برنامههای فضایی، ساخت مدلهای آزمایش توسعه (DTM)فضاپیما که صرف آزمایش میشدند، متداول بود. همچنین، بیشتر سختافزار فضاپیماها به خاطر بارهای دینامیک خیلی محافظهکارانه طراحی شده بود. در مقابل در فرهنگ سریعتر بهتر، ارزانتر، امروزه، اغلب سختافزار فضاپیما تنها یک بار ساخته میشود و این واحد پرواز اولیه در معرض آزمایشها زمینی قرار میگیرد و سپس پرتاب میشود. علاوه بر این با تکامل صنعت هوافضا حاشیههای طراحی سازه کاهش یافتهاند و تاکید بر تحلیل کمتر بر آزمایش است. تمام این مسائل به نیاز به نوآوری در افزایش کارایی تست دینامیک به منظور اجتناب از شکست پرواز ضمن حداکثر سازی عملکرد و حداقل سازی هزینه، اشاره میکند. این مقاله تعدادی تکنیک جدید برای تست دینامیک را شرح میدهد. که در برنامههای فضایی تحت مدیریت JPL و سایر مراکز NASA پیادهسازی شدهاند.
مقاله تست ارتعاش آکوستیک