فرمت فایل : word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 20 صفحه
چکیده
موضوع نامزدی یکی از مباحث حقوق خانواده است که در خصوص شرعی بودن آن و احکام مترتب بر آن نظرات مختلفی ارائه شده است. در حالی که در حقوق اسلام این تاسیس پیش بینی نشده است، در حقوق موضوعه برگرفته از قانون مدنی قانونگذار نامی از این تاسیس برده و آثار و احکامی را از آن نفی نموده است و به گونه ای بر وجود واقعی این نهاد صحه گذاشته است. وعده نکاح ممکن است بنا به عللی منحل و از این واقعه ممکن است آثاری حاصل گردد. یکی از اثار مهم آن، خسارات ناشی از بهم خوردن نامزدی به متضرر توسط عامل می باشد. در این مورد نص صریح قانونی که امکان جبران خسارت را پیش بینی کرده باشد به دست نیامده. مسئولیت جبران خسارت به عنوان مصداقی از مسئولیت غیرقراردادی ناشی از تقصیر طرف مقابل مورد بررسی قرار گرفته است. حال سعی ما بر این است تا در این نوشته پس از شرح و بیان مفهوم نامزدی با دیدی انتقادی به توجیه و مدلل ساختن مبنای جبران خسارت پرداخته شده بپردازیم.
کلید واژه : نامزدی (وعده نکاح) – خسارت ( مادی و معنوی)
مقدمه
خانواده به عنوان با اهمیت ترین نهاد اجتماعی از دیرباز خصوصا در قرون اخیر موقعیت و مقام ممتازی را در بین همه ی نهادهای حقوقی به دست آورده است. اهمیت حقوق خانواده تا حد زیادی ناشی از ارزش و مقام والای خود خانواده است. خانواده هسته ی مرکزی اجتماع و نخستین مکانی است که شخص در آن گام می نهد و آداب زندگی و اصول و رسوم اجتماعی و تعاون و ایثار و از خود گذشتگی را فرا می گیرد. خانواده مرکز رشد و عواطف و احساسات و کانون حمایت از انسان است. کسی که از حمایت خانواده برخوردار نیست بی پناه و در معرض فساد و تباهی ست. اهمیت اجتماعی و اقتصادی خانواده قانون گذار را برآن داشته که قوانینی برای حمایت از خانواده وضع کند. حمایت قانونی از خانواده امروزه در همه ی کشورها از جمله ایران مورد توجه بسیار است. چنان چه مهمترین و عالی ترین قانون، یعنی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصل دهم خود حمایت از خانواده را چنین تضمین کرده است: "از آنجا که خانواده واحد بنیادی جامعه است، همه قوانین و مقررات و برنامه ریزی های مربوطه باید در جهت آسان تر کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه ی حقوق و اخلاق اسلامی باشد". خواستگاری اولین مرحله ی ایجاد رابطه ی زوجین در حقوق ایران برای تشکیل خانواده است. پیش از نکاح پسر و خانواده اش به قصد آشنایی طرفین و تشخیص تمایل وصلت از جانب دختر به خواستگاری او می روند و طرفین با یکدیگر در مورد زندگی آینده صحبت می کنند و اقوام نزدیک نیز جهات خوب و بد را بررسی می کنند. در پایان اگر به توافق رسیدند دختر و پسر نامزد می شوند. نامزدی مرحله ای برای شناخت هرچه بیشتر نامزدها و خانواده های آنهاست. رفتار متقابل نامزدها نقش مهمی را در زندگی آتی ایشان ایفا می کند. وعده ی ازدواج به معنای تعهد زن و مرد به ازدواج با یکدیگر است. بنابراین این وعده یک اعلام نامزدی ساده است و ارزش نکاح را ندارد و الزامی هم برای آن متصور نیست. در حقیقت زن و مرد، زن و شوهر تلقی نمی شوند. چون این وعده تعهدی بر انجام عقد است و تا عقد صورت نگیرد آنان ملزم به انجام وظیفه ای نخواهند بود. برخی حقوقدانان این وعده را فقط یک قول اخلاقی می شمارند[1] از این روز ضروری است خانواده ها خصوصا خانواده ی زن با دقت و هوشیاری بیشتر در انتخاب دست بزنند. ماده 1035 قانون مدنی با اعلام اینکه به صرف امتناع از وصلت نمی توان از طرف دیگر مطالبه ی خسارت کرد به وضوح به این بیان صحه می گذارد که خواستگاری و نامزدی بک اعلام ساده و قول اخلاقی ست و برهم زدن آن بیش از خسارت مادی خسارت معنوی به فرد وارد می کند که جبران ناپذیر است. خسارات وارده در حد هزینه ی برگزاری مراسم قابل مطالبه است و حال آنکه یک سری خسارات معنوی هم هستند که در ارزیابی این خسارات اتفاق نظر وجود ندارد. که در این راستا سوالاتی به ذهن می آید:
تحقیق درباره بررسی خسارات ناشی از برهم زدن نامزدی