ایدز و اهمیت اعتراف به ناهنجاریها
در اوائل دهه هشتاد میلادی بود که پزشکان در آمریکا برای اولین بار با عفونت های پوستی مرموزی در جوانان مواجه شدند که قبل از آن بیشتر در بین افراد بسیار مسن دیده می شد. بعدها معلوم شد که این بیماری ایدز است و عامل آن ویروسی بنام اچ.آی.وی. می باشد. همچنین معلوم گردید که اکثر قریب به اتفاق آن جوانان همجنسگرا بوده و از طریق روابط جنسی مقعدی بدون استفاده از کاندوم به آن ویروس دچار شده بودند. در سال 1366 بود که نخستین مورد ایدز در ایران شناسایی و وجود این بیماری رسمآ در کشور تآئید گردید.
امروزه آگاهی در باره ایدز و راههای سرایت آن بر بخش بزرگی از مردم، بخصوص در کشورهایی که مسئولان آنها مسئله را جدی گرفته اند، آشکار شده است. اما در کشور ما وضع بسیار نامناسب می باشد؛ بنا به گفته نماینده یونیسف در ایران میزان اطلاعات جوانان ایرانی در باره ایدز کمتر از ده درصد است. این سخن بایستی در کشوری که اکثریت جمعیت آن را جوانان تشکیل می دهند، جدی تلقی گردد و برنامه هایی برای حل مشکل در نظر گرفته شوند. در سال های اولیه اعتراف به وجود ایدز در کشور، بر انتقال بیماری از طریق روابط جنسی تآکید بیشتری شد و حتی بروشورهایی برای پخش در فرودگاه و میان مسافران به کشورهای خارجی در نظر گرفته شدند. اما اخلاقیات و کم بینی ها باعث شد که مسئولان خیلی زود بر متبرا بودن ” امت اسلامی ایران” از ” رفتارهای غیر اخلاقی” تآکید و همه ی هم و غم و تبلیغات خود را بر مسئله گسترش ایدز در بین معتادان متمرکز و دیگران را فراموش کردند. آمار های سازمان ملل دال بر آن دارند که 80 درصد انتقال ویروس ایدز از راه های آمیزش جنسی صورت گرفته اما مسئولان ایران درست عکس قضیه را نشان می دهند؛ آمار وزارت بهداشت کشور حاکی از آن است که 3/86 درصد از راه اعتیاد تزریقی بوده و تنها 9/9 درصد از راه تماس جنسی. جالب اینجاست که آقای عباس صداقت رئیس اداره کل کنترل ایدز در وزارت بهداشت اعتراف می کند که آمارهای ارائه شده شامل بیماران شناسایی شده می باشد و در 8/25 افراد روش ابتلا نامشخص است. البته آمار و ارقامی که مسئولان اعلام می کنند تفاوت فاحشی با هم دارند و نمایانگر آشفتگی و بازار مکاره ای است که در رابطه با جان مردم بخصوص جوانان، براه انداخته اند. همچنین معلوم نیست که چرا برنامه تحت پوشش قرار دادن حداقل نود درصد دانش آموزان 15 تا 18 ساله در خصوص پیشگیری از ایدز که معاون تربیت بدنی و تندرستی وزارت آموزش و پرورش قولش را داده بود، تنها در مناطقی از تهران اجرا و بعد نیمه کاره رها شد. وزیر بهداشت آقای کامران باقری لنکرانی اعلام کرده که فاز دوم برنامه کنترل بیماری ایدز با محوریت کاهش آسیب معتادان و آموزش افرادی که در معرض رفتارهای پرخطر جنسی هستند، می باشد، اما دریغ از حتی یک اشاره به آن دسته از جوانانی که در معرض خطر بیشتری هستند یعنی همجنسگرایان. این در حالی است که مسئولان اعتراف می کنند که روش های گسترش ویروس ایدز در کشور در حال عوض شدن است و اگر در سابق اعتیاد و استفاده از سرنگ های مشترک باعث گسترش این ویروس می شد اما اینک تماس جنسی است که به اصلی ترین راه انتقال ویروس ایدز تبدیل شده است. مشاور وزیر بهداشت، آقای بیژن صدری زاده هم اعتراف می کند که حداقل 30 درصد از مبتلایان به این بیماری که علت ناشناخته دارند، در واقع از طریق رابطه جنسی مبتلا شده اند و این مسئله را پنهان می کنند. مشاور وزیربهداشت ادامه می دهد: به نظر می رسد عامل اعتیاد تزریقی به صورت کاذب بالا رفته است یعنی این آمار بعلت دسترسی آسان تر به گروه معتادان تزریقی که بیشترشان مرد هستند و دسترسی نداشتن به گروه های پرخطر دیگر، واقعی و قابل تکیه نیست. این حرف با توجه به تابو زدگی مسائل جنسی در کشور بسیار واقعی به نظر می رسد. آقای دکتر مهدی چرخنده عضو کار گروه ایدز مرکز بهداشت خراسان رضوی بدرستی می گوید : قباحت طرح موارد آموزشی پیشگیری از بیماری ایدز در باره مسائل جنسی باید برداشته شود. بنا به گفته ایشان، تغییر الگوی ابتلا به ایدز از طریق جنسی، شیوه آموزش و اطلاع رسانی در بحث مسائل جنسی در کشورمان باید بازنگری و به طور شفاف بیان شود.بی توجهی مسئولان نسبت به واقعیت هایی که حتی از زبان خودشان بیان می شود، براستی که نگران کننده است. اگر آقای لنکرانی بخصوص بر آموزش و مراقبت از گروههای پرخطر و دسترسی بیشتر به آنها را در فاز دوم برنامه خود قرار داده، قبل از هرچیز می بایست سنت شکنی کرده و حداقل از یکی از این گروههای پرخطر( همجنسگرایان) نام ببرد و الگویی برای همکاران خود شود.در فاز دوم برنامه وزارت بهداشت همچنین بر گسترش خدمات مشاوره ایدز در همه گروه ها و خانواده ها تآکید شده است. اما آقای وزیر حتمآ می داند که با توجه به قوانین سخت و سکوت مطلقی که مسئولان در باره همجنسگرایان و حقوق شهروندی آنها در پیش دارند، این افراد اعتماد لازم به حکومت و وزاری آن و برنامه های آنها نخواهند داشت. و گفته آقای محمد مهدی گویا از مرکز مدیریت وزارت بهداشت مبنی بر اینکه ” به مردم اطمینان می دهیم که تمام اطلاعات آنها محرمانه باقی می ماند”، گوش شنوایی نخواهد یافت مگر آنکهمسئولان کشور بپذیرند که همجنسگرایان در جامعه وجود دارند و رفتارها و روابط جنسی آنها هرچند غیر متعارف اما برخاسته از نیاز درونی و گرایش جنسی اشان می باشد که خود عامل شکل گیری آن نبوده و امکان تغییر گرایش همجنسگرایانه خود را ندارند.
شامل 12 صفحه word
دانلود مقاله ایدز و اهمیت اعتراف به ناهنجاریها