استان کرمان

اختصاصی از اینو دیدی استان کرمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

  فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات83

چکیده:
شهرستان سیرجان در قسمت جنوب غربی استان کرمان واقع شده و از شمال به رفسنجان و شهربابک از جنوب به استان هرمزگان از شرق به شهرستان بافت و بردسیر و از غرب به استان فارس محدود می شود.
سیرجان به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گیری بر سر راههای ارتباطی کرمان، یزد، بندرعباس و شیراز و نیز وجود زمین های کشاورزی حاصلخیز و منابع معدنی از دیر باز تا کنون پذیرای مهاجران مختلف بوده است که همگی این عوامل در رشد و توسعه شهرستان مؤثر بوده اند.
با توجه به اینکه شهرستان سیرجان در نزدیکی بندر تجاری بندر عباس قرار دارد یک شهر انباری به شمار می رود که منطقه ویژه اقتصادی سیرجان این امر خطیر را بر عهده دارد. با گذشت زمان در این منطقه شرکت ها و واحدهای تولیدی و صنعتی نیز ساخته شد که چون اغلب تولیدات را در سطح وسیعی و برای صادرات انجام می دهند و با توجه به اینکه در جهت وزش باد غالب (شمال غربی- جنوب شرقی) بیشتر آلودگی خود را وارد شهر می کند.
شهرک های صنعتی سیرجان تا اندازه ای در این مقدار آلودگی دخیل هستند. شهرک صنعتی شماره (1) که در جنوب شرقی شهر و ظاهراً در 2 کیلومتری شهر می باشد (با توسعه فیزیکی و افقی شهر امروزه جزئی از شهر به شمار می رود.) در جهت وزش بادی است که از اواسط تیرماه تا اواخر شهریور ماه (جنوب شرقی – شمال غربی) می باشد، اما چون بیشتر واحدهای تولیدی آن کارگاهی و کوچک بوده آلودگی زیادی ندارند.( عباسلو- 79 ص54)
در کل باید گفت شهرستان سیرجان نسبت به شهرهای بزرگ آلودگی چندانی ندارد، اما اگر همین میزان آلودگی و فعالیت واحدهای تولیدی شهر در شهرک های صنعتی و منطقه ویژه اقتصادی کنترل نشود سیرجان هم در اینده ای نه چندان دور به یک شهر آلوده تبدیل می شود.

مقدمه:
آلودگی هوایی که تنفس می کنیم از زمان های گذشته آغاز شده است. هر اندازه جمعیت و صنعت پیشرفت کند مقدار بیشتری از ذرات زغال سنگ و نفت مصرف شده از فضا باقی می ماند و در نتیجه میزان آلودگی هوا به سبب وجود این گونه مواد آلوده کننده جامد و بخار در هوا افزایش می یابد.
در سال های اخیر در همه نقاط جهان نسبت به این موضوع توجه زیادی مبذول می گردد و بیشتر دقت مسئولان امر مستقیماً متوجه منابع آلودگی می شود. لیکن با این حال نتوانسته اند تغییرات کافی در ترکیب جو هوا بدهند. منابع آلودگی بیشتر در هوای طبقه پایین است. محققاً بعضی از منابع فراوان مانند اتومبیل ها، اتوبوس ها و بارکش ها در مجاورت سطح زمین قرار گرفته است.
بیشتر لوله های خارج کننده مواد کارخانه های صنعتی در یک متری سطح زمین واقع شده اند. منابع مهمی که در بالای سطح محل زندگی انسان کشیده می شود، دودکش ها هستند ولی باید بگوییم حتی دودکش های خیلی بلند هم قادر به جلوگیری از ریختن مواد آلوده کننده به سطح زمین نمی باشند.
هر زمانی که سوالی درباره یک منبع اصلی آلودگی پیش می آید بایستی عوامل زیادی در نظر گرفته شود مثاً چه مقدار، از کدام ماده و به چه شکلی در هوا آزاد می شود. در کجا نسبت به اجتماع انسان و حیوان یا نبات آزاد می شود و از چه نوع موادی است، به علاوه در چه موقع و در چه شرایط جوی این مواد آلوده کننده در هوا آزاد شده است. مردم اغلب اوقات اتمسفر را به صورت سطل زباله ای به وسعت بی نهایت تصور می کنند.
در صورتی که واضح است این تصور اشتباه بزرگی است. طبقه مواد زائد را نباید به هیچ عنوان به صورت زباله دان زمین به حساب آورد. مقدار مواد آلوده کننده ای که می توانند به طوری بی خطر در هوا بماند منوط به مشخصات و خصوصیات اتمسفر در موقع آزاد شدن و پس از ان می باشد. در بعضی مواقع مقادیر زیادی دود ممکن است کم خطر باشد. در زمان دیگیری اضافه شدن مواد آلوده کننده بایستی قطعاً در حداقل نگاه داشته شود. برای حصول اطمینان از اینکه آیا آزاد شدن مقادیر زیاد مواد آلوده کننده خطرناک یا بی خطر است بایستی از خواص و مشخصات اتمسفر، وسعت، عمق و عرض و طول منطقه ای که این مواد در آن پخش و منتشر می شود اطلاع حاصل کرد.( مفیدیان -79 ص1)
مسأله آلودگی هوا در کشورهای در حال توسعه حادتر است و این امر بیشتر در شهرهای بزرگ و توسعه یافته آنها دیده می شود. شهرستان سیرجان هم از این مسأله مستثنی نیست.

تحقیق در مورد استان کرمان

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق در مورد استان کرمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه206

کلیات استان کرمان

استان پهناور کرمان با مساحتی حدود 47/181714 کیلومتر مربع، در جنوب شرق فلات ایران واقع شده  و 11 درصد از خاک کشور را در بر می گیرد و به لحاظ وسعت مقام دوم را بعد از استان خراسان حائز می باشد. از نظر موقعیت جغرافیایی بین 20  54 تا 34  59 طول شرقی و 29   26 تا 58   31 عرض شمالی قرار گرفته است. استان مذکور از شمال و شمال شرق به استان خراسان، از شرق به استان سیستان و بلوجستان، از شمال غرب و غرب به استان یزد، از جنوب غرب به استان فارس و از جنوب به استان هرمزگان محدود می گردد. این استان شبیه مثلث نامنظم بوده که قاعده آن به پهنای حدود 470 کیلومتر؛ در بخش شمالی محدوده استان قرار دارد. فاصله بین حد جنوبی و شمالی یا طول استان نیز حدود 630 کیلومتر است. شهر کرمان مرکز استان در 1038 کیلومتری جنوب شرق شهر تهران قرار دارد.

در سال 1286 ه.ش پس از تصویب قانون تشکیل ایالات و ولایات توسط مجلس؛ ایران به 4 ایالت آذربایجان، کرمان و بلوچستان، فارس و بنادر، خراسان و سیستان و 12 ولایت استرآباد، مازندران، گیلان، زنجان، کردستان، لرستان، کرمانشاهان، همدان، اصفهان، یزد، عراق عجم و خوزستان تقسیم شد.

در 16 آبان ماه سال 1316، قانون جدیدی تصویب و طبق آن ایران به 10 استان و 49 شهرستان تقسیم گردید. در این تقسیمان کرمان و مکران بعنوان استان هشتم تعیین گردیده و شامل 11 شهرستان کرمان، رفسنجان، جیرفت، سیرجان، بم بندرعباس، ایرانشهر، چابهار، زابل، زاهدان، و سراوان و 39 بخش

مقالات کشاورزی و گیاه پزشکی

اختصاصی از اینو دیدی مقالات کشاورزی و گیاه پزشکی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:13

 فهرست مطالب

مطالعه شناسایی  Pseudomonas syringae  در خاک و گیاه با استفاده از روش  تشخیص مستقیم توسط PCR

تنوع باکتری های دارای هسته یخ در برخی از محصولات زراعی وباغی استان خراسان

ایجاد موتان های فاقد هسته یخ (ice-) دراسترین های اپیفیت Pseudomonas syringae  و
 Pseudomonas fluorescens

تمایز جدایه های جدیدی از  Xanthomonas بر اساس پلی مرفیسم آرایش فضائی تک زنجیره و قطعات حاصل از برش ناحیه بین ژنی اسید نوکلئیک ریبوزومی

ردیابی و طبقه بندی فیلوژنتیکی فیتوپلاسماهای همراه با برخی گیاهان زراعی در استان کرمان

گونه های Sphingomonas به عنوان باکتری های اپی فیت درختان هلو و بوته های براکلی در گلستان و مازندران

لکه برگی باکتریائی مریم گلی ناشی از گونه ای زانتوموناس

در این تحقیق شناسایی   Pseudomonas syringae بوسیله روش مستقیم PCR   روی بافتهای زنده گیاهی، بقایای خشک گیاهی و خاک انجام گرفت. بدین منظور از گیاهان آلوده  خاک و بقایای گیاهی آلوده  به باکتری که یکسال از جدا کردن گیاهان آلوده به P. syringae    می گذشت نمونه برداری  انجام شد. نمونه ها در پلاستیک استوماشر  محتوی 2 میلی لیتر بافر  PBS قرار داده شدند. از نمونه ها عصاره گیری به عمل آمده و سپس  DNA سلولهای باکتری خالص سازی شدند. پنج میکرولیتر از DNA خالص شده و 5  میکرولیتر ماده Gen    Releser به لوله های اپندورف منتقل شده و عمل PCR  به تعداد یک سیکل انجام گردید. بلافاصله   DNA باکتری توسط آغازگرهای اختصاصی  HrpL1  و  HrpL2 مجددا عمل  PCR به تعداد  37  سیکل تحت برنامه مخصوص انجام گرفت. DNA  سلولهای باکتریهای تکثیر شده روی ژل الکتروفورز منتقل شدند. تمامی نمونه ها تشکیل یک باند  DNA با اندازه 600  جفت باز نشان دادند که با شاهد مثبت کاملا مطابقت داشت. جهت تائید نتایج،  DNA  تکثیر شده با آنزیم برش  Bsh 12361 هضم گردیدند و مجددا روی ژل الکتروفورز منتقل شدند. باندهای ایجاد شده روی ژل با باندهای شاهد مثبت کاملا مطابقت داشت. نتایج این تحقیق بوضوح مشخص نمود که سلولهای   P.syringae قادرند بیش از یکسال در خاک و بقایای گیاهی دوام داشته و از سالی به سال دیگر منتقل شوند.

Identification of Pseudomonas syringae in soil and plant materials by direct PCR

  M. Niknejad Kazempour Department of Plant Pathology Faculty of Agricultural Sciences, Guilan University

In this research, identification of Pseudomonas syringae on plant tissue, debris and soil by direct PCR method was examined. Soil and plant material contaminated by P.syringae for one year was collected. The samples were placed in stomacher plastics containing 2 ml PBS buffer. Extracts were prepared and the DNA was isolated. 5 μl of purified DNA was added to 5 μl of Gen Relesor in eppendorf tubes and a single cycle was carried. This was followed immediately by a 37 cyle PCR using the HrpL1 and HrpL2 primers. The DNA from PCR was electrophoresed and showed 600 pb fragment identical to the positive control. To verify this results, the amplified DNA was digested by restriction enzyme of Bsh 12361. The banding pattern attained correlated with those obtained for the positive control. The results obtained clearly demonstrate that  P.syringae is capable sustaining itself for at least one year in soil and plant material and can be transmitted from one year to the next.