کاراته در لغت به معنای دست خالی می‌باشد و در اصطلاح مبارزه‌ای است که بدون استفاده از تجهیزات رزمی در برابر حریف انجام می‌شود. این ورزش دارای سبک‌های
مختلفی می‌باشد که به دو بخش سبک‌های کنترلی و نیمه کنترلی تقسیم می‌شود.
سبک‌های کنترلی، شامل: شوترکان، شیتوریو، واداریو و گرجوریو و کان ذن ریو سبک نیمه کنترلی کیوکوشین است. کاراته یکی از هنرهای رزمی است که به طور گسترده‌ای در ایران تمرن می‌شود و کشور ما در این
رشته از کشورهای صاحب نام در جهان محسوب می‌گردد. با این وجود مطالعات اندکی پیرامون آسیب شناسی این ورزش در داخل کشور صورت گرفته است.
چکیده:
سابقه و هدف: کاراته از محبوب‌ترین ورزش‌های رزمی در کشور محسوب می‌شود. با توجه به سطح بالای برخورد در این رشته ورزشی توجه به شیوع و توزیع آسیب‌های آن از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا در این
تحقیق بر آن شدیم که میزان شیوع آسیب‌های زانو در ورزش کاراته را تعیین می‌کنیم.
یافته‌ها:
میزان شیوع:
در این تحقیق میزان شیوع آسیب ۴/۳۵ در 1000 ساعت تمرین و مسابقه بود. به عبارت دیگر میزان بروز آسیب در هر ورزشکار ۱/۸۵ بار در سال است.
زمان و علل آسیب:
از تعداد کل آسیب‌ها (185) حدود 46% در زمان تمرین، حدود 41% در زمان مسابقه، در حدود 5% در زمان بدنسازی و کار با وزنه و 8% در حین گرم کردن اتفاق افتاده بود.
نتایج یافته‌ها درباره علل آسیب دیدگی در شکل صفحه بعد ارائه شده است. چنانچه مشخص است خطای تکنیکی حریف با حدود 26% درصد در عوامل آسیب رسان قرار دارد و پس از آن اجرای غلط تکنیک و مهارت
توسط خود کاراته‌کا با 17% در جایگاه قرار دارد.
مناطق آسیب:
در شکل زیر مناطق آسیب داده شده است. همان گونه که ملاحظه می‌شود، بیشترین شیوع آسیب مربوط به اندام تحتانی و سر و صورت می‌باشد.
بافت‌های آسیب دیده:
همان طور که در شکل بعد نشان داده شده است بیشترین میزان آسیب‌دیدگی مربوط به بافت نرم (سطح پوست و عضلات) و کمترین میزان شیوع مربوط به بافت استخوانی (شامل شکستگی در 9% موارد و درد ساق پا
در 10% موارد) است.
شامل 24 اسلاید POWERPOINT
دانلود پاورپوینت بررسی میزان آسیب دیدگی زانو در ورزشکاران کاراته‌کای
