تحقیق در مورد یارانه ها

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق در مورد یارانه ها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 46

با آن که ایران در زمینه پرداخت یارانه پیشینه ای طولانی و 74 ساله دارد، هدفمند سازی آن از سال ها پیش یکی از مسائل و چالش های فراروی دولت بوده است.

کاربست سیاست های حمایتی مناسب در زمینه حمایت از صنایع، بخش های تولید، حفظ و بهبود میزان رفاه شهروندان، همواره از سیاست های اصلی دولتمردان در تمام کشورهای جهان، به ویژه کشورهای در حال توسعه همانند ایران به شمار می آمده و همواره یارانه، نظام پرداخت آن، همچنین اصابت یارانه های پرداخته شده به گروه های هدف و... بیش از دیگر موضوع ها چالش برانگیز بوده است.

به طور کلی حفظ قدرت خرید مردم به ویژه هنگام پایداری افزایش قیمت ها در اقتصاد، از جمله مسائلی است که بیشتر دولت ها به عنوان یک وظیفه آن را پذیرفته اند و همه ساله درصد بالایی از درآمد خود را به آن اختصاص می دهند.

در کشور ما و در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تامین یک زندگی شرافتمندانه و ایجاد رفاه برای تمام اقشار جامعه مورد توجه است و باید دید آیا دولت توانسته است در این زمینه گام های اساسی بردارد؟

یکی از راهکارها برای رسیدن به این هدف، نظام پرداخت یارانه است. تحقیقات بسیاری در ایران، نظام موجود در زمینه پرداخت یارانه را ناکارآمد ارزیابی کرده اند. به سخن دیگر، در این مطالعات نظام کنونی پرداخت یارانه، که پرداخت عام را به عنوان یکی ار نقطه ضعف های خود به همراه دارد، در اعطای یارانه به گروه های هدف، موفقیت چشمگیری نداشته است.

تعریف یارانه

کلمه یارانه از ترجمه کلمه Subsidy به دست آمده است که در معانی کمک، کمک مالی، اعانه، امداد یا معادل آن به کار می رود. گرچه از نظر موردی این خدمت می تواند اقتصادی نباشد ولی از نظر رفاه عمومی لازم دیده شود. همچنین از بخشش ها و کمک های رایگان مالی که دولت به دستگاه خود به منظور کمک به یک خدمت عمومی می دهد نیز، به همین نام یاد می شود.

در تعریف دیگر، یارانه عبارت است از هر گونه پرداخت انتقالی که به منظور حمایت از اقشار کم درآمد و بهبود توزیع درآمد، از محل خزانه دولت و هر آنچه می تواند به خزانه دولت واریز شود به صورت نقدی یا غیر نقدی به خانوارها و تولیدکنندگان تعلق می گیرد. در برخی تعاریف از یارانه به عنوان تفاوت قیمت تمام شده (قیمت واقعی بازار) با قیمت ارائه شده کالا از سوی دولت نیز تعبیر شده است.

پیشینه پرداخت یارانه در ایران

پیشینه پرداخت یارانه در ایران به دوران قاجار بر می گردد که در قالب اعطای بذر و مساعده کشاورزان صورت گرفت. سپس دخالت مستقیم دولت در عرضه و تقاضا از سال 1311 با تصویب قانونی برای تاسیس سیلو در تهران به منظور ذخیره گندم و خرید غله به وسیله سازمان غله با هدف مقابله با کمبودهای احتمالی استمرار یافت. به این ترتیب تا سال 1321 هدف دولت، حمایت از کشاورزان، همچنین تهیه و ذخیره گندم و به ویژه تهیه نان ارزان برای مصرف کنندگان شهری بود.

اما پیشینه پرداخت یارانه به مفهوم کنونی به سال های دهه 1340 بر می گردد که برای گوشت و گندم پرداخت می شد. میزان این یارانه ها تا قبل از افزایش قیمت نفت خام بسیار اندک بود. برای مثال کل پرداخت یارانه از سوی دولت تا سال 1351 تنها 1668 میلیون ریال بود که میزان تنها 4/1 درصد یارانه های پرداختی سال 1354 بود. آخرین اقدام دولت قبل از انقلاب اسلامی، تصویب قانون تاسیس سازمان حمایت از تولید کنندگان و مصرف کنندگان بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به دلیل تحریم اقتصادی و جنگ تحمیلی عراق با ایران، عرضه کالا و خدمات در کشور دچار نوسان ها و مشکلات عمده ای شد که دولت با اجرای طرح سهمیه بندی کالاهای اساسی و پرداخت یارانه و نظارت بر توزیع و قیمت کالاها از سوی دولت، شتاب تورم مهار شد.

با پایان جنگ و شروع برنامه اول توسعه، دولت در کنار اجرای برنامه های بازسازی به حمایت از اقشار آسیب پذیر جامعه در قالب اختصاص یارانه به کالاهای اساسی و ... پرداخت. البته گرایش به سیاست های تعدیل اقتصادی در برنامه اول توسعه، بحث کاهش یارانه ها را در ابتدای دهه 1370 مطرح کرد که در برنامه دوم توسعه (1378-1374) ملموس تر بود. در همین حال که در عمل و در برخی موارد، سیاست کاهش یا حذف یارانه به کار گرفته شد، در مورد برخی از کالاهای اساسی با فشارهای اجتماعی و سیاسی و مخالفت های کارشناسان رو به رو شد. در اواخر دهه 1370 نگاه کاهش یا حذف یارانه تعدیل و با عنوان «هدفمند سازی یارانه ها» مطرح شد. در واقع سیاست گذاران به منظور اجتناب از نادیده انگاشتن آثار حذف یارانه ها بر گروه های هدف، تلاش کرده اند یارانه ها را به سوی گروه های هدف یا مستحق سوق دهند. در برنامه سوم توسعه همچنان بحث سیاست های حمایتی و پرداخت یارانه از موضوع های محوری بود.

در برنامه سوم توسعه دولت مکلف شد با انجام مطالعات و بررسی های کارشناسی، اقدام های قانونی به منظور هدفمند کردن پرداخت یارانه کالاهای اساسی و حامل های انرژی را انجام دهد؛ به طوری که از سال سوم برنامه نظام پرداخت یارانه با کمیت مشخص و به منظور تحقق اهداف زیر تغییر یابد:

1-منطقی کردن مصرف کالاهای یارانه ای و جلوگیری از قاچاق این نوع کالاها2-تشویق و توسعه سرمایه گذاری و حمایت از تولید داخلی کالاهای یارانه ای 3-کاهش سهم طبقات با درآمد بالا و افزایش سهم طبقات با درآمد پایین از یارانه ها4-جانشینی تدریجی طرح های رفاه اجتماعی با پرداخت یارانه

5-تامین منابع برای سرمایه گذاری زیربنایی و محرومیت زدایی کشور و توسعه اشتغال6-توسعه اشتغال مولد با اعطای وام از محل درآمدهای حاصل

بررسی وضعیت مصرف و یارانه بنزین در کشور

بنزین از جمله فرآورده های مهم نفتی سبک و در جهان از اهمیتی خاص برخوردار است که 98 درصد از آن در بخش حمل و نقل به مصرف می رسد. در ایران نیز وضع همین گونه است. در سال های اخیر به دلیل رشد بسیار سریع تقاضای این فرآورده از یک سو و ناتوانی تولید داخلی به مصرف داخلی از سوی دیگر سبب ساز رشد سریع واردات و پرداخت یارانه های سنگین به آن شده است.