لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
* تاریخچه جمعیت هلال احمر ایران
نخستین کوشش ایرانیان برای پیوستن به کنوانسیون‌های بین‌المللی در مورد تشکیلات بین‌المللی صلیب سرخ به دوران پادشاهی ناصر‌الدین شاه قاجار باز می‌گردد. ایران در زمان حکومت او و در دسامبر سال ۱۸۷۴/شوال ۱۲۹۱ ، کنوانسیون مصوب ۱۸۶۴ ژنو را پذیرفت . اما عملاً برای دهها سال پس از این تاریخ هیچ‌گونه اقدامی برای تأسیس مؤسسه، یا سازمانی که عامل اجرایی این کنوانسیون در ایران باشد صورت نگرفت.
در طی این سالها، جدی‌ترین کوشش ایران در این زمینه، اعزام نماینده‌ای به سومین کنفرانس بین‌المللی صلیب سرخ در ژنو در سال بود. در این کنفرانس، عبدالصمد ممتازالسلطنه سیاستمدار و وزیر مختار وقت ایران در پاریس، نقش بسیار مهمی در تبیین نگرش جوامع اسلامی به نشان بین‌المللی صلیب سرخ داشت و توانست موافقت کنفرانس را در پذیرش نشان شیر خورشید سرخ به عنوان نشان رسمی دولت ایران برای جمعیت خود اخذ نماید .
این نشان چند سال بعد از این زمان مورد تأیید کنفرانس دیپلماتیک صلیب سرخ در ژنو نیز قرارگرفت . اگر چه همچنان هیچ نهادی از سوی دولت ایران برای انجام وظایف مربوط به صلیب سرخ بوجود نیامد . فعالیت های مربوط به این مؤسسه تنها در اثر کوششهای شخصی افراد و به صورت غیرمتواتر انجام می شود . از جمله ، تلاشهای دکتر امیرخان اعلم ( مشهور به امیراعلم ، از جمله دانش آموختگان ایرانی در اروپا در رشته پزشکی و از بنیانگذاران چند بیمارستان به سبک غربی در ایران ) در خلال جنگ های داخلی ایران بین مستبدین و مشروطه خواهان در سالهای پس از پیروزی انقلاب مشروطیت ایران بود .
تأسیس و تثبیت ( ۱۳۰۱ - ۱۳۲۷ )
نخستین رویکرد تشکیل مؤسسه خیریه امدادی در ایران تحت حمایت دولت در سال
۱۳۰۱ ش/۱۹۲۳ میلادی صورت گرفت . در این سال به کوشش دکتر امیراعلم اقداماتی برای تأسیس شیر و خورشید با حمایت دولت صورت گرفت ، اگر چه فشار بین المللی نیز بویژه از سوی صلیب سرخ جهانی در این زمینه بی تأثیر نبوده است ، چرا که دولت ایران از زمان پذیرش کنوانسیون ۱۸۶۴ ژنو ، عملاً هیچ کاری در این باره صورت نداده بود .
جمعیت شیر و خورشید سرخ نخستین و بزرگترین جمعیت خیریه ایران است که عهده دار وظایف مهم و متعددی در مسائل مربوط به امداد رسانی در حوادث غیرمترقبه و امدادی ، تأسیس بیمارستان و درمانگاه ، تهیه دارو و تجهیزات پزشکی ، تربیت پرستار ، نگهداری از کودکان بی سرپرست ، ارائه برنامه های ویژه برای جوانان و برخی فعالیت های عمرانی در داخل و خارج از کشور بوده است .
کلیه فعالیت های این جمعیت از بدو پیدایش آن در ایران بر اساس کنوانسیون ها ، پروتکل های الحاقی به این کنوانسیون ها و قراردادهای بین المللی مختلفی بوده است که در ادوار مختلف برای تشکیلات بین المللی صلیب سرخ و نیز در زمینه ی همکاریهای بین المللی تهیه شده است و این موضوع ، در اساسنامه های مختلفی که در ادوار گوناگون برای این جمعیت تهیه شده مورد تأکید قرار گرفته است . کهن ترین این کنوانسیون ها ، کنوانسیون صلیب سرخ ، مصوب ۱۸۶۴ میلادی /ش۱۲۴۳ میلادی در شهر ژنو سوئیس و قراردادهای تکمیلی آن ، از جمله کنوانسیون بین المللی امداد ، مصوب ۱۹۲۷ میلادی / ش ۱۳۰۶ در همین شهر است و در واقع اساسی ترین مرجع برای تدوین وظایف جمعیت ها نیز مجموعه کنوانسیوهای چهارگانه ی ژنو در حمایت از مجروحان ،بیماران ، اسرا و اشخاص غیرنظامی در جنگ ها می باشند .
در سال ۱۳۰۱ ، دکتر امیراعلم مقررات وضع شده از سوی صلیب سرخ جهانی برای جمعیت ها را ترجمه و در اختیار احمد شاه قاجار ، پادشاه وقت ایران قرارداد تا شاه آن را مطالعه کرده و مقدمات تشکیل جمعیت فراهم شود . بر اساس این متن ترجمه شده ،نظامنامه اساسی ( اساسنامه ) جمعیت شیرو خورشید سرخ ایران تهیه و در حوت ۱۳۰۱ شمسی به امضای ولیعهد ، محمد حسن میرزای قاجار رسید . این اساسنامه در ۱۰ فصل و ۶۰ ماده تهیه شده و برابر مقدمه ی آن ، ریاست افتخاری جمعیت با ولیعهد بود .
اگر چه به روایت دکتر امیراعلم ، شاه و ولیعهد با طفره رفتن های مکرر ، از شرکت در مجلس که به منظور افتتاح جمعیت برپا شده بود ، خودداری کردند ، اما نخستین جلسه رسمی کمیته مرکزی جمعیت در مرداد ماه سال ۱۳۰۲ تشکیل گردید .
اعضای این کمیته مرکزی ،از میان بنیانگذاران و یاری رسانندگان به جمعیت و درجلسه عمومی جمعیت انتخاب می شدند . این اقدام ایران ، به عنوان نخستین گام ایرانیان در تأسیس جمعیت ملی خود بازتاب بین المللی نیز داشت . اگر چه باز هم بنا به نوشته دکترامیراعلم تا ۱۳۰۳ هیچ گونه اقدامی در جهت سازماندهی این تشکیلات انجام نشد .
در این سالها ، نخستین حرکت امدادی جمعیت ، کمک به زلزله زدگان تربت حیدریه بود که در زمانی که هنوز هیچ گونه امکاناتی در اختیار جمعیت نبود ، به همت دکتر امیراعلم صورت گرفت . از جمله این کارها تعیین هیئت مرکزی مؤسسه ، تشکیل هیئت های مختلف جمعیت در بعضی ایالت های کشور و نیز راه اندازی مجله ای ، به عنوان ارگان رسمی جمعیت به نام « شیر و خورشید سرخ » بود . در سال ۱۳۰۶ در جلسه ی هیئت مرکزی جمعیت ، به ترتیب حسن مستوفی الممالک ، سیاستمدار مشهور به عنوان رئیس و دکترامیراعلم به عنوان نایب رئیس اول جمعیت انتخاب شدند
تاریخچه جمعیت هلال احمر ایران
