مقالات علمی پژوهشی چاپ شده با فرمت pdf صفحات 18
امروزه فرایند توسعه فناوری بعنوان یک نیازمندی ملی برای بسیاری از کشورها بصورت سیستماتیک و سازمان یافته دنبال می شود و بدون
شک ایجاد مکانیزم های مناسب برای تامین مالی فعالیتهای نوآورانه فاکتور کلیدی و یکی از مهمترین چالشهای پیش روی تجاری سازی و
دستیابی به اهداف توسعه فناوری می باشد.این منابع مالی نیز می تواند به طرق گوناگون و بر اساس ساختار داخلی اقتصاد کشورها تامین می
گردد. با این وجود بعلت ریسک محصور در پروژه های کارآفرینی و فعالیتهای نوآورانه به همراه افق بلند مدت بازگشت سرمایه در چنین
فعالیتهایی، مکانیزمهای مرسوم تامین مالی مانند وامهای بانکی چندان مناسب و مطلوب شرکتهای استارتاپ نیستند. بنابراین اینجا اهمیت و
نقش برجسته سرمایه گذاران خطر پذیر در توسعه کارآفرینی و نوآوری بیش از پیش آشکار می گردد.)مستحسن و باقری، 2003 )
در ایران نه تنها این صنعت مهم بخوبی شکل نگرفته است دانش کمی نیز نسبت به آن وجود دارد. درک مفهوم صنعت سرمایه گذاری خطر
پذیر به تنهایی جهت ایجاد و توسعه این صنعت در یک کشور کافی نیست بلکه این مسئله نیازمند زیر ساختهای مناسب و دستیابی به
شرایطی می باشد. بنابراین بعد از معرفی مفهوم سرمایه گذاری خطر پذیر، ما به مطالعه فاکتورها و زیر ساختهای مورد نیاز جهت مدیریت
ریسک و جذابیت این نوع سرمایه گذاری در سطح کشورهای توسعه یافته) شامل آمریکا، کانادا،انگلستان،آلمان، ژاپن،استرالیا،فرانسه و..(و نیز
بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه)شامل کشورهای حوزه BRICS برزیل، روسیه، هندوستان، چین و آفریقای جنوبی به همراه –
ترکیه، مالزی و فیلیپین( پرداخته و همزمان تحلیل تطبیقی این فاکتورها در بازارایران انجام می پذیرد.
بررسی ریسک سرمایه گذاری خطر پذیر در کشورهای در حال توسعه با مقایسه تطبیقی وضعیت ایران