ارگونومی (به انگلیسی :Ergonomics) عبارت است از دانش بکار بردن اطلاعات علمی موجود دربارۀ انسان در طراحی محیط کار. ارگونومی ظرفیت ها و توانمندی های انسان را بررسی می کند و سپس اطلاعات به دست آمده را در طراحی مشاغل، فراورده ها، محیط های کار و تجهیزات به کار می بندد.[معمولا از اصطلاحات ارگونومی و عوامل انسانی به طور مترادف بهره گرفته می شود. هر دو اصطلاح رابطۀ دوسویۀ کار و نیازمندی های شغلی را بازگو و تشریح می کند و هر دو درصدد کاهش فشارهای جسمانی و روانی در محیط کارهستند. آشکارترین اثر مثبت طراحی درست و مناسب مشاغل، تجهیزات و محیط کار، بالارفتن سطح ایمنی، بهداشت، تطبیق کار با کارگر و در نهایت رضایت شغلی و بهبود بهره‌وری است.
پیشینه
نخستین بار در سال ۱۸۵۷ میلادی پژوهشگر لهستانی، (که در ایران آن را وجیسج جاسترزبوسکی نیز می‌خوانند) (1882-1799) اصطلاح ارگونومی را در مقاله‌ای با عنوان "پیرامون ارگونومی: علم کار، بر اساس واقعیات به دست آمده از علم طبیعت" به کار برد.
طی جنگ جهانی دوم گروهی از روانشناسان، مهندسان، مردم شناسان و فیزیولوژیست ها گرد هم آمدند تا مسائل طراحی و آموزشی را حل و فصل نمایند. در آن زمان، برای توصیف این نگرش مهندسی انسانی به کار می رفت. همزمان با رشد ارگونومی، انجمن های حمایت کننده نیز پاگرفته و با گذشت زمان، گسترش یافته اند
نحوه ی استقرار میز کار کامپیوتر
ناحیه اول که سطح انتهایی میز کار است و به ندرت از آن استفاده می شود ، فقط مکانی جهت نمایش است . اشیایی همچون مانیتور ، عکس ، ساعت ، گلدان ، جای مداد و خودکار و بلندگو در این ناحیه قرار می یگرند.
ناحیه دوم ، سطح میانی میز کار است . در این ناحیه اشیایی قرار می گیرند که گاهی از آنها استفاده می شود؛ لوازمی همچون تلفن ، ماشین حساب ، سینی و ...
ناحیه ی سوم ، سطح آغازین یا جلویی میز کار است . در این منطقه ادواتی قرار می گیرند که همواره کاربرد دارند ؛ ادواتی همچون کیبورد ، موس و موس پد .
در مورد میزکار ذکر این نکته الزامی است: میزهایی که صفحات جداگانه ای برای صفحه کلید و موس دارند ، به هیچ عنوان مناسب کار کاربران نیستند
دانلود پاورپوینت ارگونومی- 25 اسلاید
