مقاله پژوهشی مدیریت و حسابداری با فرمتpdf صفحات 17
چکیده
با توجه به اینکه شرط مارشال بیان می کند که اگر مجموع قدر مطلق کشش مقادیر صادرات و واردات نسبت به نرخ
ارز بیش از یک باشد با کاهش ارزش پول )افزایش نرخ ارز( تراز تجاری بهبود خواهد یافت. هدف از پژوهش حاضر،
بررسی رابطه میان نرخ ارز حقیقی و تولید ناخالص داخلی ایران و چین با تراز تجاری میباشد. در این پژوهش شرط
مارشال لرنر در تراز تجاری دو جانبه ایران و چین با استفاده از یک الگوی مناسب و مدل ARDL مورد بررسی
قرار می گیرد. نرخ ارز واقعی و تولید ناخالص داخلی دو کشور به عنوان متغیرهای مستقل و تراز تجاری به عنوان
متغیر وابسته در نظر گرفته شده است و دوره زمانی تحت بررسی داده های سری زمانی سالانه از سال های 1731 تا
1732 می باشد. نتایج نشان می دهد که بین لگاریتم تولید ناخالص داخلی ایران و تراز تجاری رابطه ای منفی و از نظر
آماری معنی دار وجود دارد، یعنی یک درصد افزایش در تولید ناخالص داخلی ایران، تراز تجاری را حدود 0370
درصد کاهش می دهد همچنین نتایج بیانگر این است که متغیر تولید ناخالص داخلی حقیقی کشور چین، از
لحاظ آماری بی معناست. بین نرخ ارز حقیقی و تراز تجاری رابطه ای مثبت و از نظر آماری معنی دار وجود دارد به
این مفهوم که، در بلندمدت به ازای یک درصد افزایش در نرخ ارز حقیقی، تراز تجاری حدود 737 درصد افزایش
می یابد.نتایج بررسی شرط مارشال لرنر توسط مدل سری زمانی، برقراری شرط مارشال لرنر بین ایران و چین در کوتاه
مدت و بلند مدت را تایید می کند.
واژگان کلیدی: تراز تجاری، شرط مارشال لرنر، نرخ ارز، تولید ناخالص داخلی، ایران و چین.
بررسی رابطه میان نرخ ارز حقیقی و تولید ناخالص داخلی ایران و چین با تراز تجاری با تاکید بر شرط مارشال لرنر
