کاشی و سرامیک از قدیمیترین ساختههای دست بشر میباشد. فراوانی مواد اولیه و سهولت ساخت تولید باعث شده است تا اشیاء سرامیکی از قدیمیترین یافتههای انسان‌های نخستین باشد.
صنعت کاشی‌سازی و کاشی‌کاری که بیش از همه در تزیین معماری سرزمین ایران، و به طور اخص بناهای مذهبی به کار گرفته شده، دارای ویژگی‌های خاصی است.
این هنر و صنعت از گذشته بسیار دور در نتیجه مهارت، ذوق و سلیقه کاشی‌ساز در مقام شیئی ترکیبی متجلی گردیده، بدین ترتیب که هنرمند کاشی‌کار با کاربرد و ترکیب رنگهای گوناگون و یا در کنار هم قراردادن قطعات ریزی از سنگ‌های رنگین و بر طبق نقشه‌ای از قبل طرح گردیده، به اشکالی متفاوت و موزون از تزیینات بنا دست یافته است
آشنایی با تاریخچه کاشی و سرامیک:
سفالگری از جمله باستانی‌ترین هنرهای بشری و در واقع سرمنشاء هنر تولید کاشی و سرامیک است که نخستین آثار این هنر در ایران به حدود 10.000 سال قبل از میلاد می‌رسد که به صورت گل نپخته بوده و آثار اولین کوره‌های پخت سفال به حدود 6000 سال قبل از میلاد بر می‌گردد.
ادامه پیشرفت در صنعت سفالگری منجر به تغییراتی در روش تولید که شامل تغییر کوره‌ها، اختراع چرخ کوزه‌گری و نیز کیفیت مواد سفالگری نظیر رنگ‌آمیزی و لعاب‌کاری بوده است. زمان آغاز لعاب‌کاری که امکان ضد آب کردن و همچنین نقاشی کردن و زیباسازی ظروف و سفال‌ها و تهیه کاشی را مقدور می‌کرد به حدود 5000 سال پیش می‌رسد.
روش و دانش لعاب‌کاری از بابل به نقاط دیگر ایران رواج یافت. بعد از اسلام با تشویق استفاده از ظروف سفالی و سرامیکی به جای ظروف فلزی، طلا و نقره؛ صنعت سفالگری رشد تازه‌ای یافت و از صنعت سفال‌سازی و کاشی‌سازی برای آرایش محراب مسجد، ضد آب کردن دیوار حمام‌ها، ایجاد حوض و آب‌نما و انتقال ظروف و خمره و لوازم و کوزه‌ها همچنین شیب‌بندی بام‌ها استفاده شده است.
تاریخچه کاشی:
اشکال اولیه کاشیهای سرامیکی مربوط به دوران قبل از تاریخ است وقتی که استفاده از رس به عنوان یکی از مصالح ساختمانی در چندین تمدن اولیه توسعه یافت. کاشیهای مدرن اولیه به طور زمخت شکل داده شده بود و استقامت کاشیهای امروزی را نداشتند. مصالح کاشی‌ها از کف رودخانه‌ها استخراج شده در بلوک‌های ساختمانی فرم داده و در آفتاب خشک می‌شدند. کاشیهای اولیه خام بوده‌اند ولی حتی در 6000 سال قبل مردم با استفاده از رنگ زدن و کنده‌کاری ظریف روی کاشی‌ها از آن‌ها برای تزیین استفاده می‌کردند.
صنعت سرامیک در واقع محدود به ساخت ظروف، وسایل و قطعات سفالی ساده گذشته نیست و کاربردی شگرف در همه ابعاد تمدن و تکنولوژی نوین بشر امروز دارد. روش ساخت و تهیه کلیه وسایل سرامیکی تقریبا یکی است و بسته به کاربرد، تفاوت‌های جزئی در روش تولید دارد.
مواد اولیه کاشی:
خاک کائولن+خاک رس معمولی + اکسید کرم یا خاک کایولن + بنتونیت . اصلی ترین ماده اولیه تولید کاشی کایولن است که برنگ سفید می باشد واستحکام بالایی پس از پخت دارد ولی خاک کایولن دارای پلاستیسیته ( خاصیت خمیری ) کمی است در روش اول با افزودن خاک رس خاصیت خمیر را افزایش می دهیم و برای خنثی کردن رنگ خاک رس به آن اکسید کرم می افزاییم . و در روش دوم تنها با افزودن بنتونیت به کایولن خاصیت پلاستیسیته را بهبود میبخشیم .
مراحل پخت کاشی:
1-مواد اولیه را مخلوط میکنند 2- مواد را در آسیابهای مخصوص خرد و با آب مخلوط میکنند 3- دوغاب مواد اولیه را در داخل سیلو پاشیده حرارت میدهیم 4- پودر خشک شده با 6 تا 8 در صدرطوبت بدست می آید 5- با دستگاه پرس پودر نرم در قالب به بیسکوییت خام کاشی تبدیل میشود 6- بیسکوییت خام خشک شده ( کاشی خام ) را وارد تونل میکنند 7- کاشی خام در دمای 1100 درجه می پزد 8- روی آن لعاب می دهند و برای پخت نهایی وارد کوره می شود.
فرآیند آماده سازی مواد:
توسط بالمیل ها و اسپری درایر انجام گرفته و استفاده از پرس های مجهز به سیستم سینکرو ، استحکام و یکنواختی بدنه کاشی را تضمین می نماید در فرصت مناسب با تثبیت استحکام بیسکوییتهای تولیدی از بروز ترکهای مویی بین پروسه تولید جلوگیری می کند. خطوط لعاب با به کارگیری کلیه تجهیزات منصوبه اعم از پمپها، کابین ها و ماشین های چاپ بسیار پیشرفته روتوکالر ، امکان اجرای طرح هایی متنوع و جذاب را فراهم می سازند. کوره های طویل و مدرن رولری با قابلیت ایجاد انواع منحنی پخت ضمن ارتقاء کیفیت سطح و خصوصیات فیزیکی محصول، مانع از بروز کلیه عیوب رایج حین پخت می گردد. خطوط درجه گذاری و بسته بندی با استفاده از مجرب ترین افراد و برترین سیستمهای سورتینگ ضریب اطمینان در فرایند درجه گذاری را به حد مطلوب رسانده و بسته بندی با شیوه پیشرفته روباتیک انجام می گیردتا سرعت و دقت مورد نیاز به حد کمال خود برسد.
تعاریف و دامنه کاربرد:
کاشی لعابی دیواری فرآورده‌ای است سرامیکی متشکل از دانه‌های ظریف بلورین و متخلخل که معمولاً در حرارتی بالاتر از هزار درجه سلسیوس، پخته و یک رویه آن از لعاب پوشیده شده است. رویه لعابین کاشی به صورت براق، نیمه براق و مات تولید میشود. کاشیهای تزئینی دارای برجستگی و فرورفتگی با اشکال تزئینی و منقوش به رنگهای مختلف می‌باشند. کاشیهای لعابی و انواع سرامیک برای پوشاندن دیوارهای قابل شستشوی داخل ساختمان نظیر دستشوئی، حمام، آشپزخانه و مراکز بهداشتی و حتی تهیه تابلوهای تزئینی و همچنین دیوارهای خارجی بنا به کار می‌رود
وینیل تایل آزبستی از رزین وینیلی ترموپلاستیک:
مواد روان کننده و پایدار کننده به همراه رنگینه و مواد پر کننده آزبستی ساخته میشود. این مواد به حالت گرم مخلوط شده و به صورت ورقه‌هایی به ضخامت 5/1 تا 3 میلیمتر زیر فشار پرس شکل داده میشود. تایلهای مربع به ابعاد از 200 تا 250 میلیمتر، نوارهای به طول 450 و به عرض 25 تا 50 میلیمتر از ورقه‌های مزبور بریده می‌شوند. تایلهای آزبستی نیز مانند وینیل تایل ساده، در رنگها و طرحهای مختلف تولید می‌شوند .
کاشی آسفالتی یا آسفالت تایل:
ترکیب شده است از فیبر آزبستی، آمیخته‌ای از چسبنده‌های قیری ویژه مواد رنگی. گاهی اوقات پلی‌استایرین نیز به منظور افزایش تاب به آن اضافه میشود. این مواد را در ماشین مخلوط کرده و در مرحله بعدی به شکل ورقه‌هایی به ضخامت 3 تا 5 میلیمتر زیر فشار شکل می‌دهند. سپس صفحات را بریده و به صورت مربعهایی با اضلاع 200 تا 300 میلیمتر یا مستطیلهایی به ابعاد 450 ×600 میلیمتر با نوارهایی به عرض 25 یا 50 میلیمتر و به طول 450 میلیمتر در می‌آورند.این محصول در طرحها و نقشها و رنگهای گوناگون ساخته شده و می‌توان آن را بر روی زیرسازی چوبی، آسفالت ماستیک یا بتن با چسب قیری نصب کرد. در هر حال سطح زیرین باید صاف و تمیز باشد، زیرا در غیر این صورت کاشیهای آسفالتی ترک می‌خورد. این کفپوش در برابر آب پایدار است، ولی اسیدهای آلی و حلالهای نفتی آن را خراب میکنند. از این رو نمی‌توان در ساختمانهای صنعتی از آن استفاده کرد
شامل 28 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت کاشی و سرامیک
