فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 19 صفحه
معرفی و تعریف :
مقدار و نیز تجزیه و فساد بقایای گیاهی در خاک ها متأثر از عوامل مختلف سبب بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک ها و در نهایت افزایش شاخص حاصلخیزی خاک ها می گردد که این موضوع در راستای مدیریت پایدار خاک و کاهش استفاده از کودهای شیمیایی که سبب تشدید مسائل و پیامدهای زیست محیطی می گردند از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در این تحقیق بواسطه این اهمیت اثر کاربری های مختلف و عملکرد مدیریت بقایای آلی در یک دوره طولانی مدت بر روی حاصلخیزی خاک منطقه امامزاده عبدالله واقع در شمال شرقی استان خوزستان مورد بررسی قرار گرفته است. این مسئله بواسطه سطح کم اراضی قابل کشت منطقه و مسئله حفظ کارکرد اقتصادی مزارع موجود در راستای پایداری نیروی انسانی و توان تولید حوزه آبخیز و از سوی دیگر حفاظت خاکها از فرسایش از طریق افزایش محتوای آلی دارای اهمیت بسزایی می باشد. کاربری های مورد بررسی در این تحقیق شامل زراعی-برنج و آیش، زراعی-دیم، جنگل بلوط، زراعی-گندم و زراعی- برنج و آیش
می باشند، مقایسه کلی داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و مقایسه چندگانه با استفاده از آزمون Duncan در نرم افزار SPSS صورت پذیرفت. نتایج حاکی از آن است که بیشترین میزان محتوای کربن آلی کل و محلول در اراضی ای موجود است که مدیریت آنها کشت برنج همراه با باقی گذاردن بقایا و آیش گذاری در تناوب می باشد. صرف نظر از اراضی جنگلی که پس از اراضی فوق الذکر قرار می گیرند عملیات مدیریتی کشت فشرده گندم و برنج علیرغم باقی گذاردن بقایای برنج دارای مقدار مواد آلی محلول و کل کمتری نسبت به مدیریت کشت گندم و آیش گذاری پس از آن بوده است. نوع مدیریت و محتوای مواد آلی باقی مانده در زمین، اثر معنی داری بروی محتوای کربن آلی کل و محلول خاکهای مورد بررسی داشته است.
مقاله بررسی اثرات کاربری اراضی و مدیریت بقایای آلی بر روی کربن آلی خاک های خوزستان
