منظور از تنفس مصنوعی آنست که شخص را با وسایل و ابزاری غیر از آنچه طبیعت در اختیار او قرار داده است به تنفس واداریم. این عمل را به روشهای مختلفی چون تنفس مصنوعی دهان به دهان، دهان به بینی، با استفاده از کیسه تنفس، بطریقه فشار بر سینه و کشیدن بازو (روش سیلوستر) Silvester، بطریقه فشار بر پشت و کشیدن بازو روش هولگر نیلسن (Holger Nielsen )و غیره می توان انجام داد. از میان روشهای فوق، دو روش دهان به دهان و دهان به بینی دارای اهمیت بیشتری است. رحجان این دو روش بر روشهای دیگر بقدری است که عملاً نیاز به استفاده از روشهای دیگر، جز در موارد استثنایی را منتفی می کند.
‹‹ تنفس مصنوعی ( برای بزرگسالان)››
‹ هنگامی که شخص تنفس نمی کند:›
- بیمار را به پشت بخوابانید و داخل دهان او را نگاه کنید اگر چیزی داخل دهان بیمار باشد ، باید سرش را به پهلو برگردانیده ، شئی را با انگشت خود که با دستمالی تمیز و یا گاز استریل پوشانیده اید خارج سازید . پیشانی بیمار را با یک دست نگهداشته و چانه بیمار را به کمک انگشت وسط و سبابه دست دیگر به طرف بالا بیاورید .
- بینی فرد مصدوم را با انگشت شست و سبابه دستی که بر روی پیشانی او قرار داده اید بسته نگهدارید . دهان او را کاملاً بازکنید ، یک بار به آرامی داخل دهان او تنفس کنید ( تاحدی که سینه فرد اندکی به طرف بالا حرکت کند ) حرکت قفسه سینه و تنفس بیمار را بررسی کنید و بار دیگر داخل دهان او نفس بکشید .
- این عمل را هر 5 ثانیه یک بار تکرار کنید تا وقتی که بیمار به تنهایی قادر به نفس کشیدن باشد
تاریخچه ی احیای تنفسی
در زمانهای گذشته در بین مردم جهان جهت برقراری مجدد تنفس در مصدومین و بخصوص غرق شدگان داخل آب ، روشهایی متداول بوده که تاحدودی جان افراد را از خطر مرگ حتمی نجات میداده ، ودر زمان خودنیز بهترین روش بوده . باگذشت زمان وبالارفتن تجربه ی افراد وپیشرفت علم و مددگرفتن از ابزار آلات ، بشر توانسته تعداد زیادی از افراد دچار ایست تنفی شده را احیا کند ، که این روشها به اختصار بیان میشود .
این تحقیق از منابع مختلفی ازجمله کتاب تنفس مصنوعی ونجات غریق به قلم استاد ارجمند جناب آقای ابراهیم نعمتی گرفته شده است.
روش شلاق زدن
در این روش ، فرد را به فلک بسته و شلاق میزدند، گاهی این روش را با استفاده از چوب یا برگهای گزنه که دارای تیغ های ریز است استفاده می نمودند ویا با پارچه ای مرطوب اورامیزدند تا بیمار بحالت اولیه باز گردد .
روش داغ کردن
گاهی با ریختن مقداری خاکستر داغ وآتش ، یا ریختن آب جوش و یا سوزاندن فضولات خشک حیوانات بر روی شکم افراد ، برای نجات او اقدام میکردند .
روش دمیدن (1530 میلادی)
« پاراسلوس» اولین کسی بود که با وسیله مخصوصی که شبیه دَمٍ آهنگری بود هوارا به داخل ریه ی شخص می دمید . این روش حدود سیصد سال در سراسر اروپا مورد استفاده قرار گرفت.
روش ضدعفونی کردن با دود (1711.م)
هندیهای ساکن آمریکای شمالی برای احیا وبه هوش آوردن افرادی که به ظاهر مرده اند مبادرت به دمیدن دود به داخل مثانه حیوانات میکردند وپس از پر شدن مثانه از دود آنرا به مقعد بیمار ویا غریق می دمیدند . این روش تاسال 1767 در انگلستان شناخته شده و بطور موقت در مستعمرات آمریکا بکار گرفته می شد .
به حالت ماً کوس قرار دادن ( سال 1770.م)
در این روش به مچ پای فرد مصدوم طنابی بسته وبا استفاده از شاخه ی درخت ویا هر وسیله دیگر فرد را به حالت ماً کوس قرار میدادند ودر نتیجه ی فشار زیادی که به سینه ی او وارد میشد ، هوا از ریه ها خارج میگردید ، پس از آن طناب را آزادکرده واو را روی زمین قرار میدادند تا فشار روی سینه قطع شده و هوا داخل ریه ها شود ، این کار را به دفعات تکرار کرده تا فرد تنفس طبیعی خودرا شروع نماید .
بکار بردن بشکه (سال 1773 .م)
در این روش فرد را بصورت دَمَر (روی شکم) روی بشکه ی چوبی قرار داده و نجات دهنده با دست پاهای فرد راگرفته وسپس بشکه را بطرف جلو وعقب میغلطاندند ، حرکت و غلطاندن بشکه ی چوبی بجلو سبب میشد که از فشار بروی سینه کاسته شده ودر نتیجه هوا وارد ریه ها شود (عمل دم انجام گیرد) حرکت وغلطاندن بشکه بطرف عقب موجب برخورد سینه با بشکه و درنتیجه فشار به سینه شده وبازدم انجام گرفته وهوا از ریه ها خارج میشود .
روش روسی (سال1803.م )
در این روش فرد را بطور افقی وصاف در زیر خاک دفن نموده ، سر وقسمتی از سینه ویرا خارج از خاک قرار میدادند و بشدت بصورت او آب می -پاشیدند .
روش اسبی (سال 1812.م)
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 9 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلودمقاله تنفس مصنوعی و شیوه های مختلف آن
