برای دانلود کل پاپورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:
دانلود پاورپوینت مهارت پیشگیری از ایدز و بیماریهای آمیزشی - 19 اسلاید
برای دانلود کل پاپورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:
مقدمه
ورزش، دستگاه ایمنی بدن را تقویت می کند.
به گزارش شبکه خبر، پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، با بررسی 155 ورزشکار 19 تا 54 ساله، برای سنجش توان دستگاه ایمنی، مقدار پادتن های تولید شده در بدن آنان را در پاسخ به تزریق واکسن آنفلوآنزا ارزیابی کردند.
پژوهشگران در این پژوهش، ورزشکاران را بر اساس شدت ورزش، به 3 دسته دارای فعالیت عادی، متوسط و شدید تقسیم کردند.
بر پایه این پژوهش که نتایج آن امروز در نهمین کنگره ایمونولوژی و آلرژی ایران مطرح شد، ورزش، مقدار پاسخ دهی دستگاه ایمنی را به واکسن آنفلوآنزا افزایش می دهد.
این بررسی همچنین نشان می دهد هر چه شدت ورزش بیشتر باشد، مقدار اثر آن بر تقویت دستگاه ایمنی نیز بیشتر است.
تأثیر ورزش در پیشگیری از سرطان
.1 نگاهی به وضعیت جوامع انسانی در کل جهان نشان میدهد که زندگی بشری نسبت به سالهای گذشته پیشرفت چشمگیری داشته و در مقابل این پیشرفتها یک تغییر مهم در زندگی ایجاد شده که عبارت است از کاهش بکارگیری بدن به دلیل افزایش امکانات و تسهیلات زندگی میباشد.
2 .کم تحرکی و بیتحرکی امروزه یکی از مشکلات اساسی بشر میباشد ابتدا این مشکل فقط برای کشورهای توسعه یافته ایجاد شد ولی امروزه کشورهای در حال توسعه مثل ایران هم گرفتار بیتحرکی شدهاند.
.3 در پیشگیری و کنترل سرطان باید به یک نکته اساسی توجه کرد و آن این که سرطان تنها یک اتفاق لحضهای نیست بلکه فرایندی از انواع تغییرات سلولی است که باعث میشود سلول بیشتر و بیشتر خود مختار شود.
راههایی که ورزش از طرق آن سبب کاهش بیماری ها و سرطان در انسان میشوند را به 10 گروه تقسیم میکنیم:
.1 بهبود وضعیت سیستم ایمنی :
• در سالخوردگی سیستم ایمنی بدن به طور چشم گیری کاهش مییابد(بخصوص ایمنی سلولی)، به نظر میرسد که این تغییر سیستم ایمنی سبب شیوع بیشتر سرطان باشد ورزش با بهبود وضعیت سیستم ایمنی خصوصاً در افراد سالمند میتواند در پیشگیری از سرطان مؤثر باشد.
.2 نقش ورزش در کاهش استرس :
1.تمرینات بدنی موجب کاهش استرس میشوند زیرا از یک طرف سبب تخلیه انرژی شده و اجازه میدهند که بدن از انجام آنها به ثبات برسد و از طرف دیگر امکان تمرکز را به فرد میبخشد و به او آرامش میدهند و به هر حال باعث کاهش فشارهای روانی میشوند.
2 .تغییرات هورمونی در طی فعالیت فیزیکی باعث بهبود خلق میشود شده و استرس را کاهش میدهد.
.3 ورزش باعث افزایش آمادگی جسمانی و احساس مثبت نسبت به شرایط جسمانی در خود فرد میشود.
4 .مطالعات نشان داده نگرش فرد به خود و زندگی خود موجب کند شدن و یا سرعت بخشیدن به تکثیر سلولهای خطرناک و ظهور سرطان میگردد.
.5 فواید روانی شیوه زندگی فعال در مطالعات زیادی تأیید شده است
6فشار روانی در افراد ورزشکار به طور معنی داری کمتر از افراد غیر ورزشکار است.
7. ورزش افراد را در یک وضعیت ایدهال شخصیتی و روانی قرار میدهد.
8. استرس سطح ایمنی بدن ( سلولهای مسئول ایمنی) را کاهش میدهد
9. تجارب فشارآور روانی، حالات عمیق تنشی و اضطرابی، ناکامیهای شدید، افسردگی طولانی، محرومیت از خواب به طور مکرر، داغدیدگی، سوگواری و سایر حالات هیجانی منفی میتواند موجب کاهش مؤقت یا طولانی مدت حساسیت دستگاه ایمن سازی بدن شده و شخص را در معرض انواع بیماریها و سرطان قرار دهد ورزش با افزایش ذخایر فیزیولوژیک بدن انسان را در برابر این فشارها مقاوم میسازد.
.3 نقش ورزش در بازسازی و توانمندسازی منابع بدن :
نقش ورزش در بازسازی منابع بدن بقدری مؤثر و مفید است که در بیماران مبتلا به سرطان دومین عامل مهم بعد از درجه سرطان در نتیجه درمان بیماران، ذخیره فیزیولوژیک آنها است.
4 . نقش ورزش در تغذیه صحیح و تناسب بدنی:
.1 معمولاً کسانی که ورزش میکنند دنبال تناسب بدنی هم هستند و پر واضح است که تناسب بدنی در سایه تغذیه صحیح مقدور میباشد ، این سه مثل حلقههای زنجیر به هم پیوسته هستند. امروزه ثابت شده که سرطان با تناسب بدنی و چربی غذا و خون ارتباط زیادی دارد.
.2 نقش رژیم غذایی پرچرب خطر ابتلاء به سرطان های سینه ، کولون، پروستات و آندومتر را افزایش میدهد.
.3 فیبر موجود در رژیم غذایی در مقابل ابتلا به پولیپهای کولون و سرطان مهاجم کولون اثر محافظتی دارند.
4 .عدم تحرک همراه با چاقی میباشد، افرادی که وزنشان زیاد است مقاومت به انسولین پیدا میکنند و سطح انسولین در گردش آنها بالا میرود که منتهی به افزایش غلظت فاکتور رشد شبه انسولین میشود و به نظر میرسد این فاکتور محرک تکثیر مخاط رودهای باشد و ورزش مدت زمان حضور این ماده در بدن و تماس آن با روده را کاهش میدهد.
.5 سرطان کولون و رکتوم با افزایش غلظت کلسترول سرم و مرگ و میر ناشی از بیماریهاس عروق کرونر ارتباط دارد بالا بودن کلسترول سرم خطر ایجاد آدنوم و کارسینوم کولون و رکتوم را میافزاید.
.6 چاقی ارتباط نسبتاً زیادی با سرطان رحم دارد.
.5 نقش ورزش در افزایش تحرک روده و کولون:
.1 فعالیت فیزیکی در سرطان کولون بسیار مؤثر شناخته شده است.
.2 فعالیت فیزیکی بخصوص از نوع تفریحی با احتمال ابتلا به سرطان کولون و رکتوم ارتباط معکوس دارد.
.3 در یک مطالعه از مبتلایان به سرطانهای رودهای 71% شان برنامه ورزشی و پیاده روی نداشتهاند.
4 .پژوهش یکی از دانشمندان ( Jedrychowski ) نشان داد فعالیتهای فیزیکی لذت بخش احتمال ابتلا به سرطان کولون را تا 50% کاهش میدهد.
.5 افرادی که دارای مشاغل کم تحرک مانند قالی بافی و افراد دارای فعالیت سنگین بدون تفریح ریسک بالایی برای ابتلا به سرطانهای کولورکتال را دارند.
.6 نقش ورزش در کاهش ابتلا به سرطان پروستات:
یک پژوهش 14 ساله بر روی 48 هزار مرد نشان داد که 70% از از آقایانى که سنین بین ۶۵ سال و بیشتر دارند و حداقل هفته اى سه ساعت ورزش سنگین انجام مى دهند کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند و آن عده کمى هم که به این بیمارى مبتلا شده اند، بیماریشان از وخامت زیادى برخوردار نیست و ورزش باعث شده تا روند سرطان پروستات کاهش داشته باشد و حتى میزان مرگ و میر حاصل از این بیمارى نیز کاهش یافته است، بنابراین یک پیوند و رابطه دقیقى بین ورزش و خطر ابتلا به سرطان پروستات وجود دارد.
چگونه ورزش کنیم تا برای پیشگیری از بیماریها و سرطان مؤثر باشد.
ورزش و فعالیت :
فعالیت جسمانی:
هر حرکت بدنی که در نتیجه انقباض عضلات اسکلتی باشد و مصرف انرژی بیشتری را بطلبد: مثل باغبانی- شستشوی اتومبیل یا نظافت خانه
تمرین ورزشی:
نوعی فعالیت جسمانی به صورت حرکات بدنی برنامه ریزی شده ، ساختارمند و مکرر که برای بهبود یا حفظ یک یا چند جزء آمادگی جسمانی انجام میشود
آمادگی جسمانی:
یک مفهوم چند بعدی است و در واقع مجموعهای از خصوصیات ذاتی یا اکتسابی افراد در ارتباط با توانایی انجام فعالیت جسمانی را در بر میگیرد و متشکل از سه جزء است:
.1 اجزاء وابسته به مهارت : چابکی – تعادل – هماهنگی – سرعت – توان و زمان
.2 اجزاء وابسته به سلامت: توانایی انجام شدید فعالیت های روزمره که حاصل استقامت قلبی عروقی، قدرت و استقامت عضلانی، انعطاف پذیری و ....
3 .اجزاء وابسته به فیزیولوژیک : وضعیت سیستمهای متابولیک، محیط بدن، محتوای چربی و توزیع آن در بدن ، سلامت استخان
با انجام ورزش 2 جزء آخر (2و3) بهبود مییابند و در پیشگیری از بیماریها مؤثرند
در انجام ورزش باید به نکات زیر توجه کرد:
فراوانی – شدت – زمان – نوع – کیفیت (گرم کردن و سرد کردن) – اصول پایه تمرین
فراوانی ورزش :
• ورزش به دفعات 3 تا 5 بار در هفته ( 3 تا 5 روز در هفته) مناسب میباشد کمتر از 3 بار اثر بخشی ورزش را کاهش میدهد و بیش از 5 بار هم فواید بیشتری را برای فرد به ارمغان نمیآورد و در بعضی مواقع شاید آسیب رسان هم باشد.
شدت انجام ورزش :
برای اینکه افراد از نظر آمادگی جسمانی و شرایط بدنی متفاوت هستند بنابراین ورزش مناسب در هر شخص بستگی به شرایط جسمی و وجود یا عدم وجود بیماری در شخص دارد. بهتر است قبل از شروع ورزش وضعیت خود را طبق مطالب زیر ارزیابی کنید تا معلوم شود که شما با چه شدت و مدت زمانی باید ورزش را شروع نمایید:
1. استفاده از ظرفیت قلبی شخص برای تخمین شدت ورزش هر فرد: ضربان قلب دارای ارتباط خطی با شدت ورزش و میزان مصرف اکسیژن دارد. شمارش تعداد ضربان قلب در زمان استراحت و سپس شمارش آن در زمان ورزش (هر 5 دقیقه ورزش ضربان دوباره شمارش میشود) به مدت 10 ثانیه و ضربدر 6 میگردد.
• ابتدا ضربان قلب بیشینه را محاسبه میکنیم(Maximal heart rate) : با استفاده از فرمول های زیر ابتدا ضربان قلب بیشینه خودمان را محاسبه میکنیم: هر دو فرمول یک است ولی دومی کمی دقیقتر است.
• ضربان قلب استراحت را اندازه میگیریم(Rest Heart rate)
• ذخیره ضربان قلب را محاسبه میکنیم: ( HRR)
ضربان قلب استراحت - ضربان قلب بیشینه = ذخیره ضربان قلب
• و حالا با توجه به وضعیت جسمانی و فیزیولوژیک شخص او باید با 50 تا 85 درصد ذخیره ضربان قلب خودش ورزش بکند)در بیماران سرطانی بهتر است 50 تا 65 درصد(
• مثلاً خانم 62 ساله با سرطان سینه و تحت شیمی درمانی، و ضربان قلب استراحت 84 زمانی که پزشکش اجازه ورزش را به او بدهد .{(132-121)= 84+ (5/0یا65/0)
84-158=62-220= MaxHrt) استراحت)
• بنابراین این خانم باید با ضربان 121 تا 132در دقیقه ورزش بکند
• باید توجه کرد این اعداد هر چند هفته یک بار محاسبه شوند – بهتر است در تازه کارها سعی کنند ابتدا مدت ورزش را اضافه کنند و بعد شدت آنرا.
.2 درجه بندی میزان تقلای ادراک شده یا RPE ( Rating of Perceived Exertion) : یک روش ذهنی برای تعیین شدت ورزش است. این روش یک میزان عددی و کیفی سطوح مختلف تلاش از ساده ترین تا سخت ترین تلاش را ارائه میدهد.
سیستم امتیازدهی بورگ
به طور کلی هیچ 6
بی نهایت سبک 7
خیلی سبک 9
ضعیف 11
تا حدی سخت 13
سخت 16
بسیار سخت 17
بی نهایت سخت 19
حداکثر تقلا 20
بر اساس سیستم امتیاز دهی بورگ اشخاص بهتر است با اعداد 11 تا 16 امتیاز PRE خود ورزش بکنند که این محدوده همخوانی متناسبی با معادل 50 تا 85 درصد ذخیره ضربان قلب شخص دارد.
3 .تست تکلم : (Talk test) : در هنگام ورزش در شدت مطلوب، فرد باید قادر به مکالمه با فرد دیگر بدون نفس نفس زدن برای هر یک کلمه یا دو کلمه باشد.
.4 استفاده از Vo2 Max: که البته این تست باید در مراکزی که مجهز به تجهیزات انجام آن هستند انجام میگیرد
مدت زمان انجام ورزش :
• بر اساس شدت تنظیم میشود منتها اگر قرار است معادل 50% ذخیره قلبی ورزش کنیم یا معادل PRE 11 بهتر است حداقل 30 دقیقه باشد و اگر قرار است 70% ذخیره قلبی یا PRE معادل 14 ورزش کنیم 20 دقیقه.
نوع ورزش :
• فعالیتهای هوازی یا استقامتی ) شدت کم و مدت زیاد(بیشترین بهبود را در Vo2Max یا سطح آمادگی قلبی ریوی حاصل میکنند ( عضلات بزرگ + مدت طولانی )مثل : پیاده روی،کوه پیمایی، دویدن، دوچرخه سواری، قایقرانی، شنا، اسکیت، اسکی، صحرانوردی، طناب زدن ، بازیهای استقامتی و ...
اجزای یک جلسه برنامه ورزشی :
.1 گرم کردن ( حدود 5 تا 10 دقیقه) مثل پیاده روی آرام ) به هیچ عنوان نباید از این مرحله صرف نظر کرد خصوصاً آنهایی که سابقه ورزشی ندارند یا بیمارترند و یا سن بالای 55 سال دارند(
.2 فاز محرک یا استقامتی(حدود 20 تا 60 دقیقه)
3 .فعالیت های تفریحی)دلخواه(
.4 سرد کردن ) حدود 5 تا 10 دقیقه(
اصول پایه تمرینی:
• برای به حداکثر رساندن فواید سلامتی و آمادگی و در عین حال تقلیل مشکلات احتمالی و آسیبها باید از اصول پایه در تمرین پیروی شود:
.1 اصل اضافه بار ( Overload) : بدن باید از لحاظ فیزیکی در سطحی بالاتر از آنچه به آن عادت دارد فعالیت کند.)فراوانی، شدت و زمان یا مدت(
.2 اصل پیشرفت تدریجی ( Progression) : همیشه ابتدا زمان را افزایش دهیم و بعد شدت را
3 .اصل ویژگی ( Specificity ) : نوع ورزش ، عضلات درگیر در ورزش ، هوازی و غیر هوازی بودن
.4 اصل برگشت پذیری ( Reversibility ) : در صورت توقف طولانی مدت ورزش متأسفانه بهبود آمادگی جسمانی حاصله بسرعت از دست خواهد رفت.
فواید گرم کردن در ورزش:
1 .گذر از حالت استراحت به ورزش را تسهیل میکند
2.عضلات قامتی را تحت کشش قرار میدهد
.3 جریان خون را افزایش میدهد
4 .میزان متابولیسم را زیاد میکند
.5 استعداد به آسیب را کاهش میدهد افزایش قابلیت اتساع نسج همبند، افزایش دامنه حرکتی و عملکرد مفصلی و افزایش کارایی عضلانی
.6 دارای ارزش برای پیشگیری است. ( کاهش افت قطعه ST ایسکمیک، کاهش آریتمیهای بطنی و کاهش اختلال عملکرد مؤقت بطن چپ)
.7 گرم کردن بهتر است به مدت 5 تا 10 دقیقه باشد
فواید سرد کردن در ورزش:
.1 ایجاد تغییرات مطلوب در گردش خون و نیز بازگشت ضربان قلب و فشار خون به مقادیر نزدیک زمان استراحت را مقدور میسازد
2 .بازگشت وریدی را بهبود میبخشد و باعث کاهش هیپوتانسیون و سرگیجه پس از ورزش میشود
3 .دفع حرارت بدن را تسهیل مینماید
.4 موجب برداشت سریعتر اسید لاکتیک نسبت به بازیابی در وضعیت ساکن میشود
.5 با اثرات احتمالی و مضر افزایش کاته کولامینهای پلاسما پس از ورزش مقابله میکند) این امر در بیماران قلبی حائز اهمیت است(
جایگاه ورزش در درمان بیماران سرطانی و چگونگی انجام ورزش توسط این بیماران
.1 نحوه و میزان ورزش در بیماران سرطانی به چند عامل بستگی دارد:
• نوع سرطان
• نوع درمان)رادیوتراپی – شیمی درمانی و یا درمانهای هورمونی(
• مرحله درمان ( فعال یا نگه دارنده)
• اطلاعات و وضعیت پزشکی بیمار
• توانایی فیزیکی بیمار
• و کلاًپیشنهاد میشود که ورزش از حالت سبک شروع شود و حتماً با پزشک خود مشورت کننند و در موارد زیر هم ضمن احتیاط سریعتر با پزشک خود ارتباط برقرار کنند: ایجاد مشکل تنفسی – سرگیجه - عدم تعادل – درد - درد سینه - درد عضلانی طول کشیده
2 .برنامه ورزشی پیاده روی با سهولت کاربرد، نداشتن عارضه جانبی، پایین بودن هزینه و ایجاد شادی و نشاط و مزایای فراوان دیگری که دارد میتواند به عنوان یکی از راههای پیشگیری و کنترل خستگی بیماران تحت اشعه درمانی بکار رود.
3 .مشکلاتی که بیماران سرطانی در حین درمان با آن مواجه میشوند عبارتند از : خستگی(70%)، ضعف، مشکل خواب، تمرکز کمتر، کاهش حوصله، خشکی و سفتی عضلانی، کاهش اشتها
.4 خستگی شایعترین عوارض سرطان است( 70% بیماران تحت اشعه درمانی و شیمی درمانی)
.5 این خستگی در بسیاری از بیماران آنقدر شدید است که فعالیتهای روزانه آنها را مختل میکند.
.6 بیماران بیان میکنند که خستگی مربوط به سرطان با خستگی تجربه شده قبل از سرطان فرق دارد آنها این خستگی را بسیار شدید، مزمن و نا امید کننده توصیف میکنند که با استراحت هم برطرف نمیشود.
.7 خستگی ناشی از اشعه درمانی چندین علت دارد: محصولات ناشی از تخریب تومور و یا ناشی از تغذیه رقابتی تومور و همینطور خستگی با دفعات اشعه درمانی افزایش مییابد
.8 مطالعات جدید نشان دادهاند که فعالیت جسمی میتواند کیفیت زندگی، خلق و انجام فعالیت جسمی بیماران را در طی و بعد از درمان بهبود بخشد
.9 در یک بررسی افرادی که تحت درمان اشعه درمانی بودند به دو گروه شاهد و آزمون تقسیم شدند و گروه شاهد به طور معمولی و بدون هیچ ورزش و لی گروه آزمون روزانه با نظارت کارشناس 20 دقیقه پیاده روی منظم داشتند :
.a در هفته اول درمان در هر دو گروه خستگی خیلی قابل ملاحظه نبود
b .بعد از چهار هفته بیشتر افراد گروه آزمون(20 دقیقه پیاده روی)خستگیاشان به صورت خفیف بود ولی در گروه شاهد خستگی به صورت شدید و خیلی شدید بود
.c در هفته پنجم این اختلاف خستگی به اوج خودش رسید
.10 مطالعاتی هم که روی اثر ورزش در توانبخشی بیماران سرطانی بعد از درمان با دوز بالاب شیمی درمانی و پیوند مغز استخوان کار کرده بودند نشان داد که ورزش هوازی آمادگی بیماران سرطانی را افزایش و به همراه آن خستگی در این گروه بیماران هم کم میشود.
در مطالعاتی که خانم شوارتز بر روی الگوهای روزانه خستگی و اثر ورزش بر خستگی بیماران سرطانی انجام داده بود همین نتیجه را گرفت که ورزش سطح متوسط و شدید خستگی را کاهش میدهد
.11 باز هم تکرار میکنیم که ورزش در درمان و بازتوانی بیماران سرطانی نقش بسیار ویژه ای دارد، کاهش خستگی، کاهش ضعف، بهبود خواب، تمرکز بهتر، افزایش حوصله، پیشگیری از خشکی و سفتی عضلانی، بهبود اشتهای بیماران و ...
سرطانهایی که نقش ورزش در آنها به اثبات رسیده
• امروزه نقش ورزش در سرطان های کولورکتال ، سینه، رحم، تخمدان و پروستات کاملاً شناخته شده است.
آیا ورزش میتواند عاملی برای بیماری سرطان باشد؟
• متأسفانه در بعضی از مواقع ممکن است ورزش عامل سرطان باشد:
.1 دوپینگ و استفاده از مواد نیروزا مثل مصرف استروئیدهای آنابولیک در ورزشکاران باعث افزایش تومورهای کبدی میشود
.2 ورزشکارانی که تمرینات خود را در زیر نور آفتاب انجام میدهند به علت قرار گرفتن زیاد زیر نور آفتاب مستعد به سرطانهای پوستی هستند استفاده از پمادهای ضد آفتاب و تمرین در مواقع که آفتاب نیست بهتر است
.3 ورزش در هوای آلوده به دود سیگار سبب میشود که کارسینوژنهای بیشتری در تماس با سلولهای ریوی قرار گیرند
.4 استفاده از مکمل های غیر استاندارد هم میتواند تحدیدی برای ورزشکاران باشد
ورزش و پیشگیری از سکته
سکته ناشی از بسته شدن موقت یا دائم عروق خونی است که به بخشهای مختلف مغز یا قلب خونرسانی میکنند. سکته از علل مهم ناتوانی و افزایش بار اجتماعی افراد جامعه در سنین میانسالی و پیری است و توجه به علل ایجاد کننده و کاهش عوامل خطر مربوط به آنها میتواند چه از بعد افزایش سلامت جامعه و چه از بعد کاهش هزینههای سلامت نقش مهمی داشته باشد.
فاکتورهای خطر غیر قابل تغییر
• سن : شانس ابتلا به سکته با افزایش سن تغییر یافته و افزایش مییابد. دو سوم موارد سکته در افراد بالای 65 سال رخ میدهد.
• جنس : بروز سکته 25 درصد در مردان شایعتر از زنان است.
• نژاد : در برخی نژادها به خاطر استعداد ژنتیکی میزان بروز سکته بیشتر است.
• سابقه خانوادگی مثبت: در خانواده هایی که سابقه بیماریهای عروقی، قلبی یا مغزی یا فشار خون بالا دارند میزان بروز سکته بیشتر میباشد.
فاکتورهای خطر قابل تعدیل
• سیگار کشیدن: تحقیقات نشان میدهند که فارغ از سایر علل خطر سیگار به تنهایی نقش بسیار مهمی در ابتلا به سکته بازی میکند.
• بیماریهای قلبی: اختلالات ریتم قلب و اختلالات دریچه ای قلب در ابتلا به سکته نقش دارند که درمان این موارد میزان احتمال ابتلا به سکته را کاهش میدهد.
• رژیم غذایی: رژیمهای غذایی پر از چربی، کلسترول و نمک احتمال ابتلا به سکته را افزایش میدهند و باید به آنها توجه گردد.
• فشار خون بالا: فشار خون بالا به تنهایی مهمترین فاکتور خطر برای سکتههای قلبی و مغزی است و کنترل آن حتی در موارد خفیف نیز در کاهش ابتلا به این بیماری نقش اساسی دارد.
• چاقی: اضافه وزن و چاقی با افزایش کار قلب و عروق از علل مهم ابتلا به سکته مغزی و قلبی میباشد.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 25 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
پاورپوینت در 26 صفحه متن و دیاگرام با بیان دیدگاه های مختلف به معرفی روش CPTED
در طراحی محیطی می پردازد
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه8
فهرست مطالب
تأثیر ورزش در پیشگیری از چاقی و درمان آن
ورزش و لاغری
ورزش های مناسب برای لاغری
مقدمه
کل انرژی مصرفی روزانه را به سه قسمت تقسیم میکنیم: مصرف انرژی در حالت استراحت، مصرف انرژی بعد از صرف غذا و مصرف انرژی بعد از فعالیت بدنی. در زمان استراحت، ۶۰ تا ۷۰ درصد از کل انرژی بدن مصرف میشود و مقدار آن در هر ساعت، حدود یک کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است.
متغیرترین میزان مصرف انرژی، در زمان فعالیت بدنی است. این میزان در افراد کمتحرک ۱۰ تا ۱۵ درصد و در افراد فعال ۳۰ تا ۴۰ درصد از کل انرژی مصرفی را تشکیل میدهد.
ورزش از دو طریق موجب مصرف انرژی در بدن میشود: یکی افزایش میزان سوخت در زمان ورزش و دیگری افزایش مقدار مصرف انرژی در زمان استراحتِ بعد از خاتمهٔ ورزش. برای مورد دوم یک مثال میآوریم: فعالیت بدنی با شدت متوسط به مدت ده دقیقه، میتواند مصرف انرژی بدن را در حالت استراحت ۵ تا ۱۵ درصد به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت افزایش دهد. در ورزشکاران، میزان مصرف انرژی در زمان استراحت ۵ تا ۲۰ درصد بالاتر از افراد عادی است. بنابراین، یکی از مهمترین فواید ورزش و فعالیت جسمانی بالاتر رفتن میزان مصرف انرژی فرد فعال در زمان استراحت است. بنابراین، این باور افراد پرخور که ورزش و فعالیت بدنی باعث افزایش اشتهای آنها میشود غلط است. هیچ منبع علمی این مطلب را تأیید نمیکند.
خوشبختانه اغلب صدمات و آسیب های ورزشی بطور موثر درمان می شوند و اغلب افرادی که دچار صدمه دیدگی می شوند به نحو رضایتبخشی دوباره به ورزش باز می گردند. از سویی بسیاری از آسیب های ورزشی و عوارض ناشی از آن را می توان پیشگیری نمود.
بطور کلی صدمات ورزشی یا بصورت حاد ایجاد می شوند و یا مزمن هستند.
آسیب های ورزشی حاد
مثل پیچ خوردگی ها,دررفتگی ها,کبودی ها,خراشیدگی ها, کشیدگی عضلات و رباطها و شکستگی ها معمولاً در خلال فعالیت رخ می دهند.شایعترین آسیب و صدمه ورزشی حاد را کبودی ها و خراشیدگی ها تشکیل می دهند.آسیب های مچ پا را شایع ترین آسیب های ورزشی اسکلتی عضلانی محسوب می کنند و شایع ترین آسیب مچ پا هم پیچ خوردگی مچ پا می باشد.
علائم و نشانه های آسیب های ورزشی حاد عبارتند از:
1- درد شدید و ناگهانی
2- تورم
3- عدم توانایی در تحمل وزن بدن روی اندام تحتانی
4- حساسیت در لمس ناحیه
5- عدم توانایی در حرکت مفصل در تمام دامنه حرکتی آن
6- ضعف شدید اندام
7- در رفتگی یا شکستگی قابل مشاهده
آسیب های ورزشی مزمن
معمولاً ناشی از فعالیت بیش از حد و اعمال نیرو بر روی یک بخش خاص از بدن در هنگام ورزش رخ می دهد.
علایم و نشانه های آسیب های ورزشی مزمن عبارتند از :
1- دردی که با انجام حرکات ورزشی تشدید و با استراحت بهبود می یابد.
2- درد از نوع گنگ و مبهم است.
3- تورم
انواع شایع آسیبهای ورزشی
1- کشیدگی و پارگی های عضلات و رباطها
Sprain به کشیدگی رباطها ( که استخوانها را به هم ارتباط می دهند ) اطلاق می گردد. علل ایجاد کشیدگی رباطها عمدتاً ضربات هستند که سبب جابجایی استخوانها از هم در محل مفصل و کشیدگی رباط یا پارگی آنها می شوند. این کشیدگی ها 3 درجه دارند که درجه 1 آن کشیدگی خفیف و درجه 3 آن پارگی کامل رباط است. نواحی از بدن که بیشتر در معرض این آسیب قرار دارند عبارتند از مچ پا, زانو و مچ دست است. علائم ایجاد sprain شامل درجات مختلفی از حساسیت در لمس محل, درد, التهاب , تورم و عدم توانایی در حرکت عضو یا مفصل و یا شلی مفصل و ناپایداری آن است.
Strain به آسیب و کشیدگی واحد عضله – تاندون گفته می شود که اغلب در اثر مقاومت در برابر فشارهای کششی در اثر انقباض شدید عضلانی در ورزش های غیر تماسی ایجاد می گردد. کشش بیش از حد سبب پارگی جزئی در واحد عضله – تاندون میشود . علائم و نشانه های آن شامل درد, اسپاسم عضله و فقدان قدرت عضله, در درجات شدید پارگی عضله.
2- آسیب های زانو
بخاطر ساختمان پیچیده و متراکم و نیز تحمل وزن بدن مفصل زانو شایعترین مفصلی است که دچار آسیب و صدمه ورزشی می شود. هر ساله حدود 55 میلیون نفر در آمریکا بخاطر مشکلات زانو معاینه می شوند.
آسیب های زانو می تواند خفیف یا شدید باشد از آسیب های خفیف می توان به زانوی دوندگان ( درد و حساسیت در لمس جلوی و پائین زانو ) و التهاب تاندون ها و رباط های زانو نام برد.
آسیبهای شدید زانو شامل آسیب های استخوانی و غضروفی ( غضروف مفصلی و مینسک ها ) و آسیب های شدید و پارگی های رباطهای زانو ( رباط های صلیبی قدامی و خلفی و رباط های جانبی خارجی و جانبی داخلی ) می باشد.
آسیب دیدگی و صدمات زانو عمدتاً ناشی از چرخش زانو است اما می تواند بواسطه اصابت ضربات, افتادن روی پاها از ارتفاع , پریدن نادرست و دویدن های طولانی و گرم کردن نامناسب روی دهد.
3- درد ساق ناشی از ورزش ( shin splint )
به درد در ساق در هنگام ورزش اطلاق می گردد. درد معمولاً در جلوی قسمت تحتانی ساق پا و نزدیک مچ و یا در سمت داخلی ساق رخ می دهد. این عارضه در دوندگان مشاهده میشود ومعمولا ناشی از شکستکی های استرسی یا خونرسانی ناکافی است.
ریسک فاکتورهای این عارضه عبارتند از :
- تمرین بیش از حد
- روش دویدن نادرست
- تمرین های کششی نادرست
- گرم کردن ناکافی
- دویدن یا پریدن بر روی سطح سخت
- کفش نا مناسب ورزشی
4- آسیب های تاندون آشیل
آشیل تاندون عضله سه سر ساقی است و در پشت مچ پا قرار دارد و مچ پا را به عقب می کشد و بطور شایعی دچار آسیب های ورزشی می شود. طی روند پیری و نیز طی تمرین بیش از اندازه در ورزش این تاندون می تواند دچار التهاب شود. این امر تاندون را مستعد آسیب و پارگی در اثر اصابت ضربه می کند, از سویی بعلت درد ناشی از التهاب فرد از آن پا کمتر استفاده نموده و دچار تحلیل عضلانی و استعداد به صدمات ورزشی دیگر از ناحیه پا می شود.
عمدتاً آسیب های ورزشی تاندون آشیل در افراد میانسال و مسنی که بصورت گاهگاه ورزش می کنند رخ می دهد. اغلب در اثر افزایش ناگهانی شتاب حرکت دویدن و نیز در هنگام حرکات پرشی فرد دچار آسیب می گردد.
5- شکستگی ها :
در ورزش دو نوع شکستگی داریم :
a- شکستگی حاد
b- شکستگی مزمن ( stress fracture )
شکستگی حاد :
ناشی از اعمال ضربه مستقیم به استخوان است. می تواند از نوع ساده ( شکستگی ساده استخوان با کمترین آسیب به بافت نرم اطراف ) و یا ترکیبی ( بیرون زدگی استخوان شکسته از سطح پوست ) باشد. اغلب شکستگی های حاد اورژانس بحساب می آیند و باید به سرعت درمان شوند بخصوص نوع ترکیبی که در معرض عفونت زخم قرار دارد.
شکستگی مزمن ( stress fracture ) :
عمدتاً در پا و ساق و بخصوص در ورزش هایی که تماس تکرار شونده با سطح زمین وجود دارد دیده می شود در ژیمناستیک, ورزشهای رزمی, دو میدانی شایعتر است. اصولاً در این نوع شکستگی واضح استخوانی نمی بینیم بلکه شکستگی ها ریز و کوچک بوده و خود را با درد استخوان در هنگام اعمال نیرو روی استخوان نشان می دهد. البته گاهی هم تورم و حساسیت در لمس محل داریم.
6- در رفتگی ها
جابجا شدن استخوان های دو طرف مفصل را نسبت به هم گویند. در رفتگی ها عمدتاً در ورزش های تماسی ( فوتبال , بسکتبال و ... ) و نیز ورزش هایی که در آنها کشش های شدید به اندام وارد می شود رخ می دهد. به ترتیب شیوع مفصلهای شایع عبارتند از : شانه , آرنج, مچ دست.
برخورد درمانی با آسیب های ورزشی
اول اینکه هرگز زمانی که در هنگام ورزش دچار درد شدیم سعی نکنیم به حرکات و تمرین ادامه دهیم لذا اولین گام توقف فعالیت ورزشی است.
• صدمات و جراحات ورزشی نیازمند اقدام پزشکی
a . آسیب هایی که سبب درد شدید و تورم و یا بی حسی در اندام شوند.
b. عدم توانایی در تحمل وزن بدن برروی اندام آسیب دیده
c. جراحات و صدماتی که ناشی از یک آسیب قدیمی اند و اکنون در آنها دچار درد شدید ـ تورم و یا ناپایداری مفصلی ( اگر آسیب قدیمی در مفصل باشد ) شده ایم.
• صدماتی که در موارد فوق نگنجیدند را می توان در منزل یا در محیط ورزش درمان نمود
جهت تسریع بهبودی ولازم است 4 اقدام بعد از آسیب دیدگی های ورزشی و حداقل تا 48 ساعت بعد صورت گیرد.
1- استراحت : توقف فعالیت ورزشی و استراحت دادن به ناحیه صدمه دیده اولین قدم است. چنانچه ناحیه صدمه دیده مثلاً در پا است بخاطر نیاز به انجام فعالیتهای روزانه می توان از عصا استفاده نمود تا به عضو صدمه دیده فعالیتی وارد نشود.
2- درمان با یخ: باید کیسه حاوی یخ را به مدت 20 دقیقه برروی محل آسیب قرار دهیم و این کار را 8-4 بار در روز انجام می دهیم. توجه شود که زمان فوق نباید بیش از 20 دقیقه باشد. سرما درمانی سبب کاهش التهاب و تورم و درد می گردد.
3- فشار موضعی محل آسیب : با بانداژ کردن محل آسیب می توان از میزان تورم و التهاب کاست و روند بهبودی را تسریع نمود.
4- بالا نگه داشتن محل آسیب : در صورت آسیب دیدگی زانو, آرنج, اندام فوقانی و تحتانی می توان آنها را بالاتر از سطح قلب قرار داد. این امر به کاهش آزاد سازی فاکتورهای التهابی می انجامد و روند بهبودی را شدت می بخشد.
درمان های اختصاصی
در بالا اشاره شد که برای تمامی آسیب های ورزشی می توان با استفاده از 4 مورد استراحت دادن, بالا نگه داشتن سرما درمانی و فشار موضعی درد و تورم را کاهش و روند بهبودی را تسریع نمود. اما درمانها و روشهای خاصی هم برای درمان آسیب های ورزشی وجود دارد که در زیر به اختصار در مورد آنها توضیح می دهیم:
1) داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ( NSAIDS ) : اولین مرحله از ترمیم آسیب همان ایجاد التهاب در محل آسیب است. در واقع بوجود آوردن گرمی , تورم و حساسیت در لمس که نشانه های التهاب هستند اولین مرحله از ترمیم آسیب دیدگی است. اما التهاب شدید می تواند مضر باشد لذا برای کاهش آن اقدام می کنند. پزشکان از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن, ناپروکس و آسپرین برای این منظور استفاده می کنند. این داروها هم درد و هم التهاب را کاهش می دهند. داروی استامینوفن هم جزو این گروه است اما فقط ضد درد است و ضد التهاب نیست.
2) جراحی : در برخی موارد جراحی جهت ترمیم بافت همبند ( عصب ـ عروق ) و نیز شکستگی های ترکیبی لازم است. البته طیف وسیعی از آسیب های ورزشی نیازی به جراحی ندارند.
3) درمانهای بازتوانی : بازتوانی به برنامه ای چند مرحله ای برای بازیابی توان و انعطاف عضو صدمه دیده به ما قبل آسیب دیدگی است. در اغلب آسیب ها باید هر چه سریعتر حرکات شروع شوند ( بعد از رفع درد ) این شروع زودرس فعالیت می تواند به بهبودی کمک شایانی کند باید در دامنه حرکتی مفصل انجام داد پس از اینکه در تمام دامنه حرکت قادر به حرکت شدیم باید شروع به انجام حرکات کششی نمائیم و بعد به حرکات قدرتی برای تقویت عضلات بپردازیم. توجه داشته باشیم حرکات را تا جایی ادامه بدهیم که درد نداشته باشیم به عنوان مثال چنانچه در دامنه حرکتی مفصلی در جایی درد گرفت تا آنجا که درد نیاید مفصل را حرکت می دهیم. یک برنامه بازتوانی کامل باید شامل ورزشهایی برای افزایش انعطاف پذیری, قدرت و حس عمقی باشد.
4) تحریک الکتریکی : تحریک الکتریکی مداوم سبب بهبود درد یا جلوگیری از انتقال پیام درد از اعصاب به مغز می شود. از سویی دیده شده که سبب کاهش تورم و حفظ قدرت عضلانی و جلوگیری از تحلیل عضله می گردد.
5) سرما درمانی : با کاهش خونرسانی به عضو صدمه دیده سبب کاهش التهاب و درد می گردد. عمدتاً در 48 ساعت اول کاربرد دارد.
6) گرما درمانی : با افزایش خون رسانی سبب تسریع روند بهبودی و کاهش درد می شود اما در 48 ساعت اول نباید استفاده شود. عمدتاً در 48 ساعت اول سرما درمانی و بعد از آن گرما درمانی می کنیم.
7) اولتراسوند: امواج پرفرکانس اولتراسوند سبب ایجاد گرمای عمقی در بافت آسیب دیده می شود و روند بهبودی آسیب ورزشی را تسریع می کند.
8) ماساژ درمانی : با افزایش جریان خون عضو بهبود را تسریع می کند. در فاز حاد نباید انجام گیرد.
جلوگیری از آسیبها و صدمات ورزشی
در اطفال و نوجوانان :
• گرم کردن کافی قبل از انجام حرکات ورزشی حتی حرکات مداوم ورزشی.
• عدم وادار کردن اطفال به تمرین بیش از حد
• عدم انجام حرکات ورزشی که در آنها زانوها به طرفین بیش از حد کشیده شوند مثلاً از آنها بخواهیم که زانوهای خود را زیاد از هم باز یا بسته کنند در حالیکه پاهای آنها روی زمین است.
• انجام حرکات کششی برای گرم کردن بخصوص برروی تاندون آشیل, عضلات پشت ران و عضله چهار سر جلوی ران.
• انجام حرکات برای سرد کردن بدن بعد از انجام فعالیت مثل راه رفتن بعد از انجام دو میدانی و عدم قطع ناگهانی فعالیت.
• استفاده از کفشهای مناسب ورزشی.
• استفاده از وسایل محافظتی مثل مچ بند, ساق بند و زانو بند.
• استفاده از نرم ترن سطح برای ورزش: تا حد امکان از دویدن و یا تمرین بر روی سطوح سخت مثل آسفالت پرهیز گردد.
• هنگامی که زانو در حالت غیر دینامیک خم است زاویه خم شدگی آن بیش از 90 درجه نباشد.
در بالغین :
• هرگز ناگهانی و متناوب ورزش نکنید مثلاً در یک روز در هفته و آنهم شدید. سعی کنید بطور پیوسته و مداوم تمرین کنید. اغلب آسیب ها مثل آسیب تاندون آشیل که بسیار شایع است در افرادی که ناپیوسته تمرین می کنند رخ می دهد.
• اصول ورزشی را که انجام می دهید بخوبی یاد بگیرید انجام صحیح حرکات مهمترین روش برای جلوگیری از آسیب ورزشی است.
• هرگز بیش از حد توان فشار نیاورید.
• هرگز بیش از اندازه تمرین نکنید.
• محدودیت بدن خود را بشناسید هرگز توانایی های شما در صورتی که میانسال هستید مثل دوران جوانیتان نیست . فعالیتهای خود را متناسب با سن و وضعیت بدنی طراحی کنید.
• بر شدت تمرین خود آهسته آهسته بیفزایید.
• تمرکز خود را بر بهبود وضعیت قلبی- عروقی,انعطاف پذیری و افزایش قدرت همزمان بگذارید. توجه به یک بعد مثلاً افزایش قدرت از کارایی شما می کاهد و شما را مستعد آسیب می کند.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 22 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید