تحقیق در مورد مبانى اندیشه هاى سیاسى اهل سنت

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق در مورد مبانى اندیشه هاى سیاسى اهل سنت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:28

مقدمه

از دیدگاه بررسى‏هایى که امروزه با عنوان فرانظریّه (Meta theory) مشهورند، اندیشه‏هاى
سیاسى اهل سنت وضعیت ویژه‏اى دارند. با توجه به ملاک‏هاى تاریخى و برون منطقى، این
اندیشه‏ها به سه دوره متمایز تقسیم مى‏شوند. هر کدام از این دوره‏ها که در سطور آتى بررسى
مى‏شوند، مبانى و الگوى اندیشه پردازى خاصى دارند که تمایز گفتارى آن‏ها را نشان
مى‏دهند. در این مقاله، کوشش مى‏کنیم ضمن اشاره به ویژگى‏هاى عمومى این سه دوره،
مبانى و خصایص تفکر سیاسى جدید در اهل سنت را به اجمال طرح نماییم.

منظور از مبانى در این‏جا، زمینه‏ها و پایه‏هاى تاریخى- کلامى است که منظومه فکر
سیاسى اهل سنت با تکیه بر آن‏ها تدوین شده، و بر این اساس تاریخ و سنت اسلامى را باز
تفسیر مى‏نمایند. برخى از این مبانى، چنان که خواهد آمد، واضح و آشکارند و ما از آن ها به
مبانى کلامى تعبیر مى‏کنیم، اما بخشى دیگر وضوح بین ندارند، بلکه چنان‏که بعضى از
نویسندگان اشاره کرده‏اند، زمینه و ناخودآگاه اندیشه‏هاى اهل سنت را تشکیل مى‏دهند. [1]
از یک دیدگاه، مبانى نوع دوم که در این‏جا با عنوان مبانى تاریخى اشاره مى‏کنیم-

مقدمه

1) دوران نصّ‏گراى صحابه

2) ظهور فقه الخلافة

رابطه قدرت و فقه الخلافة

تأخیر در تأسیس فقه الخلافة

3) اندیشه‏هاى جدید

الف) زمینه‏هاى تاریخى

ب) مبانى کلامى نظریه‏هاى جدید

1- اصول ثابت و شکل زمانى حکومت اسلامى

الف) اصل لزوم تأسیس حکومت

ب) اصل شورا

ج) اصل وکالت

2- اندیشه احیاى خلافت اسلامى

ارکان اندیشه سیاسى رشیدرضا

اصول و مبانى نظریه رشید رضا

الف) اجماع بر لزوم خلافت

ب) اصل وجوب شورا

ج) ولایت اهل حل وعقد

د) اصل بیعت

3- نظریه علمانیت

خلاصه و نتیجه

تحقیق در مورد روش هاى پیشگیرى و درمان

اختصاصی از اینو دیدی تحقیق در مورد روش هاى پیشگیرى و درمان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه10

فهرست مطالب

روش هاى پیشگیرى و درمان
شش اصل درمان

برداشتن نسوج مرده و پینه و پانسمان زخم

کاهش عوامل تشدید کننده

• کنترل قند
  
  
• کنترل عفونت
  
  
• آموزش بیمار
  

درمان زخم دیابتى آسان نیست براى اینکه عوامل زیادى در شروع و ادامه زخم دخالت دارند. براى درمان موفق و با دوام لازم است که به تمام این عوامل توجه شود:
•برداشتن نسوج مرده
•کاهش عوامل تشدید کننده
•کنترل قند
•کنترل عفونت
•آموزش بیمار
•در صورت نیاز ترمیم عروقى
هدف اولیه سعى در بسته شدن زخم است.
این امر بستگى مستقیم به عمق زخم و وجود هم زمان عفونت و یا کاهش خون رسانى دارد.
به علت وجود بیمارى هاى هم زمان استفاده از تخصص هاى مختلف لازم است. روش فوق نتایج بهترى دارد و همراه با کاهش قطع پا است.

• 
  

دانلود مقاله نهضت هاى فکرى فرهنگى جهان اسلام

اختصاصی از اینو دیدی دانلود مقاله نهضت هاى فکرى فرهنگى جهان اسلام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 - نهضت حروفیه
نهضت حروفیه رستاخیزى علیه قالب پرستى و کلیشه هاى لفظى و ذهنى عقاید و باورهاى عامه بود. اسناد و منابع موجود درباره نهضت حروفیه توسط مخالفان نوشته شده و بنابراین پژوهش درباره عقاید و شعائر این نهضت با اشکال روبرو است . از شعائر منسوب به این نهضت چنین مى توان فهمید که نهضت حروفیه ، نهضتى افسانگرایانه با تعابیرى انسانى از اسلام بوده است . قالب پرستان و متعصبان در تحریف شعائر و عقاید این نهضت بسیار کوشیده اند و اتهامات شگفتى بر آن وارد کرده اند. اما با توجه به مقطع زمانى پیدایش این نهضت ، زمینه هاى سیاسى - اجتماعى و پایگاه مردمى آن را مى توان ترسیم کرد. اگر اشتباه نکنیم نهضت حروفیه جبهه اى از تصوف مردمى است که در قرن هفتم و هشتم هجرى که دوره حساسى در تاریخ ایران و اسلام بشمار مى رود، شکل گرفته است . آتشى که مغولان در پهنه وسیع از ایران و جهان اسلام برافروختند و در ادامه آن ایلخانان و بعد تیموریان دود غلیظ و کشنده اى از آن متصاعد ساختند، رسالت بس بزرگى بر دوش تصوف مردمى که پشتوانه عرفانى - فلسفى نسلها و پناهگاه عقیدتى توده ها محسوب مى شد، گذاشته بود.
فضل الله استرآبادى مؤ سس این نهضت در سال 740 هجرى در استرآباد بزاد و از عارفان بنام و زاهدان مشهور عصر خود گردید. او پایگاه اجتماعى وسیعى در میان توده ها داشت . او پیشه ورى سخت کوش بود که در باور توده ها به حلال خوار مشهور گشت ؛ یعنى که از دسترنج خویش زندگى مى کرد و مردى باانصاف بود. گویند نمد مال یا کلاه مال ؟ بوده است . او قبل از چهل سالگى در بلاد مختلفى اقامت گزید. از زادگاهش به حجاز رفت و پس از زیارت بیت الله در خوارزم اقامت گزید.
اندکى بعد به اصفهان رفت و در آنجا شغل نمد مالى یا کلاه مالى برگزید و دوباره به تبریز شتافت و بار دیگر به اصفهان بازگشت . او خود را از سادات علوى معرفى مى کرد. گویند در سال 788 هجرى نهضت فکرى خود را آغاز کرد. کتاب جاویدان نامه را به او نسبت مى دهند که حاوى شعائر و تعابیر او از اسلام بوده است .
مخالفان تاریخ مرگ او را در سال 796 هجرى نوشته اند.
میرانشاه فرزند تیمور به فتواى فقهاء شریعت او را کشت و جسدش را در کوچه و بازار تبریز بگرداند تا عبرت خلق شود!! عقایدى را که به فضل الله استرآبادى نسبت داده اند، چنین است : عالم ، قدیم است و جهان در حرکت دائم ، کلیه تغییر و تحولات معلول حرکت است . پس از خداوند، انسان اصالت دارد. خوبى و بدى در خارج از وجود انسان قرار ندارد، بلکه در خود او است . این انسان است که آفریننده خوبى و بدى است . انسان بر دیگر موجودات به قوه ناطقه کلمه نیاز دارد و...
نهضت حروفیه براى شکستن الفاظ جامد و بى روح ، تکیه بر ارزش عددى حروف الفبا داشت تا مخاطبان را به تاءمل و تفکر وادارد و این رمز مبارزه با خرافات و اوهام و الفاظى بود که قشریون مذهبى با آن سر خلق را به بند مى کشیدند. تیمور که مانند اسلاف خود با قدرت مذهبى علماء و فقهاء مذاهب در آمیخته بود، در قساوت و قتل عام و سرکوب مخالفان کوچک ترین تردیدى بخود راه نمى داد. اسلام پناهى او که به همت فقهاء و فتواى آنان به نفع او، سیطره سیاسى شگفتى پدیدار ساخته بود، شکست ناپذیر مى نمود نهضت حروفیه در ستیز با سلطه سیاسى - اقتصادى بر عنصر آگاهى توده ها تکیه کرد تا با زر و زور و تزویر پیکار کند. استخدام شعر به عنوان زیان نهضت که با دو زبان فارسى و ترکى و دیگر گویش هاى محلى و منطقه اى ایران همراه بود، نقش مهمى در انگیزش خلق داشت .
شعارهاى استراتژیکى نهضت حروفیه آگاهى انسان و برابرى و مساوات و عدالت اجتماعى بود.
برخى محققان فضل الله استرآبادى : نعیمى را متولد استرآباد مازندران دانسته اند که عقایدش را در سفرهایش بدست آورد.
میراثهاى فرهنگى نهضت حروفیه به دو زبان ترکى و فارسى نگاشته شده که بخشهائى از آن نقل شده است.
نتایج این نهضت قیام توده ها علیه حکام تیمورى در ولایات و شهرهاى بزرگ بود. قیام مردم اصفهان علیه خراج گزاران تیمور و قتل عام مردم آن سامان ، نخستین واکنش توده ها بشمار مى رود.
گویند فضل الله پس از خود جانشینانى معرفى کرده است که راه او را ادامه دهند. نهضت حروفیه تا اقصاى ایران و کشورهاى مجاور آن زمان راه یافت . در آناطولى خانقاهى به تعلیم و ترویج حروفیان پرداخته بود.
دختر فضل الله در ادامه راه پدرش نقش مؤ ثرى در تنویر افکار زنان داشت . او نیز به دستور قراقویونلو در تبریز کشته شد.
حروفیان طبیعت را از معنویت و انسانیت را از مادیت جدا نمى دانستند. محتواى فکرى - فلسفى این نهضت زیربناى عقیدتى نهضت هاى دیگرى در ایران گردید که تا اواخر دوره قاجاریه ظهور کردند.
در کشف الظنون آمده است که فضل الله استرآبادى صوفى ، شاعر و شیعه مذهب و مؤ سس طریقه حروفیه را به علت حق گوئیها و حق جوئیهایش در رابطه با مسائل اجتماعى تکفیر کردند. او را در باکو و شیروان زندانى نمودند.
میرانشاه پسر تیمور گورکان خون آشام معروف تاریخ دستور داد تا او را از شیروان به نخجوان بردند و به استناد فتواى فقهاء عصر خود مبنى بر کفر و الحاد، در روز ششم ذوالقعده سال 796 هجرى در سن 56 سالگى کشتند. آنگاه به پایش ریسمان بستند و در شهر نخجوان روى زمین کشیدند...
در تلقى محققان اروپائى و ترک ، نهضت حروفیه تجلى روح ایرانى است که در قالب تشیع علیه تازیان !! ظهور کرد.
اما در این حقیقت شکى نیست که نهضت حروفیه ، انقلابى بود علیه شکل پرستى و عوامفریبى شریعت که متولیان رسمى آن قرن ها بود به استحمار مردم پرداخته بودند. نهضت حروفیه ، نهضتى بود انسان گرایانه با مایه هاى فلسفى بسیار قوى که انسان را معیار همه احکام مى دانست . مایه هاى عرفانى - انسانى این نهضت ریشه در تعالیم حلاج داشت که با تعابیرى قابل فهم عامه مردم و در ابعاد انسانى - اقتصادى اجتماعى مطرح مى شد. تنها یادگار نهضت حروفیه دیوان فضل الله نعیمى استرآبادى است که شعائر انسانگرایانه او در آن موج مى زند. انسانى که پس از خداوند، اصل است و احکام شریعت تابع تکامل و تعالى انسان . مخالفان او و متولیان شریعت کوشیده اند تا از میان اشعار وى ، دستاویزى بیابند و علیه او و نهضتش تبلیغ کنند که مثلا گفته است :
بیرون ز وجود خود، خدا را
زینهار! مجو که گفتمت فاش
گوئى که به غیر ما کسى هست
از خویش تو این حدیث متراش
مائیم ، به غیر ما کسى نیست
در شیب و فراز وزیر و بالاش
مخالفان مى خواهند بگریند که وى گفته است : هر چه هست ، انسان است و خدا نیست !!
متاءسفانه مارکسیست هاى ایرانى طبق معمول به تحریف تاریخ پرداخته و فضل الله استرآبادى و عمادالدین نعیمى یکى دیگر از رهبران نهضت حروفیه را ماتریالیست و با پرروئى مارکسیست !! معرفى کرده اند: نعیمى مى گفت که ماده هرگز محو نمى شود و حیات ابدى دارد 224 . چنین نبوغى در تاریخ ، سفارش ایران شناسان شوروى است که مقلدان ایرانى آنان مى سازند و مى بافند و به نام تحقیق و تاریخ تحویل مى دهند. و این چه اصرارى است که هر نهضت و جنبشى در تاریخ حیات بشر، ماتریالیستى و تلویحا مارکسیستى باشد!!
گویا در منطق این آقایان هر چه بخار است ، از ماده و معده برمى خیزد و مغز و عقل و آگاهى بیکار و بیعار نشسته است ! و جالب تر اینکه حتى نهضت هاى سیاسى - اجتماعى تاریخ که با اندیشه هاى الحادى به پیکار علیه ستم گران پرداخته اند، آنگونه که آقایان خیال مى فرمایند، نبوده است . الحاد آنان ، نفى خدا و مذهب قدرت حاکم بوده نه یک ایدئولوژى فلسفى ماتریالیستى که در مخیله حضرات نقش بسته است .
پس از قتل فضل الله استرآبادى ، عمادالدین نعیمى و دیگر سران نهضت حروفیه که زندگى مخفى داشته اند، به ترویج نهضت ادامه مى دهند. سازماندهى نهضت در ایران و شاخه هاى آن در آسیاى میانه بخشى از خط سیر و ادامه حیات حروفیان است . گفته مى شود که نعیمى در اناطولى به تبلیغ پرداخته و سپس در حلب مقیم گردیده است . فقهاء و علماء آن دیار عقاید نعیمى را ناخوش ‍ داشتند و خلیفه وقت مصر با همدستى فقهاء فتواى قتل وى را صادر کردند. گویا که در اینجا نیز قساوت فقیه و خلیفه خود را نشان داده و نعیمى را زنده پوست کندند و او را قطعه قطعه کردند. گویند نعیمى مرگى چون حلاج داشته است .
ترور ناموفق شاهرخ میرزا در ایران نخستین واکنش سیاسى - نظامى حروفیه است که پس از قتل نعیمى در حلب اتفاق افتاد.
گویند در سال 830 هجرى یکى از اعضاى تشکیلات حروفیه در ایران ، شاهرخ میرزا را در مسجد جامع هرات با دشنه مورد حمله قرار داد. ضارب فورا توسط محافظان شاهرخ کشته مى شود. گویند ضارب از جائى دیگر فرمان یافته بود تا خود را به هرات رسانده و شاهرخ میرزا را بکشد. برخى مورخان نام ضارب را احمد لر نوشته اند که از اعضاى حروفیه بوده و پس از قتل نعیمى به چنین انتقامى فرمان یافته است . دولت شاهرخ میرزا به وجود تشکیلات حروفیان پى برد و جستجو آغاز شد. گویند گروه زیادى از این فرقه را دستگیر و شکنجه کردند تا اسامى و مشخصات رهبران خود را فاش کنند، ولى هرگز موفق نشدند از آنان سخنى بشنوند.
نهضت حروفیه تا روزگار صفویه ادامه یافت و در آن عصر در ستیز با دولت صفوى شکلى دیگر بخود گرفت و نامى دیگر یافت 225 .

2 - نهضت نقطویه
نهضت نقطویه به تعبیرى ادامه نهضت حروفیه و تغییر اسم و شکل آن است . خاستگاه این نهضت در شمال ایران احتمالا گیلان بوده و دامنه آن تا فومن گسترش داشته است . مؤ سس این نهضت محمود پسیخانى گفته شده است ، لذا به نقطویه پسیخانه نیز گفته اند. گویا وى از یاران فضل الله استرآبادى بوده که در سال 800 هجرى این نهضت را آغاز کرد. علت طرد محمود پسیخانى از جمع یاران فضل الله بدرستى روشن نیست ؛ اما مشهور است که محمود پسیخانى فردى عابد و زاهد بوده که در سال 83 ه - در گذشته است . برخى گفته اند که او خود را در تیزاب انداخت و نابود شد. اما این قول توسط پیروانش تکذیب گردیده است .
نهضت نقطویه در بخشهائى از ایران پهناور آن روزگار گسترش یافت و مریدانى بسیار داشت . با روى کار آمدن صفویان و قلع و قمع تصوف مردمى ، نهضت نقطویه نیز مورد هجوم قزلباشان صفوى قرار گرفت . در دوره سلطنت طهماسب صفوى به سال 973 ه - یک از رهبران بزرگ نهضت نقطویه به نام ابوالقاسم امرى ؟ را کور کردند و در سال 981 هجرى گروهى از آنان را دستگیر کردند و کشتند. دوره صفویه از ادوار بسیار تاریک و سیاه تاریخ فکر و اندیشه ایرانى بشمار مى رود. در این دوره سیاست و مذهب در هم آمیخت و استبداد سیاه مذهبى پدیدار گشت و به نابودى هرگونه فکر و اندیشه اى فلسفى - سیاسى - عرفانى پرداخت . نقطویان در انگیزش توده ها علیه صفویان بسیار مؤ ثر بودند. در دوره شاه عباس به سال 1102 ه - همه نقطویان در سراسر قلمرو صفوى تحت پیگرد قرار گرفتند و تعداد بسیارى دستگیر و به وحشیانه ترین شکنجه ها کشته شدند.
وجه مشترک نهضت هاى قرون ششم تا یازدهم هجرى ، تکیه بر باورهاى متقن اعتقادى تشیع بوده است . از همین رو تشیع امامیه و اصول سیاسى آن ، ایدئولوژى نهضت هاى مردمى بوده است . برجسته ترین نهضت این مقطع تاریخى از سربداران شروع مى شود و به صفویان ختم مى گردد. صفویان تشیع امامیه را استخدام کردند. آنان خود از جبهه تصوف دولتى که مذهب فئودالها بود، برخاسته بودند و کیش تسنن شافعى داشتند. تزویر و ترفند سیاسى صفویان که حمایت علماء امامیه را برانگیخت عوارض منفى بسیار داشت . بازى با عقاید امامیه دومین تجربه تلخ و ثمره شوم خود را پس از آل بویه در ایران نشان داد و آن مسخ مطلق مذهب بود. تاریخ نشان مى دهد که رژیم صفوى هرگز پایگاه اجتماعى و مردمى نداشته است و لذا قیامهاى بسیارى علیه آن تدارک دیده شد که تعدادشان به سى قیام بزرگ در سراسر ایران مى رسد. نهضت نقطویه یکى از این نهضت هاى فکرى است که بر ایدئولوژى صفویان و شعائر رسمى آن حمله مى کرد. متاءسفانه از تعالیم و شعائر این نهضت سندى معتبر در دست نیست . آنچه بر جاى مانده ، اقوال مورخان دولتى صفویه و تکفیرنامه ها و فتاواى فقهاء و علماء عصر صفوى است . این نهضت دربست به الحاد متهم شده است !!
به نظر مى رسد نهضت نقطوى بر دو اصل اساسى تکیه داشته است :
1- مفاهیم اخلاقى و ارزشهاى انسانى و پرهیز از آلودگیهاى رایج مذهبى دوره صفوى .
2- تعظیم شعائر ملى ایران و تبرئه برخى اصول عقیدتى تشیع از زندان اتهام صفویان . مى دانیم که صفویان که نژاد آنان ترک و یونانى بود، نمى توانستند ملیت ایرانى را نمایندگى کنند و لذا سلاطین صفوى از آغاز تا انجام به شهادت تواریخ صفویه ، هرگز به پارسى سخن نمى گفتند و زبان و ادب فارسى نمى دانستند. آنان از مترجم استفاده مى کردند و مقامات دولتى - سیاسى تماما ترک و غیر ایرانى بوده اند، حتى لشکریان نیز غیر ایرانى بودند. سپاه قزلباش معرف این واقعیت است . منابع صفوى نشان مى دهند که عناصر با نبوغ ایرانى مقهور و مغلوب و مقتول ترکان قزلباش مى شدند. سرداران و فرماندهان ایرانى به دستور شاهان صفوى کشته مى شدند و اصالت از آن ترک ها بود. صفویه به احیاء پان ترکیسم شگفتى پرداخت . نکته دیگر هجوم عربان به ایران بود. مقامات مذهبى صفویه اکثرا عرب زبان و عرب نژاد بوده اند. آنان نیز براى تبلیغ احکام شیعه امامیه به مترجم احتیاج داشتند. بنابراین عرب زدگى فرهنگى و پان ترکیسم سیاسى - نظامى - ادارى ، به تحقیر مطلق ایرانیان انجامید. در شعائر نهضت نقطوى این وضعیت زیر سئوال مى رفت . صفویان مدعى نیابت و نمایندگان امام زمان عج بودند و از این راه به تحکیم قدرت سیاسى خود مى افزودند. نقطویان این ترفند صفویان را نیز زیر سئوال مى بردند و به تکذیب ادعایشان مى پرداختند. در منابع دولتى صفوى آمده است که : محمود پسیخانى مى گفت دین اسلام زمانش به پایان رسیده و دوره عرب نفسهاى آخرش را مى کشد. از این پس دین عجم روى کار مى آید که عمرش هشت هزار سال خواهد بود. محمود شانزده کتاب و هزار رساله نوشت ...
محمود خود را واحد مى خواند و مى گفت تمام صفات رسولان خداوند در پیکر پاک محمد صلى الله علیه و آله و على علیه السلام جمع گشته است و از پیکر آنان ، محمود پسیخانى سرشته گردیده است . او عمرى در پارسائى و تنگدستى زیست و در حال تجرد زندگى مى کرد، پیروانش را از ازدواج باز مى داشت و مى گفت هر کس ازدواج نکند، مقرب درگاه خداوند خواهد شد. او مى گفت : اگر کسى را میل آمیزش با زن باشد، در همه عمر یکبار سزاوار باشد و اگر نتواند، در هر سال یکبار و اگر نتواند، در هر چهل روز یک بار و... این بیت را به او منسوب کرده اند:
رسید نوبت رندان عاقبت محمود
گذشت آن که عرب طعنه بر عجم مى زد
به وى نسبت داده اند که مى گفت : پروردگار نمونه قدرت و نیروئى بالاتر از انسان نیست . پروردگار نمونه هاى خود انسان است .
انسان تا خودش را نشناخته ، بنده است . و چون خود را شناخت ، خدا است .
این اقوال منسوب به او على رغم تحریف شدید، نشان مى دهد که جوهره انسان گرایانه نهضت تصوف مردمى که از حلاج آغاز شد و در نهضت حروفیه به تعالى بهترى رسید، در نقطویان قوت و شدت داشته است . تکیه نهضت نقطوى در دوره صفویه بر عدالت اجتماعى ، ناخوشایندترین بعد این نهضت از دیدگاه صفویان بوده است . چراکه همین شعار استرتژیک سرلوحه قیامهاى روستائى و شهرى عصر صفوى است ؛ شعارى که تیموریان را نیز ناتوان ساخت و سرنگون نمود. دیدگاههاى اقتصادى نقطویان مخصوصا در مالکیت زمین ، صفویان را که فئودالیزم متمرکز چند هزار ساله ایران را نمایندگى مى کردند، به وحشت انداخت .
این شعار منسوب به آنان که : زمین اصل و نقطه هر چیز است ، دیدگاه اقتصادى آنان را مى رساند. وجه تسمیه نقطویان نیز از همین شعار اخذ شده است .
شورش روستائیان گیلان علیه رژیم صفوى ، توسط نقطویان رهبرى مى شد. قیامى که تا بیست سال ادامه یافت و شعله هاى آن تا پایان رژیم صفوى فرو نشست و هر از چند گاهى خود را نشان مى داد. شورش سال 978 هجرى دوره سلطنت طهماسب صفوى که به پیروزى مردم و شکست نیروهاى دولتى انجامید، پس از دو سال با اعزام نیرو از سوى دولت مرکزى سرکوب شد. حوزه فعالیت نقطویان از گیلان به قزوین ، ساوه ، کاشان ، اصفهان ، نائین و... راه یافته بود.
طهماسب صفوى فرمان داد تا سران نهضت نقطویه را شناسائى و دستگیر نمایند. در سال 999 هجرى یکى از رهبران نقطویه را دستگیر و چشمانش را درآوردند. پیروان او نهضت بزرگى در فارس آغاز کردند که شاه صفوى را بشدت ترساند. اعزام نیرو و هزینه بسیار براى سرکوب این نهضت آغاز شد. شاه عباس صفوى موجودیت رژیم را در خطر دید؛ چراکه نهضت نقطویان در سراسر ایران ریشه دوانیده بود. او راه چاره را در کشتار بیرحمانه و قتل عام مردم مراکزى دید که متهم به هوادارى از نهضت نقطوى بودند. منجم شاه عباس از این قتل عام ها یاد مى کند.
کشتار عمومى در سال هزار هجرى آغاز شد. شاه صفوى آرام نداشت و براى دریافت چگونگى تعالیم این نهضت ، مخفیانه و ناشناس ، لباس ‍ صوفیان پوشید و به خانقاهى در قزوین رفت . سران نقطویه که در خانقاه هاى خصوصى و پنهانى فعال بودند، شاه حیله گر و شیطان صفت صفوى را شناختند و ابراز عقیده نکردند. شاه دستور داد تا سران نقطویه را که خود شناسائى کرده بود، بکشتند. دراویشى چون : خسرو درویش ، کوچک قلندر، یوسفى ترکش ؟ و... از کسانى بودند که شاه جانشان را گرفت . نقطویان على رغم سرکوب شدید تا پایان دوره صفوى به حیات خود ادامه دادند 226 .
دیگر مذاهب و فرق اسلامى
1 - مذهب دروزى
پیدایش این مذهب به دوره خلافت فاطمیان مصر مى رسد، به عصر الحاکم بالله خلیفه ششم فاطمى ، آغاز قرن یازدهم میلادى . این مذهب به نام یکى از مبلغین فعال و مشهورش نامگذارى شد.
شیخ محمد بن اسماعیل درزى از مبلغان و پیشوایان این مذهب بوده است . عقاید منسوب به این مذهب با مایه هاى غلوآمیز همراه است : روح آدم در کالبد على بن ابى طالب علیه السلام و از آن پس در فرزندانش تا الحاکم تجلى کرده است . در الحاکم تا اندازه اى از وجوه الوهیت قرار دارد و الحاکم قادر مطلق و عالم به جمیع اسرار جهان است و جهانیان باید از او اطاعت کنند .
این مذهب مورد حمایت شدید الحاکم بالله قرار داشت . وى الدرزى را به سوریه اعزام کرد تا به تبلیغ پردازد. علت این بود که در سوریه علاقه بسیارى به امام على بن ابى طالب علیه السلام و خاندان آن حضرتش وجود داشت . پس از مرگ الدرزى ، فردى دیگرى به توصیه الحاکم بالله به نام حمزة بن احمد ایرانى الاصل جاى وى را گرفت . گویند حمزه مؤ سس واقعى این مذهب بوده است . وقتى الحاکم بدست خواهرش کشته شد، حمزة بن احمد اعلام کرد که وى از نظرها پنهان شده تا مراتب عقاید پیروانش را بیازماید و در وقتى معین باز خواهد گشت . دروزى ها پس از مرگ الحاکم بشدت سرکوب شدند. این تعقیب و سرکوبى باعث شد تا در کوهستانهاى سوریه و جنوب لبنان سکنى گزینند و زندگى مذهبى مخفیانه اى داشته باشند. ابراهیم پاشا معابد آنان را در هم کوبید و آثار و کتب مذهبى شان را سوخت . این مذهب تحولات زیادى پیدا کرده است .
از غلو به حلول و تناسخ و سپس تعدیل عقاید و آراء راه یافته است .
تعالیم مذهبى آنان تا حدودى تحت تاءثیر آئین مسیحیت قرار گرفته است : در جهان خلقت جدیدى رخ نداده ، یک روح است که از آغاز در کالبدهاى پى در پى حلول مى کند و از پیکرى به پیکر دیگرى راه مى یابد.
این فرقه به روزه ماه رمضان و نمازهاى پنجگانه شبانه روز و زیارت کعبه اعتقاد دارند و کتاب آسمانى آنها قرآن و انجیل ؟! است . در این مذهب مقامات مذهبى به طبقات مختلفى تقسیم مى شوند: بالا دانایان که اسرار مذهب را در سینه دارند و تعدادشان اندک است و مقامشان موروثى است . پائین دانایان یا پاکان که پارسایان باشند و کارشان ریاضت است و اسرار مذهب را دانند. نیمه دانایان که اعمال مذهبى را انجام مى دهند و ادعیه و اوراد را مى خوانند. و طبقه عامه که پیروان باشند و مقلد طبقات بالا هستند. آنان بر این باورند که بالاخره الحاکم ظهور خواهد کرد، و عدالت و زیبائى بر جهان حاکم خواهد شد.
دروزیها مردمى بلند همت و جوانمرد مى باشند که زندگى روزانه آنان مقرون به دیانت و شرافت است .
برخى از محققان معتقدند که نام این فرقه از کلمه درزى به معناى خیاط که شغل مؤ سس این مذهب است ، گرفته شده است و نام مؤ سس این مذهب به درستى روشن نیست . گویا وى در آغاز از اسماعیلیان بوده . مسیحیان وى را محمد بن اسماعیل گفته اند.
او ایرانى الاصل بوده و نام اصلى او نشتکین گفته شده است .
در منابع مسیحى آمده است که محمد بن اسماعیل در سال 408 هجرى به مصر رفت و با حمزه بن على که ظاهرا او نیز ایرانى بوده و از نزدیکان الحاکم خلیفه فاطمى بود، آشنا شد و به دربار خلافت راه یافت و مذهبى به نام مذهب توحید با همیارى مؤ ذنى به نام على بن احمد حبال پدید آورد. درزى قائل به الوهیت الحاکم بامر الله شد و مى گفت که : عقل کلى در آدم ابوالبشر حلول کرد و به صورت او تجسد یافت و از آدم به دیگر انبیاء انتقال یافت تا به محمد صلى الله علیه و آله و ائمه علیه السلام و خلفاى فاطمى رسید و هم اکنون در الحاکم بامر الله قرار دارد...
به این مذهب اباحیگرى نسبت داده اند.
پیشوایان مشهور این مذهب که در تاریخ نامشان باقى مانده ، عبارتند از:
امیر فخرالدین 1516 - 1544 میلادى و امیر بشیر بن حسین شهابى م 1697 م .
اصول عقاید این مذهب عبارت است از: 1- عقل کل که علت العلل است . 2- نفس طیبه ، 3- جناح ایمن ، 4- جناح ایسر. که هر کدام از این اصول در فردى از افراد بزرگ این مذهب حضور دارد.
این مذهب داراى 111 جلد کتاب و نسخ خطى فراوانى مى باشد که در کتابخانه هاى اروپا دیده مى شود 227 .
2 - مذهب علویون
تاریخچه
مذهب علویون در واقع انشعابى از مذهب شیعه امامیه است که تاریخ جدائى آن به دوران پس از غیبت صغرى مى رسد. چنین پیداست که در اصول عقاید، هنوز اصالت اولیه خود را حفظ کرده است .
پایگاه این مذهب از همان آغاز انشعاب در شام سوریه امروز و لبنان بوده و مى باشد. اخیرا در اثر تماس و نزدیکى برخى علماء امامیه با علماء علوى سوریه و ایجاد تفاهم و دوستى ، براى روشن شدن اذهان ، دانشمندان این مذهب اعلامیه اى رسمى صادر کردند که مبین اعلام عقاید و مواضع عقیدتى شان در اصول و فروع دین مى باشد. در این اعلامیه چنین آمده است :
...خداوند! تو را مى ستائیم ، زیرا که ستایش حق تو است . از خداوند کمک مى خواهیم و راهنمائى مى طلبیم و به او ایمان داریم . و تنها بر او توکل مى نمائیم .
درود بر محمد بن عبدالله سرور پیامبران و خاتم رسولان ، و سلام گرم ما بر رهبران و امامان و راهنمایان بزرگ که خداوند پلیدى را از آنان دور کرده و از لوث گناه آنان را پاک ساخته است .
اما بعد! آنچه که میان مردم ایجاد تفرقه و جدائى مى کند، بى اطلاعى از وضع یکدیگر و پیروى از هوى و هوس و اعتماد به گفتار باطل دیگران است ...
افراد مغرض و دشمن ، تهمتهائى از لابلاى کتابها بیرون کشیده و به صورت حقایق تاریخ جلوه مى دهند...
اجتماعات ما مسلمانان علوى در گذشته مورد حملات و تهمت هاى سخت قرار داشت ...
براى ایجاد تفاهم بین ما مسلمانان رهى بهتر از نشر عقاید در اصول و فروع نیست ...
در این اعلامیه مفصل ، به نفوذ استعمار فرانسه در سوریه و دخالت در مسائل سیاسى - مذهبى آن سامان اشاره شده است . علماء علوى تاءکید دارند که آنچه علیه آنان انتشار یافته و عقاید غلط و باطلى که به آنان نسبت داده شده ، کار استعمار و یهود است .
علماء علوى یادآور شده اند ک در سال 1936 میلادى رهبران این مذهب اعلامیه اى مبنى بر اعلام مواضع عقیدتى خود انتشار داده اند. در این اعلامیه آمده بود که :
1- هر فرد علوى ، مسلمان است ؛ شهادتین را گفته و به آن ایمان دارد و ارکان پنجگانه اسلام را بر پا مى دارد.
2- هر فرد علوى که به اسلام اقرار نکند و یا منکر ضروریات دین باشد، از صف علویان خارج است و به اسلام ربطى ندارد.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله    28صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

پایان نامه رشته حقوق با موضوع نگاهى به قانون تغلیظ در قتل هاى در حکم شبه عمد

اختصاصی از اینو دیدی پایان نامه رشته حقوق با موضوع نگاهى به قانون تغلیظ در قتل هاى در حکم شبه عمد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

در این پست می توانید متن کامل این پایان نامه را  با فرمت ورد word دانلود نمائید:

چکیده:

در این مقاله, در مورد مستندات فقهى قانون الحاق مواردى که بر اثر بى احتیاطى یا عدم مهارت و امثال آن, قتل و صدمه اى به وجود مى آید, به قتل عمد در تغلیظ حکم در ماه هاى حرام بحث شده است. نخست اصل ماده و تبصره هاى آن نقل, سپس انواع قتل ها, علت اختلاف و تمایز ماه هاى حرام از نظر ریشه هاى تاریخى و هدف از تغلیظ حکم و دلایل فقهى آن بیان شده و در پى آن دلایل الحاق حکم شبه عمد به عمد مطرح گشته و در نهایت درستى و نادرستى این الحاق مورد نقد و بررسى قرار گرفته است.

کلید واژه ها: قتل عمد, انواع قتل ها, دیه قتل, تغلیظ در حکم, ماه هاى حرام, دیه شبه عمد.

در جمهورى اسلامى ایران, اگر کسى داراى وسیله اعم از سوارى و غیره باشد و براى بیمه وسیله خودش به یکى از نمایندگى هاى بیمه هاى موجود در کشور مراجعه کند, به حتم این عبارت را شنیده است که دیه قتل در ماه هاى حرام یک سوم افزون تر از ماه هاى عادى است. شاید بسیارى از افراد, حتى نام ماه هاى حرام را هم به خوبى ندانند و به حتم از چرایى چنین تفاوتى بین ماه هاى حرام و غیرحرام خبر نداشته باشند, اما به حکم شهروندى به متابعت از این قانون ملزم هستند. گاه تعدادى از این افراد به پیشنهاد بیمه گرها وسیله خود را با مبالغ بالاتر بیمه مى کنند تا ا گر ناخواسته در ماه هاى حرام چنین اتفاقى پیش آمد, بتوانند با بهره مندى از اعتبار بیمه شان از گرفتارى رهایى یابند.
ابتدا متن قانون مصوّب را نقل و سپس به استدلالى که براى این قانون مطرح شده, اشاره و آن گاه نقد فقهى آن را به خوانندگان ارائه مى کنم. این قانون داراى دو جزء است که با در نظر گرفتن آن دو, نتیجه مزبور به دست مى آید.
در قانون مجازات اسلامى مصوّب سال 1370 در ذیل ماده 299 چنین آمده است:
دیه قتل در صورتى که صدمه و فوت هر دو در یکى از چهار ماه حرام (رجب, ذى القعده, ذى الحجّه و محرم) و یا در حرم مکه معظّمه واقع شود, علاوه بر یکى از موارد شش گانه مذکور در ماده 279 به عنوان تشدید مجازات باید یک سوّم هر نوعى که انتخاب کرده است, اضافه شود و سایر امکنه و ازمنه هر چند متبرک باشند, داراى این حکم نیستند.1
چنان که ملاحظه مى شود, این حکم ظاهراً مربوط به قتل عمد است و به همین دلیل براى موارد دیگر تبصره هایى به این ماده افزوده اند. در ماده 295 تبصره 3 چنین آمده است:
هرگاه بر اثر بى احتیاطى و یا بى مبالاتى یا عدم مهارت و عدم رعایت مقررات مربوط به امرى قتل یا ضرب یا جرح واقع شود, به نحوى که اگر آن مقررات رعایت مى شد حادثه اى اتفاق نمى افتاد, قتل یا ضرب و یا جرح در حکم شبه عمد خواهد بود.2
این بند مطلق است و حکم هر بى احتیاطى یا سهل انگارى یا عدم مهارت و یا عدم رعایت مقررات, به حکم شبه عمد ملحق مى شود و از این روى, حوادث ناشى از رانندگى ها هم مشمول این قانون است.
براى روشن شدن بحث, نیاز به تبیین امور زیر است:
1. انواع قتل ها و تعریف هر کدام از آنها;
2. چرایى امتیاز ماه هاى حرام;
3. هدف از تغلیظ حکم;
4. دلایل فقهى تغلیظ حکم قتل در ماه هاى حرام;
5. دلایل الحاق حکم شبه عمد به عمد در تغلیظ حکم;
6. درستى و نادرستى قرار دادن امور یاد شده در تبصره 3 ماده 295 در ذیل حکم شبه عمد.

1. انواع قتل

قتل به چند شکل مى تواند اتفاق بیفتد. گاه شخصى به قصد کشت با ابزارى که معمولاً براى این کار مورد استفاده قرار مى گیرد, شخص دیگرى را به قتل مى رساند. در این موارد, قاتل هم قصد انجام کارى و هم قصد کشتن فرد مورد نظرش را داشته و هم از ابزار خاص این کار استفاده شده است. در این مورد مى گویند قتل عمد اتفاق افتاده است.
اما گاه شخصى در صدد اقدام علیه فردى است, ولى قصد وى در حد کشتن نیست. به عنوان مثال, مى خواهد طرف مقابل را گوشمالى دهد و یا ادب کند و یا قصد شوخى با فردى را دارد, اما براى این کار از ابزارى استفاده مى کند که معمولاً براى کشتن به کار مى رود; مثلاً با اطمینان از اینکه اسلحه تهى از فشنگ است, آن را به سوى دوستش مى گیرد و ماشه را مى کشد, اما از بد حادثه گلوله اى در اسلحه بوده که وى از آن خبر نداشته و در نتیجه, گلوله دوستش را از بین مى برد. در این موارد به هیچ عنوان قصد قتل در کار نبوده و قاتل قصد دیگرى داشته, امّا ناخواسته قتل اتفاق افتاده است. در واقع, قاتل قصد انجام کار را داشته, ولى قصد قتل نداشته است. به مواردى از این دست, قتل شبه عمد مى گویند.
در برخى موارد دیگر قتلى اتفاق مى افتد که قاتل نه قصد قتل و نه قصد انجام آن کار را داشته, بلکه هدف او کار دیگرى بوده, اما از بد حادثه قتل تحقق یافته است. به عنوان مثال, فردى بالاى درختى براى چیدن میوه اى مى رود, اما شاخه مى شکند و وى سقوط مى کند و در پاى درخت فردى وجود دارد که سقوط کننده بر روى وى سقوط مى کند و در نتیجه آن شخص پاى درخت هم مى میرد. در این مورد, قاتل نه قصد کشتن فرد مزبور را داشت و نه قصد سقوط, بلکه هدف او چیدن میوه بود, ولى بر اثر شکستن شاخه و افتادن بر روى آن فرد, این قتل تحقق یافته است. به این قتل, قتل خطا مى گویند. هر کدام از این قتل ها احکام خاص خود را دارند که در اینجا در پى تفصیل آنها نیستم.
فقیهان معمولاً در مبحث (قصاص و دیات) انواع قتل ها را بر مى شمرند که نقل عبارت آنان نه لازم است و نه مفید و از این رو, فقط به یک نمونه بسنده مى کنیم. شیخ طوسى در کتاب مبسوط چنین مى آورد:
قتل سه گونه است: عمد محض و این قتل بدین گونه است که فرد با ابزارى که غالباً کشنده است از قبیل شمشیر, چاقو, خنجر, سنگ بزرگ, اقدام به قتل مى کند و او در قتل و در قصد عامد است; یعنى مى خواهد وى را بکشد. چنین کسى هرگاه در قصد و کار خود از روى عمد کارش را انجام دهد, کار او عمد محض است.
دوم خطأ محض است که هیچ شباهتى به عمد ندارد; یعنى هم در کارش و هم در قصد خود مرتکب خطا شده است; از قبیل آنکه تیرى به سوى پرنده اى رها ساخته, ولى به انسانى برخورد کرده است.

(ممکن است هنگام انتقال از فایل ورد به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

متن کامل را می توانید دانلود نمائید

چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)

ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه

همراه با تمام ضمائم (پیوست ها) با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند

موجود است