پاورپوینت در مورد کشور افغانستان
فرمت فایل: پاورپوینت
تعداد اسلاید: 28
بخشی از متن
افغانستان: افغانستان یکی از همسایگان شرقی ایران است که سالیان متمادی است جنگ‌های مختلف در آن جریان دارد. 31 میلیون و 889 هزار و 923 نفر در این کشور زندگی می‌کنند. به دلیل وضعیت نامناسب اقتصادی و فقر است که بخش زیادی از مردم آن به کشورهای همسایه از جمله ایران و برخی کشورهای آمریکایی و اروپایی مهاجرت کرده‌اند.حدود ۸۱ درصد مردم این کشور در بخش کشاورزی فعالیت دارند.
پاورپوینت در مورد مدیریت در کلاس
فرمت فایل: پاورپوینت
تعداد اسلاید: 25
بخشی از متن
مدیریت کلاس درس همانند مدیریت سایر موقعیت های اجتماعی مستلزم داشتن مهارت در کارکردهایی چون طراحی، سازمان دهی، رهبری، نظارت، کنترل و ارزشیابی است. توجه به این وظایف و انجام درست آن، کلاس درس و محیط آموزشی را برای دانش آموزان لذت بخش خواهد کرد.
مدیریت کلاس درس از نگاه متخصصان مختلف
از دیدگاه ویلیامز و همکارانش، مدیریت کلاس درس مجموعه ای از مهارت هایی است که به معلمان امکان می دهد دانش آموزان را به طور اثربخش کنترل نمایند تا محیطی مثبت برای یادگیری فراهم شود.
طرفداران رویکرد پست نیوتنی مدیریت کلاس درس را عبارت از حفظ و ارتقای مستمر استانداردهای تربیتی در یک جو انسانی به منظور رضایت هرچه بیشتر معلمان، دانش آموزان و والدین می دانند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 16 صفحه
قسمتی از متن .doc :
رضاخان و اصلاحات
ایران در دوره سلطنت رضاشاه (پهلوی اول)
در این دوره که شانزده سال به طول انجامید، شیوه های گوناگونی در ادارة امور به کار رفت. در آغاز به ظاهر جنبه های مشروطه خواهی و دین پروری و ملت خواهی چیره بود و دکتر مصدّق و مدرّس و آزادیخواهان دیگری از تهران و برخی از شهرها به مجلس راه یافتند. اما بسیاری از آزادیخواهان یا در نظام جدید ادغام می شدند یا از سیاست و مبارزه بر ضد دیکتاتوری نظامی وابسته، کناره گیری می کردند و سلطنت جدید، که اجرا کنندة قرارداد منحوس 1919 م بود، در سال های اول مجلس (کانون قانونگذاری)، قشون (ابزار تسلط بر سراسر کشور) و اقتصاد (منابع نفتی و ادغام آن در اقتصاد مسلّط جهانی) را قبضه کرد. به همین دلیل با گشایش مجلس هفتم تا سیزدهم، هیچ گاه انتخابات آزاد انجام نشد و نمایندگان در واقع دست نشاندگان قوّة مجریّه کشور بودند و قانون و قانونگذاری مبتنی بر قدرت مداری و دیکتاتوری و به مرور استبداد بود. تشکیل ارتش و اجرای قانون نظام وظیفة عمومی، به منظور تمرکز قدرت سیاسی کشور و سرکوبی هر نوع جنبش مردمی بود و نوآوری های نظامی، که بی تردید برای کشور لازم و سودمند بود، تحت الشعاع خواسته های سلطنتی قرار می گرفت. در اصلاحات و سازندگی کشور همچون احداث خط آهن سراسری (از خلیج فارس به دریای مازندران) نه تنها مسیر راه های تاریخی و بازرگانی ایران مدنظر نبود، بلکه مصالح بیگانگان را در اعزام نیروهای نظامی (انگلیس) به شمال در صورت پیشروی روس ها تأمین می کرد. اسکان عشایر، آسیب های فراوانی بر دامداری کشور وارد کرد. شاه بیشتر جنبة یک پارچگی کشور را در امر نظامی در نظر می گرفت و این امر با متحدالشکل کردن لباس و کشف حجاب سنّتی زنان، به بهانة گسترش تمدّن و تجدّد بر هویت ملّی و تنوع قومی ایرانیان نیز زیان هایی وارد آورد. مکانیزه کردن کشاورزی و حتی ایجاد دانشکدة کشاورزی در نظام ارباب – رعیّتی سابق، گره گشا نبود و تملّک سرزمین های حاصل خیز کشور، خاصّه در شمال که رضاشاه خود پیش قدم بود، قدرت و شوق تولید را در کشاورزان ایران از بین می برد. در ترویج صنایع غیر وابسته تلاشی صورت نمی گرفت. دانشگاه ها و مراکز فرهنگی جدید، چه بسا در ارتقای روابط سالم فرهنگی و دانش عمومی تأثیرگذار بودند، اما بیشتر با هدف پاسخگویی به نیاز حکومت، به فعالیت مشغول بودند.
در این دوران، مفاهیم مشروطیت و قانون اساسی و زندگی مبتنی بر روش های دموکراتیک، که تازه در کشور پیدا شده بود، از میان رفت. بسیاری از رجال برجستة ملی و سیاسی کشور و عالمان مذهبی و شخصیت های منطقه ای به نفع سلطنت متمرکز نظام رضاشاهی، یکی پس از دیگری یا از صحنه خارج شدند یا به صورت آشکار و پنهان به قتل رسیدند.
راه رضاخان به سوی سلطنت نه صرفاً با خشونت، نیروی مسلح، و توطئه های نظامی، بلکه با همدستی علنی با گروههای مختلف در درون و بیرون مجالس ملی چهارم و پنجم هموار شد. این گروهها از چهار حزب سیاسی تشکیل می شدند: محافظه کاران از حزبی با اسم بی مسمای حزب اصلاح طلبان، اصلاح طلبان از حزب تجدد رادیکالها از حزب سوسیالیست و انقلابیون از حزب کمونیست. حزب اصلاح طلبان وارث اعتدال پیشین بود در برنامه های محافظه کارانه مشابهی ارائه می داد.
مدرّس روحانی برجسته که پیوسته می گفت دین از سیاست جدا نیست احمد قوام که از خانواده ملاکین بزرگ بود و سیداحمد بهبهانی پسر مجتهد مشهور و چند تن دیگر که از زمینداران و ثروتمندان بداند … (ایران بین دو انقلاب ص 110)
زمینه اجتماعی
سلطنت خاندان پلهوی با تاج گذاری رضاشاه در اردیبهشت ماه 1304 ش. آغاز شد. وی در سال 1299 ، آن گاه که وزیر جنگ بود، طی کودتایی قدرت را در دست گرفت. (کاتوزیان، 1982: 89-92). قصد او ساختن یک دولت ملی متمرکز جدید تحت عنوان «ایران نوین» بود. او جنبش نوسازی را در ایران مستبدانه پیش برد و کوشید همه اقتدارهای سنتی را سرکوب کرده، حکومتی مقتدر ایجاد کند. به عنوان یک نظامی، همه قدرت های محلی، نظیر زمین داران و خان ها را سرکوب کرد و از طریق تأسیس نظام های جدید قضایی و آموزشی، حوزه وظایف مدیریتی رهبران مذهبی را محدود ساخت و آنان را از صحنه کنار زد. در جهت کشف حجاب و متحدالشکل کردن لباس مردم، حتی تلاش کرد تا لباس مخصوص علما را نیز تغییر دهد که البته در این کار موفق نشد. از طرف دیگر، رهبران مذهبی کوشش نمودند نظام آموزشی خویش را تقویت کنند و برای کاهش برخورد با دولت از دخالت در امور سیاسی اجتناب نمایند. عدم مداخله در سیاست موجب شد تا محمدرضا شاه که از سال 1320 تا 1357 ش. در ایران حکومت کرد، در مقایسه با پدر رفتاری ملایم تر – البته نه حمایت گر – نسبت به نهاد مذهبی داشته باشد. برای مثال، وی در آغاز سلطنت خویش، بنا به درخواست علما، ممنوعیت عزاداری در ماه محرم و ممنوعیت حجاب را لغو کرد. رضاشاه از طریق برنامه های نوسازی خود، بسیاری از نقش ها و اکثر اقتدار رسمی سازمان مذهبی را از آن ستاند. آلگار برنامه های نوسازی رضاشاه را از دیدگاه مردم مذهبی چنین بیان می کند:
شانزده سال سلطنت پهلوی اول انصافاً می تواند به یک دوره دشمنی فراوان نسبت به نهادهای فرهنگ اسلامی توصیف شود. آنچه از نظر نویسندگان غربی، همراه با تأیید، «اصلاحات» و «نوسازی» خوانده می شود، از طرف بسیاری – اگر نگوییم اغلب ایرانیان – اهانتی سنگین به فرهنگ، سنت ها و هویت آنان تلقی می شد (آلگار، 1991: 739).
برای مثال می توان به تغییر نظام قضایی کشور اشاره کرد. رضاشاه نمی خواست علما را از دادگاه ها براند؛ بلکه در پی آن بود که با اعمال نظارت کامل بر نظام قضایی، آن را تحت کنترل حکومت درآورد. دیگر اصلاحات فرهنگی نیز در پی آن اعمال شدند که وی می خواست از حیطه اقتدار مذهب، به نفع گسترده اقتدار سیاسی جدید بکاهد. (جنبشهای اجتماعی معاصر ایران، سعید زاهد ص 155)
در دوران حکومت وحشت نظامی رضاخان – البته با صورتی شبه غربی و مدرن – همان روشنفکرانِ اشراف زاده و تحصیل کرده در غرب بار دیگر زمام امور را در حکومت رضاخان بدست گرفتند. این افراد به عنوان عوامل دولت استعمارگر انگلستان به انواع خیانت های سیاسی، اقتصادی و حتی فرهنگی در جهت تضعف و تحریف و حتی نابودی اندیشة سیاسی اسلام مبادرت ورزیدند. رضاخان با یک فریب و مکر فکری و تاریخی – که وضع جامعة عقب ماندة آن زمان ایران ایجاب می کرد – با طرح اندیشة «تجدّد» و تشبّه به کشورهای مترقی غرب و نفی دروغین پدیدة «تحجّر» و «استبداد» ، به مخالفت با شعائر و مظاهر اسلامی پرداخت. تحجر و استبداد، قرن
دانلود پاورپوینت در مورد کلمه های مخالف
فرمت فایل: پاورپوینت
تعداد اسلاید: 17
دانلود پاورپوینت در مورد کلمه های مخالف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 15 صفحه
قسمتی از متن .doc :
سورئالیسم
بعد از پایان جنگ جهانی اول شیوه ای جدید به نام «وهمگری» یا سوئالیسم تکوین یافت و ابتدا بر علم ادبی حکمفرما شد و واژه سورئالیسم را ابتدا آپولینز شاعر فرانسوی در 1917 به معنی لغوی «واقعیت برتر» آن هم در تفسیر یکی از نمایشنامه های خود به کار برد و این مکتب هنرهای تجسمی را در بر می گرفت و هنرمندان جدا شده از نهضت دادارا گرد خود آورده و بنای این مکتب مهم و رویا و تداعی آزاد و صور مکتوم در ضمیر ناهشیار است. و یکی از اهداف هنرمند یا شاعر این است که نیروی خیالی خود را با عقل و ارائه بیرون آورد و از قید و بند اجتماعی آزاد کند. از هنرمندان این دوره آرپ، جورجو اکیریکو، ماکس ارنست، کله، ماسون خوان میروه، پیکاسو و از هنرمندانی که بعدها این مکتب روی آوردند ماگریت، سالودوردالی جاکومتی پیکرتراش، تانگی، شاگال.
خصوصیات برخی از هنرمندان سورئال
ماکس تخیلی بی بند و مرز را در نقاشی هایش به کار می برد.
جانسون نقش های برانگیخته از ضمیر ناهشیار خود را بدون عقل و منطق ترسیم می‌کند.
تانگی: منظره های سرح آمیز و غیر زمینی را با تصویر موجودات عجیب غریب از موادی خمیری در لایتنی می سازد.
دالی: دنیای متنوعی دارد و با تضنن هنری و لوده گری ها ذهن جهانیان را پر ساختند.
ماگریت بلژیکی: از فعال ترین این هنرمندان کارهای برجسته می کرده.
کیریکو: تصویر افراد یا کودکانی هویت ناپذیر و شبیه به آدمک های جامه پوشیده را همراه با اشیایی که گویی برجا سنگ شده در فضاهای قالبی و برش خورده معماری های هندی و راستبر جایگزین می سازد. سایه هایی یکپارچه و هراس انگیز هگ نور می آفریند و انسان احساس کابوس زدگی می‌کند و حضور اشباحث پلید و نامرئی را گمان می برد.
سورئالیسم
شیوه هنری که از چندی پیش در میان اقوام مختلف جهان به چشم خورده و در سال 1924 به صورت نهفتی نودر آمد. با برخورداری از آزادی کامل و ارائه هرگونه تصویر یا کدائی نامانوس یا الهام و رویا و تجسم از خمیر ناخودآگاه کلا این مکتب با مکاتب دیگر فرق می‌کند . به طور یکه سوئالیسم با نظام کتب های دیگر به گونه ای قطع رابطه می‌کند. به همین خاطر مخالفین زیادی پیدا می‌کند. که می خواهند این مکتب را پوچ بخوانند و طردش کنند ولی بعد هنرمند در می یابد که زندگی و مخصوصاً زندگی روانی دو سطح جریان دارد. یکی معین و مشهود در خطوط و اجراء و دیگری که شاید پاره بزرگتر زندگی باشد پنهان به هم و نامعین. آدم مثل کوه یخ در زمان حرکت می‌کند. و تنها قسمتی از آن در بالای حد هشیار و هدف هنرمند سوئالیسم این است که قسمت زیره یعنی خمیر ناخودآگاه را کشف کند و برای اینکه از انواع سمبولیسم استفاده می‌کند. نظریه سورئال ها تا اعماق وجدان هنری اروپا و آمریکا نفوذ کرده.
گفته آندره برتون در مورد سورئالیسم: سورئالیسم خود کاری خالص روانی که منظور از آن عبارت است از افراد واقع اندیشه به طور اشخاصی یا مکتوب بهر نحو دیگر یعنی تصویر اندیشه. فارغ از هرگونه ضابطه عقلانی یا زیبایی شناسی.
امور رئالیسم برتر از رئالیسم یا حقیقیق تر و این نامی است که آپولونیز نویسنده فرانسوی در سال 1911 به آثارشاگال نقاش جوانی که به پاریس آمد. بود و سورئالیسم پس از جنگ جهانی اول به یک مکتب بلند آوازه بود گشت.
دراشاگال ممکن و ناممکن با هم در آویخته را اجرای کار هر کدام طبیعی است ولی طرز قرار گرفتن آنها در فضا طبیعی نیست. شاگال مناظر طبیعی را وصف نمی کند. بلکه طبیعت ذهنی و درونی که در آن دیروز و امروز و شدنی و بودنی داشته و خواسته در هم آمیخته است.
فرضیه سورئالیسم
فرو رفتن در خود و آزادی از قید و بند سنن و عادات و دانسته ها و بردن خود به اشارات و الهامات که از وجود آدمی بر می خیزد و شکل دادن به آنها بدون رعایت رسوم رایج شیوه کار هنرمندان سورئالیست هنرمند سوئالیست به جهانی می رسد که با جهان مانوس ما بسیار متفاوت است. جهانی با خواهش های تند و خروشان اوهام دیرین و ترس های کهنسال آرزوهایی بی رحم و امیدهای حد نشناس تهمه در خروش و غوغا و باز همه از سلطه تهدید گرد. عقل در سکوت و خاموشی همه جویای ظهور و همه ترسان از آن سکوتشان از فشار فریاد فرو خورده لرزان و سکونشان از شوق حرکت و انتظار پیچان.
مکتب سوئالیسم تا زمانی که جنبش داداد آخرین نفسهایش را در پاریس کشید صورت خارجی به خود نگرفته بود.
در نخستین سالهای بعد از جنگ جهانی اول نویسندگان فرانسوی می کوشیدند اصول نظریه زیبایی شناسی برگرفته از نظرات آرتور دو لونزه آمون آلفرد ژاری آپولیز را فرمول بندی کنند. اینان پاسخشان را در وجود دادائیستها که در پاریس بودند یافتند. بعد از مدتی آندره برتون با استفاده به این دلیل عجیب ولی احتمالاً درست کم جنبش دادا تدریجاً جنبه ای رسمی و آکادمیک خود را از آن کنار کشید و با نمایشگاه دادائیست ها محافظت کرد. که بعد از منجر به تکشیل کنگره پاریس شد. و پس از 1922 آندره به مقام سردبیری رسید و هنرمندان هم نظر با خود