مقاله درباره مسجد عبداله بن عمر

اختصاصی از اینو دیدی مقاله درباره مسجد عبداله بن عمر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:13

در وسط قریه ی ریجاب یعنی محل زمستان اهالی،مسجد مستطیل شکل که از فلوه سنگ و ملاط بنا شده قرار دارد این بناء ظاهرا از اینیه ی قبل از اسلام بوده که در روزگار اسلامی به مسجد تبدیل شده است.

2  اهالی محل بنایاین مسجد را به (عبدالله بن عمر)،فرزند خلیفه دوم نسبت می دهند به هر حال این محل در صدر اسلام به مسجد تبدیل شده است و قراینی هست که این حدس را تایید می نمایید 

3 - محراب مسجد بر خلاف تمام مساجد اسلامی از دیوار جنوبی بیرون نیامده است بلکه به وسیله گچ بری به دیوار مسجد اضافه شده و کاملا از دیوار متمایز است.                 

  4- مناره مسجد بعد از بنای مسجد ساخته شده و آن را بر روی بام مسجد در زاویه جنوب غربی ساخته اند و راه ورودی به مناره هم از پشت بام مسجد است.                         

   سبک معماری مناره شباهتی به برخیها خاموشی عموما و بخصوص به برج خاموشی ریجاب دارد با این تفاوت که به جای سنگ از آجر برای نمای خارجی مناره استفاده شده است.                     

  مناره مسجد دارای 21پله مثلث شکل است.بالای مناره به دریچه رو به جنوب منتهی می گردد که کاملا از این جهت  هم از برج خاموشی ریجاب تقلید کرده اند سکویی نیز در داخل مناره دیده می شود و بالای آن گنبد قرار  دارد                                      

    مدخل مناره دارای طاق گهواره شکل و نمای خارجی آن قسمت فوقانی یا چوپ و گچ تزئین یافته است و شباهت زیادی به مناره ساربان در اصفهان دارد.                        

  در داخل مسجد هشت ستون دو ردیف به موازات هم قرار دارند که از دو شکل مختلف می باشند چهار تا از ستونها چهار ضلعی به ابعاد 75ضرب در 75سانتیمتر کهتا سقف به یک اندازه هستند چهار ستون دیگر که در یک ردیف قرار دارند هر کدام از سه قسمت مشخص تشکیل شده اند .قسمت نخست که از کف مسجد تا ارتفاع 83ضرب در 83 سانتیمنتر هستند و از اینجا تا ارتفاع 2 متر ستون به شکل استوانه در آمده به محیط 190سانتیمتر و در قسمت سوم ستون باز به شکل چهار ضلعی در آ مده و تا سقف رفته است.  

   در بالای این دو ردیف ستون 3 الوارتراشیده شده ضخیم انداخته اند سپس تیرهای افقی سقف مسجد را روی آن 3 قرار داده اند                                      

   منبر مسجد پشت به محراب ساخته شده و از سنگ و گچ بنا گردیده و دارای 5پله است ظاهرا این مسجد اگر از مسجد (تاریخانه)دامغان که قدیمی ترین نباشد بعید نیست مقارن با تاریخ بنای آن ساخته شده باشد. ضمنا یاد آوری می شود که این مسجد به مرور زمان 90% تخریب و غیر قابل استفاده شده بود توسط میراث فرهنگی در سال 1370با  مسئولیت اینجانب مرمت و بازسازی شد.                                    

کارهای انجام شده در مسجد عبداله بن عمر                                              

     1-پاکسازی محل از خاکها اضافی به محل مناسب                                              

  2- پاکسازی محوطه اطراف مسجد به منظور حمل مصالح کارگاهی                       

    3-انجام کارهای حفاظتی قسمتها ی تخریب شده در حال تخریب                           

     4-تهیه داربست دور گلدسته به ارتفاع 18متری به منظور انجام کارهای تعمیراتی                 

    5-پیاده نمودن ملاتهای پو سیده قسمتهای در حال تخریب دیوار زیر گلدسته و سپس پی بندی و مرمت آن به شکل قبلی آن                                             

  6-مرمت قسمتهای از دیوار ضلع جنوبی مسجد به طول 10متر و ارتفاع یک متر الی 6 متر به صورت قبلی

  7- حمل ملاتهای پوسیده و خاک دیواره های تخریب شده ضلع شرقی و شمالی بطول 30متر      

تاریخچه مسجد جامع بروجرد

اختصاصی از اینو دیدی تاریخچه مسجد جامع بروجرد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 49

تاریخچه مختصر مسجد جامع بروجرد

شهرستان بروجرد که در سی وسه درجه و پنجاه دقیقه عرض و چهل و هشت درجه و سی و شش دقیقه طول جغرافیایی قرار گرفته و از سطح دریا هزار و ششصد و هفتاد پنج متر ارتفاع دارد. از شمال محدود است به ملایر، از جنوب به لرستان و بختیاری، از غرب به الشتر و چغلوندی و از شرق به سربند و اراک و در گذشتة بخشی از عراق عجم بشمار می‌آمده.

طبق نوشته متون تاریخی، بروجرد دارای دو جامع عتیق و حدیث بوده و بعلت فرهنگ خاص گذشته که مذهب از عوامل مهم و تعیین کننده بیشتر روابط اجتماعی بوده، که وجود خاص گذشته که مذهب از عوامل مهم و تعیین کننده بیشتر روابط اجتماعی بوده، که وجود مسجد جامع در هر محلی، بعلت اقامه نماز خصوصاً از روستاهای اطراف جهت تهیه مایحتاج روزمره خود یک نوع مبادلات تجاری در کنار مساجد بوجود آمده که نهایتاً باعث شکل گیری مراکز اقتصادی در این محلها را نموده و بمرور زمان به آن افزوده شده و بافت معماری با مرکزیت مساجد جامع شکل گرفته و این مراکز اغلب شروع و تداوم و تکامل و شکل‌گیری مراکز اقتصادی در این محلها را نموده و بمرور زمان به آن افزوده شده و بافت معماری با مرکزیت مساجد جامع شکل گرفته و این مراکز اغلب شروع و تداوم و تکامل و شکل گیری شهرهای قدیمی، می‌باشند که در فراز و نشیب‌های زمان دستخوش تغییراتی شده و یا در زمانهای خاص به دلایل مختلف، محل قدیمی‌تر مطرود و محل جدیدی بجای آن ساخته شده است.

در مورد اینکه بنای اولیه مسجد در چه زمانی و توسط چه کسی بنیان گذاشته شده اطلاع دقیق و مستندی در دست نیست ولی قدر مسلم اینکه قبل از احداث مسجد در این محل، باستناد یافته‌های باستانشناسی در سال 1363، مشخص شده مسجد بر روی زمین بکر پایه‌گذاری نشده و قبل از احداث، در این محل زندگی می‌شده که بعلت محدودیت ترانشه‌ها، با بقایای معماری برخورد نشد ولی لایه‌های تمدنی، کاملاً روشن و مشخص بوده، بنابراین مسجد جامع در یکی از قدیمی ترین مناطق بروجرد واقع است. در آن روزگار مردی امیر و ادیب بنام حموله بن علی البروجردی در شهر خود حکمران و وزارت آل عجل را نیز گردن نهاده بود، ابودلف را به شهر خود دعوت و برای ساختن مسجد جامع اندیشید و بهمراه هم کنار آتشکده ویران آن شهر رفته تا صلاحیت آن را از نزدیک بنگرند، ابودلف پس از دیدن اظهار داشت هذا مسجد العتیق … »

1- شناخت گنبدخانه و تعمیرات اساسی آن

پی دیوارهای گنبدخانه از سنگ سیاه مورق و سنگ لاشه با ملاط شفتته آهک ساخته شده، عمق پی نسبت به کف اولیه، حدود دو متر و ضخامتش حدود 330 سانتی متر می‌باشد، و بر روی لایه خاک رس که در همین عمق واقع است گذاشته شده که در گمانه B در سال 1362 مشخص گردید. از نظر استحکامی ضعفی در شالوده مذکور، دیوار گنبدخانه با ضخامت 270 سانتی متر گذاشته شده و فرم قرار گرفتن آن بر روی هر یک اضلاع عبارتست از، یک راهروی بزرگ در وسط و به فاصله حدود 175 تا 180 سانتی مت از طرفین، دو راهروی کوچکتر که در ضلع جنوبی، بجای راهروی بزرگ محراب و بجای راهروهای کوچکتر، دو طاقنما تعبیه شده، که هم مسئله قرار گرفتن محراب در این محل حل شده و هم از نظر قرینه سازی رعایت اصول شده باشد.

ارتفاع طاقبندی هشت گنبد، از روی دیوارهای چهار جهت حدود 302 سانتی متر، و فرم تویزه هشت، یک ردیف آجر نیمه بصورت رومی در بالا و در زیر ان یک ردیف بصورت طاق پر زده شده و مجموعاً ضخامت تویزه‌های هشت حدود 35 سانتی متر و عمق آنها روی اضلاع اصلی 9 رگه آجر (55 سانتی متر) که چهار رگه در نما مشخص و پنج رگه داخل دیوار ولی در کنج‌ها حدود 180 سانتی متر، یعنی درست تا گوشه گنبد خانه و معادل عمق فیلپوش‌هاست.

مسئله قابل توجهی که برای هر بیننده در نگاه اول قابل تشخیص اسیت اینکه ورودی‌های اصلی روی اضلاع شرق، غرب و شمال هرکدام دارای دو تویزه متفاوت و مجزا از یکدیگر می‌باشند، از فرم آجرکاری نمای داخلی چنین به نظر می‌رسد که تویزه فوقانی زمانیکه کف را بالا آورده‌اند بصورت تزئینی، در آجرهای نما تراشیده شده، در حین تعمیر هشت و شانزده، از داخل روزن‌های فوقانی آنها، گمانه‌هائی زده شده و مشخص شد این تویزه‌ها در

مقاله در مورد مسجد جامع یزد

اختصاصی از اینو دیدی مقاله در مورد مسجد جامع یزد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله کامل بعد از پرداخت وجه

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات: 11

مسجد جامع شهر یزد از شاهکارهای

معماری دوره ی اسلامی  است که بنابر اسناد موجود ، در سال 724 ،توسط « سید رکن الدین محمد بن قوام محمد بن نظام الحسینی یزدی قاضی» ساخته شد. این بنا در سال 1324 توسط هیئت حامیان مسجد، روحانی و واعظ آن «حاج سید علی محمد وزیری » بازسازی شده است.

   موضوع این نوشته ، پشت بام مسجد و حضور زنان در آن است.زنان نیمی از اجتماع هستند که حضور آنان در معماری مسجد جامع نادیده گرفته نشده است. به طور مثال علاوه بر تخصیص شبستانی برای آنان ،‌در دو سوی محراب  دو درب  مستطیلی کم عرض قرار دارد که به راهروی باریکی منتهی می شوند. این دو درب مستطیلی برای ورود زنان و پرسش های شرعی آنان از امام جماعت مسجد در زمان قبل و بعد ازهر نمازجماعت است. زنان بدون آن که مجبور شوند از فضای های مردانه عبور کنند وارد  این راهروها شده و خود را به محراب امام جماعت می رسانند.پشت بام نیز چنین  قاعده ای دارد، زنان در یک تفکیک مکانی و زمانی از نیمه دیگر اجتماع جدا می شوند و به انجام عبادت می پردازند.این جداسازی آنان را وارد فضاهایی می کند که اگر چه عبور از آن ها برای سنین بالاتر سخت است ، با این حال آنان پس از گذر به پشت بام مسجد می آیند.

کلمات کلیدی : باور/ حاجت / مناسک / عبادت / مسجد جامع / شهر یزد

توصیف فضایی : 

« موقعیت پله ها از پشت بام»

   از ورودی مسجد جامع به داخل حیاط ،‌سمت چپ درب کوچک  چوبی قدیمی با ارتفاع  یک پله از زمین که پشت آن پله های پیچ در پیچ به طوری که عرض آن ها به سمت مرکز رفته رفته کمتر می شود ، قرار دارد.پیرمردی که نقش دربان در را دارد ایستاده است و مراقب تاغیر از زنان کسی وارد نشود. در ضمن فقط به زنانی اجازه ورود می دهد که چادر پوشیده باشند.به توریست ها و غریبه هایی که تشخیص می دهد هنگام باز کردن در، برای رعایت سکوت و حجاب تذکر می دهد.

  پس از بسته شدن در، فضا  تاریک شده و جلوی دید گرفته می شود.روی پله ها و سراسر مسیر تا پشت بام وسایر فضاهای آن گردوی شکسته شده دیده می شود. انتهای پله ها به سبب وجود فضای باز پشت بام دوباره فضا روشن می شود.

   پس از پیمودن این راهروی پلکانی تنگ ،به اولین جایی می رسیم که زنان در آن در حال عبادت و انجام مناسک دیده می شوند . این قسمت ترکیبی از فضای کوچک بازو بسته ای (بدون سقف و سقف دار) است که در مجموع تعداد زنان در این ساعت 10 نفر می شود. 3 زن در حال عبادت در فضای باز و بقیه به داخل فضای بسته رفته اند.در مقابل دوربین عکاسی خود را جمع و جور می کنند و چادر را روی سرشان می اندازند. ارتباط این دو فضا با یک پله ایجاد شده ،که نسبت این دو شبیه بالکن نسبت به اتاق مشرف به آن است. از داخل اتاق یک سری پله های پیچ در پیچ دیگری نیز به سمت پشت بام وجود دارد. دقیقا در انتهای این پله ها پشت بام قرار گرفته است.در طول مسیر، دیوارها کاهگلی و زمین از سنگفرش درست شده است. پشت بام به شکل حرف L است و از آن سراسر شهر معلوم است ، خانه ها ی اطراف تا شعاع زیادی کاهگلی ومربوط به بافت سنتی و قدیمی شهر یزد است وچیزی که زیاد به چشم می خورد گنبدهای کاهگلی است که بر مساجد شهر ساخته شده است.در این ساعت آفتاب گرمی بر آن می تابد. 

«   جایی که پله ها به پشت بام منتهی می شود»

موقعیت گنبد نسبت به پشت بام :

   سمت راست ورودی پله ها به پشت بام «گنبد» قرار گرفته است، که هم سطح با آن نیست و به وسیله ی پله هایی به آن وصل می شود. این پله ها شیب زیاد و ارتفاع بلندی نسبت به هم دارند.

فعلا هیچ زنی در حال انجام مناسک روی پشت بام دیده نمی شود ، فقط یک نفر که دور گنبد می چرخد و اعتقاد دارد  این گنبد و مسجد ، مانند خانه ی خدا هستند و به این نیت آن جا را مانند حاجیان کعبه ، 7 بار طواف ( دور گنبد می گردد ) می کند. 

«زن پس از اتمام طوافش دور گنبد مسجد جامع در حال پایین آمدن از پله هاست. »

  در بخش هایی از گنبد فضاهای کوچک مستطیلی ساخته شده که  از آن ، داخل مسجد به خاطر شبکه های طوری چوبی نصب شده بر آن ها معلوم است. برخی از آن ها سجاده و مهر و کتاب های دعا و قرآن دارند. ورودی این اتاقک ها بسیار کوچک و برای وارد شدن به آن حتما باید خمیده شد. این اتاقک های دنج جای عبادت تنها یک نفر است. 

مسجد شیخ لطف الله

اختصاصی از اینو دیدی مسجد شیخ لطف الله دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 66

مسجد شیخ لطف الله

یکی از زیباترین آثار تاریخی اصفهان که هر تماشا کننده ای را خیره می کند و نسبت به هنرمندانی که در انجام آن دخیل بوده اند باظهار تحسین و اعجاب وامیدارد مسجد شیخ لطف الله است که در ضلع شرقی میدان نقش جهان مقابل عمارت عالی قاپو (دولتخوانه مبارکه) واقع شده و بواسطه کاشیکاری های معرق داخل و خارج گنبد و کتیبه های عالی که مقداری از انها بخط علیرضای تبریزی عباسی(2) است از زیبائی و ظرافت کمتر نظیر دارد. این مسجد که شاهکاری از معماری و کاشیکاری ایران در نیمه اول قرن یازدهم هجری است بفرمان شاه عباس اول ساختمان آن شروع‌‌ شده و سر در زیبای آن در سال 1012 هجری به پایان رسیده و سال اتمام ساختمان و تزئینات کاشیکاری آن 1028 هجری قمری است. سال اتمام سر در مسجد بموجب کتیبه ای که به خط ثلث با کاشی سفید معرق بر زمینه لاجوردی نوشته شده به شرح زیر است:

” امر با نشاء هذا المسجد المبارک السلطان الاعظم و الخاقان الاکرم محیی مراسم آبائه الطاهرین مروج مذهب الائمه المعصومین ابوالمظفر عباس الحسینی الموسوی الصفوی بهادر خان خلد الله تعالی ملکه و اجری فی بحار التأیید فلکه ب محمد و آله الطیبین الطاهرین المعصومین صلوات الله و سلامه علیه و علیهم اجمعین متبها علی رضا العباسی 1012“(1) و سال اتمام ساختمان مسجد (1028 هجری قمری) در داخل محراب کاشیکاری معرق بی نظیر آن در دو لوحه به خط نستعلیق سفید بر زمینه کاشی لاجوردی بشرح زیر آمده است :

” عمل فقیر حقیر محتاج برحمت خدا محمد رضا بن استاد حسین بناء اصفهانی 1028“

در یک لوحه به خط نستعلیق سفید بر زمینه لاجوردی در بالای پنجره کاشیکاری زیبای سر در بخط علیرضای عباسی نوشته شده است:” مایه محتشمی خدمت اولاد علی است“

وجه تسمیه مسجد شیخ لطف الله

شیخ لطف الله بن عبدالکریم بن ابراهیم اصلا از مردم میس از قرای جبل عامل یعنی لبنان حالیه است و خاندان او همه از فقهای امامیه بوده چنانکه پدر و جد و حد اعلا و پسرش همه به این عنوان اشتهار داشته اند. به مناسبت سعی بی اندازه پادشاهان صفوی در ترویج احکام مذهب تشیع و تشویق و اکرام فقهای آن شیخ لطف الله میسی عاملی نیز مانند جمع کثیر دیگری از علمای بحرین و جبل عامل در اویل عمر از موطن خود به قصد ایران عازم و ابتداء در مشهد مقدس مقیم شد و در آنجا پس از استفاضه از محضر علمای ارض

مسجد شیخ‏ لطف الله

اختصاصی از اینو دیدی مسجد شیخ‏ لطف الله دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

مسجد شیخ‏ لطف الله

این مسجد بى‏نظیر هم که شاهکار دیگرى از معمارى و کاشى‏کارى قرن یازدهم هجرى است به فرمان شاه‏ عباس اول در مدت هیجده سال بنا شده و معمار و بناى مسجد استاد محمدرضا اصفهانى بوده است. تزئینات کاشى‏کارى آن در داخل از ازاره‏ ها به بالا همه از کاشى‏هاى معرّق پوشیده شده است. باستان ‏شناسان خارجى در مورد عظمت معمارى این مسجد گفته‏ اند: «به سختى مى‏توان این بنا را محصول دست بشر دانست». شیخ‌ لطف‌ الله ازعلمای‌ بزرگ‌ شیعه‌ در لبنان‌ امروزی‌ بود که‌ به‌ دعوت‌ شاه‌ عباس‌ اول‌ در اصفهان‌ اقامت‌ گزید. این‌ مسجد به‌ منظور تجلیل‌ از مقام‌ او و برای‌ تدریس‌ و نمازگزاری‌ وی‌ احداث‌ شد.

مسجد شیخ لطف الله‏یکى از زیباترین آثار تاریخى اصفهان که چشم هر تماشا کننده‏اى را خیره مى‏کند و نسبت به هنرمندانى که در انجام آن دخیل بوده‏اند به اظهار تحسین و اعجاب وا مى‏دارد مسجد شیخ لطف الله است که در ضلع شرقى میدان نقش جهان و مقابل عمارت عالى قاپو واقع شده و به واسطه کاشیکاریهاى معرق داخل و خارج گنبد و کتیبه‏هاى بسیار زیباى خط ثلث که مقدارى از آنها به خط علیرضاى تبریزى عباسى است از زیبایى و ظرافت کمتر نظیر دارد. این مسجد که شاهکارى از معمارى و کاشیکارى ایران در نیمه اول قرن یازدهم هجرى است به فرمان شاه عباس اول ساختمان آن شروع شده و سر در زیباى آن در سال 1012 هجرى به پایان رسیده است.  سال اتمام بناى مسجد و تزیینات کاشیکارى آن و نام استاد سازنده آن در داخل محراب معرق نفیس مسجد به خط نستعلیق سفید بر زمینه کاشى لاجوردى به این ترتیب ذکر شده است

  عمل فقیر حقیر محتاج به رحمت خدا محمد رضا بن استاد حسین بناى اصفهانى 1028

 درباره وجه تسمیه مسجد شیخ لطف الله باید گفت که شیخ لطف الله اصلاً که از مردم میش از قراى جبل عامل یعنى جبل لبنان حالیه بوده است و خاندان او همه از فقهاى امامیه بوده‏ اند چنانکه پدر وجد وجد اعلاو پسرش همه به این عنوان اشتهار داشته ‏اند. به مناسبت سعى بى اندازه پادشاهان صفوى در ترویج احکام مذهب تشیع و تشویق و اکرام فقهاى آن، شیخ لطف الله میسى عاملى نیز مانند جمع کثیر دیگرى از علماى بحرین و جبل عامل در اوایل عمر از موطن خود به قصد ایران عازم شد و ابتدا در مشهد مقدس اقامت گزید و در آنجا پس از استقاضه از محضر علماى ارض اقدس از حمله ملا عبدالله شوشترى از جانب شاه عباس بزرگ به خدمت آستانه رضوى برقرار گردید و تا تاریخ فتنه ازبکان و دست یافتن ایشان بر مشهد در آن شهر مقیم بود. سپس از شرایشان به قزوین پناه جست و در آنجابه کار تدریس مشغول شد، شاه عباس او را از قزوین به اصفهان آورد و در سال 1011 هجرى در جنب میدان نقش جهان مدرسه و مسجدى را که هنوز هم به نام او شهرت دارد براى محل تدریس و اقامت و امامت وى پى نهاد و انجام این کار تا 1028 هجرى طول کشید و در حین اتمام همین ساختمان بود که شاه عباس در قسمت جنوبى میدان نقش جهان که اکنون به نام میدان شاه شهره است طرح انشا جامع اعظم پادشاهى یعنى مسجد شاه را ریخت. بعد از آنکه مدرسه و مسجد شیخ لطف الله براى تدریس و نمازگزارى او مهیا گردید. این مرد جلیل محترم در آن مدرسه که امروز وجود ندارد مقیم شد و در مسجدى که براى معرفى آثار هنرى ایران خوشبختانه صحیح و سالم مانده و آرزمندیم قرنهاى دیگر نیز با مراقبت فرزندان ایران جاویدان بماند، به امامت و تدریس مشغول گردید و شاه عباس براى وجه معاش او وظیفه‏اى معین و مقرر داشت. تاریخ وفات شیخ لطف الله را مولف کتاب مجمل التواریخ در سال 1032 یعنى در همان سالى که بغداد به تصرف شاه عباس درآمده است مى‏نویسد. همچنین در عالم آراى عباسى تاریخ فوت او را مولف این کتاب در ذیل واقع سال 1032 آورده است و صریحاً مى‏گوید که شیخ لطف الله میسى جبل عاملى در اوایل این سال و قبل از سفر دارالسلام بغداد که هنوز ایات جلال در ییلاقات فیروزکوه بود در اصفهان مریض گشته به عالم بقا پیوست.  یکى از شخصیتهاى بزرگ هنرى ایران که نام او در مسجد شیخ لطف الله مخلد شده است علیرضاى تبریزى از خوشنویسان بزرگ زمان شاه عباس کبیر است که کتیبه سردر مسجد و دو کتیبه بزرگ کمربندى داخل گنبد به خط زیباى اوست علیرضا چون به خدمت شاه عباس در آمد خود را علیرضاى عباسى خواند. این خوشنویس استاد نخست در تبریز شاگرد ملامحمد حسین تبریزى و علاء الدین محمد بن محمد تبریزى معروف به علاء بیک بود و خط ثلث و نسخ را نیکو مى‏نوشت. پس از آنکه در زمان شاه محمد خدابنده پدر شاه