اختصاصی از
اینو دیدی دانلود مقاله پوشاک بین النهرین (دورة پیش نوشتاری و اوایل سلسله گذاری (3400-2000 ق. م)) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
مشخصات این فایل
عنوان: پوشاک بین النهرین (دورة پیش نوشتاری و اوایل سلسله گذاری (3400-2000 ق. م))
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 44
این مقاله درمورد پوشاک بین النهرین (دورة پیش نوشتاری و اوایل سلسله گذاری (3400-2000 ق. م)) می باشد.
خلاصه آنچه در مقاله پوشاک بین النهرین (دورة پیش نوشتاری و اوایل سلسله گذاری (3400-2000 ق. م)) می خوانید :
- لباسهای درباری و سلطنتی
تشکیلات درباری و سلطنتی در بین النهرین، از حدود 2300 سال پیش از میلاد شکل گرفت و جایگاه خود را مستحکم کرد. این استحکام را باید به اقتدار حاکم اکدی، «سارگون اکدی» نسبت داد. در همین دوره بود که شهرهای پراکنده ای که نز ما به «سومو» شهرت دارد- منطقه ای که گذار پردامنه و بزرگ از دوران پیش از تاریخ به دوران تمدن در آن آغاز شده بود- تحت تسلط و فرمانروایی سارگون قرار گرفت. با وجود آنکه اکدیها سامی نژاد بودند و زبانشان از سومریان متفاوت بود، اما فرهنگ سومری را نزد خود محفوظ داشتند. درتصویر 2-111، احتمالاً متعلق به سردیس نرام- سین ( نوة سارگون بزرگ)، که نمایشگر شیوة زیبای آرایش مو به سبک سومری است، مو به شکل تاجی، برابهت این چهرة مصمم افزوده است و بروفاداری اکدیها به سنت سومری دلالت دارد. تا آن زمان لباسهای درباری و سلطنتی از سایر دسته بندیهای پوشاک جدا نشده بود و در دورة سارگون بزرگ اولین قدمها برای تفکیک آنها برداشته شد.
تنها پوشاکی که از پوشاک فرودستان کم تفاوت پیدا کرده بود، پوشاک مربوط به عالی رتبگان و نیز خدایان و الهگان بود. به تدریج، با مقام خداگونه ای که پادشاهان اکدی برای خود قائل شدند، اهمیت بیشتری به پوشاک آنان داده شد و به تبع آن لباس درباریان نیز از لباس فرودستان متمایز شد. اگر چه، همواره اشکال و ترکیب کلی لباس دربین طبقات فرودست و فرادست یکسان بود،اما شکل پوششها و آرایش سر، کیفیت و ظرافت چشمگیری که در تولید پوشاک سلطنتی به کار می رفت در زمرة ویژگیهای آن قرار گرفت.
در یکی از شاهکارهای هنر اکدی به نام لوح پیروزی نرام- سین فرمانروا نرام- سین یک دامن لنگی به کمر بسته است که انتهای ان در میان پاها آمیخته شده و کمربندی روی آن و بر پهلوی راست گره خورده است. بالاتنة وی برهنه است و کلاهخودی شاخدار بر سر نهاده است که نشانة خدایی اوست. این فرمانروا، پای افزاری را که با استفاده از ساقة علفها و گیاهان دیگر تافته و بافته شده است، بر پای دارد. در بالای سر وی دو ستارة درخشان حک شده که نمادهایی از خدایان شمش، خدای شعله و ایشتر. خدای عشق و جنگ ارتباط ورود فرهنگ چاتال هویک به تمدن بین النهرین را جستجو کرد، زیرا خصوصیات مشترکی در هنر منظره پردازی آنها مشاهده می شود.
سرلتحلن پس از شصت سال رکود سیاسی، در اثر حملة قبایل کوه نشین گوتی که سراسر بین النهرین مرکزی و سفلی را فرا گرفت، شهرهای سومری حکومتی را موسوم به سومر نوین تشکیل دادند. در این زمان در شهر تلو فرمانروایی به نام «گودا» (بخش لباسهای آیینی مذهبی و تذفینی) حکومت می کرد. این فرمانروا، اعتقادات مذهبی شدیدی داشت و به همین دلیل او را به نام راهب عهد کهن نیز شناخته اند. پوشش ساده وی عبارت بود از یک شال یا پارچه مستطیل شکل بلند و عریضی که همانند یک ردا به دور بالاتنه پیچیده و از زیر بغل راست می گذشت. انتهای آن به حالتی تقریباً عمودی از روی بازوی چپ به پایین می‌افتاد. کلاهی که معمولا در تندیسها یش بر سر داردویژة او و از جنس پشم بوده و جز «حمورابی» بر سر هیچ یک از فرمانرواهای بین النهرین دیده نشده است
پس از شکست آخرین پادشاه سلسلة سوم «اور» و در اواخر هزارة سوم پیش از میلاد، دویست سال طول کشید تا چندین دولت- شهر مستقل در کنار یکدیگر به الگوی سیاسی و سنتی بین النهرینی باز گردند. یکی از این دوت شهرها به نام «بابل» توانست برسراسر این سرزمین تسلط یابد و مرکز قدرت وتوجه گردد. این قدرت تا زمان حکومت حمورابی ادامه یافت. حمورابی که احتمالاً نامدارترین پادشاه در تاریخ بین النهرین معرفی شده، قوانینی وضع کرد که دچار تناقض و آشفتگی بود، اما نام او را به عنوان اولین پادشاه قانونگذار در تاریخ ثبت کرده اند. به گفتة هلن گاردنر در کتاب هنر در گذر زمان، این پادشاه نخستین کسی است که در سروسامان دادن به اوضاع آشفته موق بود. بعلاوه، بازتابهایی ازمجموعة قوانین اورا می توان در « شریعت موسی (ع)» نیز یافت که خود حاکی از ماندگاری برخی الزامات جامعة مدنی است که حمورابی هم به آنها عقیده داشت و از بین النهرین به مصر انتقال یافته بود. بر لوح سنگی قانون نامة حمورابی شمش، در حالی که ابزارهای نمادین قدرت خدایی یعنی «عصا یا چوبدستی» و «حلقة مدور» را در دست دارد، قوانین را به حمورابی املا می کند. لباس شمش مثل آنچه پیشتر و به روی برخی از مهرها مشاهده شد، چند ردیفه یا مطبق است و کلاه عمامه ای ویژة مقامس بر سر دارد. حمورابی نیر ردایی بلند بر تن کرده که مانند پوشش گورآ از روی شانة چپ به عقب افتاده است تفاوت چشمگیری بین تن پوش او و گودآ زیر بغل راست به جلو بازگشته و در طرف راست سینه بسته می شود، اما به نظر می رسد ردای حمورابی بعد از عبور از روی شانة چپ به پشت، آویزان باقی می مانده است. نیز سر حمورابی پوشش سری مشابه کلاه پشمی بر سر دارد. با مقایسة تندیس گودآ و تصویر حک شدة حمورابی بر روی لوح سنگی قانون نامة او، می توان به تفاوتهایی که احتمالاً در روحیه و رفتار هر یک از این دو فرمان روای بین النهرینی وجود داشه است پی برد. جدا از شیوه ای که آفرینندگان هر یک از این دو یا چند اثر به کار برده اند تا عظمت آنان را به نمایش بگذارند، تفاوتهایی نیز در ظاهر آنان به چشم می آید. شاید این تفاوتها به منزلت آنان نزد مرد اشاره داشته باشد: جایگاه گودآ به عنوان یک فرمانروا و راهب، و جایگاه حمورابی به عنوان فرمانروا و قانون گذار. البته، در محدودة این بحث نمی توان به جزئیات اعتقادی آنان که در ویژگیهای پوشش هر یک موثر بوده است پرداخت، اما آنچه در اینجا مورد نظر است توجه به جزئیات ظاهری و پوششی افراد برای گشودن رمزها و پی بردن به حقیقت است. در حالی که گودآ در نهایت بی آلایشی و سادگی است، پادشاه حمورابی در محضر خدای شمش، با زیور آلاتی چون دستبند وطوق آراسته است.
دربارة آرایش ریش و چهرة آنان نمی توان نظر قطعی داد. گودآ با چهره وسرتراشیده، و حمورابی باریش و موی بلند فرو هشته تصویر شده است. چنانکه پیداست حمورابی اصرار داشته تا نمونه ای از هیأت ظاهری شمش را برای او شبیه سازی کنند. اما برداشت و تصوری را که می توان از این مقایسه ها در ذهن پروراند آن است که گودآ فرمانروایی متکی به نفس و راهبی متواضع و اهل مراقبه و مورد علاقة طبقات مختلف مردم بوده است.
سرانجام، امپراطوری حمورابی سرنگون شد و قابل مقیم آناتولیا در حدود 1595 پیش از میلاد بابل را غارت کردند. با ورود آشوریان، یعنی ساکنان بین النهرین شمالی به بابل، حیطة قدرت و تسلط آنان افزایش یافت و در بین سالهای 900 تا 600 پیش از میلاد، پادشاهی آشوری ظهور کردند که مقام فرماندهی نظامی را بر عهده داشتند. این مسأله سبب گسترش هرچه بیشتر سیطرة آشوریان شد، تا بدانجا که حکومت آشوری از دجله تا نیل و از خلیج فارس تا آسیای صغیر را فرا گرفت. آشوریان، دولتی امپراطوری با ساختاری نظامی داشتند و پایتخت آنان چندین بار از شهری به شهر دیگری منتقل شد؛ کالاخ ( kalakh) ( نمرود امروزی)، دور شروکین (Dur-shrrukin) (خرس آباد امروزی ) و نینوا (Nineveh) از پایتختهای آشوری بودند. آشوریان به دلیل جنگهای متعدد به مردمانی سخت دل تبدیل شدند، اما دین و فرهنگ سومر و بابل را نزد خود محفوظ داشتند و به توسعة فرهنگ پرداختند.
از جمله پادشاهان نامدار آشوری « سارگون دوم» بود که پایتخت را به دور شروکین یا خرس آباد منتقل کرد در شکل الف از تصویر 20115 اودرمقابل یک تارتن ( فرمانده کل نیروهای نظامی – turtan یا ( turtanu مشاهده می شود. او با لباس کامل و تاج و ضمایم خود نشان داده است. یک تاج مخروطی ناقص با زایدة انتهایی در بالای آن برسر دارد که بانقوشی از گل رز مزین شده و دنباله های سربند او از زیر تاج به پشت سر آویزان است. در این تصویر تونیک زیرین و ردای رویی وی منقش است. گمان می رود که نقوش روی لباسهای عهد کهن. بخصوص لباسهای بین النهرینی- برو دری دوزی شده بوده اند. ظاهراً، الگوی گستردة ردای رویی او قطعه پارچه ای بوده که سمت پایین آن با شرابه یا موی حالت دار حیوانات تزیین شده بود.
بخش اعظم این پارچه مسطح است و پشت و جلوی این ردای بلند از سمت یکی از درزهای پهلوی آن به هم متصل بوده و به اصطلاح سمت دو لای پارچه دوپهلو قرار گرفته است. در بالای این خط پهلوی فرضی که درتصویر با خط چین مشخص شده یک حفرة خالی برای عبور دست، به جای حلقه آستی ایجاد شده است. این لباس اگر چه در سمت پشت آن می توانسته بدون یقه باشد اما در جلو، گردی یقه برای آن در نظرگرفته شده است. اطراف و دور تا دورلباس نواری تزیین قرار دارد. احتمال می رود این نوار در محل کمر به اندازة عبور خنجر یا شمشیر پادشاه بدن دوخت باقی می مانده است. زیرا در تصویر می بینیم که از زیر شرابه ها عبور کرده است و نه از روی انها. همچنین، این قطعه پارچه که بی گمان طراحی شده بوده، در دو انتهای بالای خود دارای دسته ها یا دنباله هایی بوده است که دریک طرف، کوتاه و در طرف دیگر بلند تر بوده است. به نحوی که دستة بلند تر بعد از پوشیدن ردا، از پشت بهطرف جلو ادامه می یافته و احتمالاً پس از عبور از روی شانة راست او به وسیلة یک بندیکنک یا فیبولا ثابت نگه داشته می شد. از اجزای مشخص دیگر در لباس او منگوله های منظمی است که در پای دامن تونیک زیرین او ایجاد شده است. بعلاوه، او معمولاً نوعی پایافزار به شکل سندل که از چرم تهیه می شد به پا داشته که دارای حلقه ای برای شست پا و یک تکة تقریباً مثلثی شکل برای پاشنة پا بوده است.این سندل با بندهای باریکی از جنس چرم به روی پا بسته می شد.
....
بخشی از فهرست مطالب مقاله پوشاک بین النهرین (دورة پیش نوشتاری و اوایل سلسله گذاری (3400-2000 ق. م))
تزئینات سروآرایش مو و صورت
ج- پای افزارها
د- زیور آلات
2- طبقة فرادستان
2- لباسهای درباری و سلطنتی
دانلود با لینک مستقیم
دانلود مقاله پوشاک بین النهرین (دورة پیش نوشتاری و اوایل سلسله گذاری (3400-2000 ق. م)) 
