نظم و امنیت اجتماعی از منظر امام خمینی
مقوله نظم و امنیت اجتماعی نوعا از مباحثی است که در طبقه بندی موضوعات جامعه شناختی، نقطه مقابل جامعه شناسی تغییرات اجتماعی و بویژه در تعارض با مباحث تغییرات عمیق و انقلابات اجتماعی است. بر این اساس، سخن گفتن از نظم و امنیت در اندیشه کسی که نام وی با یکی از عظیم ترین انقلابات تاریخ معاصر پیوندی عمیق خورده است - تا آنجا که به قول رهبر معظم انقلاب، انقلاب اسلامی بی نام امام خمینی در هیچ کجای جهان شناخته شده نیست - پارادوکس یا معماگونه خواهد بود. کسی که عظمت شخصیتش یا لااقل شهرت وی، به رهبری انقلابی است که نه تنها امنیت 2500 سال نظام شاهنشاهی را در ایران درهم ریخت بلکه امنیت بسیاری از دیگر نظامهای سلطه گر را نیز به خطر انداخت و آرزویش در هم ریختن چارچوبها و داربست های ظالمانه نظام جهانی بود و در جهت تحقق این آرزو نیز اندیشه ها و طرحهایی را پی افکنده است که برای دو گروه رسالتی متضاد را به میراث گذاشته است. از یکسو فرزندان انقلابی و بیدارشدگان از ترنم سرود انقلابش، خود را مامور تحقق رسالتی می دانند که وی بر دوششان گذاشته است و از سوی دیگر اردوگاه استکبار جهانی است که برای مقابله با موج اسلام خواهی و به اصطلاح خودشان بنیادگرائی حاصل از انقلاب او، به بسیج همه امکانات رسانه ای، اقتصادی و سیاسی و حتی نظامی دست زده است.
آیا می توان در اندیشه چنین کسی، از نظم و امنیت هم سراغی گرفت؟
نگارنده بر آن است تا دریابد بر فراز آنهمه طوفان انقلاب و امنیت شکنی! از نظم و امنیت هم می توان سخن گفت؟
البته در مشرب انقلابیون متعارف، این پارادوکس یک پاسخ زمانی دارد که عقل سلیم نیز آنرا درک می کند و آن دو موضع متفاوت عناصر انقلابی قبل و بعد از وقوع انقلاب است.
به این نحو که اقتضای موضع انقلابی، نادیده انگاشتن نظم و امنیت نامطلوب مستقر و تلاش برای درهم ریختن آن در مراحل پیش از انقلاب است و طبعا در صورت پیروزی و کسب قدرت و حاکمیت یافتن عناصر انقلابی، موضع پیشین تغییر یافته، استقرار نظم و امنیت جامعه انقلابی، رسالت این مرحله خواهد بود. آیا معمای مذکور در شخصیت امام نیز به همین فرمول پاسخ داده می شود؟ آیا امام انقلابی و رادیکال پیش از انقلاب، حقیقتا در آن مرحله امنیت شکن است و پس از پیروزی، مدافع نظم و امنیت و محافظه کار؟
در این مقاله کوشش می شود از مجموعه آثار و مواضع حضرت امام، پاسخ سؤالهای فوق دریافت شود. اما قبل از ورود به اصل بحث تذکر این نکته نیز ضروری است که اندیشه و مواضع امام، آنچنان با روح تعالیم اسلام پیوند خورده است که انتساب آن به شخص ایشان مشکل یا ناصواب است لذا در اغلب مواضع به ناچار بیش از آنکه به طرح موضع امام پرداخته باشیم، شاید بتوان گفت این مجموعه، کوششی برای درک موضع اسلام در قبال مسائل مورد پژوهش است اما از آنجا که اسلام عزیز در طول تاریخ مورد تفاسیر و برداشتهای مختلف و بعضا بسیار ناهمگون و متعارض نیز قرار داشته است، در اینجا با روایتی از اسلام مواجهیم که در تعبیر امام "اسلام ناب" لقب یافته است به همین دلیل ممکن است در پاره ای موارد با برداشتهای رایج و سنتی از اسلام نیز مغایر باشد.
بر اساس ملاحظات فوق دیدگاه امام خمینی درباره امنیت و نظم اجتماعی را در چند محور به شرح زیر می توان تنظیم کرد.
چه نظمی باید پاس داشته شود؟
امنیت چه کسانی یا چه نظامی باید حفظ شود؟
در اندیشه امام سئوالهای فوق، مسائلی اساسی و محوری است و بدون پاسخگوئی به آنها نمی توان در مورد لزوم رعایت نظم و امنیت، نفیا یا اثباتا سخنی گفت. به عبارت دیگر امام به عنوان یک شخصیت مکتبی و انقلابی، مدافع هر نظم و پاسدار هر امنیتی نیست بلکه در مواجهه با آن، اولین سئوال، کشف مشروعیت یا عدم مشروعیت آن است و بر اساس پاسخ دریافتی موضع بعدی اتخاذ می گردد. جلوه انقلابی و به اصطلاح رادیکال شخصیت حضرت امام در مواجهه با همین سئوال ظاهر می شود. امام آنگاه که در نظاره به نظم جهانی، آنرا نظمی مدافع منافع و مطامع جهانخواران و پایمال کننده حقوق مستضعفین می یابد، حکم به عدم مشروعیت آن داده و رسالت مقابله با آن را در خود می یابد. همین نگاه در مواجهه با حکومت شاه نیز نافذ است و طبیعی است که وقتی آنرا نامشروع و ظالمانه یافت، خود را موظف به تامین امنیت آن نمی یابد.
شامل 10 صفحه word
دانلود تحقیق نظم و امنیت اجتماعی از منظر امام خمینی
