دانلودمقاله سیاستها و استانداردهای فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک مالزی

اختصاصی از اینو دیدی دانلودمقاله سیاستها و استانداردهای فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک مالزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه

1-1- درباره این گزارش
گزارش استانداردها و سیاستهای فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک (EGIT)، تعاریف و مفاهیم سیستم‏ها را بر اساس استانداردهای دولت مالزی و ارائه دهندگان راه‏حلهای IT بیان می‏کند. مجموعه فن‏آوری‏هایی که اجازه بدهد رایانه‏های شخصی، تجهیزات شبکه و دیگر سرویس‏گیرها با سرویس‏دهنده‏های هر شبکه‏ای کار کنندو ایجاد یک زیربنای IT که از سیاستهای فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک پشتیبانی کند، ‌در این گزارش تدوین شده‏اند.
با اعمال این سیاستها اطمینان حاصل می‏شود که رایانه‏های بزرگ، اینترنت/ اینترانت و نرم‏افزارهای توزیع شده با هم سازگارند. این گزارش چارچوبی ارائه می‏کند که دولت را از استفاده انحصاری از یک فن‏آوری خاص و افتادن در بن‏بست، حفاظت می‏کند.
تمرکز اصلی بر نرم‏افزارهایی است که همکاری ساختارهای ناهمگن را ممکن می‏سازند و آنها را به صورت ساختاری یکپارچه در می‏آورند.
سیاستهای تشریح شده در این گزارش شامل سه عامل عمده می‏شوند:
- ساختار محاسباتی توزیع شده چندلایه‏ای سرویس‏دهنده / سرویس‏گیرنده
- استفاده از قطعات نرم‏افزاری برای ایجاد سریع برنامه‏ها (برنامه‏نویسی شیءگرا)
- ارائه راهبرد همکاری برای توزیع اجزاء در کل شبکه و یکپارچه کردن منابع دادة موجود

2-1- سیاست EGIT
در ساختار فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک، سه لایه محاسباتی در نظر گرفته می‏شود.
1- کاربر (نحوه ارائه)
2- منطق کاری
3- داده‏ها
متمرکزکردن تمام سیاستهای کاری و خدمات در یک محل به تیم‏های تحقیق و توسعه این امکان را می‏دهد که تمام تلاششان را برای ساختن اجزاء کاری مدیریت‏پذیر و قابل بسط به کار ببرند و این اجزاء را به گونه‏ای شفاف با داده‏های پشت صحنه و کاربرد روی صحنه، یکپارچه سازند.
از آنجا که تمام روشها به صورت متمرکز مدیریت می‏شوند می‏توان به سرعت تغییرات را انجام داد و تغییرات به صورت خودکار و بلافاصله به همه خدمات گیرنده‏ها اعمال می‏شود.
مزایای این روش عبارتند از:
- منطق کاری مشترک
- استقلال از سامانه سرویس‏گیرنده
- اجرا و مدیریت آسان پردازش‏های توزیع شده

شکل 1- مدل محاسباتی سه لایه

گزارش استانداردها و سیاستهای EGIT نوع سرویس گیرنده‏ها و سرویس‏های ارائه شده را معین نمی‏کند بلکه در این گزارش پیشنهاد می‏شود که سرویسها به صورت اشیاء مدیریت‏پذیر تعریف شوند که بتوان آنها را روی هر سه لایه اجرا کرد.
هدف، ایجاد ساختاری است که تجهیزات مختلفی از جمله تجهیزات زیر را پشتیبانی کند:
- رایانه شخصی (PC)
- دستیار دیجیتالی شخصی (PDA)
- کیوسک
- رایانه‏های شبکه

لایه کاربر واسطه ارتباط با سیستم‏های IT را برای شهروندان، صاحبان مشاغل و دولت فراهم می‏کند. در طراحی این لایه، هدف ارائه خدمات به حداکثر تعداد ممکن از شهروندان کشور است. لایه منطق کاری سطحی است که سرویسها به شبکه ارائه می‏شوند.
از جمله سرویسهای ارائه شده به شرح زیر است:
- سرویس نامگذاری
- سرویس زمان سنجی
- سرویس فهرست
- سرویس امنیت
- سرویس کاربردی
- سرویس پیام
- سرویس پردازش مبادلات

این سرویسها ممکن است روی یک میزبان یا میزبانهای مختلف قرار گیرند.
لایه داده‏ها محل ذخیره منطقی اطلاعات مورد نیاز برای پردازش سرویسهای کاربردی است . لایه داده‏ها همچنین سرویسهایی از قبیل ایجاد، بازیابی، نوسازی یا حذف دسترسی به محل ذخیره داده‏ها را ارائه می‏کند.
بنابراین EGIT ترکیبی از سیاستها و استانداردهایی است که ساختار کاربردی توزیع شده برای دولت الکترونیک به وجود می‏آورد.

3-1- چارچوب EGIT
چارچوب فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک (EGIT) یک مرجع استاندارد برای ملاحظه فن‏آوری‏های گوناگون در زمینه اطلاع‏رسانی است.
این چارچوب شامل پنج قسمت عمده است:
- وسایل و تجهیزات
- سرویسهای مربوط به کاربران
- سرویسهای منطقی
- سرویسهای داده
- ارتباطات و مخابرات
در دسترس بودن امنیت

ایستگاههای کاری رایانه‏های قابل حمل تجهیزات شبکه رایانه‏های رومیزی

واسطه اجزاء رابط گرافیکی کاربر (GUI)

سرویس پردازش مبادلات سرویس پیام مدیریت سیستم سرویس امنیت سرویس زمان‏سنجی نامگذاری
و فهرست مدیریت اشیاء

سرویس‏های دیگر داده‏ها سرویس‏های فایل سرویس‏های بانکهای اطلاعاتی

لایه حمل

لایه شبکه

لایه فیزیکی
جهانی بودن مدیریت پذیری

شکل 2- چارچوب فن‏آوری اطلاعات دولت الکترونیک

«ارتباط بین فرایندی» ارتباط را بین لایه خدماتی کاربر، لایه منطق‏کاری و لایه داده‏ها برقرار می‏کند در حالی که «محیط توسعه کاربردها» زیربنای سراسری توسعه کاربردها را برای چارچوب EGIT فراهم می‏کند.
هر لایه به اجزاء دیگری هم تقسیم می‏شود. تعاریف EGIT بر واسطه‏های دریافت خدمات از هر جزء تمرکز می‏کنند.
کیفیتهایی که از تمام لایه‏ها و اجزاء انتظار می‏رود از این قرار است:
- امنیت
- در دسترس بودن
- مدیریت پذیری
- بین المللی بودن

سیستم‏های کاربردی به عنوان بخشی از فرآیندهای کاری دولت الکترونیک یکی از اجزاء اساسی هستند و باید دارای مشخصات زیر باشند:
- قابلیت اجرا روی سیستم‏های مختلف (از نظر سخت‏افزاری و نرم‏افزاری)
- انعطاف‏پذیری
- سازگاری بین سرویسهای ارائه شده ازخدمات دهنده‏های مختلف
- مقیاس‏پذیری؛ بسته به نیاز می‏توان از تجهیزات بیشتر یا کمتری استفاده کرد بدون آنکه نیازی به تغییر دیگر اجزاء باشد.
- سهولت استفاده؛ استفاده از سیستم‏های کاربردی باید آسان بوده و واسطه کاربر آنها مشابه دیگر سیستم‏های کاربردی باشد.
- مدیریت‏پذیری؛ کاربردها، سخت‏افزار و نرم‏افزار باید مدیریت پذیر بوده و عملکرد آنها ساده باشد

1-3-1- راهبردها
دولت از راهبردهای زیر به عنوان بهترین راه برای دستیابی به مشخصات مورد نظر حمایت می‏کند.
- استانداردهای باز و بدون محدودیت به منظور ایجاد چارچوب فن‏آوری اطلاعات مورد نیاز برای اجرای دولت الکترونیک
- ساختار چندلایه سرویس دهنده / سرویس گیرنده برای اینکه تجزبه کارهای پیچیده به سرویسهای مختلف امکان‏پذیر باشد.
- محیط اینترنت / اینترانت برای ایجاد ارتباطات و دسترسی به اطلاعات و مردم
- استفاده از تعامل چندرسانه‏ای بین دولت، شهروندان و صاحبان مشاغل برای ارائه خدمات
- همکاری بین دولت و صنعت برای دستیابی به یک ساختار اطلاع رسانی مشترک

1ـ استانداردهای سیستم‏های باز :
با وجود آنکه استانداردهای سیستم‏های باز بهترین گزینه برای صنعت محسوب می‏شوند، استانداردهای بالفعلی وجود دارند که نمی‏توان آنها را نادیده گرفت. فرآیند سیستم‏های باز فی نفسه هرگز با سرعت فرآیند ایجاد استانداردهای بالفعل حرکت نخواهد کرد. استانداردهای بالفعل باید شناسایی شوند و در بعضی موارد شاید از استانداردهای باز مطلوب‏تر باشند. «سیستم‏های باز» به محصولات و فن‏آوری‏هایی اشاره می‏کند که بر اساس واسطه‏های باز، طراحی و ساخته شده‏اند. واسطه‏های باز، واسطه‏هایی هستند که مشخصات آنها در اختیار همگان باشد و با اعلام قبلی و در فرآیندی عمومی مورد تجدید نظر قرار گیرند.
بهترین راه برای ترکیب فن‏آوری‏های موجود به منظور برآوردن نیازهای شهروندان،‌استفاده از راهبرد سیستم‏های باز مبتنی بر استانداردهای پذیرفته شده است.
چندین سازمان استانداردهای سیستم‏های باز را توسعه داده و ارائه می‏کنند. درصورت لزوم می‏توان استانداردهای ملی را جایگزین استانداردهای بین المللی کرد.
بعضی سازمان‏های بین المللی استاندارد به شرح زیر است:
- سازمان بین المللی استاندارد (ISO) و کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک (IEC). این دو سازمان یک کمیته فنی مشترک درباره IT تشکیل داده‏اند و در مورد موضوعات مختلف از قبیل نرم‏افزار، سخت‏افزار و پردازش اطلاعات استاندارد وضع می‏کنند.
ISO شامل 120 سازمان ملی استاندارد است و IEC از 53 کمیته ملی تشکیل شده است.
- اتحادیه جهانی مخابرات – بخش استانداردسازی ارتباط راه دور (ITU-T).
این سازمان مسئول استانداردهای جهانی ارتباطات از راه دور است و توصیه‏های فنی درباره تلفن، تلگراف و واسطه‏های انتقال داده‏ها ارائه می‏کند. این اتحادیه به سازمان ملل تعلق دارد.
- شرکت X/Open؛ کنسرسیومی از کاربران، تهیه کنندگان نرم‏افزار و تولیدکنندگان رایانه است که از نظر چشم‏انداز و دیدگاه، بین المللی است.
- انجمن مهندسین برق و الکترونیک (IEEE)
IEEE در حال تعریف سیستم عامل قابل انتقال مبتنی بر (Posix) Unix است و دولت آمریکا نیز این استاندارد را برگزیده است.
- سازمان ETSI؛ این سازمان برای وضع استانداردهای مخابراتی اروپا در سال 1998 تشکیل شده است.
- مؤسسه مهندسی نرم‏افزار (SEI)؛ این مؤسسه یک مرکز تحقیق و توسعه فدرال است که در سال 1984 توسط کنگره تأسیس شده است. این مرکز بخش عمده‏ای از دانشگاه Cornegie Mellon می‏باشد و توسط DARPA پشتیبانی می‏شود.

دولت مالزی ممکن است از استانداردهای سامان‏های ملی کشورهای دیگر استفاده کند از جمله سازمان ملی استاندارد آمریکا (ANSI)، سازمان استاندارد بریتانیا (BSI) و .... .
نمونه‏هایی از استانداردهای مورد استفاده عبارتند از ASNI SQL ، ITV X.509، TCP/IP و IEEE 802.3 .
علاوه بر این بعضی استانداردهای بالفعل به دلیل استفاده گسترده‏شان انتخاب شده‏‎اند. نمونه‏هایی از این استانداردها عبارتند از: Adobe postscript ، WIN 32 مایکروسافت، Java، Winsockو اتصال باز بانکهای اطلاعاتی (ODBC)

2- مدل رایانه‏ای سرویس دهنده / سرویس گیرنده
مدل سرویس‏دهنده/سرویس‏گیرنده عموماً با تقسیم یک عملیات به دو جزء مشخص می‏شود به طوری که یک جزء روی رایانه‏های سرویس‏گیرنده اجرا می‏شود و جزء دیگر روی یک یا چند رایانه سرویس دهنده اجرا می‏شود.
این تقسیم کار اجازه می‏دهد که اندازه و مکان اجزای مختلف به طور مناسب توزیع شود. مدل سرویس دهنده / سرویس گیرنده شامل دو بخش سرویس دهنده و سرویس گیرنده می‏شود. سرویس گیرنده از یک یا چند سرویس‏دهنده تقاضای خدمت می‏کند.
سرویس دهنده خدمت مورد نظر را ارائه کرده و نتیجه را به سرویس گیرنده بر می‏گرداند. این مدل دارای مشخصات زیر است:
- سرویس دهنده و سرویس گیرنده می‏‏توانند به صورت یکپارچه با هم تعامل داشته باشند.
- در حالت کلی سرویس دهنده و سرویس گیرنده در مکانهای جداگانه‏ای قرار دارند و توسط شبکه به هم متصل می‏شوند.
- سرویس دهنده یا سرویس گیرنده را می‏توان بدون تغییر دیگری، تعییر داد.
- کارکردهای سرویس دهنده و سرویس گیرنده مستقل از هم است و می‏توان نقش آنها را در صورت لزوم عوض کرد.
- یک سرویس دهنده می‏تواند همزمان به چند سرویس گیرنده خدمات ارائه کند و همچنین یک سرویس گیرنده می‏تواند همزمان به چند سرویس دهنده دسترسی داشته باشد.

3- اینترنت / اینترانت
راهبرد محیطی اینترنت بر اساس ابزارها، استانداردها و روشهای اتخاذ شده در اینترنت و نیروهای بازار است . ارائه‏دهندگان بین المللی سرویس اینترنت از استانداردهای بالفعل برای تبادل اطلاعات استفاده می‏کنند. سرویس‏دهنده‏های اصلی هسته اینترنت را تشکیل می‏دهند که تا حد کمی تابع استانداردهای IETF می‏باشد.
IETF گروه بین المللی بزرگی است که برای اینترنت استاندارد وضع می‏کند و هر شخصی می‏تواند در آن عضو شود. هیچ هویت واحدی کنترل مطلق روی اینترنت ندارد. ارائه دهندگان سرویسهای اینترنتی باید از استانداردها تبعیت کنند در غیر این صورت مزایای ارتباط جهانی را از دست می‏دهند ولی هیچکس آنها را مجبور به این کار نمی‏کند.
دیگر گروههای مربوط اینترنت مانند InterNIC و «جامعه اینترنت» کارکردهای مهمی دارند. InterNIC شرکتهای متصل به اینترنت را ثبت می‏کند در حالی که «جامعه اینترنت» کمیته‏های مهندسی مختلفی دارد که توصیه‏های فنی ارائه می‏کنند.
اینترنت با فراهم کردن زیربنای اتصال شبکه‏ای و قابلیتهای ابزاری، ارزش کاری زیادی برای کاربران ایجاد می‏کند. شبکه اینترنت و پروتکل‏های استاندارد کاربردی اجازه استفاده مشترک از اطلاعات و عملیات شبکه‏ای را می‏دهد. بسیاری از مباحث ساختاری از قبیل استقلال از سیستم عامل و میان‏افزارها با استفاده از این راهبرد در نظر گرفته می‏شوند.
اگر سازمانی ابزارها و استانداردهای اینترنت را روی شبکه داخلی خود پیاده کند به آن اینترانت می‏گویند. در این راهبرد استفاده از ابزارها و استانداردهای اینترنت به عنوان پایه‏ای برای توسعه و تحول پروژه دولت الکترونیک، کاربرد گسترده‏ای خواهد داشت. استنثناهای این راهبرد استفاده از اینترنت عبارتند از نیازهای امنیتی پیشرفته یا ارتباط online تضمین شده.

4- همکاری برای تحول یکپارچه
راهبرد دولت عبارت است از همکاری با سازندگان سیستم و فروشندگان برای ایجاد موقعیت برابر برای بخش دولتی و بخش خصوصی.
با وارد شدن بخش خصوصی در انتخاب ساختارها و استانداردهای مورد استفاده در سیستم‏ها، اجرای موفقیت‏آمیز و پایدار آنها تضمین می‏شود.

5- سرویسهای چندرسانه‏ای
اصطلاح «چندرسانه‏ای» به ترکیب دسته‏های مختلفی از فعالیتها روی یک رسانه اشاره می‏کند. این رسانه می‏تواند به محیطهایی از قبیل دیسک، دیسک فشرده (CD) یا دیگر وسایل ذخیره‏سازی اشاره کند یا ممکن است به اطلاعات ارسال شده روی شبکه اشاره داشته باشد.
چندرسانه‏ای معمولاً به ترکیب صدا، تصویر و متن اشاره می‏کند. چندرسانه‏ای عامل مهمی محسوب می‏شود که رایانه‏ها و شبکه‏ها را قادر به ارائه سرویسهای مخابراتی می‏کند. رایانه‏ها و شبکه‏ها امروزه می‏توانند همان کارهای تلفن، تلویزیون، رادیو و تخته سیاه را انجام دهند.

فصل 2- فن‏آوری‏های به کار رفته در دولت الکترونیک

1-2- مقدمه
در این بخش فن‏آوریهای به کار رفته در EGIT تشریح می‏شود. در این چارچوب تجهیزات و وسایل، سرویسهای کاربر، سرویسهای مربوط به فعالیتها، سرویسهای داده‏ها و سرویسهای مخابراتی مورد بررسی قرار می‏گیرند.

2-2- وسایل و تجهیزات

1-2-2- رایانه‏های رومیزی و قابل حمل
رایانه‏های رومیزی و قابل حمل شامل CPU و واسط کاربر هستند. شبکه‏ها باید به نحوی باشند که رایانه‏های قابل حمل بتوانند از منابع شبکه استفاده کنند.
پروتکل پیکربندی پویای کامپیوتر میزبان (DHCP) ساز و کاری است که در هر ارتباط، یک آدرس IP موقتی به رایانه‏های رومیزی و قابل حمل اختصاص می‏دهد.
پروتکل نقطه به نقطه (ppp) امکان برقراری ارتباط TCP/IP را روی خط تلفن می‏دهد. پروتکل‏های
IMAP4 و POP به کامپیوترهای قابل حمل اجازه دسترسی به پست الکترونیک روی سرویس‏دهنده‏ها را از مکانهای مختلف می‏دهد.

«رویه»
برای استفاده آسان و انعطاف‏پذیر از کامپیوترهای رومیزی و قابل حمل باید اجزاء مختلف را طوری با هم ترکیب کرد که با مدل سرویس‏دهنده/سرویس‏گیرنده، دسترسی به داده‏ها و چندرسانه‏ای سازگار باشد. با استفاده از پروتکلهای DHCP ، PPP و IMAP4 امکان دسترسی و محاسبات بسیار وجود دارد.

2-2-2- تجهیزات شبکه
تجهیزات شبکه دارای یک CPU و واسط کاربر هستند. نمونه‏ای از تجهیزات شبکه شامل NC و NetPC می‏باشد. مشخصات NC شامل مجموعه‏ای از استانداردهای باز و اصولی می‏شود که پایه NC را تشکیل می‏دهند.
ویژگی‏های NetPC به صورت استانداردهای صنعتی «بسته و اختصاصی» مشخص می‏شود. چنانچه کارکردهای محدودی مورد نیاز باشد، NC و NetPC دو راه حل مختلف هستند که هزینه مدیریت سیستم را کاهش می‏دهند و باعث افزایش بهره‏وری کاربران می‏شوند. برای کاربردهایی از قبیل وارد کردن داده‏ها پی‏گیری دستورات و ... می‏توان از NC و NetPC استفاده کرد. NetPC و NC برای کاربردهای مبتنی بر اینترنت / اینترانت ساخته شده‏اند.

«رویه»
تجهیزات شبکه باید مطابق استانداردهای باز باشند. از NC و NetPC می‏توان به عنوان جایگزین پایانه‏های مرسوم استفاده کرد.

3-2-2- ایستگاههای کاری
ایستگاههای کاری سیستم‏های رایانه‏ای قدرتمندتری هستند که برای انجام محاسبات با حجم خیلی زیاد به کار می‏روند. کاربردهایی از قبیل طراحی رایانه‏ای ، تولید رایانه‏ای،‌ مهندسی به کمک رایانه، توسعه برنامه‏ها، چندرسانه‏ای و گرافیک از ایستگاههای کاری استفاده می‏کنند.

«رویه»
اجزای مختلف به گونه‏ای باید با هم ترکیب شوند که ایستگاههای کاری قابل استفاده، انعطاف‏پذیر و مقیاس‏پذیر باشند. از سیستم عاملهایی باید استفاده شود که منطبق بر واسطه‏های استاندارد هستند.

3-2- سرویسهای کاربران
راههای تعامل کاربر با رایانه از جمله نمایش و پردازش اطلاعات و روش ورود و استفاده کاربر از سیستم، به عنوان سرویسهای کاربر در نظر گرفته می‏شوند. سرویسهای کاربر به نمایش بصری اطلاعات روی صفحه محدود نمی‏شود. در طراحی واسط کاربر، استفاده و انتخاب تجهیزات ورودی – خروجی از قبیل ماوس ، صفحه لمس‏پذیر و ... در نظر گرفته می‏شوند. نکته مهم آن است که طراحان بین فن‏آوری مورد استفاده و پیچیدگیهای ناشی از آن و نیازهای کاری توازن ایجاد کنند.

1-3-2- واسطه‏های گرافیکی کاربر
واسطه‏های گرافیکی کاربر (GUI) از واسطه‏های مبتنی بر متن بهتر هستند زیرا انعطاف‏پذیر بوده و پاسخگوی نیازهای کاربر هستند. واسطه گرافیکی پیچیدگی محیط تشکیل شده از شبکه‏های ناهمگن را می‏پوشاند و یادگیری و استفاده از سیستم را برای کاربر آسان می‏کند.
با ظهور اینترنت واسطه‏های جدیدی مانند مرورگر اینترنت به وجود آمده است.

1- محیط پنجره‏ای
هدف کلی استفاده از واسطه‏های کاربر پنجره‏ای آسانتر کردن استفاده برای مردم است. برای افراد تازه‏کار،‌ ویژگیهای اساسی و متداول محیط پنجره‏ای از قبیل اجرای برنامه، پیداکردن یک فایل و عوض کردن وظیفه به آسانی از طریق نوار وظیفه امکان‏پذیر هستند.

2- محیط مرورگر اینترنت
مرورگرهای اینترنت برنامه‏های سرویس‏گیرنده‏ای هستند که محیط واسطه‏ای به شبکه جهانی وب ایجاد می‏کنند. زبان نشانه‏گذاری ابر متن (HTML) از انواع داده‏ها از قبیل تصویر، صدا و ویدئو پشتیبانی می‏کند و به همین دلیل مرورگرهای وب به ابزارهای چندرسانه‏ای تبدیل شده‏اند. مرورگرهای اینترنت شامل سه بخش اجزاء واسطه‏ای ، برنامه‏های افزودنی و Scripting سرویس دهنده می‏باشند.

اجزاء واسطه‏ای برنامه‏های کوچکی هستند که در فایل HTML گنجانده می‏شوند. دو سازوکار عمده در این ارتباط وجود دارند: Java و Active X. هر دو این سازوکار اجازه می‏دهند که برنامه‏های خاصی روی شبکه توزیع شوند. به طور کلی Active X سطح بالاتری از کنترل را روی سیستم هدف ایجاد می‏کند در حالی که Java کنترل کمتری دارد اما مطمئن‏تر است و روی تعداد بیشتری از تجهیزات اجرا می‏شود.
برنامه‏های افزودنی کارکردهای بیشتری به سرویس‏گیرنده‏های استاندارد اضافه می‏کنند.مانع عمده در برابر استفاده از برنامه‏های افزودنی آن است که همه برنامه‏های افزودنی برای همه محیط‏ها در دسترس نیستند.
Scripting سرویس دهنده این امکان را می‏دهد که برای پردازشهایی مانند CGI و ISAPI اطلاعات توسط HTML به سرویس دهنده قبلی برگردانده شود.

«رویه»
فن‏آوری‏های منتخب باید از چندین سیستم عامل GUI و ویژگی‏های معین شده توسط استانداردهای باز پشتیبانی کنند.

2-3-2- واسطه‏های بین اجزاء
استانداردسازی اجزا اجازه می‏دهد که برنامه‏های مختلف با هم همکاری داشته و از اجزاء مشترکی استفاده کنند. دیسک‏گردان، نمایشگر، حافظه، CPU و .. نمونه‏های سخت‏افزاری این واسطه‏ها هستند. با استانداردسازی واسطه‏های بین قسمتهای نرم‏افزاری می‏توان کاری کرد که به طور یکپارچه با هم کار کنند.
واسطه‏های اجزاء را می‏توان همراه با برنامه‏نویسی شی‏گرا به کاربرد. واسطه‏های بین اجزاء یک هدف مستقل از برنامه‏ برای برنامه‏نویسان ایجاد می‏کند. برنامه‏نویسان اگر از واسطه مورد نظر اطلاع داشته باشند نیازی به داشتن هدف برنامه اصلی ندارند.

4-2- سرویسهای منطقی فعالیتها
برای پیشرفت کاربردهایی که در شبکه‏هایی با چند سرویس دهنده توزیع شده‏اند به سرویسهایی برای تسهیل استفاده، مدیریت و ایمن‏سازی آنها نیاز است. سرویسهای منطقی فعالیتها سازگاری و درستی سیستم‏ها و برنامه‏های توزیع شده را تضمین می‏کند. مباحث زیر در این قسمت بررسی می‏شوند:
- مدیریت اشیاء
- نامگذاری و فهرست
- سرویسهای زمان
- سرویسهای امنیت
- سیستم‏های مدیریت
- سرویسهای ارسال پیام
- سرویسهای پردازش مبادلات

1-4-2- مدیریت اشیاء
مدیریت اشیاء قوانین یکنواختی برای نگهداری، نامگذاری و برقراری امنیت اشیاء فراهم می‏کند. اشیاء در واقع اجزای نرم‏افزاری هستند که دارای ویژگیها (انواع داده، خصوصیات مختلف) و روشها (کارکردها، فرآیندها) هستند.
مدیریت اشیاء،‌ ایجاد و استفاده از شیء را کنترل کرده و فضای نامگذاری را مدیریت می‏کند. فضای نامگذاری،‌ تمام اشیاء نامگذاری شده در محیط رایانه محلی را شامل می‏شود. فضای نامگذاری اشیاء به صورت سلسله مراتبی سازماندهی می‏شود.
بعضی از اشیایی که می‏توانند دارای نام باشند عبارتند از:
- اشیاء فهرست
- اشیاء داده
- اشیاء پیوند نمادین
- اشیاء بخش و قسمت
- اشیاء درگاه
- اشیاء فایل
دو مدل استاندارد برای اشیاء وجود دارد: CORBAو COM/DCOM .
مدل CORBA مدل شیء گسترده OMG می‏باشد. این مدل، سازوکاری است که اجازه می‏دهد اشیاء بین محیطهای کاری مختلف با هم ارتباط داشته باشند. مدل دیگر، مدل گسترده مایکروسافت (DCOM) است. از واسطه‏های بین اشیاء برای ارتباط بین DCOM و CORBA استفاده می‏شود.
مطابق سیاست IT دولت الکترونیک هر دو روش CORBA و DCOM با استفاده از واسطه‏های بین اشیاء استاندارد می‏شوند.

2-4-2- نامگذاری و فهرست
برای قراردادن منابع در شبکه به سرویسهای نامگذاری و فهرست نیاز است. این سرویسها طریقه مشخص کردن و بازیابی اطلاعات در مورد اشیاء روی شبکه را تعیین می‏کنند.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  45  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید